Walka z przestępczością jest jednym z głównych zadań państwa. Osoba, która popełniła czyn przestępczy, jest zobowiązana do zastosowania środków przymusu, które przejawiają się w formie jakiegokolwiek osobistego pozbawienia sprawcy. Mimo to w niektórych przypadkach ustawodawca przewiduje momenty, w których można zwolnić osobę z kary.
Definicja pojęcia
Zwolnienie od odpowiedzialności karnej oznacza pewien zestaw warunków, które wskazują na zmniejszone lub utracone niebezpieczeństwo popełnienia czynu, co pozwala na warunkowo lub bezwarunkowo zakończyć proces wstępnego dochodzenia, dochodzenia lub procesu.
Wyłączenie kary jest możliwe tylko od momentu wszczęcia postępowania karnego do momentu wejścia w życie kary.
Podstawy do zwolnienia z odpowiedzialności karnej
Wykluczenie kary obejmuje znaki, które:
- Są one niezbędne do zastosowania zasady wyłączenia.
- Charakteryzują zarówno przestępstwo, jak i tożsamość sprawcy w momencie popełnienia czynu zabronionego.
- Określa się nierozerwalny związek między normą a podstawą zwolnienia podmiotu z kary.
Analizując normy Kodeksu karnego, należy zauważyć, że podstawy do zwolnienia z odpowiedzialności karnej powstają w przypadku:
- niskie ryzyko przestępstwa;
- stosunkowo niski poziom niebezpieczeństwa aktu.
Rodzaje zwolnień od odpowiedzialności
Ustawodawstwo Federacji Rosyjskiej przewiduje następujące rodzaje zwolnień od odpowiedzialności karnej:
- w przypadku pojednania obu stron;
- po upływie terminu przedawnienia;
- w przypadku wyrzutów sumienia podmiotu, który popełnił przestępstwo;
- na podstawie dekretu o amnestii;
- z powodu zmiany scenerii.
Zwolnienie z odpowiedzialności na podstawie czynnych wyrzutów sumienia
Aktywna pokuta jest zachowaniem winnym, mającym na celu złagodzenie lub ograniczenie szkód spowodowanych przez przestępstwo.
Zwolnienie od odpowiedzialności karnej jest możliwe tylko wtedy, gdy przestępstwo po aktywnym kołysaniu przestało być społecznie niebezpieczne. Zgodnie z obowiązującymi przepisami osoba, która popełniła przestępstwo o średniej lub małej wadze, może zostać zwolniona z odpowiedzialności w przypadku dobrowolnego poddania się lub pomocy w ujawnieniu przestępstwa, a także podlegać odszkodowaniu za szkody.
Spowiedź wyraża się nie tylko w dobrowolnej pokucie osoby poprzez złożenie wniosku do organów ścigania, ale służy również jako powód do wszczęcia postępowania karnego. Spowiedź zwalnia osobę z kary tylko wtedy, gdy w momencie składania wniosku organy ścigania nie były świadome przestępstwa.
Aktywne ujawnienie przestępstwa polega na następujących działaniach:
- Kontakt z organami ścigania z szczere uznanie a także zeznawanie podczas konfrontacji i przesłuchań.
- Dobrowolny udział w działaniach poszukiwawczych mających na celu ustalenie okoliczności istotnych z punktu widzenia prawa.
Rekompensata za szkody, które mogą wystąpić w następujących formach:
- odszkodowanie w naturze;
- rekompensata pieniężna za poniesione straty;
- samodzielne odtworzenie uszkodzonego mienia (na przykład naprawa samochodu).
Zwolnienie od odpowiedzialności karnej w tym przypadku jest możliwe tylko w odniesieniu do osób z wygaszony rejestr karny lub ci, którzy wcześniej nie popełnili przestępstwa.
Zwolnienie z kary wykonuje prokurator, sąd, śledczy i oficer śledczy.
Wyłączenie kary w związku z pojednaniem stron
Zgodnie z prawem osoba, która po raz pierwszy popełniła czyn zabroniony, jest zwolniona z odpowiedzialności w przypadku wstępnego pojednania stron.
W takim przypadku zwolnienie z odpowiedzialności karnej jest możliwe tylko wtedy, gdy istnieją takie warunki:
- popełniony czyn należy do kategorii przestępstw związanych z lekką lub średnią grawitacją;
- winny i ofiara poczyniły ustępstwa w sprawie pojednania (w tym przypadku ważne jest, aby wiedzieć, od kogo pochodzi inicjatywa);
- strona winna zrekompensowała ofierze straty.
Zwolnienie z odpowiedzialności karnej wyraża się w formie prawa, a nie obowiązku. Oznacza to, że należy wziąć pod uwagę subiektywne i obiektywne okoliczności, które odzwierciedlają stopień niebezpieczeństwa czynu, a także stosowność zwolnienia sprawcy z odpowiedzialności.
Motywy pojednania należy również dokładnie zbadać. Jeśli na ofiarę wywierany jest jakikolwiek nacisk, pojednanie stron zostanie uznane za nieważne.
Zwolnienie z odpowiedzialności po upływie terminu przedawnienia
Przez słowo „recepta” ustawodawca oznacza pewien okres, który upłynął od momentu popełnienia przestępstwa, z powodu upływu którego następuje całkowite zwolnienie z odpowiedzialności karnej.
Kodeks karny przewiduje następujące okresy przedawnienia:
- dwa lata - w przypadku aktów o małym nasileniu;
- sześć lat od daty przestępstwa o umiarkowanym nasileniu;
- dziesięć lat na szczególnie poważny czyn;
- piętnaście lat po wdrożeniu szczególnie poważnego aktu.
Daty zaczynają być obliczane od momentu popełnienia czynu do momentu wejścia w życie orzeczenia sądu. Jeżeli dana osoba popełniła nowe przestępstwo, przedawnienie zostanie obliczone niezależnie. Upływ czasu zostaje zawieszony, jeżeli osoba umyślnie uchyla się przed sądem lub dochodzeniem, i jest wznawiany od dnia aresztowania lub w momencie przyznania się do policji.
Odpowiedzialność karna będzie skuteczna tylko wtedy, gdy nastąpi natychmiast po popełnieniu czynu. Upływ czasu nie oznacza, że czyn utracił charakter kryminalny, ale im więcej czasu upływa od momentu popełnienia działania, tym bardziej publiczne niebezpieczeństwo tego działania traci swoje znaczenie. W takim przypadku należy pamiętać, że zwolnienie z kary nie jest prawem, lecz obowiązkiem. Po upływie terminu osoba uprawniona kończy postępowanie karne na podstawie obowiązujących przepisów proceduralnych. Jeżeli fakt upływu terminów został ustalony przed wszczęciem postępowania karnego, w tym przypadku sprawa nie podlega wszczęciu.
Kwestię zastosowania przedawnienia rozstrzyga sąd. Istnieje pewna kategoria czynów przestępczych, po której popełnieniu zagrożenie publiczne nie traci mocy. W takich przypadkach zwolnienie z kary przedawnieniem nie jest możliwe.
Zwolnienie z kary - rodzaje specjalne
Specjalne rodzaje zwolnień od odpowiedzialności karnej zawarte są w specjalnej części Kodeksu karnego.
Ze swojej natury można je podzielić na następujące grupy:
- w związku ze zmianą scenerii;
- na podstawie ułaskawienia lub aktu amnestii;
- w związku z czynem o charakterze wymuszonym.
Oświadczenie
Zwolnienie z odpowiedzialności karnej dotyczy osoby, która popełniła przestępstwo po raz pierwszy.Podmiot zostaje zwolniony z kary, jeżeli można ustalić, że z powodu zmiany sytuacji popełniony czyn przestał mieć charakter karny. Do tego rodzaju przestępstw należą zarówno lekkomyślne, jak i celowe działania, za które sankcje nie przekraczają pięciu lat więzienia.
Zmianę środowiska ocenia się jako podstawę do wyłączenia. Jeżeli prokurator, sąd, śledczy lub organy dochodzeniowe stwierdzą, że zmiana sytuacji doprowadziła do utraty publicznego niebezpieczeństwa działania, będzie to okazją do zakończenia postępowania karnego w sprawie.
Do tej pory nie ujawniono koncepcji zwolnienia z odpowiedzialności karnej w związku ze zmianą sytuacji. W oparciu o panującą praktykę takie zmiany mogą być różnorodne i odnoszą się do szerokiego zakresu wydarzeń, działań, a także zjawisk (zmian w gospodarce, sferze społeczno-politycznej lub relacji międzyetnicznych).
Wszystkie te relacje powinny mieć znaczący wpływ na ocenę przestępstw i tożsamość sprawcy. Sytuacja powinna potwierdzić, że przestępca nie stanowi zagrożenia dla społeczeństwa, a popełniony czyn nie ma już szkodliwych konsekwencji i nie zmienia typowej oceny prawnej tego przestępstwa.
Wykluczenie kary na podstawie amnestii lub ułaskawienia
Na podstawie amnestii kara może zostać uchylona w całości lub w części. Taki akt prawny ma zastosowanie do określonej kategorii osób i nigdy nie jest wskazany indywidualnie.
Amnestię rozumie się jako akt wydany przez najwyższą władzę ustawodawczą, która ze swej natury nie zmienia prawa karnego i nie kwestionuje ważności i legalności orzeczenia sądu, ale po prostu ma na celu złagodzenie kary dla określonego kręgu ludzi.
W przypadku amnestii odpowiedzialność karna może zostać zniesiona w całości lub w części. Możliwe jest również ukaranie innej, łagodniejszej kary lub zakończenie postępowania karnego w sprawie.
Ułaskawienie różni się od amnestii tym, że ma na celu zmianę kary specjalnie dla jednej osoby. Amnestia ma charakter normatywny, a w jej instrukcjach zawsze odnosi się do grupy podmiotów lub całej serii przestępstw.
Należy również zauważyć, że amnestia obejmuje przebaczenie osoby skazanej jako osoby, a nie pogardę dla popełnionego przestępstwa. W związku z tym ustawa stanowi, że jeśli osoba odmawia przyznania się do winy, zastosowanie wobec niej aktu amnestycznego będzie niedopuszczalne. W takiej sytuacji postępowanie będzie kontynuowane do momentu skazania lub uniewinnienia.
Zwolnienie małoletnich z odpowiedzialności karnej
Ustawowo stanowi, że osoby w wieku od 14 do 18 lat są uważane za nieletnich. Wiek ten jest określony w celu ustanowienia ram, w których małoletni może zostać pociągnięty do odpowiedzialności i być od niego zwolniony. Ustawiając takie ograniczenia wiekowe, ustawodawca opiera się na subiektywnych i obiektywnych przesłankach kształtowania nastolatka jako osoby, jego cech woli, a także świadomości.
Jeśli nastolatek popełnił przestępstwo po raz pierwszy, zgodnie z prawem, zostanie zwolniony z odpowiedzialności i będzie podlegał środkom edukacyjnym. Popełnione czyny przestępcze mają szczególne cechy charakterystyczne wynikające z psychologicznych i wolicjonalnych cech nastolatka, a także w taki czy inny sposób wpływających na społeczne niebezpieczeństwo ich działań.
W przestępczych działaniach nieletnich przejawiają się cechy osobowe charakterystyczne dla tego wieku. Dlatego przy określaniu wymiaru kary szczególną wagę przywiązuje się do okoliczności łagodzących i obciążających.O zniesieniu kary decyduje prokurator lub śledczy.
Warunki zwolnienia od odpowiedzialności karnej oznaczają zastąpienie sankcji środkiem edukacyjnym. Ustawodawca przewiduje kilka rodzajów skutków edukacyjnych, które razem tworzą pewien system mający na celu zwiększenie sankcji wobec nastolatka. Oznacza to, że podczas pierwszego przestępstwa kara będzie najbardziej łagodna, a w przypadku nawrotu kara powinna zostać zaostrzona.
Przymusowe środki edukacyjne nie są karami kryminalnymi i ze względu na swój charakter nie prowadzą do rejestrów karnych. Najbardziej lojalną karą dla nieletnich jest ostrzeżenie. Bardziej rygorystyczne zostaną uznane za przeniesienie pod nadzorem rodziców lub osób, które je zastąpią.
Ponadto decyzja sądu może ograniczyć czas wolny małoletniego i ustanowić specjalne wymagania dotyczące jego zachowania. Mówiąc ściślej, można nałożyć ograniczenia na prawo do opuszczenia domu po określonej porze dnia, zakaz podróżowania w inne miejsce bez uprzedniej zgody władz.
Zgodność z zalecanymi środkami edukacyjnymi jest uważana za niezbędny warunek zwolnienia przedmiotu z odpowiedzialności.
Bezprawne zwolnienie z kary
Bezprawne zwolnienie z odpowiedzialności karnej - art. 300 kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej. Tego rodzaju działanie można wdrożyć poprzez działanie polegające na bezprawnym zwolnieniu osoby z odpowiedzialności. Takich rodzaj przestępstwa można popełnić tylko na etapie dochodzenia przedprocesowego.
Zwolnienie z odpowiedzialności jest niezgodne z prawem tylko wtedy, gdy osoba podejrzana lub oskarżona o działalność przestępczą jest w stanie uniknąć negatywnych konsekwencji na podstawie działań śledczego, prokuratora lub osoby, która prowadzi dochodzenie z naruszeniem prawa karnego ustanowionego przez prawo.
Za podstawy prawne zwolnienia z kary uważa się:
- Brak czynu zabronionego.
- Brak corpus delicti.
- Przyjęcie aktu amnestii, który anuluje karę za popełniony czyn.
- Jeśli dana osoba nie ma jeszcze 14 lat.
- W przypadku braku skarg ofiary.
- W stosunku do podmiotu, w stosunku do którego sąd skazał na zakończenie postępowania.
- W stosunku do osoby, która ma niezmienioną decyzję o zakończeniu postępowania z tego samego zarzutu.
- W stosunku do duchowieństwa, który odmówił składania zeznań, który stał się znany ze spowiedzi.
Nielegalne zwolnienie z odpowiedzialności karnej charakteryzuje się cechą obowiązkową, która wyraża się w sposobie popełnienia przestępstwa, a mianowicie w decyzji o zakończeniu postępowania.
Przestępstwo to uważa się za zakończone po podjęciu decyzji w odniesieniu do konkretnej osoby. Należy również zauważyć, że przestępstwo polegające na bezprawnym zwolnieniu osoby z kary charakteryzuje się bezpośrednim zamiarem atakującego.
Wniosek
Podsumowując, należy zauważyć, że zwolnienie z kary jest przedstawiane w formie sądowej odmowy wydania wyroku w sprawie. Przy podejmowaniu decyzji o zakończeniu postępowania i zwolnieniu osoby z odpowiedzialności konieczne jest przede wszystkim dokładne przestudiowanie okoliczności sprawy, które są bezpośrednio związane z popełnionym czynem, a także kompleksowa analiza sprawcy, zwracając szczególną uwagę na jego cechy osobiste w momencie popełnienia przestępstwa i po wystąpieniu negatywnych konsekwencji.
