Jednym z poważnych problemów naszych czasów jest cukrzyca. Lekarze twierdzą, że z roku na rok choroba staje się młodsza. Fakt ten budzi poważne obawy, ponieważ choroba ma różne typy i stopnie. Wymaga to większej uwagi i ostrożności. Nieprzestrzeganie zasad lekarza w ciężkich przypadkach może nawet doprowadzić do śpiączki „cukrowej”, nie wspominając o prowadzeniu pełnego stylu życia.
Jednak ciągłe monitorowanie poziomu cukru we krwi i utrzymywanie zdrowia pozwoli ci nie zauważyć problemów. Niestety leki i codzienna diagnostyka są drogie, a państwo stara się wspierać swoich obywateli w walce z tą trudną chorobą w przystępny sposób.
Najważniejszym problemem osób dotkniętych tą chorobą są pytania:
- Czy niepełnosprawność powoduje cukrzycę?
- Jakie są wymagania dla pacjentów?
- Od czego zacząć
- Czego możesz oczekiwać po niepełnosprawności?
O cukrzycy
Cukrzyca jest konsekwencją nieprawidłowego funkcjonowania tarczycy. Prowadzi to do zwiększonej zawartości glukozy we krwi, a następnie do zaburzeń metabolicznych w ciele. Istnieją formy choroby:
- Pierwszy rodzaj cukrzyków to osoby uzależnione od zastrzyków z insuliny. Gatunek ten najczęściej obserwuje się u tych, którzy odziedziczyli chorobę. Pierwszy typ może dotknąć nawet małe dzieci.
- Drugi typ pacjentów to ci, którzy nie potrzebują zastrzyków. Możesz skorygować ten typ poprzez odpowiednie odżywianie i kontrolę poziomu cukru. W razie potrzeby zalecana jest korekta medyczna bez iniekcji. Ten typ cukrzycy obserwuje się u osób starszych.
- Nadmiar cukru obserwuje się u kobiet w czasie ciąży i nazywa się to ciążą. Jego osobliwością jest to, że po urodzeniu dziecka poziom normalizuje się.
Myśląc o tym, czy niepełnosprawność powoduje cukrzycę, ważne jest, aby wiedzieć, że cel grupy nie zależy od rodzaju cukrzycy, ale od nasilenia powikłań, które spowodowała. Konieczne jest zrozumienie, z jakich rozważań eksperci ustalają nasilenie konsekwencji choroby.
Określenie dotkliwości konsekwencji
Przy określaniu ciężkości powikłań specjaliści kierują się kryteriami określonymi w aktach ustawodawczych i regulaminie wewnętrznym instytucji. Dziś rozróżniają:
- Łagodny stopień choroby charakteryzuje się zdolnością do korygowania poziomu cukru poprzez dietę i odpowiednie odżywianie. W teście nie wykryto zanieczyszczeń, wskazujących na rozwój choroby, a poziom cukru przed posiłkami nie przekracza 7 mmol / l. Utworzenie grupy osób niepełnosprawnych z tymi wskaźnikami jest mało prawdopodobne.
- Choroba w umiarkowanym stadium charakteryzuje się obecnością ciał acetonu i glukozy w analizach, a poziom cukru przed posiłkami osiąga 15 mmol / l. Na tym etapie choroby obserwuje się powikłania w oczach, nerkach i układzie nerwowym. Powikłania te stają się przyczyną upośledzonej mobilności.
- Ciężki etap choroby charakteryzuje się poziomem cukru większym niż 15 mmol / l. Wszystkie pozostałe wskaźniki wskazujące na cukrzycę są nie tylko pokazane w analizach, ale są znaczące. Lekarze obserwują zaburzenia widzenia do 2–3 stopni, zahamowanie czynności nerek, pojawienie się owrzodzeń na nogach i zgorzel.Przy tym stopniu cukrzycy najczęstszym rozwiązaniem problemów jest chirurgia naczyniowa lub amputacja kończyny.
- Niezwykle poważny stopień choroby ma poważny wpływ na funkcjonowanie mózgu, prowadząc do paraliżu lub śpiączki, w wyniku czego nie ma możliwości samoopieki, ruchu i komunikacji. Ten etap charakteryzuje się niemożliwością przywrócenia utraconych funkcji.
Podstępność choroby
Podstępność cukrzycy polega na tym, że we wczesnych stadiach pacjenci często nie konsultują się ze specjalistą, nie zauważając objawów lub ignorując je z powodu przypisania swojego stanu do:
- niedobór witamin;
- alergie
- chroniczne zmęczenie i wiele więcej;
Co ciekawe, testy cukru są najczęstsze. Chociaż niewiele osób wie, że w przeddzień jego dostawy konieczne jest wykluczenie słodyczy z diety.
Początek podróży. Testy i egzaminy w celu uzyskania grupy
Czy niepełnosprawność powoduje cukrzycę? Aby pozytywnie rozwiązać problem, pacjent musi przejść całą drogę. Uzyskiwanie niepełnosprawności jest etapową procedurą. Na pierwszym etapie jest terapeuta kliniki, do której pacjent jest przywiązany. Przepisze niezbędne testy i egzaminy:
- ogólne badania krwi i moczu;
- analizy biomateriałów identyfikujących lub wskazujących na rozwój choroby;
- Badanie EKG serca;
- konsultacje z okulistą w sprawie podejrzenia upośledzenia wzroku lub zaćmy;
- konsultacja neurologa, która może dać odpowiedź na temat obecności i stopnia uszkodzenia całego układu;
- konsultacja chirurga w celu wykrycia uszkodzenia kończyn.
Ten zestaw badań jest standardem w przypadku cukrzycy.
Dodatkowe badania i zadania grupowe
Studia specjalne:
- Test Zimnickiego-Reberga i oznaczanie codziennej mikroalbuminurii.
- Encephalogram.
- Dopplerografia kończyn dolnych.
- MRI stopy, serca.
- Tomografia komputerowa mózgu.
W razie potrzeby wyznaczane są specjalne badania. Zgodnie z wynikami testów pacjent otrzymuje skierowanie do endokrynologa. To ten lekarz może postawić ostateczną diagnozę. Na podstawie jego wniosku decyduje się, czy osoba niepełnosprawna z powodu cukrzycy zostanie jej przekazana. Aby ustalić grupę pacjentów, są oni wysyłani na badanie w celu ustalenia.
Niepełnosprawność w cukrzycy u dzieci
Niestety stale młodsza choroba prowadzi do tego, że dzieci również cierpią na tę chorobę. Jeśli interesuje Cię pytanie: „Czy niepełnosprawność powoduje dzieci chore na cukrzycę?” - wiedz, że odpowiedź brzmi „tak”. W przypadku pierwszego rodzaju choroby niepełnosprawność występuje do 14 lat. W tym przypadku nie ma różnicy, czy dziecko może sobie służyć, czy nie. Monitorowanie jego stanu zapewnia rodzice.
Z reguły eksperci przydzielają trzecią grupę takim dzieciom bez zbędnych podstępów i zbędnych pytań. Ponadto dokumentacja przedłożona do badań zawiera szczegółowe informacje o aktualnym stanie dziecka.
Zakładając dziecko niepełnosprawne do 18 lat, nie ma określonej grupy. Opiekun lub rodzic sprawujący stałą opiekę jest uprawniony do otrzymywania płatności.
Uzyskiwanie grupy osób niepełnosprawnych. Jakie dokumenty są potrzebne?
Niepełnosprawność i grupa są ustalane na podstawie badania lekarskiego i społecznego (ITU) poprzez sprawdzenie następujących przedłożonych dokumentów:
- oświadczenie pacjenta, jeśli jest to dziecko, następnie opiekuna lub rodzica;
- skierowanie od lekarza lub lekarza prowadzącego;
- dokumentacja medyczna z pełną listą badań i analiz oraz ich wyników. Zasadniczo dokumentacja medyczna;
- kopia dowodu osobistego i dokumentu zatrudnienia lub zaświadczenia o wykształceniu (jeśli pacjent nigdy nie pracował);
- kopia aktu urodzenia (dla dziecka);
- certyfikat warunków pracy.
Dla rodziców:
- certyfikat składu rodziny;
- kopia paszportu.
ITU podejmuje pozytywną lub negatywną decyzję na podstawie przedłożonych dokumentów. Czy cukrzyca typu 1 powoduje niepełnosprawność? Nie ma znaczenia, jakiego rodzaju dolegliwość dana osoba cierpi.W tym przypadku bierze się pod uwagę tylko to, jak poważne powikłania choroby, jak zakłócają normalne życie. Czy cukrzyca typu 2 powoduje niepełnosprawność? Tak Ale komisja ekspertów zwraca również uwagę na powikłania choroby. W przypadku choroby takiej jak cukrzyca można przypisać dowolną z istniejących grup - 1, 2, 3. Jak już wspomniano, wszystko zależy od ciężkości szkód wyrządzonych przez chorobę ciału i jego zdolności prawnej.
Kiedy podawana jest 1 grupa?
Pacjentom przypisuje się 1 grupę, jeśli:
- Istnieje wyraźne uszkodzenie oka prowadzące do uszkodzenia siatkówki i ślepoty.
- Uszkodzenia układu nerwowego doprowadziły do niemożności niezależnego ruchu i koordynacji.
- Badanie serca wskazuje na chorobę mięśnia sercowego i przewlekłą niewydolność serca stopnia 3.
- Zmiany naczyniowe doprowadziły do zgorzeli i stopy cukrzycowej.
- Obserwuje się zaburzenia psychiczne i degradację zdolności umysłowych.
- Hamowanie czynności nerek.
- Często obserwuje się śpiączkę.
- Wymagana jest stała opieka z zewnątrz.
Kiedy podaje się 2 i 3 grupy?
Grupa niepełnosprawności 2 jest przypisywana, gdy:
- siatkówka oka jest dotknięta etapami 2-3;
- podczas obserwowania obniżonej czynności nerek, która jest korygowana przez przeszczep lub dializę;
- obserwując zmianę w psychice, która ma uporczywe przejawy;
- potrzeba pomocy z zewnątrz.
Grupa inwalidzka 3 jest wymagana, jeśli:
- narządy mają umiarkowane zmiany;
- przebieg choroby jest umiarkowany lub łagodny;
- jeśli praca wymaga zmiany pracy.
Biorąc pod uwagę podstawy wyznaczenia grupy osób niepełnosprawnych, nietrudno zrozumieć, że jest ona dostępna dla każdego z istniejących typów. Jednak osoby cierpiące na tę chorobę będą musiały regularnie wykazywać swoje prawo. W przypadku pierwszej grupy jest to 1 raz na 2 lata, z drugą i trzecią - co roku. W przypadku dzieci termin ten przedłuża się do 18 lat.