We współczesnej praktyce prawnej spory z zakresu prawa arbitrażowego są często rozwiązywane. Każdy rozpatrywany proces musi przejść przez standardowe etapy, w tym wszczęcie sprawy, wdrożenie jej rozpatrzenia co do meritum, a także zakończenie postępowania, a następnie podjęcie decyzji w tej sprawie.
Czasami zdarza się, że postępowanie arbitrażowe zostaje zakończone. Jakie są podstawy prawne?
Postępowanie arbitrażowe: koncepcja ogólna
Co to jest arbitraż? W praktyce prawnej nazywa się to postępowaniem sądowym, którego główna akcja ma na celu ochronę prawną uzasadnionych interesów i praw indywidualnych obywateli mających status przedsiębiorców, a także całych organizacji, niezależnie od ich formy działalności.
Należy zauważyć, że w ramach postępowania arbitrażowego rozstrzygane są nie tylko sprawy o podłożu gospodarczym, ale także te oparte na sporach dotyczących przedsiębiorczości lub jakiejkolwiek działalności gospodarczej.
Należy zauważyć, że zakres regulacji sądów arbitrażowych obejmuje również sprawy w sporach cywilnych i administracyjnych.
Regulacja normatywna
Należy zauważyć, że cały proces prowadzenia produkcji tego rodzaju podlega przepisom arbitrażowym obowiązującym obecnie w Federacji Rosyjskiej. Kompleks ten obejmuje przede wszystkim Kod Arbitrażowy (AK) i Kod Procedury Arbitrażowej (AIC).
Oprócz tych aktów normatywnych w tym obszarze ważne są inne przepisy i akty prawne, w tym:
- Konstytucja Federacji Rosyjskiej;
- ustawa „O systemie sądowym w Federacji Rosyjskiej”;
- ustawa „O sądach arbitrażowych w Federacji Rosyjskiej”;
- inne akty o charakterze regulacyjnym, które w taki czy inny sposób mają w swojej treści normy odnoszące się do systemu prawa procesowego arbitrażu.
Należy zauważyć, że regulacja procesu arbitrażowego odbywa się również za pomocą aktów obowiązujących w systemie prawa międzynarodowego. Wśród nich są konwencje haskie:
- w sprawach cywilnych z 1954 r .;
- w sprawie uzyskiwania dowodów w sprawach cywilnych za granicą;
- w sprawie dostarczenia dokumentów pozasądowych i sądowych za granicą.
Powody zakończenia postępowania arbitrażowego
Artykuł 150 kodeksu postępowania arbitrażowego zawiera szczegółową listę przyczyn zakończenia postępowania. Według kompleksu rolno-przemysłowego istnieją ku temu dobre powody:
- naruszenie przez strony zasad jurysdykcji;
- obecność orzeczenia sądowego wydanego wcześniej w podobnej sprawie z tymi samymi stronami w odniesieniu do tego samego przedmiotu sporu;
- obecność odrzuconego przez powoda roszczenia zaakceptowanego przez sąd arbitrażowy;
- fakt likwidacji organizacji działającej jako strona w rozpatrywanej sprawie;
- fakt śmierci obywatela występującego jako strona w sprawie (w tym przypadku fakt dziedziczenia jest niedopuszczalny, ponieważ istnieje kontrowersyjny stosunek prawny);
- istnienie orzeczenia wydanego w tej samej sprawie w odniesieniu do tych samych stron przyjętych przez sędziego pokoju, z wyjątkiem przypadków, w których trybunał arbitrażowy odmówił przedstawienia tytułu egzekucyjnego w drodze decyzji.
Oprócz powyższego zakończenie postępowania jest również możliwe, jeżeli strony dojdą do polubownego porozumienia w rozpatrywanej sprawie.
Po przestudiowaniu ogólnej listy powodów zakończenia postępowania w sprawie kompleksu rolno-przemysłowego można zauważyć, że można je podzielić na dwie główne grupy:
- dowód, że postępowanie w konkretnej sprawie zostało wszczęte błędnie;
- sprawy, w których postępowanie zostało wszczęte zgodnie z prawem, ale w przyszłości proces rozpatrywania sprawy jak poprzednio staje się niepotrzebny lub niewłaściwy.
Rozważmy bardziej szczegółowo listę wszystkich tych podstaw, wskazując ich główne cechy.
Wniosek o zwolnienie
Należy zauważyć, że oprócz wszystkich powyższych, istotnym powodem zakończenia postępowania w ramach postępowania arbitrażowego jest przypadek złożenia odpowiedniego wniosku.
Absolutnie wszyscy uczestnicy zainicjowanego procesu mogą ubiegać się o zakończenie postępowania (w ramach kompleksu rolno-przemysłowego). Należy zauważyć, że złożenie niniejszej petycji jest najczęstszą przyczyną zaprzestania produkcji.
Główne cechy kompilacji i wykonania przedmiotowego dokumentu opisano w art. 159 kodeksu postępowania arbitrażowego. Jego treść mówi, że ten dokument musi być skompilowany w formie papierowej i przedstawiony na papierze. Jego treść musi oczywiście wskazywać na istotne podstawy potwierdzające podany wymóg, w odniesieniu do przepisów aktów prawnych.
Warto zauważyć, że akty normatywne wskazują, że w przypadku złożenia petycji, która nie spełnia ustalonych wymogów, sąd ma wszelkie prawo pozostawić ją bez nadzoru, w wyniku czego może pójść dalej. Jednak w przypadku, gdy dokument jest opracowywany ściśle zgodnie z wymogami i wyraźnym uzasadnieniem niektórych przyczyn, jego obecność może pociągać za sobą zakończenie postępowania (zgodnie z ZKP Federacji Rosyjskiej) na podstawie istotnych zastrzeżeń.
Ważne jest, aby pamiętać, że tę aplikację można złożyć na dowolnym etapie bieżącego procesu - jest to zapisane w normie zawartej w części 1 artykułu 35 Kodeksu postępowania cywilnego Federacji Rosyjskiej, a także w części 1 artykułu 41 Kod postępowania arbitrażowego. W rzeczywistości, jeśli wniosek został odrzucony przez sędziego, można go złożyć ponownie, nieograniczoną liczbę razy. Uczestnicy procesu sami mają prawo do zachowania tego dokumentu lub jego odrzucenia.
Jurysdykcja
Należy zauważyć, że we wszystkich przypadkach, w których wniosek został złożony z naruszeniem zasad jurysdykcji, sędzia sądu arbitrażowego musi podjąć decyzję o zakończeniu postępowania (w AIC). Warto wziąć pod uwagę, że zasada ta dotyczy tylko tych przypadków, w których składany jest wniosek o otwarcie sprawy, do pozasądowego postępowania arbitrażowego.
Żywym przykładem jest przypadek, w którym pozew został wniesiony przez prokuratora - osobę, która nie ma prawa do odwołania się do sądu arbitrażowego w celu wszczęcia postępowania w sprawie. Wskazano to w art. 52 Kodeks postępowania arbitrażowego Federacji Rosyjskiej. Podobnym przykładem jest pozew złożony przez organizację, która nie ma statusu osoby prawnej (lub w stosunku do jednej). Innymi słowy, jeżeli podmiotowi nie przysługuje prawo do odwołania się do sądu arbitrażowego, wówczas sprawa nie może uzyskać dalszego postępu.
Mówiąc o jurysdykcji sporu, warto również zwrócić uwagę na treść rozdziału 4 Kodeksu postępowania arbitrażowego RF. Na podstawie przedstawionych w nim danych warto zauważyć, że ustalenie takiego współczynnika następuje na podstawie następujących kryteriów:
- skład tematyczny osób, które spierają się między sobą;
- bezpośredni charakter stosunków prawnych powstałych między stronami zaangażowanymi w sprawę.
Dostępność orzeczenia w takiej sprawie wcześniej wydanego przez inny sąd
Należy rozumieć, że powstały spór nie może być rozpatrywany w drodze arbitrażu, jeżeli decyzja została już podjęta przez sąd innej instancji.Należy zauważyć, że w tej sytuacji mówimy tylko o przypadkach, w których postępowanie zostało przeprowadzone w odniesieniu do tego samego kręgu osób i miało ten sam przedmiot sporu.
Ustawodawca zauważa, że w przypadku unieważnienia wcześniejszej decyzji, trybunał arbitrażowy ma pełne prawo do rozpatrzenia sprawy na własną rękę, powołując się na nowo odkryte okoliczności. Prawo to przewiduje art. 311 Kodeks postępowania arbitrażowego Federacji Rosyjskiej.
Warto zauważyć, że zgodnie z APC Federacji Rosyjskiej zakończenie postępowania powinno nastąpić również w przypadku wejścia w życie orzeczenia zagranicznego sądu w omawianej sprawie (na podstawie innowacji w agrobiznesie z 1995 r.). Normy tej nie można zastosować, jeżeli w rzeczywistości rosyjski sąd arbitrażowy odmówił uznania i wykonania przyjętej normy.
Obecność odrzucenia roszczenia przez powoda
W praktyce prawnej prowadzenia postępowania arbitrażowego często zdarza się, że w trakcie rozpatrywania sprawy, z jakiegoś powodu, powód decyduje się odstąpić od wniesionego przez niego pozwu przed podjęciem decyzji w sprawie będącej przedmiotem sprawy. W tej sytuacji ważnym czynnikiem decydującym o możliwości zakończenia postępowania jest zgoda sądu na to działanie.
Warto zauważyć, że w tych okolicznościach sytuacja faktycznie się rozwija, tak że powód, w istocie swojego roszczenia, odmawia obrony swojego roszczenia merytorycznego dochodzonego przed sądem.
Warto zauważyć, że w celu zakończenia postępowania w sprawie (w ramach kompleksu rolno-przemysłowego) sąd musi zadbać o to, aby powód nie wywierał presji strony trzeciej w procesie podejmowania decyzji o odmowie pozwu.
Fakt śmierci jednej ze stron lub likwidacja przedsiębiorstwa
Istotnym powodem zakończenia postępowania w sprawie AIC jest zniknięcie jednej z kluczowych stron postępowania (pozwanego lub powoda). Zgodnie z prawem może to oznaczać całkowitą likwidację przedsiębiorstwa (bez obecności następcy) i początek ludzkiej śmierci. Warto zauważyć, że fakt likwidacji przedsiębiorstwa można potwierdzić jedynie przez obecność odpowiedniego wpisu w Jednolitym Rejestrze.
Szczególną subtelność omawianej reguły tłumaczy jedno z posiedzeń Sądu Najwyższego Federacji Rosyjskiej, które zwraca uwagę na fakt, że jeśli dana osoba bierze udział w postępowaniu arbitrażowym jako indywidualny przedsiębiorca, ale z jakiegokolwiek powodu traci ten status, wówczas , zgodnie z wymogami rosyjskiego prawa, postępowanie powinno zostać niezwłocznie zakończone.
W przypadku wystąpienia faktu śmierci jednego z uczestników trwającego procesu sprawa musi również zostać zamknięta. W tej sytuacji rozstrzyganie kwestii dotyczących przenoszenia praw własności z jednej osoby na drugą powinno odbywać się w ramach postępowania cywilnego na podstawie innych aktów prawnych. Należy zauważyć, że w rozpatrywanej sytuacji sukcesja procesowa może wystąpić, gdy własność obywatela została przeniesiona na własność osoby prawnej, a także państwa, reprezentowanego przez organy i struktury wykonawcze z woli lub prawa.
Osiągnięcie ugody
Na podstawie kompleksu rolno-przemysłowego zakończenie postępowania w drodze polubownego porozumienia jest możliwe z całkowicie uzasadnionych powodów prawnych, o których mowa w art. 139 kodeksu postępowania arbitrażowego.
Strony muszą sporządzić ugodę i podpisać ją, a następnie dostarczyć przygotowany dokument do rozpatrzenia przez sędziego. Po sprawdzeniu aktu sędzia musi go zatwierdzić. Warto zauważyć, że możliwość przedłożenia ugody jest dostępna dla stron na każdym etapie rozpatrywania sprawy.
Po zatwierdzeniu ugody sędzia musi wyjaśnić stronom konsekwencje rodzaju prawnego, które mogą powstać po tej procedurze.
Ważne jest, aby zrozumieć, że procedura zawarcia ugody może wystąpić w każdej instancji sądowej. Stąd warto stwierdzić, że pomimo istoty orzeczenia wydanego przez sąd pierwszej instancji, polubowne porozumienie może zostać zawarte w każdym innym przypadku, w ramach którego przysługuje odwołanie od decyzji.
Procedura zakończenia produkcji
Warto zauważyć, że w praktyce sądowej zakończenie postępowania (w AIC) powinno odbywać się w kolejności ściśle określonej przez prawo.
Zgodnie z ustalonymi zasadami, jeżeli zostanie podjęta decyzja o zakończeniu procesu dalszego rozpatrywania sprawy, sędzia musi dokonać odpowiedniego rozstrzygnięcia. W treści tego dokumentu należy podać uzasadnione powody, poparte odniesieniami do aktów o charakterze regulacyjnym, a także istotne okoliczności.
W przypadku zakończenia postępowania (zgodnie z APC Federacji Rosyjskiej) z powodu nieprzestrzegania przez strony zasady jurysdykcji w procesie przedkładania dokumentu, sędzia musi zdecydować o zwrocie cła państwowego zapłaconego z budżetu federalnego, a także o sprawiedliwym podziale tej kwoty między strony.
Należy zauważyć, że po odmowie dalszego rozpatrzenia materiałów kopie przyjętego orzeczenia w sprawie zakończenia postępowania należy przesłać każdemu uczestnikowi procesu.
Konsekwencje zakończenia produkcji
Mówiąc o konsekwencjach zakończenia postępowania (w APC), należy zauważyć, że rozstrzygnięcie dokonane przez sędziego w końcu nie podlega zaskarżeniu w żadnej kolejności. Ta sama zasada obowiązuje w przypadkach, w których sąd postanawia pozostawić oświadczenie w sprawie bez dalszego przemieszczania się. Zakaz apelacji o zakończenie postępowania (w ramach kompleksu rolno-przemysłowego) jest wymieniony w art. 151 kodeksu postępowania arbitrażowego.
Ważne jest, aby wziąć pod uwagę fakt, że istotną konsekwencją rozważanego scenariusza jest niemożność ponownego odwołania się do sądu arbitrażowego w celu rozwiązania tego samego problemu. Prawo stanowi, że spór ten jest niedozwolony przy udziale tych samych stron w odniesieniu do tego samego przedmiotu i z tych samych powodów.