Organizacje naukowe to stowarzyszenia pracowników zaangażowanych w działalność naukową lub naukowo-techniczną. Taka firma może mieć niezależną formę prawną, prowadzić działalność w pełnej zgodności z dokumentami ustawowymi.
Klasyfikacja
Organizacje naukowe są podzielone na grupy:
- instytucje;
- organizacja instytucji edukacyjnych szkolnictwa wyższego;
- biura projektowe;
- eksperymentalne organizacje techniczne.
Rosyjska Akademia Nauk
Wszyscy prowadzą bezpośrednią działalność w systemie Rosyjskiej Akademii Nauk.
Ma status państwa organizacji non-profit (instytucji), która ma uprawnienia do zarządzania swoim majątkiem i działaniami, w tym prawo do tworzenia, przekształcania, likwidacji przedsiębiorstw, instytucji, organizacji, które są jego częścią.
Rosyjskie organizacje naukowe są tworzone i likwidowane zgodnie z obowiązującym prawem lub na wniosek rządu Federacji Rosyjskiej.
Akademia ma organizacje naukowe i firmy w sferze społecznej. Strukturę akademii, tryb ich finansowania i działalność określa statut akademii nauk.
Działania RAS
Organizacje zajmujące się badaniami naukowymi są integralną częścią Akademii Nauk. RAS jest organizacją samorządową, która zajmuje się podstawowymi i stosowanymi badaniami naukowymi w ważnych kwestiach nauk technicznych, przyrodniczych i humanistycznych. Pełni systematyczną rolę w koordynowaniu podstawowych eksperymentów przeprowadzanych przez organizacje badań naukowych i instytucje edukacyjne szkolnictwa wyższego finansowane z budżetu federalnego.
Oddziałowe akademie nauk są organizacjami samorządowymi. Te instytucje i organizacje naukowe prowadzą stosowane i podstawowe badania naukowe w niektórych obszarach technologii i nauki, biorą czynny udział w koordynowaniu takich badań naukowych.
Dekret rządowy z 17 lipca 1996 r. Zatwierdził listę organizacji, instytucji i przedsiębiorstw podległych RAS.
Państwowe organizacje naukowe wchodzące w skład akademii nauk przemysłowych działają zgodnie z dekretem rządu Federacji Rosyjskiej. RAS ma 1350 korespondujących członków i naukowców wyposażonych w gwarancje społeczne.
Podstawy nauki
Jakie są cechy tego rodzaju organizacji naukowych? Są one charakterystyczne dla uniwersytetów, które oprócz działalności edukacyjnej prowadzą ważne badania naukowe i prowadzą prace w dziedzinie własności intelektualnej.
W takich sytuacjach problem finansowy rozwiązuje się za pomocą systemu dotacji. Takie wsparcie pojawiło się w wyniku skomplikowanych procesów gospodarczych, ukierunkujących kapitał państwowy i prywatny na tworzenie pełnoprawnych instrumentów finansowych.
Fundacje naukowe to organizacje non-profit, które zapewniają dotacje na zasadach konkurencyjnych, dzięki czemu organizacje naukowe prowadzą działalność innowacyjną i badawczą.
Obecnie w naszym kraju są nie tylko krajowe fundusze naukowe, ale także zagraniczne organizacje o podobnym planie. Ich głównym zadaniem jest stymulowanie naukowców do rozwiązywania pilnych problemów technicznych, naukowych i społecznych. Dzięki wsparciu finansowemu rosyjskie organizacje naukowe radzą sobie z powierzonymi im zadaniami.
Tło historyczne
Jak wyglądały publiczne organizacje naukowe? Na przykład we Francji Akademia Nauk pojawiła się w 1635 r., Została założona przez Richelieu. Specyfika Rosji XVIII wieku była zupełnie inna. Przy praktycznym braku społeczeństwa obywatelskiego wszystkie kwestie związane z edukacją i nauką leżały w gestii państwa. W naszym kraju nigdy nie brakowało talentów.
Przez wieki wiedza była gromadzona w różnych dziedzinach: historii, językoznawstwie, przyrodzie. Jednak pomimo podobnego trendu, przekształcił się w prawdziwy system naukowy dopiero w XVIII wieku.
Petersburska Akademia Nauk i Sztuk, która została otwarta w 1724 roku, działała jako jedyna forma organizacji naukowej. To stało się przełomowym wydarzeniem w rosyjskiej kulturze. Również w XVIII wieku otwarto różne instytucje edukacyjne, opublikowano ogromną liczbę publikacji popularnonaukowych. Historia Rosyjskiej Akademii Nauk jest interesującym przedmiotem do rozważenia.
Znaczenie stworzenia Akademii Nauk w Petersburgu
Zostało zorganizowane na rozkaz cesarza Piotra I dekretem rządzącego Senatu. W trakcie opracowywania projektu utworzenia Akademii Nauk car rosyjski upewnił się, że otwierana organizacja działa na najwyższym poziomie nauki w tym okresie. Do pracy zaproszono znanych zagranicznych naukowców:
- Leonard Euler, Nikolai i Danil Bernoulli (matematycy);
- Fizyk Georg Kraft;
- astronom Jean Delille.
Projekt rozporządzenia w sprawie tej instytucji naukowej został przedstawiony królowi przez lekarza życiowego B. Blumentrosta. Po wprowadzeniu przez Piotra kilku poprawek wszedł w życie.
Przepis ten określił główną misję Akademii - rozwój różnych dziedzin nauki przy minimalnych kosztach materiałowych.
Był pewien, że rosyjska „kuźnia naukowców” będzie funkcjonować znacznie lepiej niż jej zagraniczni odpowiednicy. Oprócz działalności naukowej wykształcona instytucja miała rozwijać rękodzieło, prowadzić produkcję „manufaktury i sztuki”, tworząc wygodne narzędzia i maszyny.
Rosyjski car uważał, że cały rozwój naukowców powinien być użyteczny w produkcji, prowadząc do dobrobytu gospodarczego kraju.
Współczesne znaczenie nauki
Obecnie szczególne znaczenie mają zasady organizacji nauki. Trudno wyobrazić sobie pełny rozwój gospodarki państwowej bez szczegółowego i systematycznego rozwoju naukowego.
Jest też informacja zwrotna - kraj o słabo rozwiniętej gospodarce rośnie znacznie wolniej, jego populacja się degraduje.
Doświadczenia ostatnich dziesięcioleci pokazały, że socjalistyczny system zarządzania został utrudniony, związany z metodami planowania dyrektyw i scentralizowanej redystrybucji zasobów materialnych i społecznych.
W wyniku kryzysu gospodarczego nastąpił prawdziwy upadek nauki i edukacji.
Reformy drugiej połowy XX wieku nie powstrzymały takiego upadku, a głównym źródłem radzieckiej gospodarki był zrzut gazu i ropy. Podobną sytuację zaobserwowano w nauce krajowej.
Główne objawy kryzysu w nauce o obronie zaczęły pojawiać się w okresie „stagnacji”, a także w innych obszarach - w drugiej połowie ubiegłego wieku.
Nauka zaczęła ulegać znaczącym przemianom. Została zmuszona przejść do poszukiwań i poszukiwań. W ten sposób zaspokoił potrzeby społeczeństwa, utracił kontakt z państwem.
Sytuacja w nauce rosyjskiej
Transformacja nauki w naszym kraju obserwowana jest od 1987 roku. Wtedy po raz pierwszy zaczęli rozmawiać o przekształceniu firm zbrojeniowych. Ponieważ nauka radziecka opierała się właśnie na obronie, proces pierestrojki wciąż w niej zachodzi.
W ostatnich latach sytuacja zaczęła się zmieniać na lepsze, ale daleko od wszystkich laboratoriów badawczych i baz udało się dostosować do nowych wymagań.
Wiele instytutów badawczych zrzeszonych w korporacjach zaczęło oferować usługi i towary komercyjne, wykorzystując zasoby materialne uzyskane na potrzeby podstawowych badań i eksperymentów.
Wynagrodzenia badaczy są skromne jak na współczesne standardy, więc młodzi specjaliści są bardzo rzadcy w instytutach badawczych.
Pomimo wysiłków podejmowanych przez państwo w celu zatrzymania młodych utalentowanych ludzi w naukach domowych, „drenaż mózgów” trwa.
Pozytywne zmiany w rosyjskiej nauce
Wsparcie finansowe w formie dotacji z wielu zagranicznych organizacji i fundacji przyczyniło się do przywrócenia, modernizacji i rozwoju nauki rosyjskiej na początku XXI wieku.
Ponad 800 tysięcy osób jest zatrudnionych w dziedzinie nauki, co jest dość poważnym wskaźnikiem znaczenia badań podstawowych w Federacji Rosyjskiej.
Struktura organizacyjna
Obecnie w naszym kraju skutecznie działa około 4500 instytucji należących do czterech struktur:
- 14% pracowników i 16% instytutów należy do Akademii Nauk;
- 10% jest związanych z instytucjami edukacyjnymi;
- około 70% to branżowe instytuty badawcze;
- 6% jest własnością laboratoriów produkcyjnych.
Podczas istnienia Związku Radzieckiego około połowa osiągnięć naukowych miała na celu realizację zamówień przemysłu obronnego. I tylko 10% wszystkich badań i eksperymentów przeprowadzono na badania teoretyczne w różnych gałęziach nauki podstawowej.
Celem stosowanych badań naukowych jest udzielanie pomocy technicznej różnym przedsiębiorstwom, wprowadzanie innowacyjnych rozwiązań podnoszących wydajność pracy, a także dostosowanie zagranicznych rozwiązań technicznych do praktyki krajowej.
Rosyjska Fundacja Badań Podstawowych
Ministerstwo Edukacji i Nauki Federacji Rosyjskiej prowadzi poważne prace mające na celu wyróżnienie innowacyjnych instytutów badawczych, na podstawie których przeprowadzane są pewne podstawowe badania. Rosyjska Fundacja Badań Podstawowych wnosi znaczący wkład w finansowanie eksperymentów naukowych w dziedzinie medycyny, chemii, fizyki, przydzielając graty w walucie krajowej poszczególnym naukowcom i laboratoriom.
Dzięki programowi konwersji badań w niektórych instytutach, na przykład chemii organicznej, osiągnięto poważne pozytywne wyniki, które są wdrażane w różnych branżach.
Szczególną uwagę zwraca się na problemy laboratoryjne związane z opracowywaniem skutecznych leków, tworzeniem alternatywnych źródeł energii.
Wniosek
Organizacje badawcze działające obecnie na terytorium Federacji Rosyjskiej to głównie jednostki strukturalne Akademii Nauk lub jej jednostki wydziałowe. Na podstawie wielu instytucji szkolnictwa wyższego opracowano programy wymagające poważnej pracy badawczej przez studentów.
Rozumiejąc znaczenie i znaczenie angażowania młodego pokolenia w projektowanie i badania, Ministerstwo Edukacji i Nauki Federacji Rosyjskiej opracowało i wprowadziło nowe standardy edukacyjne w przedszkolach i szkołach. Ich wymagania implikują prowadzenie badań i opracowywanie projektów w szkołach jako niezbędny element pracy edukacyjnej i edukacyjnej państwowych instytucji edukacyjnych.
Taka polityka państwa pozwala angażować dzieci w podstawowe badania nawet na czas od nauki w szkołach, gimnazjach, liceach. Niektóre instytucje edukacyjne najwyższego poziomu współpracują z ogólnymi organizacjami edukacyjnymi, angażując uczniów szkół średnich w przeprowadzanie eksperymentów w wyspecjalizowanych instytucjach edukacyjnych.
Dzieci, które współpracują z profesjonalnymi asystentami laboratoryjnymi, wykwalifikowanymi naukowcami, otrzymują nie tylko dodatkową wiedzę teoretyczną, ale także umiejętności komunikacyjne, stanowią podstawę do prowadzenia dyskusji naukowej.