Właściwa komunikacja to szczególna sztuka, która wyraża się w zdolności ludzi do szanowania innych. Ale, jak pokazuje praktyka, wielu nie jest w stanie przeprowadzić cywilizowanej rozmowy. Ulegając emocjom, obrażają się, upokarzając przeciwnika. Takie działania z reguły prowadzą do odpowiedzialności karnej. Jeżeli są one skierowane do przedstawiciela władz, wówczas bardziej rygorystyczne środki przewidziane w art. 319 Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej.
Istota problemu
Rosyjski kodeks karny szczegółowo analizuje kwestie związane z przestępstwami popełnionymi wobec tej osoby. Każde naruszenie niektórych swobód przewidzianych w Konstytucji naszego kraju będzie tłumione w sposób określony przez prawo.
Niemniej jednak istnieje osobna sztuka. 319 kodeksu karnego, który jest poświęcony przestępstwom popełnionym przeciwko urzędnikom państwowym. Jest to całkowicie uzasadnione, ponieważ w istocie uosabiają prawo. Oznacza to, że każde negatywne oświadczenie w ich kierunku obraża cały system prawny. To właśnie próbuje przekazać obywatelom istotę sztuki. 319 Kodeksu karnego naszego kraju. Jakie jest niebezpieczeństwo takich „występów”? Działania o podobnym charakterze:
- pociągać za sobą podważenie wiarygodności organizacji, w której pracuje poszkodowany pracownik;
- wkraczać w normalną pracę określonego organu;
- poniżać przedstawiciela określonej kategorii osób.
W każdym z tych przypadków dotyczy to przede wszystkim obywatela, którego pierwotnie wezwano do ochrony interesów ludzi. Obrażając go, przestępca stawia się wobec społeczeństwa. Art. 319 Kodeksu karnego Rosji ma na celu tłumienie takich działań i ochronę praw osób, którym państwo przyznało specjalne uprawnienia.
Corpus delicti
Aby właściwie poradzić sobie z takim problemem, konieczne jest jasne zrozumienie składu tego przestępstwa.
Oznacza to, że konieczne jest określenie subiektywnych i obiektywnych znaków, które pozwalają zakwalifikować doskonałe przewinienie jako przestępstwo:
- Art. 319 Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej koncentruje się na fakcie, że przedmiotem niniejszej sprawy jest normalna działalność konkretnego przedstawiciela władz. To nie jest zwykły obywatel, ale osoba, od której zależy rozwiązanie poważnych problemów związanych z interesami społeczeństwa. Dodatkowym przedmiotem jest jego osobisty honor i godność. W końcu reprezentując interesy państwa, nie przestaje być obywatelem.
- Obiektywną stroną przestępstwa jest reklama sprawcy. Ponadto obelgi należy nakładać, gdy ofiara wykonuje swoje obowiązki służbowe lub w związku z ich wykonywaniem, nawet jeśli miało to miejsce w przeszłości (pracownik jest na emeryturze lub na urlopie).
- Przedmiotem takiego przestępstwa może być każdy obywatel, który ukończył szesnaście lat.
- Subiektywną stroną przestępstwa jest zamierzony charakter działania. Oznacza to, że w czasie obrażania sprawca rozumie, że jego słowa, wyrażone publicznie, podważają godność konkretnego przedstawiciela uprawnionego autorytetu.
Jeśli popełnione przestępstwo zawiera wszystkie elementy opisane powyżej, możemy stwierdzić, że należy ono do tego przestępstwa.
Uczciwy odwet
Zgodnie z prawem nikt nie ma prawa do wyrażania jakichkolwiek zniewag w stosunku do innej osoby. Art. 319 rosyjskiego kodeksu karnego przewiduje sprawiedliwą karę za tego rodzaju działania popełnione wobec obywateli będących przedstawicielami władz.
W zależności od dotkliwości określonego niewłaściwego postępowania może to być:
- grzywna w wysokości 40 tys. do kwoty reprezentującej wszystkie rodzaje dochodów sprawcy przez okres do 3 miesięcy;
- praca obowiązkowa, której maksymalny okres nie może przekroczyć trzystu sześćdziesięciu godzin;
- praca korekcyjna, której termin może osiągnąć 1 rok.
Sąd decyduje o rodzaju kary indywidualnie dla każdej konkretnej sprawy. Wszystko zależy od powagi podjętych działań i konsekwencji, jakie w rezultacie doprowadziły. Prawo bierze również pod uwagę powody i cele, dla których oskarżony postanowił zastosować takie środki wpływu. Sąd musi zdecydować, czy określone oświadczenie było aktem planowanej agresji, czy działało jako środek zaradczy ze strony oskarżonego.
Orzecznictwo
W prawdziwym życiu często zdarzają się sytuacje, w wyniku których art. 319 kodeksu karnego. Zniewaga wyrażona przedstawicielowi władzy musi być jawna i świadoma. Oznacza to, że obywatel musiał wypowiedzieć przekleństwa lub słowa, które podważają honor lub godność innej osoby, po pierwsze, w obecności świadków, a po drugie, jasne zrozumienie, z kim rozmawia.
Weźmy na przykład sytuację, w której policjant okazał się obrazą, a w czasie konfliktu był bez munduru i nie pełnił obowiązków. W takim przypadku zasadność zastosowania art. 319 będzie raczej trudna do udowodnienia. W końcu obywatel może nie wiedzieć, z kim rozmawia. Zwłaszcza jeśli „sługa prawa” nie przedstawił się wcześniej. W tym przypadku działania sprawcy naruszenia można zakwalifikować zgodnie z jednym z artykułów rozdziału 17 Kodeksu karnego Rosji, który odnosi się do przestępstw przeciwko wolności, czci i godności osoby.
