Każdy muzyk ma własną publiczność. Jazz nie jest tak popularny, jak kilka dekad temu, ale ma też swoich fanów. W większości Stepanov Valery pracuje w tym gatunku, chociaż często zaskakuje słuchaczy niezwykłymi improwizacjami w folkowej, soulowej, wiejskiej i lat siedemdziesiątych dyskotece. Gra na kilku instrumentach, komponuje muzykę i aranżuje ją. Nie tak dawno zaskoczył swoich fanów coverami popularnych piosenek.
Ojcze
Valery przyszedł do muzyki dzięki swojemu ojcu. Był jednym z najbardziej znanych perkusistów na Syberii i na Dalekim Wschodzie. Dom przyszłego muzyka trzymał wiele instrumentów, do których miał swobodny dostęp. Wśród nich znalazły się niesamowite okazy, doskonale zachowane z lat siedemdziesiątych.
Ojciec Valery'ego zyskał uznanie nie tylko we wschodniej części naszego kraju, ale także w Moskwie. Na jednym z festiwali otrzymał list od rąk Igora Brila. Mistrz zauważył, że pierwszeństwo przyznano zasłużenie. W końcu Albert Stepanov był najbardziej huśtający się i groovy. To od niego syn zapałał pasją do znalezienia nowego brzmienia, sposobu śpiewania swoją duszą i umiejętności znajdowania odwagi.
Dzieciństwo
Punktem wyjścia kariery słynnego kompozytora może być koncert w przedszkolu. To jego Stepanov Valery często wspomina w swoich wywiadach. To była noc balu, na której wykonał boogie-woogie. W przeciwieństwie do innych dzieci wcale się nie denerwował, ale naprawdę lubił być na scenie. W tym czasie był prawie niewidoczny z powodu fortepianu.
W wieku 9 lat doskonalił swoją grę i już zaskakiwał dorosłych nadmiernie dojrzałymi improwizacjami. W 2010 roku Stepanov Valery (zdjęcie można zobaczyć tutaj) ukończył Centralną Szkołę Muzyczną w Moskwie. Pracuje w Konserwatorium Czajkowskiego. Studiował pod kierunkiem profesora Romana Ledniewa, a następnie z łatwością dołączył do jazzowej partii metropolitalnej. Teraz jest rozpoznawany przez fanów tego muzycznego kierunku w całym kraju.
Jak rozpoczęła się kariera?
Jazz jako główny kierunek kreatywności Valery nie został wybrany przypadkowo. W domowej kolekcji natknął się na rekordy Petersona, Passa i Pedersona. Płyty były stare, powstałe pod koniec lat siedemdziesiątych, ale Stepanovowi Valery'emu wywarła wrażenie czarująca muzyka w stylu jazzowym. Często nazywa swojego idola Petersonem. Później zaczął dogłębnie studiować świat jazzu i spotkał się z Korią i Hancockiem. Albumy Hancocka z połowy lat 70. były jego najbliższym duchem.
Pierwszy profesjonalny koncert Valery'ego odbył się w wieku 11 lat. Towarzyszył mu perkusista i basista. Prawie nigdy w dzieciństwie nie odczuwał strachu przed sceną Stepanov Valery. Jego biografia od dzieciństwa związana jest z muzyką, ponieważ nie mogło być inaczej. Dopiero jako nastolatek, zanim udał się na widownię, Valery przeżył wiele ekscytujących minut. Teraz spokojnie idzie do publiczności, a jego fani są bardzo ciepło przyjmowani. Nie podziela swoich twórczych planów, ale wiadomo, że muzyk zbuduje swoją karierę w taki sposób, aby był na równi ze znanymi współczesnymi muzykami. On chce mówić o niesamowitym fenomenie naszego stulecia.