Każdy z nas słyszał słowo „beczka”. Dla większości ludzi wiąże się z ropą naftową. I tylko nieliczni znają dokładną miarę tej koncepcji, która pochodzi z naszego języka angielskiego. Ale co to jest, dlaczego właśnie takie jednostki miary? Aby odpowiedzieć na te pytania, będziesz musiał trochę „przekopać się” w historii.
Do przechowywania materiałów sypkich
W tym słowie nie ma nic tajemniczego. Każdy, kto zna angielski, z łatwością odpowie na pytanie, czym jest beczka. Co jeszcze, jeśli nie najbardziej zwyczajna beczka. Ale dlaczego stała się standardem pomiaru? I nie ma tu nic tajemniczego. Ten wzorzec był konsekwencją historycznego rozwoju społeczeństwa.
Człowiek prymitywny nie dbał o jutro. Jego życie niewiele różniło się od istnienia zwierząt: podstawową potrzebą było zdobywanie pożywienia na dziś. Wraz ze stopniowym rozwojem ludzkości pojawiły się potrzeby troski o przyszłość, a tym samym przechowywania żywności. Równolegle rozwinęło się rolnictwo, które podyktowało potrzebę zachowania dużych ilości żywności. Przede wszystkim były to zapasy ziarna i mąki. Nie było problemów z płynem, ponieważ początkowo ludzkość osiedliła się w pobliżu zbiorników wodnych: rzek lub jezior. Najwygodniejszą formą do przechowywania i transportu dużych sypkich ciał stałych była beczka, która w przeciwieństwie do zwykłych tkanek, nie zamokła, szybko się zużyła i mogła być używana wielokrotnie.
Od ciał stałych po ciecze
W średniowieczu, kiedy epidemie nawiedziły Europę jedna po drugiej, picie świeżego płynu ze strumienia stało się niebezpieczne. Brak kanalizacji, odprowadzanie ścieków bezpośrednio do źródeł doprowadziło do tego, że Europejczycy praktycznie przestali korzystać z czystej wody. Został zastąpiony przez piwo (rodzaj piwa) i wino. Oznacza to, że wzrosło ogromne zapotrzebowanie na pojemniki na płyny. I nie wymyślili wygodniejszej formy niż lufa. Ponadto produkcja przemysłowa tych czołgów nie została ustalona, więc zawód bednarza zyskał prawie strategiczne znaczenie.
Niezrozumiałe jednostki
Czas zająć się pytaniami: czym jest beczka, dlaczego jej wartość jest niestabilna, wartość nie jest liczbą całkowitą, ale ma dziesiąte, setne, a nawet tysięczne? Znowu trochę historii. Niemal do końca XIX wieku każdy kraj stosował własne jednostki miary, które służyły jako przyczyna konfliktów w transakcjach międzynarodowych. I do tego czasu zdobyli postać na dużą skalę. W 1875 r. Siedemnaście stanów podpisało konwencję metryczną, aby zapewnić jednolite standardy. Jednym z tych krajów była Rosja. Stopniowo, w ramach tych uprawnień, lokalne jednostki miar zostały zastąpione jednostkami międzynarodowymi. Dlatego teraz rozważamy kilogramy i tony, a nie funty i beczki. Dzisiaj konwencja obejmuje 55 pełnoprawnych członków i 41 współpracowników.
Aby znaleźć odpowiedź na pytanie, czym jest beczka, musisz zajrzeć do historii Anglii. Początkowo standardem objętości beczki była pszenica. Jedna beczka zawierała cztery buszle, które z kolei składały się z ośmiu galonów. A jeden galon był równy ośmiu funtom wybranej pszenicy. Biorąc pod uwagę, że funt w systemie metrycznym był równy 454 gramom, stąd tysięczne po przeliczeniu. Gdy zmieniliśmy substancje masowe na ciecze, buszle z listy zostały wyrzucone (dotyczą tylko towarów masowych). Dlatego 32 galony w jednej beczce stopniowo rosły do 34, az czasem do trzydziestu sześciu.
Dlaczego to słowo stało się jednostką miary? Ponieważ Anglia była ostatnim światowym imperium.Wiele krajów było koloniami brytyjskimi. Nawet niektóre z obecnych mocarstw są formalnie podporządkowane angielskiej koronie: na przykład Kanada i Australia. Istnieją beczki suche, piwne, francuskie i amerykańskie, ale „baryłka ropy” zyskała światową sławę. Beczki miały różne objętości i ciężary. Dlatego, jeśli zastanawiasz się, ile litrów mieści beczka, podaj nazwę i cel. Ponieważ jego wartość waha się od 115,627 litrów wytrawnego angielskiego do 228 litrów wina burgundzkiego.
Standard olejowy
I trochę więcej historii. Początkowo ropa była produkowana w małych ilościach, standardowe pojemniki do transportu nie istniały, ale nie były wymagane. Jednak szybki wzrost produkcji węglowodorów spowodował niedobór pojemników w postaci beczek, które były stosowane w dowolnej wielkości. Zróżnicowany pojemnik z kolei wydłużył czas wymiany i dodał do pracochłonnego procesu. W 1866 r. Odbył się kongres amerykańskich producentów ropy w Pensylwanii. Jednym z pytań postawionych przez uczestników była standaryzacja rozmiarów pojemników.
Na tym kongresie podjęto decyzję, dzięki której do dziś baryłkę ropy naftowej równa się czterdzieści dwa galony. Dlaczego powstał taki standard? W tamtych czasach budowano barki i perony kolejowe, oczekując, że pomieściły one dwadzieścia 42-galonowych beczek. Zbiorniki dokładnie tej wielkości były używane w Pensylwanii, dawnej angielskiej kolonii, do transportu substancji sypkich i płynnych. Uważano, że jedna zdrowa osoba jest w stanie wytrzymać taką wagę. We współczesnym świecie ropa nie jest już transportowana w beczkach; do tych celów wykorzystuje się cysterny lub rurociągi naftowe. Ale to z byłej angielskiej kolonii odpowiada nam odpowiedź na pytanie: „Co to jest baryłka ropy?”
Ile mieści tona ropy
Biorąc pod uwagę fakt, że Rosja ma metryczny system pomiarów, produkcja ropy w naszym kraju mierzona jest w zwykłych tonach. A ponieważ gęstość tego węglowodoru jest różna, pojęcie „beczki w tonach” można interpretować na różne sposoby. Ponieważ waga jednego metra sześciennego czarnego złota wynosi od 820 do 905 kilogramów, inna beczka może go zawierać w różnych ilościach. Ale standard jednej baryłki dla Stanów Zjednoczonych wynosi 0,1364 ton ropy.
