Japonia do końca późnego średniowiecza była ukryta przed całym światem: nie wchodź ani nie wychodź. Ale gdy tylko upadły wysokie mury, świat zaczął aktywnie studiować ten tajemniczy kraj, w szczególności edukację w Japonii.
Krótko o najważniejszej rzeczy
W Krainie Wschodzącego Słońca edukacja jest jednym z pierwszych i głównych celów w życiu. Określa przyszłość człowieka. System edukacji w Japonii niewiele się zmienił od VI wieku. Chociaż po drugiej wojnie światowej był pod silnym wpływem systemów brytyjskich, francuskich, a zwłaszcza amerykańskich. Mieszkańcy Japonii zaczynają uczyć się praktycznie z pieluchami. Po pierwsze, rodzice wpajają im maniery, zasady postępowania, uczą podstaw liczenia i czytania. Dalsze łóżeczka, przedszkola, szkoły podstawowe, średnie i średnie. Po nich uniwersytety, uczelnie lub specjalne szkoły zawodowe.
Rok akademicki podzielony jest na trzy semestry:
- Wiosna Od 1 kwietnia (jest to początek roku szkolnego) do połowy lipca.
- Lato Od 1 września do połowy grudnia.
- Zima Od początku stycznia do końca marca. Rok szkolny kończy się w marcu.
Po każdym semestrze studenci przystępują do testów pośrednich i egzaminów pod koniec roku. Oprócz lekcji Japończycy mają okazję uczęszczać na kółka i uczestniczyć w festiwalach. Przyjrzyjmy się teraz edukacji w Japonii
Przedszkola
Jak już wspomniano, etykiety i zachowania są wpajane przez rodziców. W Japonii istnieją dwie odmiany przedszkoli:
- 保育園 (Hoikuen) - State Center for Child Care. Te instytucje są zaprojektowane dla najmniejszych. Zgodnie z dekretem rządowym zostały one stworzone specjalnie w celu wspierania pracujących matek.
- 幼稚園 (Youchien) - prywatne przedszkole. Takie instytucje są przeznaczone dla starszych dzieci. Uczą śpiewu, rysunku, czytania i liczenia. Droższe instytucje uczą się angielskiego. Więc przychodzą do szkoły w pełni przygotowani.
Warto zauważyć, że główną funkcją przedszkoli jest nie tyle edukacja, co socjalizacja. Oznacza to, że dzieci uczy się interakcji z rówieśnikami i całym społeczeństwem.
Szkoła podstawowa
Edukacja w Japonii w szkole podstawowej rozpoczyna się w wieku sześciu lat. Większość tych zakładów należy do państwa, ale są też prywatne. W szkole podstawowej uczą japońskiego, matematyki, nauk ścisłych, muzyki, rysunku, wychowania fizycznego i pracy. Ostatnio wprowadzono nauczanie języka angielskiego, którego wcześniej zaczęto nauczać tylko w szkole średniej.
W szkole podstawowej nie ma kół jako takich, ale odbywają się zajęcia pozalekcyjne, takie jak zawody sportowe lub przedstawienia teatralne. Studenci chodzą w zwykłych ubraniach. Jedyny obowiązkowy element wyposażenia: żółta panama, parasol i płaszcz przeciwdeszczowy tego samego koloru. Są to obowiązkowe atrybuty, gdy klasa jest prowadzona na wycieczkę, aby nie stracić dzieci w tłumie.
Liceum
Jeśli tłumaczysz na konto rosyjskie, to jest to szkolenie od klas 7 do 9. Bardziej dogłębne studium nauk jest dodawane do przedmiotów szkoły podstawowej. Liczba lekcji wzrasta z 4 do 7. Pojawiają się kluby zainteresowań, w które uczniowie są zaangażowani do godziny 18.00. Nauczanie każdego przedmiotu jest przypisane osobnemu nauczycielowi. Ponad 30 osób uczy się w klasach.
Cechy edukacji w Japonii można zobaczyć podczas tworzenia klas. Po pierwsze, studenci są dystrybuowani zgodnie z poziomem wiedzy. Jest to szczególnie powszechne w szkołach prywatnych, w których uważa się, że uczniowie o słabych ocenach będą mieć zły wpływ na doskonałych uczniów.Po drugie, na początku każdego semestru studenci są podzieleni na różne klasy, dzięki czemu szybko uczą się nowych kontaktów w nowym zespole.
Liceum
Kształcenie w szkole średniej nie jest uważane za obowiązkowe, ale ci, którzy chcą wstąpić na uniwersytet (a dziś jest to 99% studentów), muszą go ukończyć. W tych instytucjach główny nacisk kładziony jest na przygotowanie studentów do egzaminów wstępnych na uniwersytety. Uczniowie biorą również czynny udział w szkolnych festiwalach, kręgach i uczestniczą w wycieczkach.
Juku
Współczesna edukacja w Japonii nie kończy się wyłącznie na szkołach. Istnieją specjalne prywatne szkoły oferujące zajęcia pozalekcyjne. Można je podzielić na dwa typy w zależności od obszarów studiów:
- Nieakademickie. Nauczyciele uczą różnych form sztuki. Istnieją sekcje sportowe, można również nauczyć się ceremonii parzenia herbaty i tradycyjnych japońskich gier planszowych (shogi, go, mahjong).
- Akademicki. Koncentruje się na badaniu różnych nauk, w tym języków.
W tych szkołach uczęszczają głównie uczniowie, którzy opuścili zajęcia w szkole i nie mogą nauczyć się materiału. Chcą pomyślnie zdać egzaminy lub przygotować się do wejścia na uniwersytet. Powodem, dla którego uczeń może nalegać na uczęszczanie do takiej szkoły, może być bliższa komunikacja z nauczycielem (w grupach około 10-15 osób) lub w towarzystwie przyjaciół. Warto zauważyć, że takie szkoły są drogie, więc nie wszystkie rodziny mogą sobie na nie pozwolić. Jednak uczeń, który nie uczęszcza na dodatkowe zajęcia, świadomie traci pozycję wśród swoich rówieśników. Jedyne, co może zrekompensować, to samokształcenie.
Szkolnictwo wyższe
Szkolnictwo wyższe w Japonii jest przeznaczone głównie dla mężczyzn. Kobietom, podobnie jak przed wiekami, powierzono rolę strażnika paleniska, a nie lidera firmy. Chociaż wyjątki są coraz częstsze. Uczelnie obejmują:
- Uniwersytety państwowe i prywatne.
- Uczelnie
- Szkoły kształcenia zawodowego.
- College of Technology.
- Instytucje dalszego szkolnictwa wyższego.
Na uczelniach studiują głównie dziewczęta. Szkolenie trwa 2 lata i jest prowadzone głównie w naukach humanistycznych. Na uczelniach technologicznych uczą się poszczególnych specjalności, okres studiów to 5 lat. Po ukończeniu studiów student ma możliwość wstąpienia na uniwersytet na 3 kursy.
W kraju jest 500 uniwersytetów, z czego 100 jest własnością państwa. Aby wejść do instytucji publicznej, musisz zdać dwa egzaminy: „Ogólny test osiągnięć pierwszego etapu” i egzamin na samej uczelni. Aby wejść do prywatnej instytucji, musisz tylko zdać test na uniwersytecie.
Koszt szkolenia jest wysoki, od 500 do 800 tysięcy jenów rocznie. Istnieją programy, aby uzyskać stypendium. Istnieje jednak duża konkurencja: dla 3 milionów studentów tylko 100 miejsc budżetowych.
Krótko mówiąc, edukacja w Japonii jest droga, ale od tego zależy jakość życia w przyszłości. Tylko Japończycy, którzy ukończyli studia wyższe, mają szansę na uzyskanie dobrze płatnej pracy i zajmowanie stanowisk kierowniczych.
Szkoły językowe
System edukacji w Japonii jest kultem, który prowadzi kraj do sukcesu. Jeśli w przestrzeni poradzieckiej dyplom jest piękną plastikową skorupą, co świadczy o tym, że dana osoba robi coś od 5 lat, to w kraju Wschodzącego Słońca dyplom jest przepustką do świetlanej przyszłości.
Instytucje szkolnictwa wyższego przyjmują zagranicznych studentów ze względu na starzenie się narodu. Każdy gaijin (obcokrajowiec) ma możliwość otrzymania stypendium, jeśli jego wiedza w określonej dziedzinie jest wysoka. Ale w tym celu konieczna jest dobra znajomość japońskiego, dlatego w kraju istnieją specjalne szkoły językowe dla studentów zagranicznych. Oferują także krótkoterminowe kursy japońskiego dla turystów.
Ciekawe wiedzieć
Studia w Japonii są trudne, ale przyjemne.W końcu studenci mają możliwość harmonijnego rozwoju, samodzielnego podejmowania decyzji i decydowania o własnej przyszłości. Tak więc edukacja w Japonii, ciekawe fakty:
- W szkole podstawowej uczniowie nie otrzymują pracy domowej.
- Szkolnictwo podstawowe i średnie jest obowiązkowe i bezpłatne w instytucjach państwowych.
- Aby wejść do szkoły, musisz zdać egzaminy, a ci, którzy nie zdadzą egzaminu, mogą spróbować szczęścia w przyszłym roku.
- Uczennice nie powinny farbować włosów, nosić makijażu i biżuterii, z wyjątkiem zegarków. Pojawienie się uczniów w szkołach jest dokładnie monitorowane. Nawet skarpetki można usunąć, jeśli nie są tego samego koloru, ile potrzeba.
- W szkołach nie ma środków czyszczących. Począwszy od początkowej, uczniowie po zajęciach kończą sprzątanie samych klas i korytarzy.
- Ponadto każda grupa uczniów ma swoje obowiązki. Istnieje grupa, która jest odpowiedzialna za sprzątanie terenu szkoły, organizowanie imprez, opiekę zdrowotną itp.
- W szkołach skład uczniów często się zmienia, dzięki czemu dzieci uczą się szybko dołączać do zespołu. W instytucjach szkolnictwa wyższego grupy są tworzone zgodnie z wybranymi przedmiotami studiów.
- „Dożywotni system wynajmu”. Edukacja w Japonii jest również godna uwagi ze względu na fakt, że wiele uniwersytetów współpracuje ze szkołami wyższymi, przyjmując studentów z dobrymi ocenami. A nad uniwersytetami znajdują się znane firmy, które zabierają absolwentów do pracy. Japończyk, który ukończył uniwersytet, może być pewny przyszłego zatrudnienia i awansu zawodowego. Wielu Japończyków przechodzi od młodszego pracownika do kierownika działu / oddziału i przechodzi na emeryturę z poczuciem spełnienia w kraju.
- Wakacje trwają tylko 60 dni w roku.
- Unikalny mundur powstaje w liceum i liceum.
- Każdy rok akademicki rozpoczyna się i kończy ceremoniami, podczas których witani są początkujący, a absolwentom gratulacje.
Kubki i festiwale
Rozwój edukacji w Japonii jest zakorzeniony w starożytności. Już w VI wieku istniał narodowy system edukacji. Japończycy zawsze byli zwolennikami wczesnego i harmonijnego rozwoju. Ta tradycja trwa do dziś. W gimnazjum i liceum uczniowie mają możliwość uczęszczania na grupy hobby. Każde koło ma swojego opiekuna naukowego, ale interweniuje w działalność klubu tylko wtedy, gdy między szkołami odbywają się zawody lub konkursy kreatywne, co zdarza się dość często.
Podczas wakacji uczniowie uczęszczają na wycieczki zorganizowane przez szkołę. Wycieczki odbywają się nie tylko na terenie kraju, ale także poza jego granicami. Po wycieczkach każda klasa ma obowiązek dostarczyć gazetę ścienną, w której szczegółowo opisa wszystko, co było na wycieczce.
W szkole średniej szczególną uwagę zwraca się na takie wydarzenie, jak festiwal jesienny. Szkoła zapewnia 30 000 jenów dla każdej klasy i kupuje koszulki. Studenci mają obowiązek wymyślić wydarzenie, które zapewni rozrywkę gościom. Najczęściej kawiarnie i pokoje strachu są organizowane w klasach, kreatywne zespoły mogą występować w auli, sekcje sportowe organizują małe zawody.
Japońskie dzieci w wieku szkolnym nie mają czasu na wędrówki po ulicach miasta w poszukiwaniu rozrywki, wystarczą mu w szkole. Rząd zrobił wszystko, co możliwe, aby chronić młodsze pokolenie przed wpływami ulicy, a przedsięwzięcie to zrobili bardzo dobrze. Dzieci są zawsze zajęte, ale nie są bezmyślnymi robotami - mają prawo wyboru. Studenci organizują większość wydarzeń szkolnych i uniwersyteckich samodzielnie, bez pomocy opiekunów. Wchodzą w dorosłość już w pełni przygotowani, to główna cecha edukacji w Japonii.