Wielu Rosjan w życiu musiało natknąć się na dokument zwany kartą mieszkania. Co mówi taki papier? Kto i do jakich celów? Każde z tych pytań wymaga osobnej odpowiedzi.
Opis dokumentu
Pierwsza karta mieszkania pojawiła się w czasach radzieckich. Od 1973 do 1976 r. Zaczęto go wprowadzać w wielu miastach zamiast książek domowych. Innowacja wpłynęła na większość budynków mieszkalnych i hosteli. Dokument ten miał zawierać szczegółowe informacje o konkretnej nieruchomości (mieszkaniu lub pokoju), a także o obywatelach, którzy w niej mieszkają lub byli do tej pory legalnie obecni.
Miejsce przechowywania takich dokumentów zostało przydzielone administracjom domowym lub innym organizacjom upoważnionym do rozwiązywania problemów z rejestracją i reżimem paszportowym obywateli. Od tego czasu nic się nie zmieniło. Teraz na przykład każdy komendant hostelu może powiedzieć, ile osób mieszka w jednym pokoju, i nazwać je po imieniu. W razie potrzeby może udzielić informacji o tym, kto i kiedy tam mieszkał. W rzeczywistości karta mieszkania jest rodzajem systemu rozliczania ludności. Na jego podstawie możesz określić, ile osób aktualnie mieszka w danym odizolowanym pokoju, a także dowiedzieć się, który z nich jest jego właścicielem. Jest to szczególnie ważne, jeśli chodzi o nieruchomości.
Znaczące różnice
Niektórzy uważają, że książka domowa jest nadal przechowywana wyłącznie dla domów prywatnych, a karta mieszkania powinna zostać wydana dla wszystkich innych lokali mieszkalnych. To stwierdzenie jest błędne. Rząd Rosji w swojej rezolucji nr 713 z marca 2015 r. Ponownie określił zasady prowadzenia prac biurowych w tym zakresie. Zgodnie z nim karty należy uzyskać, jeśli nieruchomość jest gminnym, państwowym lub prywatnym funduszem mieszkaniowym.
Ponadto obejmuje to spółdzielnie, spółdzielnie mieszkaniowe, różne organizacje handlowe, spółki akcyjne, szkoły z internatem, a także inne instytucje dla osób niepełnosprawnych, weteranów i osób starszych. We wszystkich innych przypadkach książka domu jest nadal prowadzona. Dokumenty te powinny być przechowywane przez osoby odpowiedzialne za dostarczanie informacji księgowych odpowiednim organom. W razie potrzeby mogą sporządzić wyciąg lub, na przykład, przekazać obywatelowi książkę na jego osobisty wniosek w celu rozwiązania problemów związanych z nieruchomościami.
Jak wygląda karta?
We wrześniu 2012 r. Federalna Służba Migracyjna Rosji wydała zarządzenie zatwierdzające rozporządzenie administracyjne w sprawie rejestracji obywateli Rosji. Dodano do niego załącznik nr 7, zawierający przykładową kartę mieszkania.
Podczas sporządzania tego dokumentu osoba upoważniona musi wprowadzić w nim następujące dane:
- Szczegółowy adres mieszkania (pokój, mieszkanie).
- Jego liczba, a także powierzchnia w metrach kwadratowych.
- Informacje o właścicielu (nazwisko, imię i patronimika). Jeśli obywatele zajmują lokal na podstawie czynszu, należy podać dane najemcy.
- Informacje o organizacji obsługującej to mieszkanie.
- Lista wszystkich obywateli rezydentów z datą urodzenia. Oddzielnie wskazane, kiedy każdy z nich został zarejestrowany pod określonym adresem lub wyrejestrowany.
Dane te stale się zmieniają, a informacje są okresowo przekazywane w formie raportów do usługi migracji.
Wypełnienie karty
Zwykle formularz karty mieszkaniowej 10 jest standardowym formularzem umieszczonym na arkuszu formatu A5.
W górnej części pośrodku znajduje się nazwa dokumentu. Wszystkie dane są gromadzone w tabelach zatwierdzonej próbki. Informacje są wprowadzane przy odbiorze i zapisywane w wolnych kolumnach. W tym dokumencie nie są dozwolone żadne korekty. Jest to uważane za rażące naruszenie zasad i jest odpowiednio karane. Ta forma jest rodzajem dokumentu dla indywidualnej przestrzeni życiowej. Powinien zawierać tylko wiarygodne informacje. Błędy w projekcie mogą prowadzić do dość poważnych negatywnych konsekwencji. Na przykład przy rozpatrywaniu roszczeń prawnych nieścisłości w instrukcjach właściciela mogą całkowicie zmienić decyzję w rozpatrywanej sprawie. Organizacje serwisowe zwykle zamawiają formularze kart w drukarni. Ale prawo nie zabrania ich robienia samemu. Najważniejsze, że przestrzegany jest obowiązkowy formularz, a treść jest zgodna z zatwierdzonym wnioskiem.
Jak uzyskać dane karty?
Wielu uważa, że karta służy jedynie do rejestrowania liczby zarejestrowanych obywateli i jest potrzebna wyłącznie do zgłaszania. Ale to nie do końca prawda. Dokument ten może być potrzebny osobie, która zamierza przeprowadzić prywatyzację mieszkań lub innych transakcji związanych z nieruchomościami (sprzedaż lub rejestracja przywilejów dla odsłoniętych mediów). W niektórych przypadkach karty te są wymagane po otrzymaniu paszportu. Ale osoba odpowiedzialna nie ma prawa do przekazania jedynego formularza (z wyjątkiem sytuacji, gdy organizacja państwowa potrzebuje oryginału do potwierdzenia informacji). Jak zdobyć kartę mieszkania?
Zwykle do takich celów stosuje się ekstrakt (odniesienie). Tylko właściciel może to zdobyć. Trzeba tylko napisać oświadczenie, a wynik powinien być gotowy tego samego dnia. W przypadku odmowy odpowiedzialny pracownik jest zobowiązany do uzasadnienia swojej decyzji na podstawie określonego przepisu prawa lub innego przepisu. Jeśli informacja jest potrzebna przez kogoś z reszty mieszkańców, wówczas aplikacja musi wskazywać cel przepisu i nazwę organizacji (sąd, szkoła i inne).
