Rozważany jest jeden z najbardziej niebezpiecznych ataków na władzę państwową ujawnienie tajemnic państwowych. Art. 283 kodeksu karnego ustanawia karę za ten czyn. Rozważ funkcje zastosowania tej reguły. 
Art. 283 Kodeksu karnego: skład, kara
W celu ujawnienia informacji uznanych za tajemnicę państwową powoływany jest podmiot, któremu został znany lub któremu powierzono zadanie w ramach pracy / usługi lub nauki, aw innych przypadkach przewidzianych przez prawo:
- Aresztowanie na 4-6 miesięcy.
- Kara pozbawienia wolności do czterech lat. Ponadto sprawcy można zabronić przebywania na niektórych stanowiskach lub wykonywania czynności określonych przez sąd przez okres do 3 lat.
Kara 1 części Art. 283 kodeksu karnego powołuje się, jeżeli inni obywatele uzyskali dostęp do określonych informacji, a w zachowaniu osoby winnej nie ma oznak czynów przewidzianych w normach 274, 276 Kodeksu.
Jeśli czyn pociąga za sobą poważne konsekwencje, sankcja zostaje zaostrzona. Winny w tym przypadku, zgodnie z 2 częściami Art. 283 kcgrozi 3-7 lat więzienia. Ponadto może zostać oskarżony o zakaz określony powyżej i przez ten sam okres.
Art. 283 kc: komentarz na temat i przedmiot
Public relations związane z włączeniem informacji do kategorii tajemnic państwowych, ich odtajnieniem / klasyfikacją, a także ochroną w celu zapewnienia bezpieczeństwa kraju stanowią przedmiot naruszenia. 
Przedmiot Art. 283 kcodpowiednio jest tajemnicą państwową.
Postanowienie artykułu wyraźnie wskazuje czynność, za którą powstaje odpowiedzialność - ujawnienie informacji. Obejmuje to upowszechnianie informacji stanowiących tajemnicę chronioną prawem, w związku z którą stają się one znane osobom nieupoważnionym.
Formularze akcji
Przez Art. 283 kc ukarani przez osoby, które przekazały materiały lub przedmioty sklasyfikowane jako tajemnice państwowe, ustnie lub na piśmie. W pierwszym przypadku informacje mogą zostać ujawnione podczas rozmowy publicznej lub prywatnej, w drugim - za pośrednictwem mediów, listu itp.
W praktyka sądowa na podstawie art. 283 kodeksu karnego demonstracja przedmiotów, rysunków, produktów, materiałów, obwodów jest również uznawana za działanie niezgodne z prawem. Odpowiedzialność za analizowany artykuł powstaje także w przypadku naruszenia zasad przechowywania i dystrybucji materiałów zawierających lub związanych z tajemnicą państwową.
Objaśnienia dla prawników
Biorąc pod uwagę Art. 283 Kodeksu karnego z komentarzamiMożna zauważyć, że eksperci zwracają szczególną uwagę na obiektywną stronę aktu. Tak więc prawnicy zwracają uwagę, że przestępstwo może wiązać się z popełnieniem czynnych i pasywnych działań. Przykłady pierwszego są rozważane powyżej. 
Działania pasywne w kontekście normy powinny obejmować niezastosowanie odpowiednich środków w celu zachowania poufności informacji. Na przykład może to pozostawiać dokumenty w miejscu, gdzie mogą je znaleźć inne osoby.
Outsiders
Takie osoby są uważane za podmioty, które nie mają dostępu do informacji poufnych. Ponadto informacje sklasyfikowane jako tajemnice państwowe nie powinny być im w żadnym wypadku znane.
Tymczasem sam fakt dostępu obywatela do innych informacji sklasyfikowanych jako tajemnica państwowa lub jego posiadanie ze względu na służbę lub pracę, nie wyklucza możliwości uznania go za osobę z zewnątrz.
Niuanse
Część 1 przestępstwo Art. 283 kc, uznaje się za zakończone w momencie, gdy informacja stała się własnością podmiotów zewnętrznych, dostrzegając i realizując jej główne znaczenie. Pełne zrozumienie treści informacji nie jest wymagane do zakwalifikowania aktu.
W praktyce dozwolone jest oddzielanie etapów napadu na gotowanie i zabójstwo. W pierwszym przypadku mówimy o zrobieniu nierozliczonego wyciągu z poufnego dokumentu, zrobieniu kserokopii itp. W drugim przypadku zakłada się, że informacje podane do wiadomości publicznej z jakiegoś powodu nie zostały zaakceptowane przez osoby postronne. 
Zamiar
Może być pośredni i bezpośredni. W tym drugim przypadku sprawca rozumie niebezpieczeństwo swojego zachowania, zakłada, że w wyniku popełnienia czynów niezgodnych z prawem poufne informacje zostaną ujawnione osobom postronnym i życzy sobie, aby takie konsekwencje wystąpiły. Na przykład bezpośrednie zamierzenie występuje podczas publikowania informacji w mediach.
Z pośrednim zamiarem sprawca rozumie również niebezpieczeństwo działania, zakłada, że informacje będą dostępne dla innych osób i świadomie dopuszcza te konsekwencje, to znaczy nie podejmuje działań w celu zachowania poufności informacji. Na przykład obywatel dzieli się informacjami w rozmowie w miejscu publicznym.
Motyw
Ujawnienie tajemnic państwowych odbywa się z różnych powodów. Najczęściej motywem sprawcy jest chęć nadania swojej osobie wagi i znaczenia, aby zyskać czyjąś przychylność. W niektórych przypadkach powód popełnienia przestępstwa może być dość powszechny - na przykład pomoc w napisaniu pracy naukowej.
Tymczasem ani motyw, ani cel nie wpływają na kwalifikacje. 
Kompozycja kwalifikacyjna
Mówi się o tym w dyspozycji 2 normy. Jeśli pojawi się znak kwalifikujący - poważne konsekwencje - sankcja za czyn zostanie zaostrzona.
Pojęcie poważnych konsekwencji jest terminem oceny. Ujawnienie tajemnicy państwowej może na przykład pociągać za sobą przeniesienie przedmiotu, otrzymanie tajnych informacji przez służby specjalne obcego państwa, ograniczenie badań naukowych i technicznych itd.
Zróżnicowanie preparatów
Przestępstwo przewidziane w analizowanym artykule należy odróżnić od zdrady. Jeśli tajemnice państwowe zostaną ujawnione, winna nie stara się wyrządzić szkody w zewnętrznym bezpieczeństwie państwa, przekazując informacje przedstawicielom obcego państwa.
Ważne jest również, aby pojęcie odbiorcy informacji na podstawie art. 283 było szersze niż pod zdradą: informacje mogą stać się własnością każdego obywatela zewnętrznego.
Subiektywna część
Tylko odrębna kategoria osób może zostać pociągnięta do odpowiedzialności zgodnie z art. 283. Przede wszystkim podmiot przestępstwa musi mieć dostęp do tajemnic państwowych. 
Informacje powinny być mu powierzone na podstawie jego obowiązków zawodowych lub powinny być mu znane w związku ze studiami lub pracą. Tak więc przedmiotem przestępstwa może być pracownik zaangażowany w produkcję specjalnego sprzętu, pracownik zajmujący się reprodukcją dokumentacji i tak dalej.
Sekret stanu: definicja
Stan tajemnicy to informacje chronione przez państwo w dziedzinie wojska, gospodarki, kontrwywiadu, dochodzeń operacyjnych, polityki zagranicznej, działań wywiadowczych, których rozpowszechnianie może zaszkodzić krajowi.
Wykorzystanie informacji uważanych za tajemnicę państwową regulują przepisy Konstytucji i ustawy federalnej „O tajemnicach państwowych” i „o bezpieczeństwie państwa”. Ich dystrybucja podlega ograniczeniom od momentu ich powstania (rozwoju) lub z góry. Aby usprawnić obieg takich danych, państwo opracowuje odpowiednie akty prawne.
Wyjątki
Ustawodawstwo zabrania klasyfikacji informacji o:
- Klęski żywiołowe i katastrofy, które stanowią zagrożenie dla bezpieczeństwa i zdrowia ludności, klęski żywiołowe, ich prognozy i konsekwencje.
- Odszkodowania, gwarancje społeczne, przywileje przyznane organizacjom, osobom fizycznym, pracownikom, instytucjom.
- Naruszenie interesów, wolności i praw człowieka obywatela.
- Ilość rezerw złota i rezerw walutowych Federacji Rosyjskiej.
- Stan zdrowia osób zajmujących wysokie stanowiska rządowe.
- Naruszenia prawa przez władze państwowe i ich pracowników.
Tajemnica
Ustawodawstwo ustanawia kilka stopni tajemnicy. Każdy z nich odpowiada dotkliwości szkody, która może wystąpić podczas ujawniania informacji.
Ustanawia się następujące stopnie:
- „o szczególnym znaczeniu”;
- „ściśle tajne”;
- „sekret”.
Na odpowiednich dokumentach umieszczone sępy wskazujące stopień. Ich wykorzystanie do informacji niejawnych niejawnych jako tajemnice państwowe jest niedozwolone. 
Odtajnianie danych
Podstawą do usunięcia sępów prywatności są:
- Przyjęcie przez Rosję międzynarodowych zobowiązań w zakresie otwartej wymiany informacji, która stanowi tajemnicę państwową w tym kraju.
- Zmiana okoliczności, w których poufność informacji staje się niepraktyczna.
Okres, za który informacje mogą być klasyfikowane, nie może przekraczać 30 lat. Jednak w wyjątkowych przypadkach okres ten może zostać przedłużony. Przyjęcie takiej decyzji powinno nastąpić po spotkaniu międzyagencyjnej komisji ds. Ochrony tajemnic państwowych.
Opcjonalnie
Prawa konstytucyjne osób, które mają dostęp do informacji w rubryce „szczególne znaczenie” i „ściśle tajne” mogą być ograniczone. Ograniczenia mogą być ustalane indywidualnie przez upoważnione organy (bezpieczeństwo państwa). Podstawą jest wniosek na podstawie wiedzy obywateli na temat informacji stanowiących tajemnicę państwową.