Ocena własności intelektualnej sprzed kilku dekad wydawała się złożona i nieosiągalna w kontekście uzasadnienia pożądanej wartości od właściciela w stosunku do akceptowalnych kosztów dla partnerów biznesowych.
Znaczące jest to, że oprócz wzajemnej zgody zainteresowanych stron, zawsze konieczne było uzyskanie „uznania” ważności i legalności tej wartości od państwa, w osobie organów regulacyjnych i podatkowych, które wcale nie są obojętne, jak uzyskać więcej dochodów z budżetu.
Obecnie nie ma wielu metod szacowania, ale wiele źródeł reprezentuje zaskakująco podobne algorytmy i metody szacowania. Tymczasem problem nie stał się mniej istotny i nie ma obiektywnego zrozumienia rzeczywistej wartości inteligencji i „produktów” jej działalności.
Obecny stan rzeczy
Podpisanie konwencji w Sztokholmie w 1967 r., Która ustanowiła Światową Organizację Własności Intelektualnej (WIPO), jasno zdefiniowało, co jest związane z terminem „własność intelektualna” (IP):
- dzieła literackie, artystyczne i naukowe;
- wykonywanie działalności artystów, nagrań dźwiękowych, audycji radiowych i telewizyjnych;
- wynalazki we wszystkich obszarach ludzkiej działalności;
- wzory przemysłowe;
- znaki handlowe, znaki usługowe, nazwy firm i oznaczenia handlowe;
- inne prawa związane z działalnością intelektualną w dziedzinie produkcji, nauki, literatury i sztuki.
Jednolite oświadczenie w naukowych i praktycznych pracach naukowców i specjalistów na wielu stronach internetowych o tych samych metodach oceny własności intelektualnej:
- podejście rynkowe (metoda porównywania sprzedaży własności intelektualnej);
- podejście kosztowe (metoda kosztów zastępczych, metoda kosztów zastępczych, metoda kosztów początkowych);
- podejście dochodowe (obliczanie opłat licencyjnych, metoda wykluczania opłat licencyjnych, metody DCF, metody bezpośredniej kapitalizacji, ekspresowe oszacowanie, metoda nadwyżki zysku, metoda oparta na „zasadzie 25%”, metody eksperckie).
Wszystko to sugeruje wycena własności intelektualnej jest daleka od jej przedmiotu, ponieważ dekabrystowie pochodzili kiedyś od ludzi. Jednak tym, którzy później zbliżyli się do ludzi, niewiele udało się zrozumieć intelekt, jego zastosowanie i ocenę.
Można założyć, że podejścia do wyceny własności intelektualnej mogą zasadniczo różnić się zasadniczo w zależności od ocenianego celu. Na przykład utwór literacki i nazwa firmy.
Ale wynik oceny zawsze będzie produktem aktywności umysłowej osoby, która w swoim wcieleniu wykorzystuje pomysły innych ludzi i przedmiotów świata materialnego (narzędzia, materiały, wyposażenie, technologie itp.).
W związku z powyższym wątpliwe jest, aby opinia konwencji i WIPO, a także ustalone metody oceny własności intelektualnej odzwierciedlają obiektywny stan rzeczy, ale tak jest i działa skutecznie.
Metoda oceny eksperta
Jest to jedyne odpowiednie wyznaczenie rozsądnej procedury kształtowania ceny za własność intelektualną w kontekście wszystkich pozycji sformułowanych przez WIPO.
Po pierwsze, wciąż nie jest jasne, czym jest inteligencja, dlatego trudno jest uwierzyć, że termin „własność intelektualna” odzwierciedla obiektywne zrozumienie jego istoty przez społeczną świadomość.
Po drugie, jeśli nie jest jasne, co mierzyć i oceniać, to tylko ekspert może być narzędziem pomiaru i oceny, to znaczy tylko osoba, która używa dokładnie tego, co próbuje zmierzyć i ocenić, aby osiągnąć cel.
Po trzecie, wszystkie znane metody, z wyjątkiem eksperckich, starają się „dopasować” intelekt do klasycznego, znanego środowiska i mierzyć jego wartość tak, jakby były produktami ciężkiej inżynierii, przemysłu lekkiego, usług itp.
Po czwarte, nie można nic powiedzieć wbrew logice świadomości publicznej - zawsze jest na wierzchu. Ale nigdy wcześniej świadomość publiczna nie stworzyła ani jednego przedmiotu własności intelektualnej, ale zawsze zapewniała odpowiednie warunki, tak aby element świadomości publicznej - jedna osoba - mógł stworzyć coś znaczącego we właściwym czasie, co bez wątpienia można rozpoznać jako wynik intelektualnej siła robocza i własność intelektualna.
Znaczenie zadania szacowania kosztów
Jeśli dzieło sztuki, obraz lub działalność artysty jest podstawą osobistych dochodów autora, wówczas cel wyceny własności intelektualnej jako takiej nie istnieje. Innymi słowy, ma to stosunkowo niewielkie znaczenie dla społeczeństwa. To prywatny biznes, czasem dostępny do dziedziczenia.
Znak towarowy, nazwa firmy, wzór przemysłowy, wynalazek są niezwykle ważne dla społeczeństwa, biznesu i prawie wszystkie opracowane metody oceny właśnie takiej własności intelektualnej mają najważniejszą i praktyczną wartość.
Rozwój nauki i technologii, ekonomii, metod analizy i oceny jest zawsze obiektywny w stosunku do rzeczy rzeczywistych i niematerialnych, ale bezpośrednio wpływa na materiał.
Każdy wynalazek przemysłowy jest niematerialnym pomysłem wcielonym w rzeczywistość, zawsze materialnym rezultatem. Dlatego w tym kontekście wycena własności intelektualnej ustalonymi metodami jest praktyczna i skuteczna.
Co musisz wiedzieć o metodach wyceny własności intelektualnej? Bardzo ważną kwestią jest to, że osiągnięcia nauki i technologii, nowe wynalazki, wzory przemysłowe i inne obiekty własności intelektualnej stwarzają warunki do narodzin nowych pomysłów - przypadek, gdy inteligencja jednej osoby rozprzestrzenia się w umysłach innych ludzi, stwarzając możliwości dla nowych pomysłów.
Ogólnie rzecz biorąc, ta filozofia ma niewielki wpływ jako logika i przykład oceny własności intelektualnej: w przemyśle i biznesie nie ma znaczenia, jak narodził się pomysł, ważne jest, jak wiele można z niego wyciągnąć, dlatego każdy pomysł jest coś warty i zawsze jest realistycznie doceniany w w kategoriach pieniężnych. Nie ma co do tego wątpliwości, odzwierciedla cały zakres opracowanych metod oceny własności intelektualnej.
Cena imienia i tytułu, koszt słowa
Fakt, że słowa mają swoją cenę, do pewnego czasu ludzkość nie rozumiała, ale zawsze jej używała. Arystoteles i Platon nie są „Wołgą”, nie „Fordem” ani wcale „Ferrari”, ale wszystkie te słowa są znane wszystkim i każde z nich kosztuje.
Pierwsze dwa słowa przyniosły wiele pieniędzy wielu autorom wielu książek (rozpraw, prac, studiów) wiele tysięcy lat po ich pojawieniu się, a kolejne trzy słowa są tak młode i tak bogate w dochody, że przez pewien czas same przynoszą zysk właścicielom i konsekwencje spowodowane przez nich stały się okazją i żyznym gruntem dla licznych wynalazków, dla masy interesujących nowych użytecznych obiektów IP.
Jak jednak ocenić wartość nowej nazwy firmy? Na przykład ile kosztuje nazwa POiNTER lub CheCk-i7? Oczywiście wcale nie. Nie ma potrzeby stosowania jednej metody wyceny w celu ustalenia wartości zerowej jednego lub drugiego słowa. Ale jeśli powstanie firma o tej nazwie, przetrwa ona trochę czasu i stworzy skuteczny biznes, wówczas jej nazwa zyska prawdziwą wartość, a jej użycie przyniesie całkiem spory zysk.
W tym kontekście Cechy oceny własności intelektualnej wynikają z faktu, że narodziny pomysłu są praktycznie bezpłatne, jeśli nie weźmie się pod uwagę, że jego autor musiał być wychowywany, kształcony, nauczany i karmiony przez długi czas.
Autor lub inne zainteresowane strony przypomną te koszty później, negocjując rzeczywistą wartość posiadanego pomysłu. Ważne jest, aby na początku nic nic nie kosztowało. Tylko to, co zostało zastosowane w przemyśle, w produkcji lub w świadomości publicznej, otrzymuje rzeczywistą wartość, która może się zmieniać od czasu do czasu.
Przykład: cena prostego słowa
Zarówno POiNTER, CheCk-i7, jak i inne podobne nazwy mogą być powiązane, a inteligencja naturalna robi to automatycznie. W tym przypadku oba te słowa podano nie przykładowo, ale za nimi kryje się jedynie znaczenie historyczne, znane tylko programistom z czasów wielkich sowieckich komputerów.
Drugie słowo powstało z Check-it 2017, pierwsze jest podane w oryginalnej formie (z wyjątkiem zmiany wielkości liter «ja») Obie transformacje są prawdopodobnie posunięciem projektowym w prostych słowach, które nie mają znaczenia dla współczesnych.
Załóżmy, że dla każdego z tych słów prawdziwa praca trwa od 30 lat. Ale jak dotąd nikt nie ocenił go jako przedmiotu własności intelektualnej, a propozycja jego oceny na pewno będzie postrzegana jako kpina.
Możliwe, że firma o tej samej nazwie została już utworzona wczoraj lub że zostanie zarejestrowana jutro taki znak towarowy. Ale ani autor, ani konkurent nie mieli możliwości zatrzymania trwającego procesu. Jednak możliwe jest, że gdzieś nadal trwają podobne prace. Ktoś też myśli o czymś takim. Dlaczego to wszystko?
Cena „Nieskręcona” nazwa marki, znak towarowy, popularne słowo, hasło jest czasem bardzo wysoka, ale jak to zdefiniować?
Jaką metodę oceny można zastosować, gdy nie jest całkowicie jasne, co i co nastąpi, jak zareaguje konsument i jakiego efektu ekonomicznego można się spodziewać?
Narodziny pomysłów i własności intelektualnej
Osoba rodzi się dwa razy, najpierw fizycznie, a potem, kiedy znajdzie się w społeczeństwie, a społeczeństwo uważa, że osoba czerpie przynajmniej pewne korzyści, to znaczy, że jest zauważalna w istniejącej sieci powiązań społecznych.
Każda osoba jest w stanie tworzyć pomysły i powiedzieć, że jej intelektualny wkład w działalność gospodarczą, w autoryzowany kapitał firmy lub w pracę jest mierzony w setkach tysięcy dolarów, każdy może. Nie wszystkim trzeba ufać.
Sam fakt, że istnieje tylko kilka metod oceny własności intelektualnej (rynek, koszty i przychody) wskazuje, że wybrany kierunek jest właściwy. Świadomość społeczna, stosując własną ekspercką metodę oceny, zasugerowała ocenę inteligencji:
- jak to jest;
- ile to kosztuje;
- ile możesz za to dostać.
Dobra logika, zwłaszcza gdy weźmiesz pod uwagę, że w każdym przypadku musisz pomyśleć o zastosowaniu każdej metody oceny.
Problemy z wyceną własności intelektualnej
Problemem wcale nie jest to, że nie ma nic do oceny lub niegodne metody oceny. Jest jedna i druga, jeśli weźmiemy pod uwagę zwykłe stosunki społeczno-gospodarcze i nie dotykamy sfery inteligencji, w której świadomość publiczna nadal nie ma ani zrozumienia, ani kompetencji.
Problem polega na przykład na tym, że jeśli w tym samym czasie w różnych miejscach różni wynalazcy wymyślą to samo urządzenie i podejmą próbę uzyskania patentu lub certyfikatu, autor rozpozna tylko jednego - tego, który występuje przed rejestratorem.
Problem polega również na tym, że jeśli obiekt materialny, taki jak ciągnik, można sprzedać raz, to system operacyjny Windows lub program 1C można sprzedać setki tysięcy razy. Jednak koszty zarówno ciągnika, jak i oprogramowania były takie same. Dlaczego więc w drugim przypadku każdy użytkownik powinien płacić?
Innymi słowy, głównym problemem jest przede wszystkim ocenaWłasność intelektualna nie wykracza poza granice samego pomysłu, jego autora, czynnika konkretnej realizacji oraz określonego zakresu (formy) zastosowania.
Jeśli nie weźmiemy pod uwagę aspektów moralnych (autor i właściciel własności intelektualnej jest daleka od zawsze tej samej osoby) i momentu czasowo-przestrzennego (pomysł został stworzony jednocześnie przez dziesięciu autorów w dziesięciu różnych punktach na planecie), wówczas ocena własności intelektualnej jest na poziomie rzeczywistej oceny rzeczywistej rzeczy w klasyczny i zrozumiały sposób.
Nieproporcjonalne problemy z zarobkami
Więc to Przykład oceny własności intelektualnej był zrozumiały, weźmy przyziemny i dostępny produkt dla wszystkich: Windows.
Na samym początku Windows nie świecił umiejętnościami i nie był uważany za przyzwoity pomysł. Jednak postęp technologiczny doprowadził do stworzenia doskonałych komputerów, doskonałych platform obliczeniowych, urządzeń graficznych itp.
Właściciel pomysłu zaczął uzyskiwać znaczne zyski z jego pomysłu, ale ile drewna opałowego złamał na drodze, ilu użytkowników poniosło rzeczywistą szkodę, a przecież nie wszyscy korzystali z niezarejestrowanych kopii. To znaczy, naprawdę zapłacili za system, który wyrządził im prawdziwe szkody.
Nie każdy z tych użytkowników poszedł do sądu i nie każdy, kto się odwołał, wygrał sprawę.
Dziedzina programowania i oprogramowania wniosła wiele do zrozumienia tego, co wycena własności intelektualnej, ale jednocześnie stworzyła wiele nowych problemów.
Każdy program jest prawdziwym i namacalnym przejawem inteligencji, ale nie jest to podstawą „wiecznych” płatności za niego. Koszt programu musi zostać zwrócony, ale nie jest to złota antylopa ze znanej bajki, ale jeśli o to chodzi, radzenie sobie z nieproporcjonalnymi zarobkami w tej bajce zakończyło się całkowicie obiektywnie.
Programowanie lub nowa metoda oceny własności intelektualnej
W programowaniu istnieje cudowna koncepcja: funkcjonalność.
Osoba zawsze rodzi się w trybie pełnej funkcjonalności, nawet jeśli weźmiemy pod uwagę czynniki chorób dziedzicznych lub wrodzonych (nabytych) wad fizycznych.
Dzika przyroda przeżywa w jakikolwiek sposób, który pasuje do naturalnych i obiektywnych praw przyrody. Program nigdy nie jest funkcjonalny od samego początku i nigdy nie może sam się zająć.
Uczy osoby, jak wychowywać i edukować społeczeństwo, poczynając od rodziców, szkół, przyjaciół, instytutów, przypadkowych znajomych, pracowników. Człowiek stale się rozwija.
Podsumowując, chcę powiedzieć, że koncepcja własności intelektualnej rozwinie się i będzie bardziej obszerna, ale wymaga to czasu.