Prawa dzieci obywateli Rosji to zbiór zasad zapisanych w dokumentach krajowych i międzynarodowych. Na poziomie globalnym i krajowym istnieje wiele ustaw regulujących status osób poniżej 18 roku życia. Zastanówmy się dalej, jak to zrobić ochrona praw dzieci w Rosji. 
Ramy prawne
Konwencja o prawach dziecka jest głównym dokumentem przyjętym na szczeblu międzynarodowym. W Rosji jego postanowienia mają fundamentalne znaczenie dla wszystkich innych przepisów. Dokument zawiera 54 artykuły. Wszystkie przepisy dotyczą wszystkich dzieci na świecie. W Federacji Rosyjskiej za główny dokument uważa się ustawę federalną nr 124. Ustanawia gwarancje praw dziecka w kraju. Oprócz tych dokumentów akty prawne regulujące ten obszar obejmują:
- Kodeks rodzinny Federacji Rosyjskiej.
- Deklaracja praw dziecka.
- Prawo federalne regulujące działalność rad opiekuńczych i powierniczych.
- Ustawa federalna ustanawiająca zasady systemu zapobiegania przestępczości nieletnich i zaniedbywaniu.
- Dekret Prezydenta, zgodnie z którym działa Komisarz Praw Dziecka Rosji.
- Kodeks wykroczeń administracyjnych i inne akty.
Deklaracja praw dziecka
Rosja ma międzynarodowe zasady przyjęte przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w 1959 r. Przepisy przede wszystkim ustanawiają równość wszystkich nieletnich, bez względu na płeć, rasę, religię, język, kolor skóry, pochodzenie społeczne lub narodowe, urodzenie lub inne okoliczności związane z narodzinami osoby. Prawo i inne środki państwowe powinny gwarantować prawa dzieci w Rosji, zapewniać wsparcie społeczne, zapewniać sprzyjające warunki i możliwości rozwoju psychicznego, duchowego, moralnego, fizycznego i społecznego, przy jednoczesnym zachowaniu godności i wolności. Publikacja aktów prawnych regulujących ten obszar powinna mieć na celu realizację interesów małoletnich. 
Podstawowe prawa dzieci w Rosji
Od urodzenia imię, nazwisko i patronim musi należeć do osoby małoletniej. Rodzice wybierają pierwszą w drodze wzajemnego porozumienia. Drugie imię pochodzi od imienia ojca. W przypadku jednego lub drugiego przedmiotu Federacji Rosyjskiej można ustanowić inną procedurę. Prawa dzieci w Rosji obejmują zdolność małoletniego do posiadania rodziny i komunikowania się z krewnymi. Nieletni pod względem społecznym, psychicznym lub fizycznym muszą otrzymać specjalny system, specjalne wykształcenie i opiekę, niezbędne dla nich ze względu na ich stan.
Prawa dzieci w Rosji zawierają przepis dotyczący zapewniania nieletnim obowiązkowej bezpłatnej edukacji ogólnej. W nagłych przypadkach małoletni powinni być pierwszymi, którzy otrzymają niezbędną pomoc. Akty normatywne zabraniają zabrania dzieci do pracy, jeśli nie osiągną ustalonego minimum wieku, powierzają czynności, które mogą stać się niebezpieczne dla jego życia, zdrowia i rozwoju moralnego. Prawa dzieci w Rosji obejmują również możliwość edukacji w atmosferze życzliwości i tolerancji, wzajemnego zrozumienia i poszanowania ich interesów. 
Rodzina
Każde dziecko powinno to mieć. Rodzina jest niezbędna do zapewnienia pełnego rozwoju fizycznego i moralnego osobowości małoletniego. W związku z tym adopcja jest priorytetowym sposobem zorganizowania dziecka. Każdy nieletni ma okazję poznać swoich rodziców. Wyjątkiem od tego przepisu może być przypadek, w którym należy zachować tajemnicę adopcji.Ponadto każde dziecko ma prawo do opieki rodzicielskiej. Przepis ten obejmuje kilka punktów, które są bezpośrednimi obowiązkami ojca i matki. Dlatego rodzice powinni zapewnić opiekę:
- Zdrowie
- Rozwój
- Edukacja.
- Wsparcie materialne.
Niedopełnienie obowiązków przez rodziców może prowadzić do pozbawienia ich praw do dziecka. Dzięki takiej decyzji małoletni zostanie przekazany pod opiekę odpowiednich władz lub najbliższych krewnych. Dziecko mieszkające w rodzinie powinno otrzymać odpowiednie wyżywienie, odzież, mieszkanie, rozrywkę i opiekę medyczną. Aby jak najlepiej zrealizować prawa dziecka do otrzymania niezbędnej treści, należy zapewnić opiekę nad dziećmi w okresie prenatalnym i poporodowym.
Dotyczy to w szczególności odpowiedniej opieki medycznej, świadczeń zapewnianych przez państwo. W rodzinie dzieci powinny otrzymywać niezbędne wykształcenie w miłości i wzajemnym szacunku. W takim przypadku nieletnich należy chronić przed wszelką przemocą, okrucieństwem, wykorzystywaniem. Dzieci nie mogą być przedmiotem handlu w żadnej formie. Wychowanie nieletnich w rodzinie powinno koncentrować się na rozwoju osobistym, świadomości odpowiedzialności za swoje czyny. 
Komunikacja z krewnymi
Każde dziecko ma do tego prawo. Oprócz rodziców bliskimi ludźmi są:
- Dziadkowie
- Babcie
- Bracia
- Siostry
- Ciotki
- Wujkowie i inni.
Należy zauważyć, że wdrożenie tego prawa nie powinno zależeć od tego, czy rodzice są małżeństwem, czy nie. Obecnie praktyka sądowa polega na tym, że po rozwodzie małoletni z reguły pozostaje z matką. Co więcej, w większości przypadków decyzja ustanawia prawo ojca i innych krewnych do widzenia i komunikowania się z dzieckiem.
Zachowanie wolności i interesów
Wszystkie dzieci mają prawo do ochrony. Przede wszystkim rodzice pełnią rolę gwarantów ochrony interesów i wolności małoletniego. Oni są prawni przedstawiciele dziecka do państwa, organów ścigania, lokalnych i innych organów, osób fizycznych. W takim przypadku rodzice nie potrzebują pełnomocnictwa. Mogą chronić prawa swoich dzieci poprzez pokrewieństwo. Dostarczony jest akt urodzenia, aby to potwierdzić. Jeśli rodzice są nieobecni, ich funkcję pełnią opiekunowie, rodzice adopcyjni, powiernicy. Prawa dziecka są chronione przez prokuraturę. Prawo przewiduje przypadki, w których małoletni może bronić swoich własnych interesów. Jest to dozwolone, jeśli zostanie uznany za zdolnego przed ukończeniem 18 lat (emancypacja). 
Własna opinia
Dziecko ma prawo wyrazić swoje przemyślenia na każdy temat. W takim przypadku konieczne jest rozróżnienie sytuacji, w których opinie mogą być brane pod uwagę i kiedy jest to obowiązkowe. W rodzinie dziecko może zabrać głos w każdej sprawie dotyczącej jego zainteresowań i swobód. Kiedy osiągnie 10 lat, jego przemyślenia powinny być brane pod uwagę przy podejmowaniu wszelkich decyzji z nim związanych. Od 10 roku życia opinia i zgoda dziecka są obowiązkowe przy rozważaniu kwestii związanych z jego swobodami i interesami. Jest to szczególnie konieczne, gdy:
- adopcja.
- przywrócenie praw rodzicielskich.
- zmiana nazwiska (imienia).
- wyznaczenie powiernika lub opiekuna.
- zmiany patronimiczne, nazwisko i imię po przyjęciu lub jego unieważnieniu.
Przypadki specjalne
Aby uniknąć rozwoju bezdomności i przestępczości wobec dzieci, władze lokalne i państwowe są zobowiązane do zapewnienia opieki dzieciom pozostawionym bez rodziców. W rozwiązywanie tego problemu powinny być zaangażowane organizacje publiczne, instytucje opiekuńcze i władze opiekuńcze. W Rosji istnieje procedura umieszczania takich dzieci w rodzinach. Odbywa się to poprzez adopcję, opiekę i inne środki.