Decyzje przedsiębiorcy zależą nie tylko od celów ekonomicznych (takich jak maksymalizacja dochodów i minimalizacja kosztów), ale także od wielu innych subiektywnych motywów i kryteriów, takich jak osobiste interesy, przyszłe oczekiwania, apetyt na ryzyko itp.
Rynek inwestycyjny
Rynek inwestycyjny - jest to związek między podmiotami działalności inwestycyjnej, które kształtują podaż i popyt. Rynek akcji jest podobny do instrumentów inwestycyjnych jak rynek inwestycyjny, ponieważ głównymi instrumentami reprezentowanymi na obu rynkach są papiery wartościowe.
Rynek inwestycyjny pełni szereg funkcji. Za główne uważa się następujące:
- Szukaj optymalnych kierunków inwestowania kapitału.
- Zmniejszenie ryzyka inwestycji finansowych.
- Podział kapitału.
- Ustalanie cen instrumentów inwestycyjnych.
- Zwiększenie kapitału obrotowego
- Przyciąganie inwestycji biznesowych.
Osobno powinien on podkreślać ryzyko związane z inwestowaniem w papiery wartościowe. Ryzyko finansowe związane z inwestycjami można podzielić na dwie ogólne kategorie: systematyczne i niesystematyczne.
Ryzyko systemowe zależy od przyczyn rynkowych. Przykładami czynników zwiększających systematyczne ryzyko inwestycji finansowych są zmiany w ramach prawnych, sytuacja makroekonomiczna, inflacja itp.
Niesystematyczne ryzyko związane jest z akcjami lub papierami wartościowymi. Jako przykład możemy przytoczyć ryzyko, które powstaje, gdy niewłaściwy wybór papierów wartościowych jako przedmiot działalności inwestycyjnej; tymczasowe ryzyko; ryzyko płynności wynikające z komplikacji sprzedaży papierów wartościowych po okazyjnej cenie.
Rodzaje inwestycji
Inwestycje mogą być dwojakiego rodzaju w zależności od okresu inwestycji: krótkoterminowe i długoterminowe. Pierwszy obejmuje inwestycję do trzech lat, drugi - ponad trzy lata.
Inwestycje budowlane zyskują obecnie popularność jako forma inwestycji krótkoterminowych. Podobne inwestycje według obiektu inwestycyjnego można podzielić na kilka grup:
- Budynki mieszkalne
- Nieruchomości komercyjne (na przykład biura, kompleksy rozrywkowe).
- Hotele
- Przedsiębiorstwa
Wszystkie kierunki mają swoje zalety i wady. Wybierając rodzaj inwestycji w budownictwo, inwestor waży wszystkie zalety i wady i dokonuje obliczenia skuteczności inwestycji.
Długoterminowa strategia inwestycyjna jest jednym z elementów realizacji celów inwestycyjnych. Częścią tej strategii jest obliczenie opłacalności inwestycji.
Kryteria wyników inwestycyjnych
Ocena ekonomiczna inwestycji wymaga szczegółowych kryteriów wyboru. Nie mogą być wyjątkami przy ocenie możliwych alternatyw. Matematyka finansowa nie może zastąpić decyzji, ale może stać się pomocniczym narzędziem do podejmowania decyzji.
Kryteria wyboru służące do oceny efektywności inwestycji muszą spełniać następujące wymagania:
- Należy uwzględnić wszystkie płatności i inne koszty powstałe w związku z inwestycją.
- Poziom i terminy wpływów i płatności powinny wpływać na decyzję.
- Reguły decyzyjne powinny być logiczne i jasne.
Aktualna wartość
Wszystkie metody opierają się na zasadzie ustalania prawdziwej wartości.
Przy stosowaniu metody wartości godziwej za moment przyjmuje się moment T0, aby wszystkie płatności miały miejsce w czasie T0 (lub w okresie t0) lub później. Wynika z tego, że wszystkie płatności muszą zostać zdyskontowane w czasie T0, jeśli nie wystąpią w okresie t0.Tylko w ten sposób obliczana jest wartość bieżąca, która jest wartością bieżącą lub wartością bieżącą netto szeregu płatności.
Interpretacja wartości godziwej
Wartość parametru wartości godziwej wykorzystywanej do wyceny ekonomicznej inwestycji można interpretować na trzy sposoby. Jeżeli bieżąca wartość inwestycji jest dodatnia, oznacza to, że zainwestowany kapitał poprzez inwestycję jest w pełni zwrócony, inwestor otrzymuje (przynajmniej) zwrot z inwestycji na poziomie odsetek naliczonych i bieżącą nadwyżkę w wysokości wartości bieżącej. Inwestycja jest efektywna pod względem rentowności, w przeciwieństwie do alternatywnego wykorzystania kapitału.
Jeżeli bieżąca wartość wynosi zero, oznacza to, że poprzez inwestycję zaangażowany kapitał jest wynajmowany na poziomie odsetek naliczanych, to znaczy, że zainwestowany kapitał jest w pełni zwracany wraz ze wzrostem na poziomie odsetek obliczeniowych. Inwestycja jest skuteczna, ponieważ przynosi tyle samo, co alternatywne wykorzystanie kapitału.
Jeśli bieżąca wartość jest ujemna, wówczas inwestycja nie ma sensu, a kapitał można wykorzystać bardziej produktywnie. Ujemna wartość godziwa może oznaczać nie tylko niską rentowność, ale także utratę kapitału.
Wartość parametru „wartość bieżąca”
Za pomocą metody wartości godziwej można sprawdzić, czy uzyskamy zainwestowany kapitał wraz ze wzrostem na poziomie odsetek naliczonych. Obecna wartość pod pewnymi warunkami może służyć jako kryterium wyboru alternatywy z różnych projektów inwestycyjnych.
Warunki są takie, że wszystkie alternatywy inwestycyjne akceptują ten sam procent obliczeń, a kwota inwestycji jest (w przybliżeniu) taka sama. Wartość bieżąca o takim samym stosunku przychodów i płatności wzrasta proporcjonalnie do zainwestowanego kapitału.
Obliczanie inwestycji przy użyciu ROI
ROI (zwrot z inwestycji) - wskaźnik służący do określania zwrotu z inwestycji. Wzór na obliczanie ROI obejmuje wykorzystanie kosztu, dochodu i kwoty zainwestowanego kapitału. Bez tych wskaźników niemożliwe jest obliczenie wskaźnika zwrotu z inwestycji. Ten wskaźnik pokazuje, jak opłacalna była inwestycja w ujęciu procentowym. Wzór na obliczenie ROI jest następujący:
(Dochód - koszt) / zainwestowany kapitał * 100%
Jeżeli wskaźnik jest większy niż 100%, oznacza to opłacalną inwestycję. W przypadku, gdy ROI <100% - inwestycja jest nieopłacalna. Wadą tej metody oceny ekonomicznej inwestycji jest to, że formuła w jej klasycznej formie nie może być stosowana do inwestycji wieloletnich.
Okres amortyzacji
Określenie okresu amortyzacji jest kolejną metodą oceny ekonomicznej inwestycji. Opiera się również na metodzie dyskontowania serii płatności. Zdyskontowane przepływy pieniężne kumulują się od czasu T0 do momentu (ujemnych) początkowych nadwyżek płatności (zdyskontowanych) pokrytych nadwyżkami (zdyskontowanymi). Stosując okres amortyzacji, określa się czas trwania inwestycji, który jest niezbędny do zwrotu zainwestowanego kapitału z pewnym wzrostem procentowym. Moment, w którym kryterium to zostanie osiągnięte, nosi nazwę progu rentowności.
Dzięki tej metodzie preferowane są inwestycje z początkowo wysokimi zwrotami, ponieważ pomoże to osiągnąć próg rentowności. Płatności po amortyzacji nie mogą wpływać na wyższość alternatywy, dlatego metoda amortyzacji nie jest wystarczająca jako jedyna podstawa do podejmowania decyzji.
Stosunek korzyści do kosztów
Ta metoda oceny wyników inwestycyjnych oparta jest na wcześniej opisanej metodzie wartości godziwej. Polega ona na tym, że w przypadku wpływów i płatności bieżące wartości są ustalane osobno, a następnie bieżąca wartość wpływów jest dzielona przez bieżącą wartość płatności.
W przypadku decyzji BCR nie ma znaczenia, czy przepływy pieniężne zawierają tylko okresy ujemne czy dodatnie.Jeżeli wskaźnik kosztów świadczeń (BCR) jest większy niż 1, oznacza to, że procentowy wzrost kapitału jest wyższy niż obliczony procent. Inwestycja ma zatem sens. Pamiętaj, aby wziąć pod uwagę, że żadne wpływy i płatności nie są zrównoważone, ponieważ wynik będzie niepoprawny (kompensacja).
BCR = wartość bieżąca wpływów / wartość bieżąca płatności
Wskaźnik korzyści netto do inwestycji
W przypadku decyzji BCR nie ma znaczenia, czy przepływy pieniężne zawierają tylko okresy ujemne czy dodatnie. Jeżeli wskaźnik kosztów świadczeń (BCR) jest większy niż 1, oznacza to procentowy wzrost kapitału powyżej obliczonego procentu. W takim przypadku inwestycja ma sens. Należy jednak wziąć pod uwagę, że żadne wpływy i płatności nie są rozliczane, ponieważ wynik będzie nieprawidłowy (kompensacja).
BCR = wartość bieżąca wpływów / wartość bieżąca płatności
Zwiększenie korzyści netto
W przypadku stosunku korzyści do inwestycji netto bieżąca wartość jest najpierw określana dla dodatniej części przepływów pieniężnych, a następnie dla części ujemnej. Prywatną kwestią między nimi jest wskaźnik inwestycji netto. Ponieważ przeprowadzane jest pełne kompensowanie za pomocą NBIR, nie ma niebezpieczeństwa, że wystąpi błąd z powodu kompensowania. Wzór NBIR jest następujący:
NBI = (bieżąca wartość przepływów pieniężnych z projektem / bieżąca wartość przepływów pieniężnych bez projektu) * 100
Wzrost korzyści netto pokazuje, o ile procent średnia nadwyżka netto ulegnie zmianie w badanym okresie, jeśli zostaną podjęte niezbędne środki rozwojowe. W jaki sposób rozkłada się nadwyżkę przejrzystości w czasie z przepływów pieniężnych? Przepływ ten zależy w szczególności od formy finansowania dłużnego.
Korzystając ze wzrostu korzyści netto, można założyć, czy wzrost dochodów poprzez projekt jest wystarczającą zachętą. Ponadto za pomocą tego wskaźnika można porównać wiele alternatywnych projektów pod względem wpływu na zmiany dochodów. W obu przypadkach należy jednak wziąć pod uwagę rozkład czasowy wzrostu dochodów.