Pojęcie „korupcja” ma łacińskie korzenie. W dosłownym tłumaczeniu corrumpere oznacza „łapówkę”. Pojęcie, formy korupcji zapisane oficjalnie na arenie międzynarodowej w rezolucji ONZ. W 1995 r., Zgodnie z jego przepisami, przepisy krajowe ustanawiają kryteria dla tego zjawiska i przewidują środki mające na celu jego wyeliminowanie. Zastanów się dalej formy i rodzaje korupcji. 
Definicja
Na poziomie międzynarodowym przekupstwo jest uznawane za korupcję, a także inne zachowanie wobec osób posiadających autorytet w sektorze prywatnym lub publicznym, naruszające obowiązki wynikające z tego statusu. Odpowiednie działania mają na celu uzyskanie wszelkich niewłaściwych korzyści dla sprawcy lub innych podmiotów. Zadanie zlikwidowania tego zjawiska w Federacji Rosyjskiej ustalono w 1992 r. Dekretem prezydenckim. Zgodnie z dekretem głowy państwa formy antykorupcyjne. Odzwierciedlają to rozporządzenie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych z 1992 r.
Pilność problemu
Formy korupcji w Rosji stanowią poważną przeszkodę dla normalnego rozwoju społeczeństwa. Dziś ten temat jest uważany za jeden z najczęściej dyskutowanych wśród ludzi. Zjawisko to jest uważane za zło społeczne, niszczące społeczeństwo i władzę. Dowolny formy korupcji należy wyeliminować na bardzo wczesnym etapie rozwoju. Większość badań nad tym zjawiskiem poświęcona jest jego politycznym i ekonomicznym przesłankom. Jednocześnie kwestia stosunku zwykłych obywateli do tego aspektu życia społecznego pozostaje praktycznie niezbadana. Tymczasem, jak pokazuje praktyka, ludzie jednoznacznie potępiają każdego formy korupcji słowami, są w stanie przekupić urzędników, znajdując różne usprawiedliwienia dla ich zachowania w określonych sytuacjach.
Funkcja
Biorąc pod uwagę istota i formy korupcji w szerokim sensie należy zauważyć, że zjawisko to zawsze wiąże się z wykorzystaniem przez podmiot jego oficjalnego statusu do osobistych celów samolubnych. To pokazuje jego położenie. W wąskim znaczeniu korupcja to sytuacja, w której podmiot podejmuje nielegalną decyzję, w ramach której druga strona korzysta. Pracownik otrzymuje nielegalne odszkodowanie. Sytuację uważa się za typową, gdy urzędnik, który w ramach swoich kompetencji jest zobowiązany do podjęcia decyzji w sprawie innej osoby, zaczyna tworzyć sztuczne przeszkody, zmuszając w ten sposób klienta do wręczenia łapówki. 
Tło
Rodzaje i formy korupcji pojawiają się w wyniku problemów gospodarczych, politycznych i społecznych. Otrzymywanie nielegalnego wynagrodzenia, niewłaściwe świadczenia występują częściej w okresie reform. Większość obywateli woli przekazać urzędnikowi kopertę z pewną kwotą, aby rozwiązać swoje problemy. W wielu przypadkach nie tylko przyspiesza to rozwiązanie problemu, ale także zapewnia 100% wynik na korzyść wnioskodawcy. Według statystyk przekupstwo stało się powszechne. Jako forma korupcji zajmuje wiodącą pozycję wśród przestępstw gospodarczych. Zjawisko to powoduje ogromne szkody dla państwa. Tymczasem są inne formy korupcji. Obejmują na przykład protekcjonizm, przekupstwo polityków. Warunkami ich powstania i rozwoju są nacjonalizacja życia społecznego, nadmierna centralizacja systemu zarządzania, biurokracja, wzrost wielkości szarej strefy, spadek moralności itp.
Klasyfikacja
Obecnie są wierzchołkowe i oddolne formy korupcji. Pierwszy jest powszechny wśród środkowych i wyższych urzędników, polityków. Do tego formy korupcji nacisk kładziony jest na podejmowanie decyzji za wysoką cenę.Na przykład mogą to być pewne sformułowania prawne, przekazywanie zamówień rządowych określonym osobom itp. Po drugie formy korupcji charakterystyczny jest nacisk na rutynowe relacje z obywatelami. Jest to powszechne wśród urzędników średniego i niższego szczebla. Odwoływanie się do korupcji na szczeblu lokalnym polega na tym, że przy niewielkim ryzyku dla obu stron relacji ma ona wielką wartość nie tylko dla odbiorcy nielegalnego wynagrodzenia, ale także dla podmiotu, który je przyznaje. Przekupstwo pozwala rozwiązywać problemy domowe, stanowi akceptowalną zapłatę za możliwość popełnienia drobnego naruszenia instrukcji i wymogów prawnych.
Cechy interakcji ludności i władz
Z reguły stosunki „obywatel-urzędnik” powstają w dwóch przypadkach. Pierwszy wiąże się z obowiązkiem władz do zapewnienia określonych usług ludności. Może to być na przykład wydawanie zezwoleń, wydawanie certyfikatów itp. W takich sytuacjach czynniki predysponujące do korupcji to:
- Obecność szerokiej gamy usług publicznych, do których ma zastosowanie zasada licencjonowania.
- Nieznajomość przez ludność ich praw, a także obowiązków urzędników.
- Ukrywanie przez pracowników informacji o stanie prawnym, możliwościach obywateli, a także o ich odpowiedzialności za nich.
- Złożoność biurokratycznych procedur.
- Monopolizacja przez działy sektora usług.
- Specyfika strukturalna władz, w których jedna agencja rządowa ma prawo podejmować decyzje i służyć ludności.
Drugi przypadek ma miejsce, gdy władze, wykonując funkcje ograniczające i regulacyjne, zobowiązują obywatela do dzielenia się zasobami z państwem w ramach pobierania od niego płatności budżetowych, nakładając grzywny za naruszenie obowiązujących przepisów. W tej sytuacji warunkiem rozwoju korupcji jest brak dogodności w wypełnianiu przez ludzi ich obowiązków, niedostateczność sankcji pieniężnych, dążenie do uniknięcia ich odliczenia poprzez wręczenie łapówki.
Rakieta biurokratyczna
Jego techniki są szeroko stosowane w różnych strukturach administracyjnych, WIT, notariuszach, instytucjach opieki zdrowotnej, statystykach, ubezpieczeniach, zakładach użyteczności publicznej i tak dalej. Biurokratyczne ściąganie haraczy jest ściśle powiązane z korupcją na poziomie lokalnym. Zjawiska te mają jedną naturę. Różnica między nimi polega jednak na tym, że w tym drugim przypadku urzędnik otrzymuje nielegalne wynagrodzenie w drodze porozumienia z przedsiębiorcą, podczas gdy oszuści wymuszają pewną kwotę od biznesmena wbrew jego woli. Jeśli obie zainteresowane strony pracują w tej samej organizacji, mówią o korupcji pionowej. Z reguły działa jak łącze między górą a dołem. Główne formy korupcjiNa dużą skalę stanowią poważne zagrożenie. Przede wszystkim tworzą żyzny grunt dla innych przestępstw. 
Obszary dystrybucji
Organy ścigania przeprowadzają dokładną analizę sytuacji, określają obszary, w których najczęściej popełniane są przestępstwa. Na podstawie wyników formy i metody walki z korupcją. Obszary, w których przestępstwa są najczęstsze, obejmują:
- Usługi mieszkaniowe i komunalne. Jak pokazują sondaże przeprowadzone wśród obywateli, mieszkalnictwo i usługi komunalne są uważane za najbardziej skorumpowane w społeczeństwie. Na pierwszy rzut oka rozwój rynku nieruchomości miał zmniejszyć ryzyko, ale tak się nie stało.
- Struktury ścigania. Według ludności ciała te zajmują drugie miejsce w korupcji. Według statystyk w ciągu ostatnich kilku lat, wśród podmiotów odpowiedzialnych za przekupstwo i otrzymywanie nielegalnego wynagrodzenia, jedna czwarta to funkcjonariusze organów ścigania. Większość tego udziału to policja drogowa.Ponadto przekupstwo jest powszechne podczas rejestracji, wydawania praw jazdy i pozwoleń na broń.
- Podatki i cła. Te obszary działalności są uważane za najbardziej „obiecujące” dla oddolnych skorumpowanych urzędników.
- Pobór wojskowy. Według wstępnych szacunków ponad połowa młodych mężczyzn zwolnionych ze służby osiągnęła to poprzez przekupstwo.
Przypadki specjalne
W praktyce zdarzają się sytuacje, w których władze mają bezpośredni wpływ siły na przedsiębiorstwa w celu wyeliminowania konkurentów przedsiębiorstw „przyjaznych” dla nich. Z reguły takie przypadki są powszechne w dochodowych sektorach gospodarki - handlu paliwami i metalami, budownictwie. Konkurenci są eliminowani z rynku za pomocą oficjalnych środków. Na przykład mogą to być ciągłe kontrole, dzwonienie do urzędu skarbowego, zakaz przekazywania gruntów pod wynajem i tak dalej. We wszystkich takich przypadkach władze przeprowadzają niezależną obowiązkową dystrybucję nisz ekonomicznych, dając najbardziej rentowne sektory rynku „przyjaznym” przedsiębiorstwom. Te z kolei odejmują część superprofitów. 
Odpowiedzialność
Różne formularze antykorupcyjne. Najbardziej rygorystyczne środki są przewidziane w kodeksie karnym. Kodeks zawiera kilka artykułów, które nakładają kary za różne czyny związane z korupcją. Wśród nich są normy:
- 174. Ustanawia sankcje za pranie (legalizację) pieniędzy lub innego mienia uzyskanego nielegalnie. Według tych ostatnich rozumieją na przykład przeprowadzanie transakcji finansowych i innych transakcji dotyczących dóbr materialnych nabytych w sposób przestępczy, ich wykorzystywanie do prowadzenia działalności gospodarczej lub innej działalności gospodarczej.
- 285. W tym artykule przewidziano sankcje za nadużycia. Polega ona na wykorzystaniu przez osobę oficjalną władzy wbrew interesom organu państwowego. W tym przypadku obecność egoistycznego lub innego osobistego interesu, a także znaczna szkoda interesom organizacji, państwa, obywateli i społeczeństwa, jest obowiązkowym znakiem przestępstwa.
- 290. Artykuł ten określa karę za otrzymywanie niezgodnego z prawem wynagrodzenia. Łapówka może być prezentowana jako pewna suma pieniędzy, innej własności lub korzyści majątkowej. Co do zasady nielegalne wynagrodzenie jest przekazywane pracownikowi za wykonanie określonych czynności lub bezczynności na rzecz osoby lub podmiotów przez niego reprezentowanych.
- 292. Ta norma ustanawia sankcje za oficjalne fałszowanie. Polega ona na wprowadzeniu przez osobę zajmującą określone stanowisko, urzędnika służby cywilnej lub pracownika władzy terytorialnej, świadomie fałszywych informacji do oficjalnych dokumentów lub poprawek, które znacznie zniekształcają ich treść.
Formularze antykorupcyjne
Główna praca odbywa się na niższych szczeblach władzy. Jeśli chodzi o wyższy i średni poziom, wówczas skorumpowani urzędnicy często działają bezkarnie, chowając się za nietykalnością, autorytetem, statusem. Jeśli istnieją podejrzenia, że funkcjonariusz popełni przestępstwo, organy ścigania zaczynają nawiązywać wszelkie relacje z innymi oskarżonymi, sprawdzać dokumentację i rachunki bankowe. Ponadto prowadzone są działania „listowe”. Sugerują tajne przeszukanie mieszkania, ustanowienie zewnętrznego nadzoru, ukrytych kamer, podsłuchiwania telefonów, rekrutację informatorów spośród osób bliskich podejrzanemu.
Przestępstwa w aparacie państwowym
Korupcja władzy ma miejsce, o ile urzędnik ma zdolność zarządzania zasobami, które do niego nie należą, poprzez przyjęcie lub nieprzyjęcie niektórych decyzji. W szczególności w rękach struktur władzy znajdują się fundusze budżetowe, mienie komunalne i państwowe, zamówienia państwowe, świadczenia i tak dalej.Jeśli aparat zostanie pozbawiony funkcji administracyjnych, znaczenie jego istnienia zostanie utracone. Pobierając podatki, grzywny i inne płatności określone przez prawo urzędnik otrzymuje zasoby, które do niego nie należą. Jeżeli opłaty są określone przez normy, właścicielem jest skarb państwa. Jeśli płatność jest niezgodna z prawem, wówczas właścicielem jest podmiot, od którego urzędnik żąda zapłaty. Urzędnik państwowy powinien podejmować decyzje wyłącznie w ramach kompetencji, koncentrując się na celach zapisanych w Konstytucji, prawie federalnym i innych dokumentach regulacyjnych. Korupcja zaczyna się rozwijać, gdy cele określone przez prawo są zastępowane własnym interesem urzędnika realizowanym w jego konkretnych działaniach.
Niebezpieczeństwo wystąpienia
W nowoczesnych warunkach sytuacja korupcji w kraju gwałtownie się pogorszyła. Oprócz tradycyjnych metod przekupstwa pojawiły się także nowe programy. Tak więc, na przykład, zamiast przenosić koperty z pieniędzmi, podejmowane są działania mające na celu zmianę statusu własności podmiotów zaangażowanych w zepsute relacje. Należą do nich w szczególności lobbing kryminalny, zakładanie fałszywych firm, inwestowanie środków budżetowych w przedsiębiorstwa handlowe, przenoszenie własności państwowej do OA, ułatwianie eksportu strategicznych surowców za granicę i tak dalej. Sytuację pogarsza bardzo tajemniczy charakter wielu przestępstw. Złożone schematy mogą być bardzo trudne do zidentyfikowania i ujawnienia, ponieważ na zewnątrz wszystko jest przedstawiane dość prawnie i oficjalnie uzasadnione.
Skala
Ze względu na specyfikę korupcji nie jest możliwe dokładne określenie kryteriów, według których można by odpowiednio i kompleksowo ocenić jej zakres. Wielkość tego zjawiska można oszacować tylko pośrednio. Na przykład, według doniesień, dziś około 40% przedsiębiorców, prawie 1/3 krajowej organizacji komercyjnej, jest zaangażowanych w relacje przestępcze. W 2001 roku, przy bezpośredniej pomocy urzędników, skarb państwa stracił ponad 5 bilionów rubli. Całkowita szkoda spowodowana korupcją w Rosji wynosi 10-20 miliardów dolarów rocznie. 
Wniosek
Szczególnym niebezpieczeństwem korupcji jest to, że stanowią one żyzny grunt dla innych przestępstw. W rezultacie powstają poważne problemy gospodarcze, a napięcie w społeczeństwie nasila się. Jednym z czynników sprzyjających rozwojowi korupcji jest biurokracja. Tymczasem według prawników identyfikacja przestępców na wszystkich szczeblach administracji wskazuje na występowanie problemów w samym systemie zarządzania. Oczywiście struktura władzy jest niedoskonała w każdym kraju, a zatem korupcja ma miejsce na taką samą skalę we wszystkich rozwiniętych krajach. Nie oznacza to jednak, że organy ścigania powinny przymknąć na to oko. Konieczne jest ciągłe doskonalenie form przeciwdziałania temu zjawisku, opracowywanie najbardziej rygorystycznych środków przeciwko naruszającym prawo i podejmowanie środków zapobiegających zjawiskom przestępczym na wszystkich szczeblach administracji.
