Współczesny człowiek każdego dnia prowadzi aktywne życie, w kontakcie z innymi ludźmi. Jako członek społeczeństwa nakłada się na niego pewien obowiązek, który musi on wypełniać poprzez interakcje w społeczeństwie.
Pojęcie długu
Dług jest koncepcją wieloaspektową i można go rozumieć na różne sposoby. Przede wszystkim należy zrozumieć, że wchodząc w kontakt z otaczającymi go ludźmi, osoba przyjmuje obiektywne obowiązki. Polegają one na tym, że dana osoba jest odpowiedzialna za popełnienie określonych czynów w stosunku do innych osób. Co więcej, nie ma znaczenia, jaki status dana osoba zajmuje w społeczeństwie i co robi. Odpowiedzialność znajduje się nawet w najprostszych czynnościach - na przykład, jeśli musisz udać się do lekarza, to w każdym razie najpierw musisz umówić się na spotkanie, stanąć w kolejce w szpitalu, przestrzegać norm zachowania w miejscu publicznym ...
Ponadto prawie każda osoba ma bliskich ludzi, współpracowników, przyjaciół, a wszyscy są związani z obiektywnymi obowiązkami, a zatem z pewnym obowiązkiem. Na przykład trudno sobie wyobrazić harmonijne stosunki w rodzinie, jeśli wszyscy jej członkowie nie wypełniają pewnych obiektywnych obowiązków względem siebie. Zasadniczo trudno wyobrazić sobie życie w społeczeństwie inaczej, w jakiejkolwiek dziedzinie działania należy postępować zgodnie z sumieniem i obowiązkiem.
Obowiązek publiczny i moralny
Z reguły pojęcie długu ma dwie strony. Osoba, która wykonuje niezbędne obiektywne obowiązki, podlega obowiązkowi publicznemu. Ten rodzaj obowiązku przejawia się we wszystkich sferach życia ludzkiego - w domu, w szkole, w pracy, w towarzystwie przyjaciół itp.
Moralny obowiązek człowieka ma inną naturę. Przejawia się, gdy dana osoba przekształca zewnętrzne wymagania moralne w osobiste zadanie. Nie ma miejsca na zewnętrzne wpływy i dekrety; sama jednostka dokonuje indywidualnego wyboru moralnego na podstawie własnych przekonań. W tym przypadku człowiek nie ogranicza się tylko do świadomości standardów moralnych, stawia sobie cel, by je przestrzegać, bez względu na wszystko.
Często przed przyjęciem moralnego obowiązku osoba wewnętrznie zmaga się ze swoimi sprzecznościami. Ale kiedy powstaje moralny wybór i staje się on częścią świadomości osobowości, pojawia się uduchowienie, a także siła i odwaga do popełnienia czynu. Najwyższy przejaw moralnego obowiązku naznaczony jest przezwyciężeniem wewnętrznych barier na korzyść wyboru sumienia i moralności. W takim przypadku osoba pewnie zaczyna podążać za swoim celem.
Przykłady moralnego obowiązku
W większości przypadków moralny obowiązek opiera się na trzech głównych motywach. Gdy dług jest postrzegany jako:
- Obowiązek
Motyw ten ma dość powszechny charakter. Na przykład, gdy dwoje ludzi wychodzi za mąż, zobowiązują się wspierać, jak mówią, w tarapatach i radości, a także pozostać wiernym przez całe życie.
- Wdzięczność
Dla wielu ludzi moralny obowiązek przyjmuje formę wdzięczności. Na przykład wdzięczność męża za narodziny pierworodnego jego żonie lub wdzięczność rodzicom za ich realizację w życiu.
- Świadome pragnienie.
Rzadki, szczególnie cenny motyw do moralnego obowiązku. Z reguły opiera się na osobistych cechach samego człowieka, takich jak miłosierdzie, obojętność, podwyższone poczucie sprawiedliwości. Na przykład wolontariat. Ten moralny obowiązek życia wyraźnie świadczy o świadomym pragnieniu pomagania innym ludziom.Członkowie wolontariatu lub organizacji wolontariackiej udzielają bezpłatnej pomocy różnym kategoriom obywateli, niezależnie od ich mocnych stron, czasu i możliwości. Można powiedzieć, że działają na wezwanie i rozkaz serca, pozostając obojętni na nieszczęście innych.
Właściwości długu
Każda osoba w życiu miała poczucie obowiązku. Możesz to poczuć, gdy dana osoba czuje i rozumie, że może i powinna zrobić coś bardzo dobrego i przydatnego dla innych ludzi. Nikt nie zmusza go do wykonywania pięknych czynów, pragnienie pochodzi z wewnątrz. Jak zrozumieć, że właśnie taka sytuacja wymaga spełnienia moralnego obowiązku od osoby? Najpierw musisz zrozumieć właściwości długu.
- Świadomość
Osoba powinna zdać sobie sprawę, że musi pomóc i że może to zrobić. Że jeśli jest nieaktywny i nie pomaga, to również czyni czyn, tylko zły, oparty na takich cechach charakteru, jak tchórzostwo, obojętność, lenistwo.
2. Zainteresowanie wydajnością.
Osoba powinna zrozumieć, że pomaganie ludziom, jeśli leży to w ich mocy, leży również w jego interesie. W końcu taka pomoc uszlachetnia człowieka, daje mu moralną satysfakcję z wypełnionego obowiązku, duma z siebie, czyni go silniejszym i milszym.
3. Dobrowolne przyjęcie.
Sam człowiek decyduje się na moralny obowiązek, poczynając od osobistych przekonań. Nikt go nie zmusza, on tego chce.
Jak kierować się w sytuacjach moralnego wyboru?
Przede wszystkim powinieneś:
- Rozpoznaj sytuację i wyjaśnij ją.
- Dokonuj wszystkich wyborów moralnych.
- Sprawdź każdy wybór, zadając trzy pytania:
- „Czy to działanie jest legalne?”
- „Czy to jest właściwe?”
- „Czy inni skorzystają na tym działaniu?”
4. Podejmij decyzję.
5. Przeanalizuj rozwiązanie, zadając dwa pytania:
- „Jak wpłynie na mnie ta akcja?”
- „Jak będę się czuł, jeśli nie ukończę tej czynności?”
6. Wykonaj akcję.
W tej sytuacji ważne jest, aby nie usprawiedliwiać się niemoralnym wyborem. W tym celu musisz jasno zrozumieć, co jest dobre, a co złe.
Obowiązek i sumienie
Większość wyborów moralnych w naszym życiu podyktowana jest sumieniem. Dla osoby cywilizowanej obowiązki i obowiązki mają ogromne znaczenie, ale tylko sumienie determinuje właściwe postępowanie osobowości. Dlatego sumienie jest wewnętrzną samokontrolą moralną opartą na głębokiej wiedzy o odpowiedzialności i obowiązkach.
Istnieje opinia, że sumienie nie dotyczy umysłu człowieka, ale jest czysto osobistym uczuciem. I nie we wszystkich przypadkach człowiek może świadomie zrozumieć, dlaczego sumienie pozwala mu wykonywać określone działania, a niektórych zabrania. To wewnętrzna samokontrola moralna pozwala osobie czuć się w harmonii z otaczającym ją światem, ponieważ kiedy działa na polecenie sumienia, jest pewien, że postępuje uczciwie i uczciwie.
Jak dumnie brzmi to stwierdzenie: „Będę działał z czystym sumieniem!” ... Gdyby nie to, ludzkość oczekiwałaby strasznych konsekwencji, a więc świat spoczywa na czynach dobrych ludzi.
Wniosek
Z jednej strony sumienie jako wewnętrzny regulator sprawdza czyjeś działania i stanowi główną podstawę do wypełnienia moralnego obowiązku. Z drugiej strony może wystąpić konflikt między obowiązkiem a sumieniem, ponieważ czasem interesy samego człowieka nie pokrywają się z interesami publicznymi. Aby zrozumieć, kto ma rację - obowiązek lub sumienie, możliwe jest jedynie uwzględnienie wszystkich okoliczności i zależnie od właściwej osobistej interpretacji słowa „obowiązek”.
