Zgodnie z obowiązującym prawem cywilnym zasada swobody zawierania umów oznacza warunek, bez którego rozwój stosunków w gospodarce jest niemożliwy. Ta wolność nie jest jednak nieograniczona i może być realizowana tylko w granicach ustalonych norm.
Przepisy ogólne
Artykuł 8 głównej ustawy krajowej (Konstytucja), a także część 1 art. 1 Kodeksu cywilnego stanowi, że zasada swobody zawierania umów oznacza swobodę transportu towarów, świadczenia usług i transferu funduszy, ogólnie swobodę działalności gospodarczej. W takim przypadku należy podkreślić następujące punkty:
- Możliwość samodzielnego ustalenia zawarcia umowy.
- Swoboda wyboru obiektu, z którym transakcja zostanie zawarta.
- Możliwość wyboru praw i obowiązków uczestników.
Należy pamiętać, że zasada swobody zawierania umów oznacza:
- Przestrzeganie ustawowych zakazów.
- Naruszenie praw i wolności innych uczestników.
Te cechy powodują trudności we wdrażaniu zasady w praktyce.
Artykuł 421 kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej
Główne tezy o znaczeniu warunków i zasady swobody zawierania umów są określone w artykule 421 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej, składającym się z pięciu części, a mianowicie:
- Zakaz przymusu do zawarcia transakcji.
- Swoboda podpisania nienazwanej umowy.
- Możliwość podpisania umowy mieszanej, której przykładami są czynsz, umowa, dostawa i tak dalej.
- Zgodnie z warunkami kontraktu - niewiążące wykonanie norm dyspozycyjnych i wiążące wykonanie - bezwzględne.
- Luki w przepisach powinny być kompensowane przez przyjęty zwyczaj prawny.
Zasady i wyjątki
Pomimo tego, że zasada swobody zawierania umów oznacza zakaz przymusu do jej podpisania, istnieją wyjątki od tej zasady, które są następujące:
- Odpowiednie wskazanie w prawie.
- Wynik podjętego wcześniej dobrowolnego zobowiązania.
Przykłady pierwszego wyjątku to:
- Umowa publiczna zawarta w niektórych rodzajach działalności przedsiębiorcy.
- Zobowiązanie banku do zawarcia umowy rachunku z klientem.
- Obowiązek wynajmującego zawarcia nowej umowy z najemcą działki rolnej w dobrej wierze.
Przykładami drugiego wyjątku są:
- Zawarcie umowy przedwstępnej.
- Zobowiązanie wynikające z opcji.
PP YOU RF
Główne wyjaśnienie, co oznacza zasada swobody zawierania umów w prawie cywilnym, znajduje się w uchwale plenum Najwyższego Sądu Arbitrażowego nr 16, a także w paragrafach 2–5 art. 421 Kodeksu cywilnego. Podstawą jest teleologiczna interpretacja tego, co oznacza ustalenie celu, do którego dąży ustawodawca.
Zgodnie z aktem prawnym surowe normy to:
- wyraźne;
- ograniczona.
Wyraźnie obowiązkowe zasady zawierają wyraźny zakaz lub regulacje. Jednocześnie imperatywność determinowana jest konieczną ochroną własnych interesów, utrzymaniem równowagi i regulacji.
Normy dyspozycyjne są również wyposażone w indywidualne elementy imperatywności, co objawia się w zasadzie zgody. Jest to jednak ograniczone.
Taka interpretacja (ograniczeń) jest często stosowana przez sądy. Przykładem może być legalność wypłaty odszkodowania za rozwiązanie umowy najmu. Sądy początkowo wydały decyzję negatywną. Dopiero po dojściu do sądu najwyższego Sąd Najwyższy postanowił o odszkodowaniu.
Przywilej stron, ale z ograniczeniami
Zasada swobody zawierania umów oznacza prawo stron do ustalenia odpowiednich postanowień dokumentu, które odpowiadają stronom.Ale czasem trudno jest przewidzieć, jakie ograniczenia mogą pojawić się w związku z niektórymi prawami ogólnymi.
Na przykład, w praktyce, instalacja na podstawie umowy (dotyczącej świadczenia usług prawnych w sądzie) dodatkowych płatności za wynik sprawy jest uznawana za sprzeczną z porządkiem publicznym. Powodem tego jest to, że nie można ustanowić obowiązków na podstawie aktów sądowych.
Inne ograniczenie może powstać w związku z naruszeniem praw osób trzecich. Na przykład nie można naruszać prawa dłużnika do potrącenia roszczenia wzajemnego podczas cesji prawa do roszczenia. Dlatego nowy pożyczkodawca musi wziąć pod uwagę prawdopodobieństwo, że dłużnik może zadeklarować potrącenie w oparciu o stosunki prawne z byłym pożyczkodawcą.
Warto również wspomnieć o równowadze interesów. Jako przykład weź dokumenty Sądu Najwyższego. Zgodnie z definicją Sił Zbrojnych RF karę oblicza się nie od całej kwoty, ale od kwoty niespełnionego zobowiązania. W przeciwnym razie wierzyciel uzyska przewagę nad dłużnikiem. Jednocześnie w ramach przeglądu praktyki ten sam organ wyjaśnia, że zawieszenie płatności w przypadku niedostarczenia gwarancji bankowej nie stanowi naruszenia bilansu i służy realizacji praw wynikających z umów.
Biorąc pod uwagę fakt, że charakterystyka zasady swobody zawierania umów oznacza, należy powiedzieć o ograniczeniach prywatnych przewidzianych przez prawo. Są one ujawnione w następujących punktach:
- Zamówienie publiczne.
- Umowa o przystąpieniu.
- Obowiązek zawarcia umowy.
- Dostępność licencji w indywidualnych przypadkach.
- Państwowa regulacja cen.
- Skład przedmiotu
Przepisy te należy rozważyć bardziej szczegółowo.
Zamówienie publiczne
Niniejsza umowa zawierana jest między spółkami handlowymi, których zakres obejmuje obsługę wszystkich osób, które się z nimi kontaktują. W takim przypadku obowiązują następujące ograniczenia:
- Firma handlowa nie może wybrać kontrahenta na podstawie zamówienia publicznego.
- Nie wolno preferować jednej osoby od drugiej.
- Warunki umowy powinny być takie same dla wszystkich.
- Nie można odmówić podpisania umowy publicznej z konsumentem.
Na przykład firmy monopolistyczne nie mogą odmówić podpisania umowy publicznej. Obowiązek ten dotyczy monopolisty w dziedzinie kompleksu obronnego. Jest to zapisane w ustawie „On State Material Reserve” nr 79-FZ.
Umowa o przystąpieniu
W niniejszej umowie warunki są ustalane przez jedną stronę, a druga strona może je zaakceptować tylko w ramach procedury przystąpienia. W takim przypadku prawo do zadeklarowania kontrowersyjnych punktów aresztu jest wykluczone. Zatem zasada swobody zawierania umów oznacza, że jej warunki są ograniczone.
Obowiązek zawarcia
Przymus może wystąpić w przypadkach wyraźnie określonych przez prawo. Możliwe jest również dobrowolne przyjęcie tego obowiązku. Obowiązek zawarcia umowy powstaje w następujących przypadkach:
- W wyniku zawarcia umowy przedwstępnej.
- Podczas organizowania przetargów.
- Z publicznym ogłoszeniem nagrody.
- Na publicznym konkursie.
Dostępność licencji w indywidualnych przypadkach
Odrębne umowy zawierane są wyłącznie na podstawie zezwolenia w formie licencji. W takim przypadku zasada swobody zawierania umów oznacza, że strony mogą podpisać coś, co nie będzie ważne. Licencja jest wymagana w następujących przypadkach:
- Dla ubezpieczyciela.
- Agent finansowy.
- Magazyn towarów ogólnych.
- Bank, który przyciąga pieniądze na depozyty.
Państwowa regulacja cen
W niektórych przypadkach ceny muszą być regulowane przez rząd. Przykładem tego jest umowa na energię elektryczną, która ustala taryfy zgodnie z obowiązującym prawem, a nie za zgodą stron. Jeśli taryfy wzrosną, wówczas strony przyjmują nowe ceny jako wiążące zasady.
Skład przedmiotu
Czasami prawo przewiduje skład podmiotów, które powinny być stronami odpowiednich umów. Na przykład:
- W umowie dostawy zarówno jedna, jak i druga strona muszą być przedsiębiorcami.
- Kredytodawcą może być odpowiednia instytucja kredytowa lub bank.
- Osoba prawna nie jest uprawniona do zawarcia umowy najmu mieszkania.
- Osoba fizyczna nie może uczestniczyć w prostej umowie partnerskiej (bez statusu IP).
Bez nazwy
Do tych typów należą na przykład umowy inwestycyjne. Jednocześnie należy odróżnić umowy niewymienione od umów, które nie określają zasadniczych warunków określonego rodzaju przewidzianych w Kodeksie cywilnym Federacji Rosyjskiej. W tym drugim przypadku powinniśmy porozmawiać o niezawartych umowach.
W praktyce było wiele przypadków wykorzystania roszczenia do uznania umowy za nieważną. To samo uzasadnienie jest często stosowane w celu ochrony przed roszczeniami egzekucyjnymi. O tym RF wydało list o numerze 165.
Przepisy części 1 Kodeksu cywilnego, a także zasady odnoszące się do niektórych rodzajów umów, ale jeżeli istnieje uzasadnienie nagłe, mają zastosowanie do umowy bez nazwy.
Mieszane
Że zasada swobody zawierania umów oznacza, że artykuł testowy przedstawia różne odpowiedzi. Najbardziej interesujący jest przypadek umowy mieszanej. Podobne są bardzo częste. Obejmują one normy dwóch lub więcej rodzajów określone w Kodeksie cywilnym Federacji Rosyjskiej w różnych rozdziałach. Przykłady umów mieszanych są następujące:
- Czynsz
- Kupno i sprzedaż.
- Umowa
- Kredyt
- Dostawa
- Inne umowy.
Ponadto różne sekcje umowy mają zastosowanie do różnych sekcji. Które należy wyjaśnić przed zawarciem. To ważne!
Umowy te należy odróżnić od złożonych umów, w których kilka zobowiązań o charakterze niezależnym jest zawartych w jednym dokumencie. Jeśli weźmiemy przykład za umowę o dostawę, może ona zawierać postanowienia dotyczące ubezpieczenia, transportu, przechowywania i innych. Nie wymaga to sporządzania odrębnych umów, ale jednocześnie nie dotyczy pojedynczych zobowiązań wynikających z umowy.
Gwarancje
Oprócz informacji, które oznacza zasada swobody zawierania umów cywilnych, ważne jest podkreślenie innej. Tak więc umowa jest zabezpieczona poprzez udzielanie gwarancji. Wyraża się to w następujących punktach:
- Uznanie transakcji za nieważne, jeżeli zostanie ustalone, że zostały one zawarte przez oszustwo, groźby lub przemoc.
- Ustanowienie specjalnych środków mających na celu ochronę swobody zawierania umów przez przepisy antymonopolowe.
- Początek odpowiedzialności karnej za czyny o charakterze monopolistycznym.
Granice
Ograniczenia mają również swoje ograniczenia. W art. 1 ust. 2 ust. 2 kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej wskazano, że prawa, w tym swoboda zawierania umów, mogą być ograniczone przez prawo i tylko w zakresie, w jakim należy chronić podstawy norm prawnych i społecznych.
Ryzyko i koszty
Ze względu na fakt, że zasada swobody zawierania umów oznacza możliwość ustalenia warunków, strony opracowują najbardziej odpowiednie zasady. Ale powinieneś rozważyć następujące kwestie:
- Sąd stosuje ograniczenia oparte na przepisach ogólnych. Aby nie napotykać niepotrzebnych problemów, wskazane jest przeanalizowanie praktyki sądowej dotyczącej sytuacji kontrowersyjnych.
- Interpretacja warunków nie jest związana z intencjami stron umowy. Jeżeli więc w umowie ich wola została wyrażona w sposób niejasny, sąd może nie interpretować jej właściwie.
Wniosek
Chociaż zasada swobody zawierania umów oznacza prawo stron do wyboru najbardziej odpowiednich warunków, należy wziąć pod uwagę ogólne przepisy zapisane w Kodeksie cywilnym. Należy to szczególnie dokładnie rozważyć w przypadkach, w których warunki umowy nie są typowe. Należy wziąć pod uwagę bezpośrednie zakazy i niektóre przepisy ogólne stosowane przez sądy w kontrowersyjnych sytuacjach.
Jednak pomimo ograniczeń należy uznać, że swoboda zawierania umów w obecnym prawodawstwie zwiększyła się w porównaniu z sytuacją, która miała miejsce wcześniej. Dzięki temu obywatele i osoby prawne mają więcej możliwości korzystania ze swoich praw.