Wniosek o rozwiązanie umowy jest regularnie składany w sądzie. Pomimo faktu, że procedura została opracowana w prawie i praktyce sądowej, pojawiają się różne pytania. Jaka jest różnica między obywatelami a przedsiębiorcami? Na przykład do którego sądu należy się odwołać i do czego należy się odwołać w pozwie?
Regulacja normatywna
Wniosek o rozwiązanie umowy jest realizowany na podstawie Kodeksu cywilnego i innych ustaw. W szczególności w sprawie ochrony konsumentów. Wspomniana ustawa jest interesująca, ponieważ zapewnia obywatelom szereg rozsądnych preferencji w związku z ich mniej chronioną pozycją. Sąd rozpatruje sprawy i kieruje się innymi aktami regulacyjnymi.
Status umowy
Prawo definiuje swobodę zawierania umów jako podstawową zasadę prawa cywilnego. Wyjątki są przewidziane przez prawo lub inne przepisy.
Jeśli chodzi o zakończenie transakcji, ustanawia się inną zasadę, wprost przeciwną.
Strony umowy mają prawo rozwiązać ją za obopólną zgodą. Strona nie ma prawa odmówić zawarcia umowy na własny wniosek. Jednostkowe działania są dozwolone w wyjątkowych sytuacjach. Warunki jednostronnego zakończenia transakcji mogą zostać ustalone bezpośrednio w drodze umowy oprócz prawa.
Z reguły wypowiedzenie następuje z chwilą złożenia do sądu wniosku o rozwiązanie umowy. Bez interwencji sądu umowa o świadczenie usług użyteczności publicznej ulega rozwiązaniu.
Powody wypowiedzenia
Rozważ przyczyny rozwiązania umowy, są one określone w akcie normatywnym i w umowie:
- znaczące naruszenie popełnione przez drugą stronę, przez co dalsza kontynuacja relacji jest bezcelowa lub nieopłacalna;
- znacząca zmiana okoliczności, w wyniku której strona nie opłaca się kontynuować współpracy.
Ostatni akapit zawiera szereg podstaw do rozwiązania umowy:
- partnerzy przy zawarciu umowy zakładali, że nie było powodu do wypowiedzenia;
- nie ma sposobu na wyeliminowanie przyczyn wypowiedzenia po ich pojawieniu się;
- wykonanie umowy w jej pierwotnej formie czyni ją nieopłacalną;
- zwyczaje lub warunki umowy nie narażają strony na ryzyko wystąpienia odpowiednich okoliczności.
Wniosek o rozwiązanie umowy składa się na dwa sposoby:
- wysyłanie listu na drugą stronę;
- złożenie pozwu.
List lub oświadczenie o wypowiedzeniu
Umowa o świadczenie usług jest stosunkowo łatwiejsza do rozwiązania. Traktuj ten proces jako przykład relacji z Rostelecom.
Kolejność interakcji z klientami regulują specjalne zasady, umowy z klientami zawierane są zgodnie ze standardowym formularzem. Dostawcy wprowadzają jednak zmiany. Podpisując dokument, klient jest zobowiązany do spełnienia wszystkich swoich warunków, mimo że jest dla niego niewyraźny lub uciążliwy.
Wniosek o rozwiązanie umowy z Rostelecom jest składany osobiście przez klienta lub przedstawiciela w jego imieniu. Potwierdzenia płatności są wliczone. Oprócz faktycznej opłaty za usługę konsumenci płacą również opłatę miesięczną. Jeżeli istnieje dług nawet po zakończeniu usługi, odmawia się wypowiedzenia umowy.
Klienci mają obowiązek zwrócić sprzęt lub go kupić. Sprzęt uważa się za zwrócony po podpisaniu certyfikatu odbioru przez specjalistów firmy.
Kopia paszportu i umowa są również dołączane, jeśli są zachowane.
Brak rozwiązania umowy spowoduje, że firma złoży wniosek o wydanie nakazu odzyskania długu do zapłaty.
Przykładowy wniosek o rozwiązanie umowy o świadczenie usług pomoże w prawidłowym sporządzeniu dokumentu.
Opracowanie roszczenia
W postępowaniu arbitrażowym, przed wszczęciem procesu sądowego, inicjator procesu najpierw przedstawia partnerowi roszczenie stwierdzające, jakie jego zdaniem naruszenia zostały popełnione, i wyznaczony jest termin na ich usunięcie. Wśród wymagań jest kwestia rekompensaty pieniężnej lub innych działań mających na celu zwrot środków.
Zasadniczo co najmniej 30 dni przeznacza się na rozpatrzenie roszczenia. Akt ustawodawczy może określać inny okres na rozpatrzenie roszczenia.
Złożenie roszczenia jest obowiązkowe w sporach arbitrażowych z pewnymi wyjątkami. W procesie cywilnym obowiązuje odwrotna zasada. Procedura przedprocesowa jest rzadko stosowana, na przykład w sporach konsumenckich z dostawcą lub sprzedawcą; lub usługodawca.
Upływ terminu na udzielenie odpowiedzi na roszczenie uprawnia do złożenia wniosku do sądu z oświadczeniem o rozwiązaniu umowy.
Zawiadomienie opiera się na prawie do rozwiązania umowy w dowolnym momencie, roszczenie dotyczy naruszeń. Znaczenie prawidłowo wykonanego dokumentu jest następujące: transakcja zostaje zakończona z chwilą powiadomienia drugiej strony lub wejścia w życie aktu sądowego.
Wybór sądu
Pozew składa się w sądzie rejonowym. Jeżeli konsument występuje w charakterze powoda, wówczas można składać dokumenty w miejscu jego zamieszkania, a nie w miejscu siedziby firmy, organizacji lub przedstawicielstwa.
Pisanie pozwu
Wskazane:
- nazwa sądu, do którego dokumenty są wysyłane;
- informacje o powodzie (nazwa, miejsce zamieszkania);
- informacje o pozwanym (nazwa, miejsce zamieszkania, numer rejestracyjny indywidualnego przedsiębiorcy lub pełna nazwa organizacji i jej lokalizacja);
- okoliczności sprawy: w momencie zawarcia umowy, przyczyny jej rozwiązania, odniesienia do przepisów, dowody, fakty potwierdzające pozycję powoda;
- wymagania (uznają umowę za rozwiązaną, jeśli wszystkie wymagania dotyczące procedury rozwiązania umowy zostały spełnione i dokonane są nielegalne opłaty, lub rozwiązujemy umowę);
- wykaz załączonych dokumentów (roszczenia, odpowiedzi organów na skargi, ekspertyzy);
- otrzymanie zapłaty cła państwowego;
- podpis, data złożenia.
Przykładowe oświadczenie o roszczeniu o rozwiązanie umowy wskazuje na potrzebę sprecyzowania przedmiotu sporu (data zawarcia, numer, strony, przedmiot umowy).
Rozmiar cła państwowego
Konsument jest zwolniony z obowiązku uiszczenia opłaty. W pozwie wskazane jest odniesienie się do tej pozycji, aby dokumenty nie pozostały bez ruchu. Kierunek odwołania, kasacji i odwołania nadzorczego jest już wypłacany w sposób ogólny.