Dzisiaj można argumentować, że produkcja parkietów jest jednym z tych rodzajów przedsiębiorstw, które rozwijają się bardziej skutecznie nie w centrum, ale w regionach rosyjskich.
Rosyjski rynek parkietów
Dowodem na to są dwaj rosyjscy liderzy w produkcji parkietów - zakład Obniński i fabryka „Świt”, zlokalizowana w regionie Kaługi. Istnienie wielu rosyjskich marek parkietu odzwierciedla rosnący trend komercyjnej atrakcyjności tego biznesu, przedstawimy ich niepełną listę: Alloro, Junglewood, „Adygea-parquet”, „Amber strand” artpark, „Bond”, „Maykopsky parquet”, „Romanovsky parquet ”,„ Stary mistrz ”,„ Tradycje rosyjskiego parkietu ”.
Głównym konsumentem parkietu jest przemysł budowlany. Ważna jest także współpraca ze sklepami ze sprzętem, a zwłaszcza z supermarketami. Badanie przeprowadzone przez magazyn „House and Life” wykazało, że 75% rosyjskich firm budowlanych odczuwa niedobór wysokiej jakości podłóg. Postępuje technologia produkcji parkietu, która pokazuje właśnie zaprezentowany powyżej bukiet różnych marek.
Gdzie i jak otworzyć firmę?
Przed wejściem do firmy zajmującej się parkietami przedsiębiorca musi jednocześnie wziąć pod uwagę i połączyć ze sobą kilka ważnych czynników.
Kwestie „techniczne” są niezwykle ważne. Przedsiębiorstwa pozyskujące drewno lub tartaki powinny działać w pobliżu, a naturalnie drewno wykorzystywane do produkcji parkietu powinno rosnąć w ilościach przemysłowych.
Należy zapewnić nieprzerwany przesył energii elektrycznej (najlepiej z dwóch alternatywnych linii energetycznych). Ważne wstępne umowy na zakup produktów z programistami (SMU itp.).
Aby zminimalizować potencjalne ryzyko w procesie produkcji, wynajęcie małej fabryki drewna na obrzeżach miasta wydaje się najlepszym krokiem. Tam, w specjalnie wyposażonym pomieszczeniu produkcyjnym, instalowane są urządzenia do produkcji desek parkietowych. (W tym przypadku początkowo sam projekt biznesowy przewidywał wymogi organizacyjne i techniczne organów regulacyjnych.)
Planowanie miejsca produkcji
Lokalizacja produkcji musi być zgodna z kolejnością procesu produkcyjnego. Ważna jest dogodna droga dojazdowa do tartaku. Tartak ma powierzchnię 50-100 m2, nad nią znajduje się baldachim. Surowa deska - produkty tartaczne - jest przechowywana w pobliżu miejsca przygotowawczego, pod którym przydzielono powierzchnię produkcyjną około 90 m2. Do ostatniego etapu - „wykończenia”, przeprowadzonego przy użyciu linii parkietowej, zajmie 60 m2. Zatem łączna szacunkowa powierzchnia do produkcji parkietu wynosi około 200 m2.
Który parkiet lubisz?
Według statystyk produkcja parkietów rośnie. Jak twierdzą eksperci, swego rodzaju psychologicznym bodźcem do dalszego rozwoju jest przewaga towarów niskiej jakości na rynku rosyjskim (a także w innych krajach WNP). Przedsiębiorcy, otwierając firmę zajmującą się parkietami, starają się wykazać wyższą jakość swoich produktów. Dlatego perspektywa sukcesu komercyjnego może mieć nawet niewielką produkcję, która ustanowiła produkcję dóbr popytowych.
Jaki rodzaj produkcji parkietów należy opracować? Będziemy podążać za najbardziej wymagającymi, następnie najpierw zostanie umieszczony element, następnie mozaika, następnie deska parkietowa (wielowarstwowa), a na końcu deska panelowa. Podłogi laminowane wymagają dodatkowych inwestycji w produkcję kleju. Oczywiście do tych celów najlepiej jest używać importowanych maszyn do produkcji parkietu.
A jednak większość rosyjskich przedsiębiorców produkuje parkiet w sztukach. Są to standardowe technologiczne deski teksturowane, zwykle produkowane w zakresie grubości 1,5-2,2 cm, szerokości 3-15 cm, długości 9,5-50 cm. Jak to sklasyfikować? Wszyscy znają klasyczny, znany nam „radziecki” format - 15 x 45 x 250 mm, reszta jest uważana za rynek europejski. Parkiety są sztywno przymocowane do siebie poprzez połączenie dwóch kołków bocznych za pomocą dwóch rowków.
Różne drewno - inny parkiet
Każdy przedsiębiorca wytwarzający parkiet kieruje się określonym rynkiem i odpowiednio dobiera surowce produkcyjne do swoich potrzeb. Powszechnie wiadomo, że faktura parkietu i jego wzór zależą od rodzaju drewna. Kreatywne podejście do wyboru odmian drewna wymaga produkcji podłóg artystycznych.
Oto przykład niektórych rodzajów podłóg (w zależności od użytych surowców). Dębowe podłogi są prawdopodobnie najpopularniejsze w Europie, być może z powodu tradycji historycznej. Od czasów starożytnych dąb uważany był za ucieleśnienie siły i wytrzymałości, dlatego prawdopodobnie produkty z niego tradycyjnie cieszą się szczególną popularnością. Wśród produktów z drewna o umiarkowanych szerokościach geograficznych jest jednym z najtrwalszych. Kolor może być inny: od jasnobrązowego do ciemnego szlachetnego odcienia dębu bagiennego (najdroższego).
Parkiet bukowy ma słabą fakturę, ale ma delikatny ciepły jasny wzór: od białawego z żółtawym odcieniem po bogaty złoty brąz. Niemniej jednak jego drewno jest doceniane wraz z dębem przez prawdziwych koneserów parkietu - Brytyjczyków.
Warto zauważyć, że po dodatkowej obróbce parą drewno to zyskuje czerwonawy kolor. (W produkcji parkietu czasami stosuje się tę metodę.) Godny uwagi jest również parkiet jesionowy. Oprócz tego, że jest nie mniej wytrzymały niż dąb, ma drobny wzór tekstury. Różnobarwny, z czerwonawym odcieniem, drewno orzechowe po przekształceniu w parkiet może tworzyć naprawdę fantastyczne panele na podłodze dzięki jasnemu wzorowi. Popularny jest również parkiet brzozowy.
Pełny cykl produkcji parkietu
Produkcja parkietu w pełnym cyklu obejmuje kilka etapów.
Po pierwsze, pierwotna obróbka lasu odbywa się za pomocą tartaku (koszt rosyjski - 50 tys. USD) i suszarki (odpowiednio - 15–20 tys. USD).
Następnie - etap przygotowawczy. W jego ramach - za pomocą maszyny wielopiłowej (5-15 tysięcy dolarów), ustalana jest grubość produktów. Główne przetwarzanie odbywa się na czterostronnej strugarce (12-15 tys. USD) i ukośnicy (2-4 tys. USD), tnącej profilowaną deskę na standardowe „kawałki”.
I wreszcie sama linia parkietu, wyposażona w czterostronną strugarkę w połączeniu z nożem do czopów (60 tys. USD (od rosyjskiego producenta), do 220 tys. USD - import).
Jeśli przedsiębiorca stara się zorganizować produkcję parkietu, konkurencyjną na rynku zagranicznym, powinien kierować się normami ISO9001 i DIN. Zajmie to co najmniej na ostatnim etapie procesu produkcji importowanych urządzeń. Jednocześnie inwestycje w produkcję wyniosą 500 tys. USD. Czy warto wspomnieć, że poprawa jakości produktów powinna stymulować wynagrodzenie pracowników?
Produkcja w pełnym cyklu, obsługiwana przez rosyjskie maszyny, będzie kosztować mniej - 250 tysięcy dolarów. Będzie on zgodny z rosyjskimi GOST i będzie zorientowany na rynek rosyjski.
Parkiet artystyczny
Produkcja podłóg artystycznych w Rosji rozpoczęła się w XVIII wieku, kiedy wzniesiono pałace petersburskie. Mistrzowie tego czasu używali ponad 50 rodzajów drewna. Współczesna produkcja przemysłowa polega na przyklejaniu kolorowych pasów do podstawy (tak zwana technika intarsji).
Podczas produkcji takiego parkietu warstwy drewna leżą na podstawie prostopadle do siebie. W tej kombinacji tekstura ich włókien wygląda najkorzystniej. Przednia warstwa wykonana jest z wysokiej jakości drewna o grubości 5-6 mm. Taki produkt jest dokładnie lakierowany, zwykle w 5 warstwach.
Ekonomiczna wersja produkcji parkietu
Przedsiębiorca „przymierzający” każdą firmę czerpie z wymaganej kwoty inwestycji. Koszt wytworzenia parkietu sztukowego na zakup przygotowanych surowców może wynosić 50 tys. USD.
Jednocześnie przedsiębiorca selektywnie kupuje maszyny do parkietu: rosyjską linię do parkietów o wartości 20 tys. USD, a także przygotowuje miejsce przygotowawcze, które będzie również kosztować co najmniej 20 tys. USD. Zakup, instalacja, uruchomienie sprzętu, a także koszty zakupu surowców wyniosą tylko powyżej 50 tys. USD.
Jednak przedsiębiorca-producent nie zatrzymuje się na takim przejęciu. Zapłaciwszy za tę ekonomiczną opcję „założenia” firmy, nadal inwestuje w produkcję, starając się zorganizować jej pełny cykl.
Firma zajmująca się parkietami i czynnik ludzki
Nie możemy zapominać o starej prawdzie - „kadry decydują o wszystkim”. Początkowo powinieneś zatrudnić niezawodnych asystentów: kompetentnego księgowego-ekonomistę, technologa i kierowcę marketingu.
Niezbędny jest także księgowy produkcji. Rzeczywiście, oprócz problemów z produkcją, konieczne będzie sporządzenie wielu dokumentów: umów o pracę, harmonogramu pracy, personelu, kart osobistych, ewidencji ksiąg roboczych, rejestracji zamówień.
„Silny” technolog jest także kluczem do sukcesu w biznesie. W końcu produkcja powinna być ustalona odpowiednio przez DSTU 3819-98 i GOST 862.1-85 i DSTU 3819-98, które regulują tolerancje produkcyjne, krzywiznę i czystość przetwarzania, dopuszczalny poziom wad.
Dziedziną działalności marketingowca jest badanie rynku, zawieranie umów z dostawcami, dostawa surowców i wysyłanie gotowych produktów, marketing.
Priorytetem w doborze pracowników jest ich zdolność do pracy na sprzęcie, aw razie potrzeby powinni oni być w stanie naprawić i skonfigurować maszynę do produkcji podłóg. Ważny jest również ogólny poziom zdrowia pracowników, ponieważ oprócz głównej pracy muszą oni wykonywać załadunek, rozładunek, magazynowanie.
Rentowność parkietu
W ujęciu procentowym koszty produkcji parkietu są następujące: 60% - koszt surowców, 15% - zapłata za prąd i inne nośniki energii, 20% - wynagrodzenie dla personelu. Ważna jest rytmiczna praca produkcji, jej pełne obciążenie, brak przestojów i nadmiaru zapasów. Sprzęt do produkcji podłóg powinien działać bez przestojów. Z zastrzeżeniem tych warunków, rentowność firmy produkującej parkiety wynosi 15%.
Jednak przedsiębiorcy nie poprzestają na tym, zwiększając rentowność poprzez wdrożenie pełnego cyklu produkcyjnego: od ogrodzenia leśnego po układanie parkietu. Rzeczywiście, sprzedaż parkietu, w połączeniu z jego montażem, podnosi jego cenę detaliczną 2,2 razy. Prawidłowe ułożenie parkietu wymaga kwalifikacji. Opracowane w tym obszarze przedsiębiorstwa produkcyjne obejmują również zespół konstruktorów układających parkiety.
Wniosek
Produkcja parkietów to żywy, kreatywny proces.
Łączy ze sobą wiele czynników. Proces produkcji i rachunkowość, rytmiczna praca z dostawcami i nabywcami produktów, wydajność pracy, jakość produktu.
Osiągnięty poziom produkcji jest wprost proporcjonalny do rentowności firmy. Tak więc metr kwadratowy wysokiej jakości importowanych podłóg kosztuje 100 USD, a klasa Hermitage, która pokazuje produkcję podłóg artystycznych, kosztuje 300 USD.
No i oczywiście idealnym sposobem dla przedsiębiorców produkcyjnych na optymalizację popytu jest współpraca z sieciowymi sklepami budowlanymi.
