W państwie prawa przestępstwa przeciwko danej osobie są rozpatrywane w sposób szczególny. Faktem jest, że człowiek, jego godność, honor i wolność są wysoko cenione nie tylko zgodnie z kodeksem karnym, ale także zgodnie z zasadami moralnymi cywilizowanego społeczeństwa. Istnieją dwa rodzaje takich przestępstw, oba naruszają reputację osoby. Oddzielnie rozważ próbę wolności i integralność seksualna obywatele.
Co oznacza honor obywatela?
W Kodeksie karnym honor to sposób, w jaki konkretna osoba ocenia społeczeństwo, a mianowicie jego cechy duchowe i społeczne. Jaka będzie ocena, zależy od samej osoby, jej interakcji z innymi ludźmi, zachowania, stosunku do państwa.
Czym jest godność?
Godność jest ich własną oceną cech osobistych, celu społecznego, zachowania, światopoglądu, zdolności ludzkich. Honor obywatela i jego godność są ze sobą ściśle powiązane. Są nierozerwalnie związane z osobowością osoby i są bardzo ważnymi duchowymi błogosławieństwami.
Godność i honor odzwierciedlają stosunki społeczne, na przykład między osobami niepełnosprawnymi a społeczeństwem. Dlatego mają one duże znaczenie, a ochronę tych pojęć zapewniają różne gałęzie prawa państwowego.
Jaka jest reputacja?
Wszyscy wiedzą, jak ważna jest reputacja osoby. Przez lata pojęcie to było uformowaną opinią o osobie jego sąsiadów, współpracowników, krewnych, bliskich przyjaciół, kolegów. Jeśli ktoś wkracza na reputację innej osoby - oznacza to, że ma zamiar zmienić swoje zdanie na temat tej osoby, jej znaczenia społecznego, oceny umiejętności, kompetencji.
Siódma sekcja kodeksu karnego
O wszystkich normach prawnych, które określają odpowiedzialność obywateli za przestępstwa przeciwko osobie, można znaleźć szczegółowo w Kodeksie karnym Federacji Rosyjskiej, a mianowicie w sekcji nr 7.
Różne formy prawa są podzielone na kilka rozdziałów:
- Naruszenie zdrowia ludzkiego i jego życia.
- Naruszenia dotyczące honoru, wolności i godności obywateli.
- Przestępstwa przeciwko integralności seksualnej jednostki.
- Prawo konstytucyjne i cywilne wolnego obywatela.
- Prawa dzieci i rodziców.
Sekcja 105
Ponieważ część rosyjskiego kodeksu karnego dotycząca osobowości obywateli jest uporządkowana według ważności, odpowiedzialność za przestępstwa przeciwko tej osobie jest różna (w zależności od powagi naruszenia). Najgorsze jest celowe pozbawienie życia obywatela (morderstwo).
Ustawodawstwo przewiduje maksymalną możliwą karę za tego rodzaju przestępstwa - dożywocie. Jednak w artykule opisano kilka innych zasad, według których można ograniczyć środek ograniczający do bardziej miękkiego, jeśli istnieją ku temu pewne podstawy. Na przykład przestępstwa przeciwko osobie, które doprowadziły do śmierci, popełnione w stanie wielkiego niepokoju emocjonalnego sprawcy, podlegają karze pozbawienia wolności na okres pięciu lat. Każda sytuacja jest rozpatrywana przez sąd indywidualnie.
Sekcja 129
Główne przestępstwa przeciwko godności osobistej związane są z rozpowszechnianiem fałszywych informacji (oszczerstw) dotyczących danej osoby. Właśnie takie działania niszczą reputację osoby w oczach społeczeństwa.
Obiektywnie zniesławienie jest uważane przez ustawodawstwo Federacji Rosyjskiej za rozpowszechnianie negatywnych i zniesławiających podań dla konkretnego obywatela. Oznacza to, że przestępca, wiedząc z góry, że kłamie, nadal zniesławia ofiarę, a tym samym szkodzi jego reputacji. Nawet jeśli informacje zostały przekazane tylko jednej osobie, działania obywatela można już uznać za pomówienie. Nie można go zakwalifikować jako przestępstwo przeciwko czci i godności osoby, rozpowszechnianie fałszywych informacji o osobie, jeżeli nie zniesławia jej.
Prawodawstwo Rosji odnosi się do zniesławiających zmyśleń jedynie informacji, które podważają godność obywatela pod względem powszechnej moralności, zgodności z regułami pobytu i konstytucją kraju. Oznacza to, że informacja stanowi konkretne fakty, ale nie ma oceny oceniającej („głupia osoba” nie jest oszczerstwem). Jeśli jedna osoba kłamie, że inna ma choroby przenoszone drogą płciową, sąd uzna to za zniesławienie.
Sekcja 130
Obelga to kolejna wersja zbrodni przeciwko osobowości Federacji Rosyjskiej. Istotą naruszenia jest to, że działania (lub słowa) jednej osoby obniżają honor i godność drugiej osoby. Można to wyrazić negatywną oceną o nieprzyzwoitej formie. Jeżeli słowa lub działania sprawcy są sprzeczne z etyką i standardy moralne wówczas bez względu na to, czy mówi prawdę, czy oszczerstwa, może być ścigany zgodnie z art. 130 Kodeksu karnego. Jeśli przestępca używa wulgaryzmów, ale nie obraża konkretnej osoby, wówczas jego działania można zakwalifikować jako chuligaństwo (wyraz braku szacunku dla społeczeństwa).
Istnieje wariant obrażania osobowości poprzez działanie. Na przykład atakujący zamierza upokorzyć ofiarę podczas bicia. Zniewaga nie może być niezamierzona; podmiot takiej zbrodni jest zawsze uznawany za osobę, która z góry miała bezpośredni zamiar.
Zgodnie z artykułem Kodeksu karnego nr 130 różne działania sprawcy naruszenia są kwalifikowane. Obelgę można wywierać osobiście, a także przy dużej koncentracji ludzi (publicznie) lub poprzez przekazywanie poniżających informacji w mediach.
Sekcja 126
Porwanie - Jest to przestępstwo przeciwko nietykalności osoby. Rozumiemy przez to działania napastników, w wyniku których ofiara wbrew swojej woli wpada w ich posiadanie. Istnieje wiele sposobów na schwytanie osoby. Kodeks karny uwzględnia zarówno bezpośrednią przemoc wobec osoby, jak i nieuczciwą ścieżkę (w każdym razie na osobę nałożona jest czyjaś wola). Uprowadzenie jest kwalifikowane i uważane za idealne w chwili schwytania ofiary, dalsze zatrzymanie jest uzależnione od innego artykułu Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej.
Obecność wspólników, zagrożenie dla życia osoby uprowadzonej, użycie broni oraz fakt, że ofiara była nieletnia lub jest w ciąży, znacznie zwiększa środki zapobiegawcze wobec sprawców naruszenia.
Sekcja 127
Nielegalne pozbawienie osoby wolności jest wielorakim rodzajem przestępstwa przeciwko niej (przestępca wkracza na honor, godność, wolność osoby, a niekiedy na jej życie i zdrowie). Ten artykuł kwalifikuje tylko te przestępstwa, które nie są związane z porwaniem. Oznacza to, że jeśli przestępca trzyma ofiarę przez długi czas w określonym miejscu, uniemożliwiając mu swobodne poruszanie się, kwalifikuje się to jako nielegalne więzienie.
Wśród sposobów zatrzymania ofiary prawo uwzględnia przemoc (psychiczną lub fizyczną), oszustwo, obietnice i wiele innych. W takim przypadku ofiara musi być w prawdziwym niebezpieczeństwie.
Sekcja 127.1
Handel ludźmi jest bardzo poważnym przestępstwem, za które odpowiedzialność ponosi również zgodnie z rosyjskim kodeksem karnym.Przedmiotem takiego przestępstwa jest osoba, która jest sprzedawana, rekrutowana, transportowana w celu dalszego wykorzystania i nie tylko. Na przykład osoba została zatrudniona, przeniesiona w inne miejsce, przekazana komuś w celu dalszej pracy lub wykorzystywania seksualnego. Miarami wpływu na przedmiot przestępstwa mogą być pewne obietnice, podstęp, trzymanie się wbrew woli, uprowadzenie.
Prawo inaczej traktuje działania sprawców. Na przykład, jeśli przestępca jest motywowany „dobrymi” intencjami i działa w interesie ofiary, wówczas społeczne niebezpieczeństwo jego działań jest znacznie zmniejszone, co oznacza, że środek zapobiegawczy będzie łagodniejszy. Odwrotna sytuacja ma miejsce w przypadku tych, których intencje były samolubne, zwłaszcza jeśli ofiarami jest więcej niż jedna, grożono im śmiercią, miało miejsce nielegalne usunięcie narządów wewnętrznych lub przekroczenie granicy rosyjskiej.
Przestępstwa przeciwko wolności seksualnej jednostki
W praktyce ta grupa naruszeń jest często nazywana przestępstwem seksualnym. Obejmuje to przestępstwa przeciwko nietykalności seksualnej (wolności seksualnej) osoby, za którą spoczywa odpowiedzialność. Artykuły 131–135 Kodeks karny.
Ta kategoria obejmuje naruszenie normalnego stylu życia partnerów seksualnych:
- brak dobrowolnej zgody;
- jeden z partnerów nie osiągnął wymaganego wieku;
- dostępność zdeprawowane działania od jednego z partnerów i tak dalej.
Wolność seksualna osoby oznacza, że osoba, która osiągnęła określony wiek, samodzielnie decyduje, w jaki sposób iz kim może zaspokoić swoje osobiste potrzeby seksualne. Immunitet w tym przypadku dotyczy osób w wieku poniżej 16 lat. Dorośli nie mają prawa wpływać na ich kruchą psychikę swoimi działaniami lub działaniami, a tym bardziej na stosowanie aktów przemocy wobec nieletnich.
Ofiarami tych artykułów mogą być osoby obu płci, zdolne i bezbronne (w tym osoby odurzone i szalone).
