Problem relacji konstytucyjno-prawnych jest szczególnie interesujący w naukach prawnych. Uczestnicy tych interakcji mają określone możliwości i obowiązki. Cechą konstytucyjnych stosunków prawnych jest wielość ich podmiotów. Następnie rozważ tę kategorię bardziej szczegółowo. 
Podmioty i przedmioty prawa konstytucyjnego
W ostatnich latach państwo uległo znaczącym zmianom. Dotknęły one wszystkich sfer społecznych: ekonomicznych, społecznych, politycznych i tak dalej. Niemniej jednak oznaki interakcji konstytucyjno-prawnych nie straciły na znaczeniu. Jednak ze względu na reformy zostały one znacznie uzupełnione. Przedmiotem konstytucyjnych stosunków prawnych są społeczne wartości polityczne i gospodarcze, podstawowe możliwości prawne, wolności i interesy ludzi, stosunki narodowe i tak dalej. Te interakcje mają fundamentalny, pierwotny charakter. Stanowią one podstawę do tworzenia interakcji branżowych, poprzedzają ich pojawienie się, aw niektórych przypadkach określają możliwość ich wystąpienia. Ta cecha pozwala nam ocenić znaczenie roli prawa konstytucyjnego w systemie państwowym. Specyfika interakcji polega na tym, że większość z nich nie opisuje szczegółowo uczestników. Indywidualizacja relacji, które są ustanawiane między sobą przez podmioty prawa konstytucyjnego, wyraża się w pewnej uniwersalności obowiązków i możliwości.
Interakcje z treścią
Wyraża się to w zachowaniu uczestników relacji, których krąg jest bardzo szeroki i specyficzny. Podmioty prawa konstytucyjnego Rosji są wszystkimi możliwymi stronami interakcji społecznych, które są wyposażone w odpowiednie zdolności i kompetencje. Jest to uzasadnienie dla ich wdrażania przepisów Głównego Prawa Państwa.
Tematy i źródła prawa konstytucyjnego
Stosunki prawne między uczestnikami podlegają odpowiednim standardom. Źródła prawa konstytucyjnego podmiotów wchodzących w skład Federacji Rosyjskiej to:
- Traktaty międzynarodowe.
- Karty podmiotów wchodzących w skład Federacji Rosyjskiej.
- Ogólnie uznane międzynarodowe normy i zasady.
- Konstytucja
Aby wdrożyć gwarancje państwowe, które chronią wolności i interesy uczestników rozważanych interakcji, przyjmuje się odpowiednie przepisy i inne regulacje. Przedmiotami prawa konstytucyjnego są:
- Stan.
- Posłowie
- Ludzie
- Regiony Rosji.
- Populacja
- Małe ludy tubylcze.
- Władze państwowe.
- Gminy
- Komisje wyborcze.
- Struktury samorządowe.
- Spotkania wyborców.
- Obywatele
- Grupy etniczne.
- Bezpaństwowcy
- Cudzoziemcy i tak dalej.
Ludzie
Cechy podmiotów prawa konstytucyjnego Federacji Rosyjskiej polegają na ich wszechstronności i różnorodności. Zatem ludzie jako całość to społeczność obywateli. Działa jako podmiot prawa konstytucyjnego podczas wyborów deputowanych do Dumy Państwowej, głowy państwa, referendum. Wielka jest także rola ludzi we wdrażaniu form demokratycznych na szczeblu krajowym. Podobną społecznością, ale na pewnym terytorium kraju, są mieszkańcy regionu (region, AO, republika, region itd.).
Ma zdolność sprawowania władzy publicznej w ramach jurysdykcji określonego państwa lub podmiotu terytorialnego.Prawo konstytucyjne konstytuujących się podmiotów Federacji Rosyjskiej polega na udziale w referendach, wyborach do organów wykonawczych i przedstawicielskich, a także wyborach szefa określonego regionu. Inną wspólną cechą są małe ludy tubylcze. Działają również jako podmioty prawa konstytucyjnego Federacji Rosyjskiej.
Wyłączność statusu popularnego
Zapewnia się to przede wszystkim dlatego, że ten przedmiot prawa konstytucyjnego działa jako nośnik suwerenności i wyłączne źródło władzy w państwie. Ludzie mają możliwość tworzenia reprezentatywnych organów państwowych, uczestniczenia w wyborach prezydenta, wyrażania swojej woli w drodze referendum. Społeczności etniczne, narody mogą wchodzić w interakcje konstytucyjno-prawne ze sobą, z instytucjami rządowymi w celu rozwiązania problemów państwowości narodowej i innych problemów ich dotyczących. 
Stan
Jest to szczególny przedmiot, którego status określa Konstytucja. Konsoliduje właściwości suwerenności państwa, struktury wewnętrznej i pozycji międzynarodowej. Regiony są również uczestnikami omawianych relacji. Ich status określa konstytucyjne prawo konstytucyjne podmiotów Federacji Rosyjskiej. Państwo działa jako regulator interakcji społecznych. Jest przede wszystkim nośnikiem siły rządzącej.
Podmioty Federacji Rosyjskiej mogą uczestniczyć w konstytucyjnych stosunkach prawnych za pośrednictwem organów państwowych działających w ich imieniu. Przykładem jest Traktat z 31 marca 1992 r. Według jego zasad rozróżniono obiekty władzy i kompetencji między władzami Federacji Rosyjskiej na szczeblu federalnym a instytucjami władzy państwowej podmiotów. Rozważane interakcje mogą powstać między republikami, autonomiami, autonomicznymi okrugami, terytoriami, regionami i tak dalej.
Narody
Działają jako podmioty prawa konstytucyjnego obcych krajów. Na przykład we Francji naród jest zasadniczo narodem. Przedstawiciele różnych grup etnicznych mieszkają w Rosji. W latach ZSRR uważano je za społeczności uosabiające tytularne narodowości republik Unii. Zgodnie z doktryną tego okresu podmioty prawa konstytucyjnego zostały wyposażone w możliwość secesji z ZSRR. Jednak współczesne państwo nie jest budowane zgodnie z typem konfederacyjnym. Pod tym względem narodów o wartości etnicznej nie można uznać za podmioty prawa konstytucyjnego Federacji Rosyjskiej. Dziś takie społeczności działają bardziej jak uczestnicy. stosunki międzynarodowe. 
Jednostki administracyjne
Reprezentują nie tylko podmioty geograficzne, ale także polityczne. Ich podstawą jest populacja. To ona, tworząc władze lokalne, nadaje jednostkom administracyjno-terytorialnym znaki formacji politycznych. Okręgi wyborcze działają również jako podmioty prawa konstytucyjnego Rosji. Dzięki ich działaniom realizowana jest legalna możliwość reprezentowania się obywateli w strukturach władzy państwowej.
Organy władz państwowych i lokalnych
W Federacji Rosyjskiej obejmują one:
- Rząd
- Zgromadzenie Federalne.
- Rada Miasta.
- Trybunał Konstytucyjny.
- Administracja lokalna
- Najwyższy sąd arbitrażowy i tak dalej.
Za pomocą norm zapisanych w Prawie Głównym rozróżnia się kompetencje i dziedziny władzy, które posiadają te podmioty prawa konstytucyjnego. Mając legalną możliwość sprawowania władzy państwowej i samorządu lokalnego, wykonują określone zadania. Obejmują one w szczególności publikację przepisów, nadzór nad funkcjonowaniem innych struktur, egzekwowanie przepisów i tak dalej. Wskazane podmioty prawa konstytucyjnego pojawiają się w interakcjach jako posiadacze władzy lub jako podwładni, a w niektórych przypadkach jako równi uczestnicy. 
Urzędnicy
Działają również jako podmioty prawa konstytucyjnego. Powinny one obejmować:
- Prezydent
- Przewodniczący izb parlamentarnych - Zgromadzenie Federalne.
- Prokurator generalny.
- Przewodniczący Trybunału Konstytucyjnego.
- Szef rządu i inni.
Prezydent kraju ma szerokie uprawnienia kierownicze, ustawodawcze i przedstawicielskie. Głowa państwa wchodzi w interakcje z regionami, rządem, parlamentem i innymi uczestnikami. Relacje oparte na normach konstytucyjnych uzyskują odpowiedni konstytucyjny status prawny. Wiele interakcji z udziałem tych stron obejmuje również wyżej wymienionych urzędników.
Wyborcy i posłowie
Podmioty te mają określoną zdolność prawną. Wyborcy biorą udział w interakcjach w celu wybrania przedstawicieli różnych organów legislacyjnych. Poprzez ich działania powstaje Duma Państwowa, Zgromadzenie Ustawodawcze, Rada Federacji, Rada Miasta i inne struktury. Posłowie mogą uczestniczyć w funkcjonowaniu instytucji, do których zostali włączeni (wybrani), a także w rozwiązywaniu problemów, które rozważają, zatwierdzając akty, które przyjmują. 
Formacje polityczne i inne formacje publiczne
Stowarzyszenia te stały się ostatnio coraz ważniejsze i odgrywają coraz większą rolę w życiu państwa. Partie polityczne i inne grupy publiczne uczestniczą w kampaniach wyborczych. W ramach tych procesów wyznaczają kandydatów do parlamentu, planują i przeprowadzają kampanie wyborcze. Szczególne znaczenie ma ich udział w przeprowadzaniu referendów w całej Rosji, ochrona i zachowanie konstytucyjnych wolności i praw obywateli oraz samorządu lokalnego.
Osoby fizyczne
Wszyscy biorą udział w konstytucyjnych interakcjach prawnych. Obywatele, cudzoziemcy, bezpaństwowcy mogą korzystać ze swoich zdolności prawnych, obowiązków i wolności na terytorium państwa. Zakres ich praw określa Konstytucja. Obywatele państwa mają niewątpliwie wielkie możliwości. Należy powiedzieć, że są oni obdarzeni prawami konstytucyjnymi niezależnie od rasy, płci, języka, narodowości, przekonań religijnych, statusu społecznego, oficjalnego stanowiska i innych znaków. Cudzoziemcy i bezpaństwowcy mogą stać się uczestnikami rozważanych interakcji w związku z nabyciem obywatelstwa, uzyskaniem tymczasowego azylu politycznego oraz z innych powodów określonych przez prawo.
Obowiązki uczestników
Są dość heterogeniczne. Obowiązki podmiotów prawa konstytucyjnego są uniwersalne. Oprócz tego można je warunkowo podzielić na kategorie. Niektóre dotyczą jednakowo wszystkich uczestników, inne dotyczą konkretnie grupy, a inne odnoszą się do konkretnego odbiorcy. 
Fakty prawne
Stanowią one pewne okoliczności, z którymi normy prawne łączą pojawienie się, zmianę lub zakończenie stosunków prawnych. Konkretne interakcje wymagają dokładniej udokumentowanych faktów prawnych. Biorąc pod uwagę charakter związku z osobistą wolą jednostek, są one podzielone na działania i zdarzenia. Te ostatnie to fakty, których wystąpienie nie zależy od woli uczestników interakcji.
Na przykład śmierć posła to wydarzenie, które pociąga za sobą koniec konstytucyjnych stosunków prawnych między nim a wyborcami. Jednak najczęstsze działania wśród faktów prawnych. Mogą być zgodne z prawem. Za ich pośrednictwem gromadzi się aktywność społeczna stron relacji. Legalne działania odzwierciedlają proces celowego działania. Są wspierani i stymulowani przez normy prawa głównego. Działania mogą być niezgodne z prawem. Podmioty je wdrażające naruszają przepisy prawa konstytucyjnego.Większość interakcji wynika z pozytywnego zachowania.
Wnioski
Głównym zadaniem norm prawa konstytucyjnego jest regulacja pojawiających się stosunków społecznych, które stanowią przedmiot przedmiotowej dyscypliny. Pod wpływem recepty powstają określone modele zachowania uczestników interakcji. W tym względzie należy podkreślić oznaki stosunków konstytucyjno-prawnych, odzwierciedlając ich specyfikę:
- Interakcje różnią się zawartością. Są one formowane w specjalnym obszarze relacji, które tworzą podmiot konstytucyjno-prawny.
- Relacje charakteryzują się określonym składem uczestników. Wśród podmiotów są osoby, które nie mogą działać jako strony innych rodzajów stosunków prawnych.
Podsumowując
Sfera konstytucyjna i prawna wyróżnia się obecnością większej liczby różnorodnych relacji niż w innych sektorach, wielowarstwowym charakterem relacji między uczestnikami, często ustalanymi poprzez tworzenie złożonego łańcucha interakcji. Większość z nich wynika z publikacji aktów prawnych. Stosunki konstytucyjne i prawne działają zatem jako interakcje publiczne regulowane przez prawo konstytucyjne. Treść tego ostatniego stanowi stosunek prawny między uczestnikami w postaci wzajemnych możliwości i obowiązków przewidzianych w tym akcie. Specyfika przedmiotu, różnorodność przepisów prawa konstytucyjnego determinuje także różnice w rodzajach tworzących się relacji.
Najbardziej klasycznym wariantem interakcji są te, które powstają podczas wdrażania norm. Dzięki nim powstają akceptowalne wzorce zachowań badanych. W oparciu o te normy tworzone są bardzo określone relacje, w ramach których uczestnicy, ich wzajemne zdolności prawne i obowiązki są jasno określone. Przy wdrażaniu innych norm odpowiednio nawiązywane są inne relacje. Mogą to być na przykład deklaracje norm, zasady, cele. Poprzez utworzone na ich podstawie stosunki prawne wdrażane są wymogi określone w tych aktach. Te interakcje mają charakter ogólny. Nie określają składu tematycznego i nie ustalają listy obowiązków i uprawnień. Wyniki referendów i wyborów, sporządzone zgodnie z prawem, zyskują również większą moc prawną.
