Fundusz obowiązkowego ubezpieczenia medycznego jest instytucją wdrażającą politykę państwa w zakresie medycznego ubezpieczenia społecznego. Ponadto omówimy główne funkcje i zadania tego systemu, a także jego budżet i wkłady.
Podstawowe pojęcia
Obowiązkowy Fundusz Ubezpieczenia Zdrowotnego jest organizacją działającą zgodnie z Konstytucją, ustawami federalnymi, dekretami Prezydenta Federacji Rosyjskiej, a ponadto dekretami i zarządzeniami rządu stanu. Jest to niezależna instytucja finansowa i kredytowa non-profit.
Obowiązkowy fundusz ubezpieczeń zdrowotnych jest osobą prawną, która ma własny bilans wraz z oddzielną nieruchomością, rachunek w instytucjach banku centralnego i innych firm kredytowych. MHI ma pieczęć z własną nazwą, formularzami i pieczęciami standardowego formularza. Następnie dowiadujemy się, który dokument stanu towarzyszy kontroli nad zadaniami i funkcjami systemu CHI.
Prawo federalne
Jakie prawo reguluje obowiązkowy fundusz ubezpieczeń zdrowotnych? Ustawa federalna nr 326. Dokument nazywa się „W sprawie obowiązkowego ubezpieczenia medycznego w Federacji Rosyjskiej”. Ponadto skupimy się na celu rozważanego systemu.
Główne funkcje i zadania obowiązkowego kasy chorych
Powyższy dokument regulacyjny definiuje ten fundusz jako niezależnego uczestnika systemu ubezpieczeń zdrowotnych i przenosi na niego określone funkcje związane z tym obszarem działalności. Podstawowe zadania funduszu, zgodnie z istniejącymi regulacyjnymi aktami prawnymi, obejmują:
- Urzeczywistnienie prawa obywateli do bezpłatnej opieki medycznej w ramach norm ustanowionych przez prawo.
- Zapewnienie odszkodowań ubezpieczeniowych w przypadku wystąpienia odpowiednich przypadków, które wchodzą w zakres obowiązkowego programu ubezpieczeń medycznych.
- Zapewnienie obywatelom dostępu do usług i procedur medycznych. Powinno to być absolutnie możliwe dla wszystkich ubezpieczonych.
- Prowadzenie działań informacyjnych i informacyjnych.
- Odpowiedzialność pracodawców i innych osób.
- Tworzenie raportów i prowadzenie bazy danych o ubezpieczonych obywatelach.
Terytorialny fundusz obowiązkowego ubezpieczenia medycznego
Główne zadania terytorialnego funduszu MHI to:
- Zabezpieczenie praw określonych w ustawodawstwie Federacji Rosyjskiej w dziedzinie ubezpieczeń medycznych.
- Udzielanie gwarancji bezpłatnego świadczenia opieki medycznej obywatelom w przypadku wystąpienia zdarzeń ubezpieczeniowych w ramach programów terytorialnych.
- Stworzenie wymaganych warunków w celu zapewnienia dostępności i jakości opieki medycznej świadczonej w ramach obowiązkowego ubezpieczenia medycznego.
- Zapewnienie państwowej gwarancji przestrzegania praw dla wszystkich ubezpieczonych obywateli, niezależnie od sytuacji finansowej.
Uprawnienia funduszu terytorialnego
Terytorialny obowiązkowy fundusz ubezpieczenia zdrowotnego jest organem, który zajmuje się:
- Udział w opracowaniu terytorialnego programu państwowych gwarancji bezpłatnej pomocy medycznej dla obywateli oraz ustalanie taryf za opłacanie usług.
- Akumulacja funduszy ubezpieczeń medycznych i zarządzanie nimi wraz z realizacją wsparcia finansowego na realizację programów terytorialnych.
- Poświadczenie od organu sprawującego kontrolę nad poprawnością szacunków, terminowa płatność składek ubezpieczeniowych.
- Zbieranie niezbędnych informacji do wprowadzenia obowiązkowego ubezpieczenia medycznego.
- Zarządzanie dochodami budżetu federalnego, które pochodzą z opłacania składek na usługi dla ludności niepracującej.
- Narosłe zaległości z tytułu przeniesienia do obowiązkowego ubezpieczenia osób niepracujących.
- Zatwierdzanie zróżnicowanych standardów dla medycznych instytucji ubezpieczeniowych w sposób określony w przepisach ubezpieczeniowych.
- Prezentacja roszczeń wobec ubezpieczających w interesie ubezpieczonych obywateli.
Federalny fundusz obowiązkowego ubezpieczenia medycznego
Struktura ta jest jednym z pozabudżetowych elementów rządowych stworzonych w celu finansowania opieki medycznej obywateli mieszkających w Rosji. Został wydany w 1993 roku. Działalność struktury federalnego funduszu obowiązkowego ubezpieczenia medycznego jest regulowana przez Kodeks Budżetowy Federacji Rosyjskiej i ustawę „O ubezpieczeniu medycznym”, a także inne akty prawne i regulacyjne. Wśród głównych funkcji:
- Wdrożenie dostosowania warunków działalności organizacji terytorialnych związanych z ubezpieczeniem zdrowotnym i zapewnienie finansowania odpowiednich programów. Co jeszcze robi federalny fundusz MHI?
- Przeprowadzanie przelewów pieniężnych w celu realizacji ukierunkowanych strategii.
- Sprawowanie kontroli nad zamierzonym wykorzystaniem funduszy systemu związanych z obowiązkowym ubezpieczeniem zdrowotnym.
Budżet funduszu
Jedną z głównych zasad w ramach obowiązkowego ubezpieczenia w dziedzinie medycyny jest stabilność systemu finansowego. Budżet obowiązkowego ubezpieczenia medycznego składa się z dochodów, części wydatków i znormalizowanych zasobów ubezpieczeniowych. Jego zyski obejmują:
- Składki ubezpieczeniowe odliczane przez podmioty gospodarcze od obowiązkowego ubezpieczenia medycznego.
- Środki przydzielone z budżetów regionalnych i federalnych na rozwój rozważanego obszaru działalności.
- Dobrowolne datki od osób fizycznych, a także od różnych organizacji.
- Dochód uzyskany z lokowania tymczasowych wolnych środków.
- Środki otrzymane w formie grzywien.
Składki ubezpieczeniowe
Zgodnie z artykułem ФЗ № 22, obowiązek zapłaty za obowiązkowe ubezpieczenie medyczne pracujących obywateli określa ustawodawstwo Federacji Rosyjskiej dotyczące podatków i opłat. Głównymi administratorami zysków budżetu CHI są służby podatkowe i fundusz emerytalny.
W odniesieniu do głównej grupy płatników składki ubezpieczeniowe do obowiązkowego kasy chorych są opłacane według taryfy 5,1%. Płatnicy składek ubezpieczeniowych, którzy nie dokonują płatności na rzecz innych świadczeń na rzecz osób fizycznych, przenoszą transfery finansowe do obowiązkowego ubezpieczenia medycznego w ustalonych kwotach. Procedurę ich obliczania i płatności określa art. 432 i 430 kodeksu podatkowego Federacji Rosyjskiej.
Fundusz MHI i podstawowe zasady
Podstawowe zasady federalnego obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego, zapisane w prawie, są następujące:
- Ogromny charakter uczestnictwa osób mieszkających w Rosji w różnych obowiązkowych programach ubezpieczenia zdrowotnego.
- Zapewnienie gwarantowanej wielkości i warunków świadczenia opieki medycznej dla ludności w ramach programu MHI.
- Czynnik bezpłatnego świadczenia usług medycznych na rzecz ludności w ramach obowiązkowego ubezpieczenia.
- Połączenie kryteriów obowiązkowych i wolontariackich usług medycznych.
- Dobrowolne ubezpieczenie oparte na specjalnych programach.
- Zapewnienie wraz z ochroną praw ubezpieczonych w ogólnym systemie obowiązkowego ubezpieczenia medycznego.
Skąd pochodzi główny zysk funduszu MHI?
Rentowność rozważanej konstrukcji składa się z następujących elementów:
- Zapewnienie składek ubezpieczeniowych z różnych przedsiębiorstw.
- Alokacje z budżetu państwa.
- Dobrowolne transfery.
- Rentowność korzystania z tymczasowych bezpłatnych instrumentów pieniężnych obowiązkowego systemu ubezpieczeń.
Rosyjski fundusz obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego działa na następujących zasadach:
- Przeprowadzanie akumulacji środków finansowych w celu zapewnienia CHI.
- Realizacja finansowania kosztów opieki medycznej.
- Zapewnienie obywatelom równego dostępu do usług medycznych w całym kraju.
- Realizacja federalnych programów zdrowotnych.
Główne transfery pieniężne na rzecz instytucji medycznych realizowane są przez fundusze terytorialne działające w systemie obowiązkowego ubezpieczenia medycznego.
Płatności na fundusz MHI
Składki na ubezpieczenie zdrowotne wynoszą 3,6% od naliczonych wynagrodzeń. Z tego 0,2% jest przeznaczone na jednostkę federalną, a 3,4% na struktury terytorialne. W ramach rozliczania rozrachunków z funduszami ubezpieczeń zdrowotnych wykorzystywany jest rachunek pasywny nr 69 wraz z subkontem o nazwie „Przelewy z ubezpieczenia zdrowotnego”. Kwota naliczona na rzecz terytorialnego funduszu CHI jest odnoszona w koszty.
Odliczenia do funduszu emerytalnego, medycznego i społecznego są nazywane jednym podatkiem socjalnym. Można go wypłacać według stawek regresywnych. W tym celu przedsiębiorstwo jest zobowiązane do spełnienia warunku określonego w art. 245 kodeksu podatkowego, podczas gdy wielkość płatności, naliczana średnio na pracownika, przekracza pięćdziesiąt tysięcy rubli. Jednocześnie transfery do pracowników o najwyższych stawkach nie są brane pod uwagę. W takim przypadku jednolity podatek socjalny wynosi dwadzieścia procent zamiast 35 w normalnych warunkach. Równolegle: fundusz emerytalny - 15,8%, medyczny tylko 2%, a socjalny 2,2%.
Oprócz powyższych potrąceń spółka zobowiązuje się do naliczenia składki ubezpieczeniowej od chorób zawodowych i wypadków przy pracy w wysokości wynagrodzenia. Stawki przeniesienia ubezpieczenia są określone ustawą federalną nr 17 z 2001 r. Pod tytułem „W sprawie standardów ubezpieczenia obowiązkowego ubezpieczenia społecznego od wypadków przy pracy i chorób zawodowych”. Tylko 22 taryfy z reguły od 0,2 do 8,5%.
W ten sposób sumują się fundusze obowiązkowych funduszy ubezpieczeń zdrowotnych.
Funkcje ubezpieczenia zdrowotnego
Sytuacja demograficzna wraz ze zmianami priorytetów polityki państwa w zakresie wydatków budżetowych w wielu krajach prowadzi do zwiększonej presji na prawne źródła finansowania systemu opieki zdrowotnej. Rośnie między innymi rola opcji prywatnych przekazów pieniężnych.
Zatem nawet w krajach, w których kraj ten tradycyjnie zajmował wiodącą pozycję w finansowaniu opieki zdrowotnej, rola ubezpieczeń medycznych znacznie wzrasta. Na całym świecie, gdzie działa ona jako szybko rozwijająca się branża, pojawia się coraz więcej nowych produktów ubezpieczeniowych zaprojektowanych w celu zaspokojenia popytu na rynku na odpowiednie usługi. System skierowany jest przede wszystkim do klientów indywidualnych. Zasadniczo wszelkie parametry usług medycznych są określone przez ustawodawstwo krajowe i udział interwencji państwa w tej branży.
Dostępność tych możliwości jest kluczową kwestią w każdym społeczeństwie. Stopień ich rozpowszechnienia zależy przede wszystkim od udziału usługi gwarantowanej przez państwo (gwarancje państwowe). W wielu krajach (na przykład w USA) praktycznie wszystkie leki są finansowane z dobrowolnego ubezpieczenia medycznego, podczas gdy w Europie najważniejszym źródłem zasobów finansowych jest obowiązkowe ubezpieczenie medyczne wraz z finansowaniem ze środków państwowych.