Przedpłatę w ramach zakupu i sprzedaży nieruchomości, w tym mieszkań, wyraża się w postaci niewielkiej części jej ceny podstawowej, którą kupujący wysyła do sprzedawcy w celu potwierdzenia zamiaru zakupu jednej lub drugiej nieruchomości.
Jak opłacany jest zakup?
Z reguły przy zawieraniu dokumentów dotyczących transakcji między osobami na rynku wtórnym gotówkę można przenosić z ręki do ręki. A kiedy kupujesz nowy budynek od konstruktora, pieniądze są przekazywane do kasy instytucji lub mogą być wysyłane bezgotówkowo na jej konto. Odbywa się to jako tak zwana płatność zabezpieczająca. Wpłata czy zaliczka? Rozumiemy te pojęcia bardziej szczegółowo.
Praktyczne metody wpłacania pieniędzy przy zakupie mieszkania
Na rynku pierwotnym kwestie takie jak przedpłata podczas zakupu mieszkania, na przykład okres, kwota, warunki przekazania pieniędzy, są całkowicie rozstrzygane przez dewelopera - to znaczy firmę budowlaną. W tej sytuacji nic nie zależy od kupującego. Poniżej znajduje się przykład przypadku, w którym kupujący będzie niezależnie wpływał na proces związany z dokonywaniem płatności wstępnej, a także określi warunki transakcji.
Okres przedpłaty
Każda przedpłata na mieszkanie za transakcje kupna i sprzedaży jest wypłacana przez określony czas zgodnie z umową lub umową, a także jest wliczana do kwoty przyszłych płatności za transakcję. Fundusze wstępne są uprawnione do otrzymania zarówno właściciela mieszkania, czyli sprzedającego, jak i wyznaczonego przez niego agenta, w tym agencji nieruchomości sprzedającej mieszkanie jego klienta. Czy będzie to depozyt czy zaliczka?
Przedpłaty dokonane podczas zakupu mieszkania są wypłacane jako zaliczka lub depozyt. Jakie są zatem główne różnice między zaliczką a depozytem przy dokonywaniu transakcji sprzedaży? A także, co najczęściej jest wykorzystywane w praktyce rynku nieruchomości i do jakich celów? Zostanie to omówione poniżej.
Przeniesienie depozytu przy zakupie nieruchomości
Depozyt zawiera formularz przedpłaty przy zakupie mieszkania, gdy w przypadkach, gdy z jakiegoś powodu i winy kupującego transakcja nie została zakończona, środki na depozyt pozostają u sprzedawcy nieruchomości.
W sytuacjach, gdy zamierzona transakcja nie została zakończona w uzgodnionym terminie z winy sprzedawcy, musi on zwrócić nabywcy kwotę depozytu w podwójnej wielkości. Co zastosować - depozyt lub zaliczkę?
Ze względu na te warunki depozyt ma funkcję niezawodnego zabezpieczenia zobowiązań między obiema stronami. Zatem osoba winna zakłócenia transakcji musi zostać pociągnięta do odpowiedzialności finansowej.
Niektóre niuanse
Na pierwszy rzut oka powyższe warunki wydają się dość logiczne, ale istnieje jedno „ale”, które polega na tym, że ze względu na istniejącą odpowiedzialność finansową takie umowy depozytowe są stosowane bardzo rzadko przy zakupie mieszkania. Często agencje nieruchomości akceptują zaliczkę na mieszkanie, ale starają się nie traktować jej jako depozytu, co oznacza, że nie ponoszą żadnej odpowiedzialności finansowej, gdy transakcja ulegnie awarii z winy ich klienta, czyli sprzedawcy pomieszczeń mieszkalnych.
Wpłata lub zaliczka - jaka jest różnica? To pytanie interesuje wielu.
Pojęcie depozytu i zaliczki
Depozyt jako koncepcja jest regulowany przez prawo, którego istota jest jasno określona w artykule 380 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej. W przeciwieństwie do depozytu, prawo nie ma jasnej definicji zaliczki, chociaż sam termin jest tam nadal wymieniany. Ogólnie przyjmuje się, że jeśli przy przekazywaniu zaliczki strony nie określiły kaucji w umowie przy zakupie mieszkania lub w umowie, że jest to kaucja, wówczas prawo interpretuje tę kwotę jako zaliczkę.
Zaliczka przy zakupie mieszkania
Zaliczka to pieniądze wypłacone jako przedpłata, która jest przekazywana przez kupującego do sprzedawcy w ramach przyszłych płatności za nadchodzącą transakcję, ale nie ma funkcji bezpieczeństwa. Oznacza to, że w sytuacji, gdy z jakiegokolwiek powodu nie można było sfinalizować transakcji, zaliczka w zwykły sposób wraca do kupującego. Nikt nie ponosi jednocześnie odpowiedzialności. Umowa depozytowa przy zakupie mieszkania wiąże się z odpowiedzialnością finansową.
Zasadniczo zaliczka jest taka sama jak depozyt, różnica polega na tym, że nie może być żadnych konsekwencji związanych z odpowiedzialnością uczestników transakcji. Jako taki nie ma większego znaczenia, ponieważ nie nakłada żadnych zobowiązań.
Sprzedawcy lubią zaliczkę
W rzeczywistości sprzedawcy nieruchomości starają się unikać zaliczki na warunkach depozytu, wolą pobierać zaliczkę. Ale wcześniejsze umowy przewidują kary dla kupujących. To znaczy, w przypadku, gdy odmawiają zakupu nieruchomości bez podania przyczyny. W takiej sytuacji zaliczka nie zostanie zwrócona, ponieważ zostanie potrącona jako grzywna. A jeśli sprzedawca zdecyduje się nie sprzedawać mieszkania, może po prostu zwrócić nabywcy pełną kwotę zaliczki bez żadnych kar. Trudno nazwać takie warunki równymi, ale taka jest obecna praktyka rynkowa.
Uzyskanie zaliczki zamiast depozytu upraszcza tworzenie alternatywnych transakcji, ponieważ w takich przypadkach jeden sprzedawca jest zależny od drugiego, co oznacza, że musi on przyjąć odpowiedzialność pieniężną za jego niepowodzenie, co w przypadku depozytu będzie nieuzasadnione. Dlatego budując strategię transakcji, wolą zastosować zaliczkę.
Umowa o zaliczkę i depozyt przy zakupie mieszkania
Na rynku wtórnym pomiędzy osobami fizycznymi sporządzana jest umowa, a także umowa z góry, a głównymi uczestnikami transakcji są kupujący i sprzedający, to samo dotyczy depozytu. Co wybrać, depozyt lub zaliczkę, to zależy od samych uczestników transakcji.
Istnieją opcje, gdy zaliczka jest wypłacana lub przyjmowana przez powiernika w imieniu sprzedawcy lub nabywcy lub agencji nieruchomości.
Umowa sprzedaży mieszkania z depozytem może być sporządzona i poświadczona notarialnie, jednak nie jest to konieczne, chociaż oznacza bardziej niezawodne i kompetentne wykonanie przelewu pieniężnego na osobę fizyczną. Notariusz jest między innymi głównym i oficjalnym świadkiem ciągłego transferu pieniędzy, co może komplikować niechęć sprzedawcy do ponoszenia odpowiedzialności w sytuacjach zakłócenia transakcji.
Najważniejsze warunki umowy o zaliczkę to kwota kaucji i warunki jej dokonywania, a także koszt mieszkania, dane paszportowe, adres i imię i nazwisko zarówno sprzedający, jak i kupujący.
Ważne jest również wskazanie w ramach umowy kluczowych punktów transakcji, a mianowicie miejsca wzajemnych rozliczeń, czy środki zostaną wykorzystane - gotówkowe czy bezgotówkowe. Ponadto ustala się, czy umowa sprzedaży zostanie podpisana notarialnie czy na piśmie, czy planowane jest rozłożenie wydatków między stronami oraz czy kwota zaliczki jest wliczona w cenę zakupu.
Wielu nie rozumie, co jest zwracane - zaliczka lub depozyt.
Umowa przedterminowa wymaga warunków zwrotu lub braku zwrotu przedpłaconych środków, a jeśli obie strony uznają to za konieczne, należy wskazać kary za przepadek i ustalić poziom odpowiedzialności, jeśli którakolwiek ze stron odmówi sfinalizowania transakcji zakupu i sprzedaży mieszkania wcześniejsze warunki.
Dobry przykład przedterminowej umowy sprzedaży i zakupu mieszkania na rynku wtórnym przedstawiono poniżej.
Umowa depozytowa jest wykonywana podobnie, ale wyraźnie stwierdza, że jest to depozyt. Dopiero potem do dokumentu zostaną zastosowane przepisy określone w przepisach, a mianowicie te określone w art. 380 i 381 Kodeksu cywilnego kraju.
Co jest lepsze - zaliczka czy depozyt? O tym - poniżej.
Inne rodzaje umów
Umowa przedterminowa może być również umową przedwstępną sprzedaży mieszkania, w skrócie RPP. Taki dokument zawiera się między osobami fizycznymi na rynku wtórnym. Najważniejsze, aby nie mylić go z umową dotyczącą transakcji między deweloperem a akcjonariuszem. Zasadniczo jest to to samo, co umowa o zaliczkę, ale nacisk kładzie się w tej sytuacji na szczegółowe określenie warunków zbliżającej się transakcji, w ramach której wymieniono zaliczkę, tj. Zaliczkę. Podobne umowy wstępne dotyczące sprzedaży mieszkań są stosowane przez niektóre agencje nieruchomości.
W przypadku rynku pierwotnego, zamiast umowy z wyprzedzeniem, deweloperzy często korzystają z umowy w celu rezerwacji lub rezerwacji mieszkania, ale nie zmienia to istoty umowy. Ważną różnicą jest to, że przy zakupie nowej struktury samego przedmiotu, na adres płatności, na który przekazana jest gotówka, jeszcze nie istnieje. Dlatego identyfikacja nieruchomości następuje w podobnej sytuacji, jak w przypadku głównej umowy z deweloperem, wyłącznie na podstawie dokumentów projektowych, a nie na podstawie istniejącego adresu do korespondencji. Zasadniczo przestrzegane są również wszystkie niezbędne warunki umowy o zaliczkę.
Jaki jest wynik: zaliczka lub depozyt?
Tak więc, w praktyce nieruchomościowej, przy deponowaniu pieniędzy w agencji nieruchomości, depozyt pełni głównie funkcję zaliczki, która niesie powagę intencji jednej ze stron transakcji, ponieważ gdy zostanie zerwana, ta część pieniędzy jest zwracana osobie, która je przekazała. Zostaje sporządzony dowód wpłaty (próbka przedstawiona powyżej). Dlatego tak często wśród pośredników w handlu nieruchomościami pojawia się zamieszanie w definicji tych pojęć. Ważne jest, aby pamiętać i wiedzieć, że gdy suma pieniędzy zdeponowana w umowie lub umowie zostanie wyznaczona jako depozyt, który kupujący przekaże sprzedającemu, jeśli transakcja zostanie zerwana, może to prowadzić do negatywnych konsekwencji, w których normy i normy zasady depozytów określone przez prawo.
Jaka jest różnica - depozyt lub zaliczka? Odpowiedzieliśmy na to pytanie.