W procesie życia często napotykamy wszelkiego rodzaju zmiany i trudności, na przykład zmianę miejsca zamieszkania, chorobę, przeprowadzkę, sprzedaż lub zakup nowego domu w sąsiednim mieście, zakup samochodu, podróż służbową itp. W takich przypadkach może się okazać, że potrzebujesz pomocy prawnej, na przykład, aby reprezentować nasze interesy w różnych strukturach i organizacjach.
Aby to osiągnąć, wymagany jest specjalny dokument, a mianowicie pełnomocnictwo. Jaka ona jest Jakie pełnomocnictwa wymagają notarialnego? A jakie dokumenty notarialne istnieją? Spróbujmy to rozgryźć.
Podstawowe pojęcia
Zgodnie z art. 1 akapit pierwszy 185 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej na mocy pełnomocnictwa to tak zwane upoważnienie wydane na piśmie, które jest wydawane przez osobę reprezentowaną przez drugą osobę, a mianowicie na osobę, która będzie przestrzegać interesów autora tego dokumentu. Odbywa się to w taki sposób, aby reprezentacja interesów obywateli stała się możliwa przed osobami trzecimi, w szczególności podczas ich nieobecności.
Reprezentowane - osoby fizyczne, to znaczy obywatele Federacji Rosyjskiej, którzy są uprawnieni do wydawania dokumentów zaufania, jeżeli są w pełni zdolni. Przypomnijmy, że uznaje się, że posiadacze pełnej zdolności do czynności prawnych ukończyli 18 lat. Ponadto obejmują one osoby w wieku od 14 do 18 lat, ale nabyły już prawa w sytuacjach przewidzianych w art. 21 i 27 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej. Przykładem jest sytuacja, w której małoletni zostaje uznany za właściwy prawnie, zgodnie z decyzją organu opiekuńczego, rady powierniczej lub sądu. Dlaczego potrzebuję certyfikatu pełnomocnictwa?
Obywatele w wieku od 14 do 18 lat, którzy mają prawa, nadal nie są w stanie w pełni wydawać pełnomocnictw, ale tylko w ramach dopuszczalnych dla nich zezwoleń na transakcje.
W szczególności możliwe jest wydanie notarialnego pełnomocnictwa dla nastolatków w wieku 14–18 lat w procesie przekazywania uprawnień, które mogą oni wykonywać samodzielnie, co zostało omówione w drugim akapicie art. 26 kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej. W celu upoważnienia do dokonywania czynności prawnych poświadczenie pełnomocnictwa może być dokonane wyłącznie za pisemną zgodą ich przedstawicieli na mocy prawa, a mianowicie: rodziców, opiekunów lub rodziców adopcyjnych itp.
Pełnomocnictwa w imieniu młodzieży, a także w imieniu niekompetentnych obywateli, są wydawane przez ich przedstawicieli prawnych.
Procedura poświadczania pełnomocnictwa przez notariusza zostanie omówiona poniżej.
Klasyfikacja pełnomocnictw
Istnieje kilka rodzajów pełnomocnictw:
- Pierwszy rodzaj to jednorazowe pełnomocnictwo, które wydaje się w celu spełnienia określonego zadania.
- Kolejny rodzaj to specjalne pełnomocnictwo, potrzebne do wykonywania okresowych operacji, w zależności od sytuacji.
- I jeszcze jeden rodzaj - ogólne pełnomocnictwo. Ten typ dokumentu jest wykonywany w przypadkach, gdy wymagane jest przekazanie uprawnień osobie prawnej lub fizycznej w całości i bez ograniczeń. Przykładem jest przekazanie kontroli pojazdu. Notarialnie pełnomocnictwo nie zawsze jest wymagane.
Cesja pełnomocnictwa
Zgodnie z prawem dokument zaufania może być wystawiony zarówno przez osoby fizyczne, jak i osoby prawne. Są one wykonywane przez upoważnionych przedstawicieli w imieniu instytucji. Z reguły są to prawnicy lub pracownicy odpowiedzialni finansowo. Organizacje często wydają pracownikom pełnomocnictwo do otrzymywania depozytów bankowych, finansów z konta głównego i korespondencji. Obowiązek stanowy dotyczący poświadczenia pełnomocnictwa jest uiszczany bezawaryjnie.
Osoby mają prawo i zdolność do wydawania:
- Dokument zaufania do otrzymywania wynagrodzenia;
- ogólne pełnomocnictwo do zarządzania nieruchomościami;
- prowadzenie samochodu;
- otrzymywać emerytury, stypendia i dodatki;
- użyć depozytu w banku;
- odbiór bagażu;
- otrzymywać różne płatności związane ze stosunkami pracy.
W jakich przypadkach konieczne jest poświadczenie pełnomocnictwa?
Czy naprawdę konieczne jest poświadczenie pełnomocnictwa u notariusza?
Zgodnie z obowiązującym kodeksem cywilnym w chwili obecnej większość dokumentów może być sporządzona w zwykłej formie pisemnej, zaś notarialne pełnomocnictwo nie jest wymagane.
Pamiętaj, aby poświadczyć te, które muszą zostać wykonane w formie poświadczonej notarialnie, a mianowicie: zastaw, czynsz, cesję lub przeniesienie umów długu.
Co powinienem wiedzieć, przygotowując pełnomocnictwo?
Każde pełnomocnictwo wymaga aktu notarialnego i jest wydawane klientowi przez notariusza w jednym egzemplarzu. Może mieć na celu wyłącznie realizację zgodnych z prawem działań.
Pełnomocnictwo zawiera informacje o miejscu, dacie jego prowizji, okresie ważności, niezbędne informacje o osobie (imię i nazwisko, obywatelstwo, dane paszportowe, adres). Wszystkie nabyte uprawnienia znajdują odzwierciedlenie w pełnomocnictwie w sposób jasny i jasny, przy braku podwójnego znaczenia i, oczywiście, powinny być uzasadnione. Potwierdzają to ogólne przepisy dotyczące pełnomocnictwa.
Każdy, kto występuje w charakterze przedstawiciela dokumentu, jest zobowiązany osobiście wykonać wszystkie uprawnienia, które są dla niego przeznaczone na papierze. Jest on jednak uprawniony do przeniesienia prawa przedstawiciela do przeniesienia swoich praw na inną osobę. W tym dokumencie możesz kierować wszystkimi mocami, a także oddzielnie wybranymi elementami. Każdy taki papier, którego przekazanie odbywa się w ramach procedury, musi być poświadczony przez notariusza.
Okres ważności
Pełny okres pełnomocnictwa nie może przekraczać trzech lat. W tych przypadkach, w których termin nie jest w nim wskazany, będzie ważny tylko przez rok od daty jego wykonania. Okres, w którym pełnomocnictwo uznaje się za ważne, jeżeli zostało wydane w ramach przeniesienia, nie może przekroczyć okresu ważności głównego dokumentu powierniczego.
Obowiązkowe notarialne pełnomocnictwo jest określone przez prawo.
Nie zapominaj, że ten, kto zawiera taki dokument, ma prawo w dowolnym momencie anulować działanie dokumentu, a jego przedstawiciel może również odmówić go do woli. W przypadku wygaśnięcia pełnomocnictwa właściciel dokumentu zobowiązany jest powiadomić przedstawiciela i wszelkie osoby trzecie. Działania podjęte przez przedstawiciela, zanim wiedział lub powinien był wiedzieć o anulowaniu pracy, są uważane za zgodne z prawem.
Procedura pełnomocnictwa
Wyjaśnienie potrzeby procedur i działań, w tym notarialnego pełnomocnictwa, znajduje odzwierciedlenie w ustawodawstwie Federacji Rosyjskiej. Takie działanie polega bezpośrednio na wpisaniu podpisu osoby upoważnionej do oryginału dokumentu zaufania.
Ogólnie rzecz biorąc, pełnomocnictwo musi być poświadczone przez notariusza przy zawarciu umowy w przypadkach, gdy:
- jest to określone przez ustawodawstwo federalne Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej;
- jest to podyktowane życzeniem takiej certyfikacji przez jedną lub obie strony jednocześnie.
Na przykład, istnieje pełnomocnictwo notarialne do reprezentowania interesów.
Biorąc pod uwagę w szczególności i szczegółowo sytuację, poświadczenie pełnomocnictwa przez notariusza uznaje się za obowiązkowe w następujących przypadkach:
- uzyskanie pożyczki zabezpieczonej zakupioną nieruchomością;
- Wypełnienie dożywotniej umowy alimentacyjnej lub rentowej;
- rejestracja umowy małżeńskiej między osobami zawierającymi małżeństwo;
- sporządzenie pisemnego testamentu dotyczącego losu całego mienia na wypadek śmierci osoby;
- przekazanie w celu korzystania z pojazdu innej osobie;
- wykonanie dokumentu powierniczego w celu przekazania uprawnień dla określonego lub kilku wariantów w celu zapewnienia sprzedaży domu, mieszkania, domku itp.
- przygotowywanie listów zastawnych;
- umowa o przekierowaniu długu na inną osobę;
- porozumienie w sprawie alimentów na dziecko.
Potwierdza to art. 185 kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej.
Istota pełnomocnictwa
Jaka jest główna istota pełnomocnictwa? Głównym obowiązkiem notariusza jest przestrzeganie wszystkich niezbędnych i ustawowych praw. Dlatego właśnie w tym kierunku działa organ państwowy regulujący stosunki prawne, ponieważ certyfikacja dokumentu niezawodnie gwarantuje wszystkim osobom, które nawiązują stosunki prawne, swoje bezpieczeństwo w zakresie wszelkich uzasadnionych interesów. W zwykłej praktyce przejawia się to w taki sposób, że gdy pojawiają się niejednoznaczne momenty w dziedzinie stosunków prawnych, poparte dokumentem notarialnym, są one rozwiązywane bez interwencji sądu na podstawie często spotykanej zasady „inskrypcji wykonawczej”. Aby to zrobić, musisz skontaktować się z notariuszem w celu uzyskania pomocy. Ta praktyka daje obywatelom możliwość zaoszczędzenia czasu, pieniędzy, a co najważniejsze, wcale nie jest konieczne wchodzenie do sądu i obciążanie się długim postępowaniem.
Między innymi doświadczony profesjonalista praktykujący certyfikację dokumentów szczegółowo bada wszystkie niezbędne dokumenty i ogłasza swoją interpretację dotyczącą legalności umowy przed podpisaniem dokumentu przedłożonego do certyfikacji. Uważnie monitoruje przestrzeganie praw obu stron i sprawdza dokładność określonych danych. W razie potrzeby notariusz jest uprawniony do zorganizowania krótkiej konsultacji na temat stosunków prawnych, a także do ostrzeżenia o wszelkich możliwych niepożądanych skutkach zawarcia umowy. Poda zalecenia dotyczące certyfikacji pełnomocnictw.
Ważne jest, aby pamiętać, że usługi notariusza w zakresie certyfikacji dokumentów są z reguły wykonywane z maksymalnym komfortem dla twojego klienta. Z uwagi na fakt, że wszystkie pojawiające się pytania i zadania są rozwiązywane na miejscu, obywatel, który złożył wniosek, nie musi już szukać możliwości skorzystania z innych organizacji. W przypadkach, gdy notariusz będzie potrzebował dodatkowych informacji lub dokumentów, sam je otrzyma.
Równie ważne jest, aby podczas poświadczania dokumentu odpowiedni znak potwierdzający został umieszczony w specjalnym dzienniku rejestracyjnym. W przypadku utraty pierwotnego pełnomocnictwa można je powielić, w tym celu należy skontaktować się z organizacją notarialną, ponieważ wszystkie ważne informacje są przechowywane w archiwach przez dość długi okres.
W jakich przypadkach możliwa jest odmowa udzielenia pełnomocnictwa?
Notariusz może odmówić wykonania aktu notarialnego, gdy:
- sprzeczności z prawem;
- potrzeba działania innego notariusza;
- niezdolność obywatela lub jeżeli jego przedstawiciel złożył wniosek bez niezbędnego upoważnienia;
- transakcja dokonana w imieniu osoby prawnej, która jest sprzeczna z celami określonymi w jej karcie lub rozporządzeniu;
- dokumenty składane do aktów notarialnych, które nie spełniają wymogów prawa.
Inne rodzaje dokumentów zaufania
Jak wspomniano powyżej, dokumenty zaufania dające prawo do przeprowadzania transakcji w interesie ich twórcy wymagają obowiązkowej poświadczenia notarialnego. Jednak pomimo tego istnieje szereg przypadków, w których udział upoważnionego pracownika, który przyjmuje rolę świadka, jest również uważany za możliwy. W takiej sytuacji certyfikowany papier będzie uważany za równy dokumentowi notarialnemu.
Oto krótka lista rodzajów pełnomocnictw, które są porównywalne z dokumentami notarialnymi:
- Poufna dokument osoby zatrudnionej na czas określony lub profesjonalnie w miejscach, w których nie ma organizacji notarialnych. Ten typ jest z reguły certyfikowany przez szefów;
- papier, który jest poświadczony przez głównych lekarzy, a także kierowników struktur medycznych i instytucji;
- pełnomocnictwo, które zostało wydane osobie odbywającej karę w ramach pozbawienia wolności. Dokument ten jest poświadczony przez kierownika zakładu poprawczego;
- dokument osoby prawnie kompetentnej, która osiągnęła pełnoletność. W takim przypadku dokument można zrównać z dokumentem notarialnym, jeśli obywatel przebywa w specjalnych instytucjach pod nadzorem ochrony socjalnej ludności.
Jednostki są w zwykły sposób uprawnione do sporządzania listów powierniczych dotyczących zbywania ruchomości i nieruchomości, korzystania z samochodu, otrzymywania wynagrodzeń, różnych płatności, a także do otrzymywania stypendiów, dodatków i emerytur.
Ponadto istnieją również dokumenty powiernicze o charakterze uniwersalnym, które mogą być podpisywane zarówno przez osoby prawne, jak i osoby fizyczne. Są one na przykład utożsamiane z pełnomocnictwem do uzyskania prawa do stawiennictwa w sądzie w imieniu innej osoby jako jej przedstawiciela. Jeśli chodzi o przetwarzanie takich dokumentów, dzięki nowoczesnemu prawodawstwu mogą być certyfikowane na maszynie do pisania oraz w bardziej znanej, odręcznej formie.
Ilekroć pełnomocnictwo nie jest poświadczone przez notariusza, obywatel otrzymuje zawsze tylko jedną kopię tego dokumentu. Jej ekstradycja nie powinna wiązać się z wszelkiego rodzaju nielegalnymi działaniami. Lista informacji, które muszą być zawarte w dokumencie zaufania, jest dość szeroką listą. Na przykład musisz tam wpisać: miejsce i datę certyfikacji dokumentu, jego ważność, wszelkie informacje charakteryzujące daną osobę, a także inne formalności.
Składnik finansowy
Za prowadzenie prac związanych z poświadczaniem pełnomocnictw, których notarialny charakter nie jest wymagany przez ustawodawstwo Federacji Rosyjskiej, notariusz ma prawo pobierać taryfę w wysokości 200 rubli.
Oprócz opłaty notarialnej, przy wdrażaniu pełnomocnictwa, notariusz może pobierać opłaty za świadczenie usług technicznych i prawnych.
Rozmawialiśmy o tym, które pełnomocnictwa wymagają obowiązkowego poświadczenia.