Najpierw musisz się dowiedzieć co to jest licencja jakie tego rodzaju istnieją w prawie rosyjskim oraz jakie prawa i korzyści daje. Zezwolenie na określone działania lub prawo, co potwierdza określony dokument - jest to licencja.
Informacje o licencji i jej typach
Licencja daje prawo do podjęcia określonego rodzaju działalności. Na przykład instytucja edukacyjna - uczyć; do placówki medycznej - w leczeniu; produkcja - produkuje towary; świadczyć określone usługi. Mówiąc najprościej, oznacza to, że organizacja świadcząca usługi lub towary spełnia określone wymagania, a państwo z kolei pozwala jej angażować się w tę właśnie działalność.
Umowa licencyjna jest zgodna (od łac. Konsensus - zgoda), dwustronna i uciążliwa. To jest na piśmie. Strony umowy licencyjnej - licencjodawca i licencjobiorca. Oznacza to, że osoba udzielająca licencji jest nazywana licencjodawcą, a zatem osoba, której wydano licencję, nazywana jest licencjobiorcą.
Przy zawieraniu umowy licencyjnej główne prawo przysługuje licencjodawcy. Prawo to jest wyrażone w istotnym składniku, takim jak kwota ryczałtowa (stała). Ponadto licencjodawca jest uprawniony do otrzymania odsetek od zysków z patentu. Co więcej, potrącenia z zysku licencjobiorcy mogą być wyrażone zarówno w stałej kwocie, jak i zależą od zysku, jaki przyniósł patent.
Jeśli chodzi o obowiązki licencjodawcy, jest on zobowiązany nie tylko do przeniesienia praw, ale także do zapewnienia ich rzeczywistej realizacji. W tym przesyłanie dokumentów, dostarczanie klienteli, próbek produktów, sprzętu do produkcji, próbek, surowców. Wszystko to licencjodawca zapewnia licencjobiorcy za dodatkową opłatą, chyba że uzgodniono inaczej.
Cały transfer surowców i sprzętu odbywa się poprzez sporządzenie i podpisanie certyfikatu odbioru, który jest dokumentem dwustronnym. Licencjodawca przekazuje licencjobiorcy specjalne informacje, które niesie ze sobą poufność, a także know-how. W praktyce umowa licencyjna (licencja wyłączna lub inna) jest mieszana, ponieważ obejmuje różne elementy innych umów i działa jako licencja mieszana.
Ponadto jednym z obowiązków licencjodawcy jest zapewnienie zachowania obowiązującego patentu, ochrona patentu w przypadku sporów, a także towarzyszenie produkcji od strony technicznej.
Prawa i możliwości licencjobiorcy
Jeśli chodzi o możliwości licencjobiorcy, ma on wszelkie prawo domagać się, aby licencjodawca wypełnił swoje obowiązki. Musi także przeprowadzić ulepszenia produktu, powiadamiając o tym wcześniej licencjodawcę. Wszelkie ulepszenia wprowadzone przez strony są z góry wskazane w umowie. I w takich przypadkach mogą być zarówno wypłacone, jeśli jest to przewidziane w umowie, jak i niezapłacone, jeśli nie jest przewidziane i nie jest określone. Licencjodawca ma również prawo i obowiązek zachowania poufności.
Obowiązki licencjobiorcy polegają na tym, że musi zapłacić za usługi licencjodawcy, który przekazał patent. Musi także wytwarzać produkty o jakości nie mniejszej niż dostarczona, aby zwiększyć wolumen sprzedaży produktów poprzez reklamę towarów. Do tego wszystkiego - aby odliczyć odsetki od patentu na rzecz licencjodawcy, jeśli jest to wskazane w umowie. Poinformuj o wszystkich zmianach licencjodawcy.
Informacje o patencie nie powinny być ujawniane stronom trzecim - dotyczy to głównie produkcji produktów specjalnych. Niedopełnienie lub nieprzestrzeganie przez strony zobowiązań wynikających z umowy pociąga za sobą istotną odpowiedzialność i wzajemne szkody.
Rodzaje licencji i umów licencyjnych
Obecnie w Federacji Rosyjskiej istnieje około stu form i klasyfikacji licencji. Ale wszystko to sprowadza się do głównych gatunków, które z kolei są podzielone na podgatunki:
- Skład praw przeniesionych na podstawie umowy: bezpłatne licencje, licencje patentowe i mieszane (złożone) licencje, czyli know-how, obiekty własności przemysłowej.
- W zależności od dostępności produktów zbywalnych w umowie: umowy bez dostawy produktów, umowy z dostawą produktów i jednocześnie sprzedaż licencji.
- Ze względu na sposób korzystania z przeniesionych praw: licencja wyłączna, proste (niewyłączne) licencje i pełne licencje.
O prostej licencji
W przeciwieństwie do wyłącznej, zwykła licencja kosztuje znacznie mniej i jest ku temu powód. Nawet nazwa sugeruje, że ta licencja nie jest wyłącznym prawem licencjobiorcy. Sama licencja pozwala na korzystanie z towarów (a ściślej do nich) wyłącznie w ściśle określonych metodach opisanych w umowie. Jego inna nazwa to licencja niewyłączna.
Na przykład umowa autora zezwala posiadaczowi praw autorskich praw niewyłącznych na korzystanie z praw na równi z właścicielem praw autorskich praw wyłącznych. Z kolei ten, kto ma wyłączne prawa może przenieść prawo użytkowania na osoby trzecie bez uprzedniej zgody posiadacza prostej licencji. Właściciel praw autorskich nie ma takich praw. Jeśli wszystko to zostanie przetłumaczone na język codzienny, okaże się, że ten, kto ma wyłączne prawo, ma przewagę. Ponadto może wydawać proste licencje w nieograniczonych ilościach.
Pełna licencja
Pełna licencja jest wyjątkowo wyłączna, ponieważ tutaj, gdy jest nabywana, prawie wszystkie prawa są przypisane. Dotyczą one całego dokumentu przez okres użytkowania i są podobne do przeniesienia patentu. Różnią się tylko pod względem. Pod koniec okresu użytkowania prawa licencyjne są zwracane właścicielowi praw autorskich.
Informacje o wyłącznej licencji i jej możliwościach
Licencja wyłączna - dokument przyznający prawo licencjobiorcy wyłącznie i według własnego uznania do skorzystania z prawa do patentu. Granice użytkowania są jasno określone i podpisane w umowie między stronami. Podstawą wydania wyłącznej licencji jest niniejsza umowa.
Sam licencjodawca, wydawca licencji, nie może korzystać z prawa przedmiotu do licencji.
Głównymi kryteriami dla uzgodnionych limitów są określone daty na określonym terytorium. Sam licencjobiorca, który posiada wyłączną licencję, może według własnego uznania przenieść, upoważnić lub zakazać prawa do korzystania z patentu, co z kolei jest niemożliwe, jeśli istnieje prosta licencja. Ale wszystko, co jest opisane w umowie między uczestnikami, obejmuje jasno określone limity.
Mogą zaistnieć przypadki, w których wyłączne prawo może zostać wydane wyłącznie na produkcję towarów. Można również ustalić ceny i kwoty produkcji.
Na przykład umowa dotycząca praw autorskich zawarta na zasadzie wyłączności. W takim przypadku wszystkie prawa są przenoszone na licencjobiorcę - osobę, która nabyła licencję. W takim przypadku licencja wyłączna przewiduje wykorzystanie utworu w określony sposób i do granic określonych w umowie.
Pojęcie „praw autorskich” obejmuje szereg aspektów związanych z prawem do wynajmu, tłumaczenia, rozpowszechniania, powielania i innych działań związanych z własnością intelektualną.
Posiadać wyłączne prawo do autorstwa może być jedna osoba lub kilka osób.Nawet organizacja może być właścicielem tego patentu, jeśli autor w nim pracuje.
Zasadniczo umowa o ochronie praw autorskich jest jednak przedmiotem własności intelektualnej, a także wyłącznej licencji na wynalazek, znak towarowy i wiele przedmiotów związanych z pracą intelektualną.
Własność intelektualna
Jak już wspomniano, własność intelektualna jest dziełem intelektualnym właściciela praw autorskich. Wszystkie wynalazki związane z pracą umysłową, kreatywnością są chronione przez prawo. Nieprzestrzeganie tego obowiązku pociąga za sobą odpowiedzialność administracyjną, materialną, a nawet karną.
Własność intelektualna obejmuje obiekty, takie jak rysunki, reklamy, mapy, zdjęcia i różnego rodzaju obrazy, w tym znaki towarowe.
Posiadacze praw własności intelektualnej często spotykają się z naruszeniem ich praw.
Jak więc przyswoić sobie intelektualne pomysły, niezależnie od tego, czy są to obrazy czy wynalazki, ryzyko i pokusa są bardzo duże. W takim przypadku prawo chroni autorów.
Jeżeli jednak pojawi się chęć nabycia przedmiotów własności intelektualnej innej osoby, w tej sprawie przewidziano różne ustalenia. W tym te, które pozwalają ci nabyć część praw własności intelektualnej lub w pełni prawa do tego obiektu. W takim przypadku umowa chroni interesy zarówno autora, jak i osoby, która chce nabyć prawa do indywidualnej własności.
Często sami autorzy stają w obliczu naruszeń własnych praw. Jednym z takich przypadków jest umieszczenie przez autora unikalnego tekstu lub zdjęcia na jego stronie. Może się zdarzyć, że strony trzecie wykorzystają pomysł. Oczywiście bez rekompensaty pieniężnej i zgody autora. W takich przypadkach należy dochodzić swoich praw, biorąc pod uwagę sekwencję działań - jakie dokumenty należy sporządzić, a którą zawrzeć. Konieczne jest zrozumienie wszystkich zawiłości prawodawstwa lub przynajmniej w odniesieniu do konkretnego przypadku.
O wyłącznym prawie więcej
Takie są wszelkie prawa, które należą do autora własności intelektualnej, z którego może korzystać w dowolny sposób. Wyłączny licencjobiorca może również zezwolić lub zabronić korzystania z tych praw stronom trzecim.
Od stycznia 2008 r. Prawo własności intelektualnej przeszło szereg istotnych zmian. W większym stopniu dotyczyło to umów sprzedaży własności intelektualnej.
Kodeks cywilny w części czwartej stwierdza, że wprowadzany jest jednolity system umów o zbywanie własności intelektualnej. Wcześniej istniały różne rodzaje i formy umów sprzedaży praw wyłącznych. Ta część obejmuje zdjęcia, znak towarowy, kompozycje muzyczne, wynalazki.
W drodze wyłącznego prawa rozróżnia się następujące modele umów: umowa cesji wyłącznego prawa wraz z całkowitą alienacją oraz umowa o zawarcie licencji, na mocy której licencjodawca zachowuje wyłączne prawo. Istnieją również metody pozaumowne i inne możliwe umowy.
Wszelkie warunki (zgodnie z rosyjskim prawem), które utrudniają tworzenie przedmiotów własności intelektualnej i zdolność do rozporządzania obiektami własności intelektualnej, które nie zostały jeszcze utworzone, są zabronione. Wszystko, co ogranicza zdolność prawną obywatela w tej części, zostanie uznane za nielegalne.
Przyznając wyłączne prawo wynikające z umowy, przeniesienie tylko części praw jest niemożliwe i nielegalne. W takim przypadku wszelkie prawa do patentu są niezbywalne. Umowa jest zawierana na piśmie i musi być zarejestrowana w organach państwowych. Nieprzestrzeganie tych zasad pociąga za sobą nieważność transakcji, to znaczy jej niezgodność z prawem.
Co należy wskazać w umowie? Jest to przede wszystkim przedmiot umowy, a także przedmiot własności intelektualnej. Bez tego przedmiotu sama umowa nie może istnieć. Są również niezbędne warunki, takie jak wynagrodzenie. Konieczność wskazania komponentu materiałowego rozwiązuje się wzajemnie.
Strona umowy nabywa wyłączne prawa w momencie podpisania umowy lub w momencie rejestracji transakcji w rządzie. W przypadku istotnych naruszeń umowy, gdy jedna ze stron poniosła szkodę od drugiej strony lub straciła to, na czym polegała, straty poniesione przez stronę poszkodowaną są w pełni kompensowane. Kolejny przypadek rozwiązania transakcji ma miejsce, gdy odmowa zapłaty wynagrodzenia autorowi patentu. Następnie umowa zostaje rozwiązana jednostronnie.
Istnieją wyjątki od przeniesienia praw. Takich jak na przykład nazwa marki; także informacje o jego miejscu pochodzenia. Te same zakazy będą obowiązywać w innych umowach licencyjnych.
W ustawodawstwie Federacji Rosyjskiej istnieje coś takiego jak umowa podlicencji. Wtedy licencjobiorca zawiera kolejną umowę z osobą trzecią.
Przy zawarciu takiej umowy wymagana jest pisemna zgoda licencjodawcy. Osoba trzecia, która przejmie prawa do tej transakcji, będzie nazywana podlicencjobiorcą. Prawa podlicencjobiorcy nie mogą przekraczać praw samego licencjobiorcy, a umowa podlicencji nie może trwać dłużej niż sama licencja. Licencjobiorca przyjmuje pełną odpowiedzialność za podlicencjobiorcę wobec licencjodawcy.
Są też przypadki z obowiązkową licencją. Na wniosek zainteresowanej osoby, jeżeli patent nie jest używany lub jest wykorzystywany w sposób niewłaściwy, dowolna osoba może uzyskać licencję niewyłączną na wniosek sądu.
Istnieją inne sposoby zbywania wyłącznych praw. Na przykład inne rodzaje umów. Należą do nich: umowa zastawu; nakaz tworzenia własności intelektualnej; umowa na podstawie otwartej licencji.
Zdarza się, że wyłączne prawo przechodzi bez umowy. Dzieje się tak w przypadku reorganizacji instytucji; śmierć właściciela praw autorskich i przeniesienie prawa na jego spadkobierców; po uzyskaniu licencji przymusowej; w innych przypadkach (na przykład transfer technologii).
Wykorzystanie znaku towarowego
Korzystając ze znaku towarowego, zawierają umowę licencyjną, w której jedna strona przenosi drugą prawo do używania. W takim przypadku umowa zawiera zarówno licencję wyłączną, jak i niewyłączną. W obu przypadkach umowy podlegają rejestracji.
Licencja na wyłączny znak towarowy to umowa, która daje licencjobiorcy możliwość korzystania z prawa do znaku towarowego i zabrania licencjodawcy zawierania umów z osobami trzecimi. Ponadto umowa gwarantuje wyłączne korzystanie ze znaku towarowego. Bez jego zgody osoby trzecie nie mają prawa brać do użytku nie tylko tego znaku, ale także podobnych do niego logo, aby uniknąć możliwości pomieszania znaków. Wszystkie podobne znaki i logo są podrobione. Podróbki są ścigane prawnie na terytorium Federacji Rosyjskiej.
Umowa licencyjna na znak towarowy jest zarejestrowana w Federalnej Służbie ds. Własności Intelektualnej (Rospatent). Zawierając, rozwiązując umowę lub wprowadzając do niej zmiany, z jednej lub drugiej strony zawsze zwracają się do Rospatent z obowiązkowym przypisaniem numeru rejestracyjnego do umowy.
W przypadku wydania licencji wyłącznej na znak towarowy lub dokument, wynalazek lub inny przedmiot, po pierwsze, między licencjodawcą a licencjobiorcą zostaje zawarta umowa, która określa wszystkie niezbędne warunki i przedmiot licencji. Umowa jest zarejestrowana w Rospatent, gdzie przypisany jest jej numer rejestracyjny.
Po drugie, wszystkie warunki umowy są przestrzegane. Nie zapominaj, że jest to umowa dwustronna.A ponieważ transakcja podlega zwrotowi, licencjobiorca musi uiścić opłatę na rzecz licencjodawcy.
Informacje o datach ważności
Okres ważności wyłącznej licencji liczony jest od daty rejestracji umowy z Rospatent. Dokładniej od daty złożenia wniosku o rejestrację.
Pod względem:
- Wyłączna licencja na wynalazek wynosi 20 lat.
- Licencja na wzory użytkowe wynosi 10 lat.
- Do wzorów przemysłowych - 15 lat.
Patent zostaje przyznany po rejestracji wynalazku. Jeśli właściciel praw autorskich musi odnowić patent, to sześć miesięcy przed upływem terminu należy złożyć wniosek o przedłużenie. Okres przedłużenia nie może przekroczyć pięciu lat dla wynalazku.
W przypadku modelu przemysłowego okres przedłużenia patentu nie przekracza trzech lat, a dla modelu przemysłowego - nie więcej niż dziesięć lat. Wszystkie warunki wynikające z umów licencyjnych nie powinny przekraczać warunków wyłącznego prawa. Na przykład prawa autorskie dotyczą życia autora i 70 lat po jego śmierci. To samo dotyczy współautorów.
- W przypadku praw pokrewnych - dla wykonawcy na całe życie i co najmniej 50 lat od rozpoczęcia świadczenia.
- Prawa do fonogramu są ważne przez 50 lat po emisji, a mianowicie od pierwszego stycznia tego roku, kiedy fonogram został nadany na antenie.
- Prawo do nadawania jest ważne przez 50 lat od pierwszego stycznia tego roku, kiedy nadawany był program.
- Prawo do baz danych zaczyna obowiązywać od momentu jego utworzenia i wynosi 15 lat od początku przyszłego roku.
- Prawo wydawcy utworu - wyłączne prawo jest ważne od momentu publikacji i jest ważne 25 lat od początku następnego roku po nim.
- Za osiągnięcia hodowlane - od daty rejestracji w Rejestrze Państwowym i jest ważny przez 30 lat. Dla niektórych rodzajów produktów - do 35 lat.
- Na topologii - 10 lat, licząc od dnia użycia lub od dnia rejestracji w organie państwowym.
- Prawo do znaku towarowego jest ważne przez 10 lat i może zostać przedłużone na kolejne 10 lat nieograniczoną liczbę razy.
- Nazwa miejsca pochodzenia towarów - 10 lat od daty złożenia wniosku do organu państwowego. Może być również przedłużony.
W każdym razie wyłączne prawo i jego warunki są regulowane przez prawo. Tylko prawo może chronić właścicieli praw autorskich lub karać wszelkie naruszenia czyichś praw.
