W relacjach między pacjentami a placówką medyczną powstają różnorodne relacje. W niektórych sytuacjach pacjenci odmawiają interwencji medycznej. Jakie prawa przysługują każdemu obywatelowi, jak prawidłowo odmówić interwencji medycznej, w jakich przypadkach nie można tego zrobić - wszystko to szczegółowo opisano w ustawie federalnej nr 323 „O podstawach ochrony zdrowia obywateli”. Artykuł zbada bardziej szczegółowo, kto może podpisać odmowę, w których przypadkach lekarze mogą działać bez zgody pacjenta i innych problemów.
Dobrowolna odmowa interwencji medycznej
Prawo federalne w art. 20 szczegółowo opisuje kategorie i grupy osób, które mają prawo odmówić pomocy medycznej. Prawo do odmowy zostało ogłoszone w art. 33 ustawy. Mogą więc podpisać zrzeczenie się:
- Potencjalni sami pacjenci.
- Legalni przedstawiciele potencjalnych pacjentów.
W powyższej ustawie te grupy osób są szczegółowo rozpatrywane, w przypadku których ich przedstawiciele prawni mają prawo odmówić interwencji medycznej. Te kategorie obejmują:
- Nieletni do 15 lat, uzależnieni od narkotyków do 16 lat.
- Nieletni poniżej 18 roku życia, którzy potrzebują przeszczepu tkanek i narządów ludzkich.
- Niezdolni obywatele Federacji Rosyjskiej, którzy nie są w stanie samodzielnie wyrazić swojej woli.
- Młodzieżowe uzależnione od narkotyków nastolatki w momencie badania lub zapewniania niezbędnego leczenia uzależnień.
Ochrona zdrowia pacjenta
W praktyce medycznej zdarzały się przypadki, gdy prawni opiekunowie, podpisując odmowę interwencji medycznej, narażali życie pacjenta na ryzyko, które zagrażało jego życiu, prowadząc do śmierci. Aby uniknąć takich sytuacji, ustawa federalna o ochronie zdrowia obywateli wyraźnie określa kryteria, które pozwalają przedstawicielom prawnym na podpisanie odmowy interwencji lekarzy.
Jeżeli istnieje potrzeba podpisania odmowy interwencji, która może uratować życie pacjenta, prawni przedstawiciele niepełnosprawnego pacjenta są zobowiązani do powiadomienia władz opiekuńczych. Jak tylko odmowa zostanie wykonana i podpisana, natychmiast następnego dnia informacja powinna dotrzeć do odpowiednich władz.
Pomimo decyzji podjętej przez opiekunów prawnych, lekarz prowadzący, aby uratować życie pacjenta, ma prawo, w wyjątkowych przypadkach, zwrócić się do sądu, by zakwestionować odmowę.
Czego możesz odmówić
Przed każdą interwencją medyczną lekarz musi uzyskać świadomą dobrowolną zgodę pacjenta na wszelkie manipulacje. Ten dokument jest podpisywany natychmiast po pierwszym kontakcie z placówką medyczną. Mimo to na każdym etapie leczenia pacjent ma prawo odmówić interwencji medycznej. Paragrafy 9 i 10 rozporządzenia ministerialnego nr 1177n (w sprawie podpisania świadomej zgody) stanowią, że odmowy można wydać w dwóch formach:
- Pacjent całkowicie odmawia jakichkolwiek usług medycznych.
- Pacjent częściowo odmawia określonych usług medycznych.
Nie należy zapominać, że przepisy te mają zastosowanie nie tylko do bezpłatnych instytucji medycznych, w których przestrzegane są wszystkie warunki Programu Gwarancji Państwowych, ale także do wszystkich instytucji medycznych, które prowadzą legalną praktykę medyczną.
Odmowa interwencji medycznej: próbka
Każdy obywatel (pacjent instytucji medycznej) ma prawo samodzielnie decydować o całkowitej lub częściowej odmowie interwencji medycznej w swoim zdrowiu.
Masz prawo napisać odmowę operacji, transfuzji krwi. Wybierając całkowitą odmowę interwencji, obywatel faktycznie zaprzestaje jakiejkolwiek współpracy z tą instytucją medyczną. Od tego momentu personel medyczny zwalnia się z odpowiedzialności za zdrowie, a nawet życie pacjenta.
Zanim pacjent podpisze odmowę, lekarz prowadzący musi szczegółowo poinformować go o wszystkich możliwych wynikach i konsekwencjach decyzji. Na specjalnej formie w dostępnej formie do codziennego zrozumienia, wszystkie komplikacje, prawdopodobieństwo śmierci, inne opcje wyniku odmowy są nakreślone.
Aby wypełnić odmowę, Ministerstwo opracowało specjalny formularz, w którym wyszczególniono wszystkie ważne przepisy (patrz zdjęcie próbki).
Podpisując ten dokument, pacjenci lub ich prawni przedstawiciele powinni być świadomi prawdopodobnych konsekwencji, powikłań i możliwej śmierci.
Rejestracja awarii
Rejestracja odmowy interwencji medycznej odbywa się poprzez skompletowanie dokumentu, którego formę muszą dostarczyć pracownicy kliniki, placówki medycznej. Pisemna odmowa dołączona jest do dokumentacji medycznej pacjenta.
Prawo do tej odmowy potwierdza art. 33 ustawy federalnej „O podstawach ochrony zdrowia obywateli”.
Szczegółowe przepisy dotyczące udzielania świadomej dobrowolnej zgody, a także odmowy interwencji, zostały określone w rozporządzeniu nr 1177n Ministerstwa Zdrowia Federacji Rosyjskiej.
Ustanowione zasady, a także przykładowe formularze, dotyczą w szczególności tych instytucji medycznych, które wspierają państwowy program gwarancji. Płatne organizacje nie są uczestnikami tego programu, mają prawo do korzystania z własnych opracowanych formularzy. Są one jednak po prostu zobowiązane do uwzględnienia przepisów ustawy nr 323. Każda praktykująca organizacja medyczna musi przestrzegać art. 33 „Odmowa interwencji medycznej” i wypełnij całą niezbędną dokumentację.
Niemożliwość niepowodzenia
Dobre zdrowie jest najważniejszym wskaźnikiem komfortowego życia dla każdej osoby. Dlatego musisz traktować go ze szczególną odpowiedzialnością. Niestety często trzeba uciekać się do interwencji medycznej. Najlepszą opcją jest, gdy pacjent może samodzielnie wybrać klinikę, lekarza, który całkowicie ufa swojemu zdrowiu, a nawet życiu. Ale są chwile, kiedy pacjenci nie są w stanie podejmować niezależnych dobrowolnych decyzji.
Ustawa nr 323 szczegółowo określa sytuacje, w których odmowa interwencji medycznej jest po prostu niedopuszczalna, rozważane są opcje i przepisy, w których usługi medyczne powinny i mogą być świadczone bez podpisania zgody.
Interwencja bez zgody pacjenta
Artykuł 34 określa przepisy, w których interwencja medyczna odbywa się bez zgody pacjenta. Hospitalizacja, izolacja, obserwacja lub badania lekarskie są dozwolone w odniesieniu do osób cierpiących na choroby niebezpieczne dla innych, zaburzenia psychiczne, które popełniły czyny niebezpieczne dla społeczeństwa.
Ponadto zgoda pacjenta nie jest wymagana w takich przypadkach:
- Gdy życie pacjenta jest zagrożone, znajduje się on w stanie zagrożenia i nie może wyrazić swoich życzeń, potrzebna jest pomoc w nagłych wypadkach.
- Pomoc w nagłych wypadkach jest wymagana, ale w pobliżu nie ma przedstawicieli prawnych.
- W obecności chorób zagrażających zdrowiu i życiu innych. Obejmuje to różne gorączki wirusowe, HIV, wirusowe zapalenie wątroby typu B, C, błonicę, trąd, pediculosis, malarię, infekcje narządów płciowych, melioidozę i nosacizny, gruźlicę, wąglik, dżumę, cholerę.
- Ciężka, ciężka choroba psychiczna.
- Podczas kryminalistycznych badań lekarskich, a także sądowych psychiatrycznych.
- Kiedy dana osoba popełnia przestępstwo.
Decyzję o każdej interwencji medycznej bez otwartej zgody pacjenta podejmuje lekarz prowadzący lub konsultacja z lekarzami. Prawo Federacji Rosyjskiej daje temu prawo. Jeżeli przeprowadzenie konsultacji jest niemożliwe, a lekarz prowadzący nie chce ponosić odpowiedzialności, sąd może podjąć decyzję o potrzebie interwencji.
Płatne usługi świadczone przez instytucje medyczne
W 2012 r. Legalne były usługi płatne świadczone przez lekarzy. Dlatego nowoczesne kliniki oferują pacjentom szereg usług za opłatą. Pacjent, który zawarł umowę o świadczenie płatnych usług medycznych, na podstawie przepisów prawa, ma prawo do jej rozwiązania w dowolnym momencie. Ale w tym przypadku pacjent musi pokryć koszty poniesione przez organizację medyczną w momencie wykonania umowy.
Jeśli pacjent jest w pełni usatysfakcjonowany ze świadczonych usług, umowa pozostaje ważna, a następnie po pełnym leczeniu organizacja medyczna rozdaje wszystkie dokumenty: kopię umowy, zawarcie lekarza, wyciągi ze świadczonych usług.
W każdej płatnej klinice lekarz ma obowiązek poinformować pacjentów, że w ramach obecnego programu gwarancji państwowych usługi mogą być świadczone w klinice bezpłatnie. Pacjenci powinni być świadomi alternatywnych metod leczenia.
Prawo pacjenta do informacji na temat zdrowia - art. 31
Ustawa o ochronie zdrowia obywateli daje każdemu pacjentowi prawo do otrzymania pełnej informacji na temat jego własnego stanu zdrowia. Jest to określone w sekcji 31 ustawy. Informacja oznacza informację o obecności choroby, wynikach badania, diagnozie, rokowaniu, ryzyku związanym z leczeniem, wszelkiego rodzaju możliwościach interwencji, konsekwencjach, a także o wynikach leczenia.
Informacje może uzyskać sam pacjent. Jeśli pacjent ma mniej niż 15 lat lub obywatel jest niekompetentny z prawnego punktu widzenia, przedstawiciele prawni mają prawo zbierać informacje od lekarza prowadzącego, kierownika oddziału i innych specjalistów biorących udział w badaniu.
Każdy pacjent, po zapoznaniu się z dokumentami odzwierciedlającymi jego stan zdrowia, może uzyskać porady od innych specjalistów na ich temat. Na żądanie obywatel może otrzymać kopie wszystkich swoich dokumentów medycznych.
Wszystkie informacje ze względów zdrowotnych są zapisywane w dokumentacji medycznej, stanowią tajemnicę medyczną i nie mogą być przekazywane stronom trzecim bez imponujących podstaw określonych w art. 61.
Zgoda na interwencję - art. 32
Ustawa o ochronie zdrowia obywateli w art. 32 opisuje potrzebę zebrania świadomej dobrowolnej zgody pacjenta przed każdą interwencją medyczną.
W przypadkach, gdy pacjent znajduje się w stanie, w którym nie można wyrazić własnej woli, a interwencja jest absolutnie konieczna, kwestię rozstrzyga konsultacja lub bezpośrednio lekarz prowadzący, po czym powiadamiani są urzędnicy instytucji medycznej.
W przypadku nieletnich poniżej 15 roku życia, a także niezdolnych obywateli, ich prawni przedstawiciele podpisują świadomą zgodę. W przypadku ich braku decyzję podejmuje również rada lub lekarz prowadzący.
Ważne do rozważenia
Po przeanalizowaniu głównych aktów ustawodawczych dotyczących odmowy interwencji medycznej możemy wyciągnąć główne wnioski, że pacjent ma prawo:
- Uzyskiwanie opieki medycznej, która zostanie mu zapewniona w każdej sytuacji awaryjnej.
- Niezależny wybór medycznej instytucji medycznej, a także odmowa, z jakichkolwiek przyczyn, interwencji medycznej.
- Aby otrzymać bezpłatne usługi medyczne w ramach Państwowego Programu Gwarancyjnego i alternatywnych płatnych usług.
Obywatele rosyjscy, niezależnie od lokalizacji, mają prawo do opieki medycznej w całej Federacji Rosyjskiej w ramach obowiązkowej polisy ubezpieczeniowej.