Audyt (przetłumaczony z łaciny oznacza „słuchaj”) jest formą kontroli finansowej nad działalnością różnych przedsiębiorstw i organizacji. Prawo przewiduje coroczny obowiązkowy audyt.
Procedura audytu musi przejść przez wszystkie organizacje, niezależnie od dziedziny działalności i formy prawnej. Na podstawie wyników audytu biegły rewident wyciąga wnioski. W tym artykule dowiesz się, jakie rodzaje raportów z kontroli istnieją obecnie.
Prezentacja raportu z audytu
Przed przedstawieniem swojej opinii biegły rewident musi przekazać informacje na piśmie na podstawie wyników audytu. Informacje te zawierają informacje o zidentyfikowanych brakach, które mogą prowadzić do znacznych braków w sprawozdaniach finansowych. Ten dokument jest wymagany do obowiązkowej weryfikacji. Podczas audytu, który został zainicjowany przez osobę przechodzącą weryfikację, dokument jest sporządzany, jeżeli klauzula ta jest przewidziana w umowie.
Pisemne informacje z audytu są dokumentem poufnym. Jeżeli w wyniku przeprowadzonego badania zostaną stwierdzone istotne braki w sprawozdaniach finansowych, sprawozdania te powinny zostać sfinalizowane. Podmiot sprawozdawczy jest dołączony do samego raportu z badania.
W przypadku sporządzenia raportu z audytu po złożeniu raportu z audytu, końcowa część raportu musi zawierać listę poprawek, które należy wprowadzić w tych raportach, aby można je było uznać za wiarygodne.
Organizacja audytowa może zastosować dowolny inny sposób dostarczania poprawionych sprawozdań finansowych przedsiębiorstwa, który zapewnia użytkownikom kompleksowe i wiarygodne przedstawienie zmian, które należy wprowadzić w tych sprawozdaniach.
Co obejmuje raport z audytu?
Niezależnie od rodzaju treść raportów z kontroli musi koniecznie obejmować:
- badanie na podstawie testów dowodów potwierdzających dane w sprawozdaniach finansowych z działalności gospodarczej badanej jednostki;
- ocena zgodności z zasadami i metodami rachunkowości, a także zasadami sporządzania sprawozdań finansowych;
- identyfikacja głównych informacji dotyczących oceny, które otrzymały organy zarządzającego badanego podmiotu podczas przygotowywania sprawozdania księgowego;
- ocena podstawowego zrozumienia sprawozdań finansowych.
Raport z badania powinien zawierać oświadczenie audytora, że badanie dostarcza wystarczających danych do wyrażenia opinii na temat wiarygodności sprawozdania finansowego zgodnie z zasadami rachunkowości zgodnymi z przepisami Federacji Rosyjskiej.
Raport z audytu powinien wskazywać, że audyt został przeprowadzony na podstawie próby. Podsumowując, konieczne jest wyraźne wskazanie głównych zasad i metod prowadzenia sprawozdań finansowych i sporządzania sprawozdania finansowego. Główne zasady i metody rozliczania i przygotowywania tego rodzaju raportów są określone w rosyjskim ustawodawstwie.
Struktura wniosku
Każdy rodzaj raportu z audytu struktury zgodnie z przepisami powinien składać się z 3 części: wstępnej, analitycznej i końcowej. Do sprawozdania biegłego rewidenta musi być dołączony raport księgowy przedsiębiorstwa, w odniesieniu do którego przeprowadzono badanie.
Część wprowadzająca odzwierciedla wszystkie niezbędne dane dotyczące firmy, która przeprowadza audyt lub niezależnego audytora.
Część analityczna jest w rzeczywistości główną częścią, która odzwierciedla wyniki audytu i zawiera informacje o ogólnych wynikach badania stanu rachunkowości w przedsiębiorstwie, wiarygodności systemu kontroli finansowej, zgodności z przepisami prawa przedsiębiorstwa podczas transakcji gospodarczych.
Ostatnią częścią jest opinia właściwej osoby na temat dokładności dokumentacji księgowej dostarczonej przez podmiot poddawany badaniu. Raport z audytu przedsiębiorstwa, dla którego przeprowadzono audyt, należy dołączyć do raportu z audytu. Jeśli podczas procesu audytu zostaną stwierdzone naruszenia, należy je wskazać w raporcie z audytu.
Opinia inspektora musi koniecznie zawierać: oficjalną nazwę, dane kontrolowanej organizacji, wiarygodne informacje o organizacji, która przeprowadziła audyt (nazwa, szczegóły, numery licencji). Konieczne jest również wskazanie daty i podpisu.
Klasyfikacja wniosków
Międzynarodowy standard kontroli określa kilka rodzajów raportów z audytu:
- Bezwarunkowa, pozytywna opinia z badania (niemodyfikowana). Tego rodzaju opinia jest sporządzana, gdy kontrolowana instytucja lub organizacja rzetelnie odzwierciedla działalność i pozycję finansową. W przypadkach, gdy istnieją spory z kierownictwem podmiotu prawnego dotyczące dopuszczalności, a także adekwatności wybranej polityki rachunkowości, biegły rewident ma prawo odmówić wyrażenia bezwarunkowo pozytywnej opinii.
- Zmodyfikowany wniosek. Wniosek ten wydaje się, gdy występują jakiekolwiek nieścisłości w sprawozdaniach finansowych przedsiębiorstwa.
Zmodyfikowany wniosek
Wniosek ten wydaje się w przypadkach, w których inspektor stwierdza, że wykryte zakłócenia w jednostce sprawozdającej muszą zostać obowiązkowo skorygowane.
Dostępne są następujące typy zmodyfikowanego raportu z audytu:
- Warunkowo pozytywne zakończenie z zastrzeżeniem.
- Negatywny wniosek.
- Odmowa wyrażenia opinii.
Tego rodzaju raporty z audytu są głównymi w kategorii bezwarunkowo pozytywnych.
Wniosek dotyczący rezerwacji
Opinia z zastrzeżeniem badania jest rodzajem zmodyfikowanego rodzaju opinii biegłego rewidenta. Tę kategorię wniosków opracowuje się, jeżeli podczas kontroli ujawniono przypadki zniekształcenia dokumentów, ale uznano je za nieistotne dla ogólnego obrazu sprawozdania finansowego. Ten rodzaj raportu z audytu opisuje podstawę do wyrażenia opinii z zastrzeżeniem, w tym dostępne zakłócenia.
A także, jeśli nie jest możliwe uzyskanie wiarygodnych dowodów, na których można oprzeć raport z audytu, wydaje się jednak, że wpływ nieodkrytych zakłóceń może być znaczący.
Negatywny wniosek
Wydanie tego rodzaju raportu z audytu będzie oznaczało, że osoba przeprowadzająca audyt organizacji nie potwierdzi wiarygodności prawnej dostarczonych informacji na temat stanu spraw finansowych. Dzieje się tak w wyjątkowych przypadkach, gdy niedokładność i zniekształcenie sprawozdań finansowych przedsiębiorstwa dla wszystkich ważnych wskaźników są oczywiste dla biegłego rewidenta przeprowadzającego badanie. Ten rodzaj raportu z audytu nie jest tak powszechny.
Zastrzeżenie
W szczególnych przypadkach biegły rewident jest upoważniony do odmowy wyrażenia opinii. W jakich przypadkach biegły rewident odmawia wyrażenia opinii? W przypadku przeszkody dla inspektora lub niedostarczenia wystarczających informacji i dokumentów do audytu, biegły rewident może odmówić wydania opinii. Tego rodzaju opinie w raporcie z badania są również opracowywane, gdy istnieje wiele faktów niepewności, które nie pozwalają na ocenę wiarygodności prezentowanych sprawozdań finansowych.
Normatywne akty prawne
Rodzaje audytów i raportów z audytu podlegają następującym aktom prawnym:
- Ustawa z 1 grudnia 2007 r. „O organizacjach samoregulacyjnych”.
- Federalny standard kontroli z 2010 r.
- Ustawa o działalności audytorskiej z 2001 r., Która jest głównym dokumentem prawnym w tej dziedzinie działalności. Istnieją również inne przepisy dotyczące audytu.
Próbki różnego rodzaju raportów z audytu
Jeżeli weryfikator nie ujawni żadnych naruszeń, fakt ten zostanie odzwierciedlony w bezwarunkowo pozytywnym wniosku w przybliżeniu w następującym brzmieniu: „Zgodnie z opinią dostarczone sprawozdanie w pełni odzwierciedla wiarygodność działań księgowych tej organizacji przez określony czas”.
Opinia biegłego rewidenta z zastrzeżeniem jest sformułowana w następujący sposób: „W okresie objętym przeglądem sprawozdania finansowe osoby prawnej rzetelnie odzwierciedlają sytuację finansową. Należy jednak zwrócić uwagę na informacje przedstawione w raporcie wyjaśniającym, że sprawa sądu między kontrolowanym a podmiotem fizycznym osoba o wypłacie szkody materialnej za szkodę wyrządzoną zdrowiu w związku z działalnością zawodową Przepisy dotyczące wypłaty odszkodowania w przypadku przegranej przez sąd w sądzie Pan proces nie jest zapewniony. ”
Istotne okoliczności, które skłaniają inspektora do odmowy wyrażenia opinii, można streścić w przybliżeniu w następującej formie: „W związku z odmową przyjęcia do magazynu organizacji nie jest możliwe obecność w magazynie”. Lub: „Z powodu odmowy dostarczenia dowodów amortyzacji zapasów nie ma sposobu na zweryfikowanie i wyciągnięcie wniosków na temat wiarygodności raportów księgowych”.
W przypadku istotnych sprzeczności z kierownikiem lub w przypadku podejrzenia, że biegły rewident jest wprowadzony w błąd co do wiarygodności informacji, w negatywnym wniosku może pojawić się następujące sformułowanie: „W wyniku niedokładności przedłożonych raportów finansowych i księgowych niemożliwe jest oszacowanie danych za podany okres.”
Wniosek
W praktyce międzynarodowej audyt jest szeroko stosowany we wszystkich obszarach działalności gospodarczej. Celem firm audytorskich jest przeprowadzanie niezależnych audytów sytuacji ekonomicznej przedsiębiorstwa.
W Rosji taka działalność jest stosunkowo nową branżą. Nie powinniśmy zapominać, że prawo zawiera artykuł na temat świadomie fałszywych wniosków. Podanie umyślnie fałszywych wniosków jest podstawą do pociągnięcia audytora do odpowiedzialności. Raport z audytu w swej istocie jest niezależnym dowodem obiektywności i wiarygodności sprawozdawczości organizacji.