XIX wiek w historii Rosji wyróżnia się prawdziwym wzrostem tożsamości narodowej i kultury. Lista dzieł znanych na całym świecie artystów, kompozytorów, architektów, rzeźbiarzy, którzy wówczas pracowali, jest ogromna. Jednym z takich wybitnych dzieł sztuki architektonicznej jest Pałac Michajłowskiego w Petersburgu.
Projekt Carl Rossi
Decyzję o budowie pałacu Paweł I podjął wkrótce po urodzeniu czwartego syna - Michała. Pomysł wymagał dużo pieniędzy, więc został przełożony - za życia tego cesarza pałac nawet nie został zaprojektowany.
Ale po zamachu pałacowym i zabójstwie Pawła Aleksander I, który wstąpił na tron, uznał za konieczne spełnienie woli ojca. W 1817 r. Zlecił budowę słynnego wówczas architekta Karola Rossiego, który zaprojektował Pałac Michajłowskiego w Petersburgu.
Jako miejsce przyszłej rezydencji Wielkiego Księcia, pustkowie z powodzeniem zachowało się, odkąd Piotr Wielki został wybrany w samym centrum miasta. Rossi odpowiedzialnie podjął instrukcje cesarza i nie tylko stworzył projekt kompleksu pałacowego, ale także zaplanował dwie nowe ulice (Michajłowska i Inżynieria), a także plac pałacowy, znany dziś jako Plac Sztuki. A od strony Pola Marsa postanowiono przełamać Ogród Michajłowski.
Cechy architektoniczne
Z architektonicznego punktu widzenia Pałac Michajłowski w Petersburgu nie jest zwyczajny. Rossi zbudował go w formie rosyjskiego majątku szlacheckiego. Centralny budynek jest połączony z dwoma skrzydłami bocznymi, które służyły jako budynki gospodarcze. W jednym z budynków znajdowała się kuchnia i służąca, w drugim - stajnia i arsenał.
W tym czasie modny był styl architektoniczny w stylu Empire, w którym zbudowano Pałac Michajłowski w Petersburgu. Zdjęcie pozwala docenić całe bogactwo wyglądu zewnętrznego.
Centralny budynek zdobi portyk z kolumnami z porządku korynckiego i sztukaterią w kształcie głów lwa, rzeźby tych samych zwierząt zamarły przy głównym wejściu. Jednym z arcydzieł wystroju pałacu Michajłowskiego jest fryz, na którym umieszczono 44 wielopłaszczyznowe płaskorzeźby.
Pałac zachwycił nie tylko swoją dekoracją zewnętrzną, ale także dekoracją wnętrz. I nie jest to zaskakujące. Z 7,5 miliona rubli wydanych na budowę cztery trafiły do mety.
Wnętrza pałacu
Wspaniałe wnętrza pałacu pod kierunkiem C. Rossiego zostały stworzone przez wybitnych artystów, rzeźbiarzy i rzeźby. Niestety podczas przebudowy pałacu pod koniec XIX wieku prawie nic z nich nie pozostało. Niektóre pomysły na wstępną dekorację mogą dać tylko Biała Sala i lobby Pałacu Michajłowskiego.
Sądząc jednak po wspomnieniach współczesnych, w tym obcokrajowców, którzy odwiedzili pałac, luksus dekoracji wnętrz i sztuka dekoracji przewyższają dekoracje najbardziej znanych pałaców w Europie.
Historia Pałacu Michajłowskiego w Petersburgu
Budowa i dekoracja tego budynku została ukończona dopiero w 1825 r., A po jego konsekracji przybył tam wielki książę Michaił i jego rodzina. Pałac natychmiast stał się centrum życia towarzyskiego w stolicy - wspaniałe wnętrza doskonale nadawały się na wspaniałe bale i przyjęcia.
Po śmierci Michaiła Pawłowicza żona pałacu została jego żoną Eleną Pawłowną. Ona, mimo że była księżniczką Wirtembergii, nie tylko różniła się liberalnymi poglądami, ale dbała także o rozwój rosyjskiej kultury i sztuki. Od tego czasu pałac stał się kulturalnym centrum stolicy, w której odbywały się wieczory poetyckie oraz spotkania pisarzy i uczonych.
Kiedy Elena Pawłowna zmarła, Pałac Michajłowski w Petersburgu przeszedł na jej dzieci i wnuki, ale byli to poddani niemieccy, a Aleksander III postanowił kupić dzieło wielkiej Rosji. Dokonał tego już Mikołaj II, a na mocy własnego dekretu w 1895 r. W Pałacu Michajłowskim zorganizowano Muzeum Rosyjskie.
Nowy etap w historii
Aby pomieścić ekspozycje na dużą skalę, przebudowano nie tylko wiele wewnętrznych pomieszczeń, ale zaprojektowano także inny budynek z fasadą z widokiem na Kanał Griboedowski. Zaangażował się w to architekt L. Benoit, a budowę budynku ukończono po zakończeniu pierwszej wojny światowej. Chociaż otwarcie muzeum odbyło się wcześniej - w marcu 1898 r.
Kolekcja Muzeum Rosyjskiego obejmuje eksponaty z sal Pałacu Zimowego, Ermitażu i prywatnych sklepień księżniczki M.K. Tenishevy, księcia A. B. Łobanowa-Rostowskiego i innych.
Od tego czasu Pałac Michajłowski stał się największym muzeum sztuki narodowej. Jej organizatorami byli znani architekci, artyści, historycy sztuki, etnografowie i historycy. Już w pierwszych latach po otwarciu wystawy znajdowało się w 37 pokojach. Początkowo obok wystaw sztuki istniał dział poświęcony cesarzowi Aleksandrowi III oraz dział etnograficzny, który istniał w Pałacu Michajłowskiego do 1934 r.
Pałac Mihajłowskij po rewolucji
Po 1917 r. Kolekcja Muzeum Rosyjskiego została znacznie uzupełniona dzięki dziełom sztuki zabranym z licznych rezydencji w Petersburgu w procesie nacjonalizacji. Pałac Michajłowski stał się największym ośrodkiem nie tylko pokazów, ale także studiów sztuki.
Nadal trwają tu poważne prace badawcze, funkcjonują warsztaty restauratorskie, a finansowanie ze środków państwowych umożliwiło organizowanie wypraw etnograficznych i etno-artystycznych.
Wystawy w Pałacu Michajłowskiego w Petersburgu zawsze przyciągały uwagę nie tylko miłośników sztuki krajowej, ale także zagranicznych historyków sztuki, historyków i etnografów.
W 1926 r. Kolekcja muzeum została uzupełniona dziełami artystów z początku XX wieku, a obecnie w zamku Michajłowskiego znajduje się największa kolekcja rosyjskiej awangardy na świecie.
Podczas II wojny światowej najcenniejsze eksponaty muzeum zabrano do Permu, a resztę kolekcji ukryto w piwnicach pałacu Michajłowskiego. Sam pałac został uszkodzony przez bombardowanie, ale został odrestaurowany iw maju 1946 r. Udostępniono go zwiedzającym.
Centrum Kultury i Sztuki Rosyjskiej
Nowoczesne Muzeum Rosyjskie jest jednym z największych repozytoriów dzieł sztuki, w których znajduje się ponad 400 tysięcy eksponatów. Oprócz stałych ekspozycji, wystaw tematycznych i biennale w salach muzeum odbywają się spotkania twórcze i konferencje naukowe. Nadzoruje prace ponad 250 muzeów w całej Rosji, prace kulturalne, edukacyjne, naukowe, metodologiczne i restauratorskie w dziedzinie sztuki.
Muzeum Rosyjskie zrzesza dziś kilka historycznych budynków stolicy Północnej: Pałac Michajłowskiego w Petersburgu, którego adres to: ul. Inżynieryjna 4; Budynek Benoit na Kanale Griboedov, a także Zamek Inżynieryjny, Stroganowski i Marmurowe Pałace.
Pałace Michajłowskiego w Petersburgu
Istnieje wiele budynków związanych z nazwą Michaił w stolicy północnej, niektóre z nich należały do członków rodziny cesarskiej, w której nazwa ta była popularna. Chociaż oprócz pierwszego Romanowa Michaiłow nie był wśród autokratów, tylko wielkich książąt.
Tak więc Pałac Michajłowski został zbudowany dla najmłodszego syna Pawła I. Ale jest też Pałac Nowoj Michajłowski w Petersburgu, który należał do syna Mikołaja I - księcia Michaiła Nikołajewicza. Znajduje się na Nabrzeżu Pałacowym.
Ale Zamek Michajłowski, często mylony z Pałacem Michajłowskim, swoją nazwę zawdzięcza archaniołowi Michałowi - patronowi Romanowów. Został zbudowany na polecenie Pawła I na skarpie rzeki Moika.Najwyraźniej, aby uniknąć zamieszania, temu zespołowi pałacowemu nadano inną nazwę - Zamek Inżynieryjny.