Środowisko naturalne to połączenie elementów naturalnego pochodzenia otaczających różne organizmy żywe i określających warunki ich istnienia. Podstawą teoretyczną badań i ochrony środowiska ludzkiego jest ekologia. Ten przedmiot znajduje się na liście szkół obowiązkowych.
Środowisko naturalne jest domem dla wszelkiego życia na ziemi
Obecnie funkcjonuje cały system środków mających na celu zapewnienie harmonijnej interakcji, gwarantujących ochronę, reprodukcję i racjonalne wykorzystanie zasobów.
Często mówią o ochronie zasobów naturalnych środowiska. Ta węższa koncepcja częściej koncentruje się na ochronie siedliska człowieka i poprawie jego jakości. Opieka nad środowiskiem ludzkim jest zrozumiała: jako gatunek biologiczny potrzebuje pewnej jakości czynników abiotycznych oraz tego, w jaki sposób stworzenie heterotroficzne zależy od składnika biotycznego ekosystemów.
Z kolei ma większy wpływ na swoje siedlisko niż inne organizmy. Nasilało się wraz ze wzrostem liczby osób. Rozwój cywilizacji doprowadził również do negatywnych konsekwencji.
Planeta ludzi
Osłabienie zależności człowieka od środowiska doprowadziło do złudzenia nieskończonego bogactwa przyrody i bezkarności nasycenia go marnotrawstwem życia. Świadomy siebie jako „króla przyrody” i „korony stworzenia”, nieustannie łamał prawa środowiskowe, które działają obiektywnie, niezależnie od jego woli.
Wzrost skali naruszeń spowodował negatywne skutki oddziaływań antropogenicznych, a gdy stało się oczywiste, ludzie zdali sobie sprawę, że środowisko naturalne jest tym, co należy chronić.
Główna zasada korzystania z zasobów
Nie oznacza to, że pomysł zachowania zasobów naturalnych jest czymś nowym. Wręcz przeciwnie, jeszcze przed naszą erą zdarzały się sytuacje, w których lasy, zwierzęta łowne i inne zasoby były objęte ochroną. To prawda, że poprzednie środki ochrony środowiska miały charakter lokalny i nie można ich w żaden sposób uznać za powstanie systemu ochrony przyrody. Nawet w pierwszej połowie XX wieku, kiedy naukowcy uznali potrzebę ochrony przyrody, sytuacja się nie zmieniła.
Dopiero w latach 60. 70. XX wieku ludzie zdali sobie sprawę, że główną zasadą ochrony przyrody i wykorzystania zasobów powinna być zgodność z przepisami ochrony środowiska. W tym czasie wzrosło zainteresowanie opinii publicznej podejściem ekosystemowym i uznaniem wiodącej roli żywej materii w biosferze.
Podejście do zasobów
Nie ma wątpliwości, że ukształtowane przekonanie o poprawności koncepcji biosfery Wernadskiego, wzbogacone o systematyczne podejście do obiektów środowiskowych, odegrało w tym decydującą rolę. Jednak dzisiaj nie jesteśmy gotowi rozwiązać problemów ochrony przyrody na tym poziomie, dlatego w praktyce wdrażane jest podejście oparte na zasobach.
Zazwyczaj zasoby są rozumiane jako naturalne formacje, które są wykorzystywane przez żywy organizm (w tym przypadku osobę) do wykonywania czynności życiowych.
Niewyczerpane i niewyczerpane bogactwo
Zasoby można podzielić na dwa typy. Niewyczerpane zasoby obejmują promieniowanie słoneczne, energię wewnętrzną Ziemi, siłę pływów. Wśród niewyczerpanych zasobów znajdują się te, które podlegają oddziaływaniu antropogenicznemu. Są to zasoby klimatyczne określone przez procesy geofizyczne w atmosferze.
Jednak w połowie XX wieku. ludzie zaczęli na nich wpływać (zmiany w przekazywaniu ciepła, składzie gazu itp.), a zatem na klimat.Do tej grupy należą zasoby wodne, na które ludzie mają również wpływ: redystrybucja wody na powierzchni planety, zmiana jej właściwości fizycznych i chemicznych. Jak widać, nawet w przypadkach, w których wskaźniki ilościowe tych zasobów w skali globalnej nie wywołują alarmu, ich jakość i lokalny rozkład wymagają ludzkiej kontroli.
Wyczerpalne zasoby obejmują te, które albo nie są w stanie odzyskać, albo robią to bardzo powoli. W szczególności są to minerały i substancje, które powstały jako produkt aktywności organizmów z poprzednich epok geologicznych - węgla i ropy naftowej. Są to zasoby nieodnawialne, które nie mogą powstać w epoce nowożytnej, ponieważ zmieniły się warunki środowiskowe na planecie, dlatego wymagają ekonomicznego wykorzystania.
Duża grupa zasobów jest odnawialna. Są to niektóre substancje biomineralne - torf, sapropel. Podstawą tej grupy są wszystkie zasoby biotyczne. Podczas ich używania należy wziąć pod uwagę szybkość ich reprodukcji.
Oczywiście taka klasyfikacja jest względna, a zasoby odnawialne można zniszczyć. Stało się tak z niektórymi gatunkami roślin i zwierząt, które teraz zniknęły z powierzchni Ziemi w wyniku eksterminacji człowieka.
Połączenie podejść globalnych i regionalnych
Należy pamiętać, że wszystkie elementy środowiska naturalnego otaczające osobę są ze sobą powiązane, dlatego tylko zintegrowane podejście może przynieść sukces. Kolejną ważną zasadą jest połączenie globalnego i regionalnego podejścia do kwestii środowiskowych.
Wynika to ze skali ludzkiej działalności gospodarczej, z podstawową potrzebą zmiany kierunku rozwoju gospodarczego, aby był zrównoważony, przy jednoczesnym przestrzeganiu przepisów ochrony środowiska. Na tej podstawie należy rozwiązać konkretne problemy zarządzania środowiskiem na szczeblu państwowym.
Ramy prawne
Stan środowiska i zasobów naturalnych w dużej mierze zależy od organizacji ich wykorzystania. Rozporządzenie opiera się na przepisach i innych aktach prawnych. Na poziomie międzynarodowym obowiązują umowy wielostronne, w których uczestniczą państwa, które podpisały te dokumenty. Przykłady obejmują Konwencję ONZ w sprawie zmian klimatu, Konwencję o różnorodności biologicznej, utworzoną w 1992 r. I podpisaną przez przedstawicieli 179 państw. Dokumenty te dotyczą globalnych problemów środowiskowych.
Istnieje wiele regionalnych porozumień mających na celu ochronę przyrody. Kraje regionu Morza Bałtyckiego podpisały „Konwencję o ochronie środowiska morskiego”. Uwzględnia geografię, hydrologię i cechy ekonomiczne regionu. Naturalne środowisko morskie jest siedliskiem i życiem roślin i zwierząt, dlatego też potrzebuje ochrony.
Rosja podpisała umowy dwustronne dotyczące charakteru północy z Kanadą, Stanami Zjednoczonymi Ameryki i Finlandią. Na poziomie międzynarodowym coraz częściej podnoszona jest kwestia potrzeby opracowania międzynarodowych przepisów ochrony środowiska. Ta ścieżka jest obiecująca, ponieważ granice między państwami nie pokrywają się z naturalnymi, a wszystkie naturalne procesy zachodzą niezależnie od woli ludu.