Ludzie szczupli i ekonomiczni rzadziej popadają w długi, wydajniej planują swój budżet i są ogólnie postrzegani jako bardziej dojrzali w kwestiach finansowych. Ich przeciwieństwem są wydawcy, którzy nie widzą sensu w długoterminowych oszczędnościach i żyją dzisiaj, zapewniając sobie wszystko, czego potrzebują, gdy przychodzą pieniądze. Wydaje się, że zupełnie inne podejścia do zarządzania finansami, z wyłączeniem jakiejkolwiek kombinacji. Ale w rzeczywistości można je łączyć, w wyniku czego znikną minusy obu strategii i pozostaną tylko profesjonaliści.
Ocena sytuacji finansowej
Niezależnie od tego, jakiej taktyki zarządzania pieniędzmi przestrzega dana osoba, musi ona najpierw przeprowadzić kontrolę swojego budżetu. Ważne jest, aby zrozumieć, jakie środki można zasadniczo stosować, biorąc pod uwagę dochód. Jeśli mówimy o stabilnej pracy w renomowanej firmie, sytuacja jest uproszczona, ponieważ istnieją możliwości długoterminowego planowania. Sytuacja wygląda inaczej w przypadku nieregularnych dochodów. W tej sytuacji trudno liczyć na osiągnięcie celów wymagających dużych inwestycji.
Zestawienie celów finansowych
Kolejnym etapem jest ustalenie tych samych celów. Zarówno oszczędności kosztów, jak i zrównoważona taktyka wydatków mogą być wykorzystane jako środek do rozwiązania opisanych zadań. Jakie mogą być cele w zasadzie? Wszystko, od zakupu sprzętu gospodarstwa domowego i organizacji uroczystej imprezy po zmianę miejsca zamieszkania z późniejszym zakupem domu. Ponadto stworzenie własnego biznesu, które w przyszłości wpłynie na charakter zarządzania finansami, można uznać za zadanie. Koncepcja oszczędności gotówki w tym przypadku zadziała tylko na początkowym etapie, aw przyszłości konieczne będą znaczne wydatki związane z rozpoczęciem działalności przedsiębiorczej.
Optymalizacja kosztów
Osiągnięcie celów finansowych będzie wymagało mechanizmu oszczędzania. Szybkość wykonania zadań będzie zależeć od jego realizacji. Głównym narzędziem do oszczędzania będzie optymalizacja kosztów. W szczególności wiele rodzin praktykuje ideę wyeliminowania wszystkich wydatków, które nie są związane z zakupem przedmiotów bieżącej konieczności. Na przykład, żywność, rachunki za media, zapasy i nieprzewidziane wydatki nadzwyczajne będą stanowić podstawę takich pozycji.
Okres oszczędzania jest ustalany na podstawie stopnia nagromadzenia wystarczających środków na rozwiązanie zamierzonych celów. Może to być miesiąc, rok, a nawet kilka lat, chociaż oszczędzanie w tym trybie będzie trudne. Należy znaleźć równowagę przy sporządzaniu listy koniecznych wydatków, biorąc pod uwagę drugorzędne potrzeby. Oszczędności powinny mieć uzasadnione ograniczenia, które nie pozwalają obniżyć ogólnej jakości życia do granicy krytycznej. Ramy te są zwykle określane z uwzględnieniem wartości ustalonych celów. Rzeczywiście, to jedno, jeśli chodzi o spłatę pożyczki, a drugie, jeśli planujesz kupić nowy model samochodu, aby zastąpić stary.
Zarządzanie wydatkami
Same zakupy i duże przejęcia nie powinny być rozpatrywane wyłącznie w kategoriach szkód w budżecie rodzinnym. Oprócz konieczności pewnych wydatków ważne jest, aby wziąć pod uwagę wpływ racjonalności. Oszczędzanie nie zawsze jest korzystne na dłuższą metę. Na przykład pieniądze mogą być inwestowane z możliwością otrzymywania dywidend lub wydawane na zakup, który po pewnym czasie może być droższy.Po raz kolejny dobrym przykładem będą wydatki na własny biznes. Jest to bezwarunkowe obciążenie dla budżetu, ale ostatecznie przyczyni się do radykalnej poprawy dobrobytu rodziny.
Rewizja praktyki oszczędzania i wydawania pieniędzy powinna opierać się na zasadach adekwatności i równowagi. Żadna strategia koncentrująca się na wydawaniu lub oszczędzaniu pieniędzy nie pozwoli Ci skutecznie zarządzać budżetem. W niektórych sytuacjach oszczędzanie jest uzasadnione na pewnym etapie, podczas gdy w innych dobrze dostosowana taktyka wydatków i inwestycji. Zdolność do ustalenia tych punktów równowagi z pewnością przyniesie pozytywne rezultaty, gdy pieniądze będą korzystne, a nie staną się przyczyną sytuacji kryzysowych. I oczywiście wszyscy główni uczestnicy budżetowania powinni być zaangażowani w planowanie finansowe.