Sądowe przepadek: windykacja, obniżka, ugoda

Problem wykonywania orzeczeń jest uważany za kluczowy w praktyce krajowego systemu sądowego. Dość często osoba, która wygrała sprawę, nie może wykonać decyzji. Ta sytuacja jest spowodowana wieloma przyczynami. Może to być na przykład spowodowane niewystarczającą aktywnością komornika, który ze względu na duże obciążenie pracą po prostu nie jest w stanie wykonać całej pracy. Jednak głównym powodem jest nadal niechęć respondenta do wykonania decyzji.

Instytut Astrant

Nie wszyscy uczestnicy obrotu są gotowi dobrowolnie spłacić swoje długi. Istniejące środki mające na celu egzekwowanie decyzji nie zawsze są skuteczne. Wszystkie te problemy doprowadziły do ​​tego, że TY wprowadziłeś instytut astrant. Jego istotą jest zmuszanie pozwanego do zapłaty powodowi określonej kwoty za każdy dzień lub tydzień / miesiąc itp., Opóźnienie w wykonaniu postanowienia przewidującego obowiązek podjęcia jednej lub drugiej czynności lub powstrzymania się od niej.

Spotkanie

Astrent został normalnie ustalony dekretem plenum Naczelnego Sądu Gospodarczego Ukrainy nr 22 z 2014 r. Oprócz tego aktu pojęcie to jest również wspomniane w niektórych dokumentach przyjętych przez Prezydium Trybunału. Zgromadzone doświadczenie w stosowaniu astrantu przez władze zostało usystematyzowane. Następnie został wdrożony w art. 308,3 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z tą normą astrant jest uważany za karę sądową. Kodeks cywilny Federacji Rosyjskiej stanowi, że jest on naliczany na wniosek wierzyciela w przypadku niewywiązania się dłużnika z jego dotychczasowego zobowiązania w naturze. Zwracamy się do interpretacji normatywnej. Kodeks stanowi, że jeżeli dłużnik nie wywiązuje się ze zobowiązania, wierzyciel może żądać przez sąd zapłaty go w naturze, chyba że Kodeks cywilny, inne przepisy prawa lub umowy stanowią inaczej, lub nie wynika to z istoty stosunku prawnego. Wystąpienie na wniosek zainteresowanej strony może przypisać drugiemu uczestnikowi określoną kwotę pieniężną. Wielkość kary sądowej Powinien zostać ustanowiony w oparciu o zasady proporcjonalności, sprawiedliwości i niedopuszczalności czerpania korzyści z nieuczciwego lub niezgodnego z prawem zachowania. Przyznana kwota musi być naliczana do momentu spłaty zobowiązania (wykonanie decyzji). W ten sposób Możesz sformułować cel, dla którego wprowadzono karę sądową. Kodeks cywilny Federacji Rosyjskiej uważa to za sposób stymulowanie dłużnika do szybkiego wykonania odpowiednich działań.

Funkcje aplikacji

Jako art. 308,3 odzyskanie kary sądowej jest dozwolone, jeżeli wierzyciel ma prawo wnieść roszczenie o wykonanie zobowiązania w naturze. W tym względzie Siły Zbrojne wskazały, że zasady stosowania instytucji zasłużonej nie mają zastosowania do długów pieniężnych. Wynika z tego, że nie można go obciążać kara za alimenty. Zwolnienie z praktyki sądowej spełniając odpowiedni wymóg, potwierdza to faktem, że Kodeks przewiduje już odpowiedzialność za niewypełnienie takich obowiązków (art. 317.1 i 395). Warto jednak rozważyć jeden niuans. Zobowiązania alimentacyjne mogą być również przyznawane w formie niepieniężnej. Na przykład pozwany, na podstawie postanowienia sądu, musi przekazać część majątku na rzecz powoda. W takim przypadku w przypadku niewykonania zobowiązania wyrok sądu.

Ogólne zasady

Wymóg imputacji kara sądowa może być złożony zarówno w formie decyzji o przymusie spłaty zobowiązania w naturze, jak iw przyszłości, w ramach postępowania egzekucyjnego. Zgodnie z przyjętymi aktami wydawane są poszczególne IL. Decyzje sądowe będą wykonywane tylko na koniec okresu ustalonego na spłatę głównego zobowiązania w naturze. O niewykonaniu lub nienależytym wykonaniu decyduje komornik.

Termin

Jeżeli dłużnik zostanie obciążony kara sądowa, rezolucja w tej sprawie powinna zawierać wskazanie okresu, w którym jednostka musi spłacić zobowiązanie w naturze. Po jego wygaśnięciu, w przypadku niewykonania aktu, rozpoczyna się obliczanie kwoty za opóźnienie. Przy określaniu okresu, w którym osoba jest zobowiązana do spełnienia wymagań, organ musi wziąć pod uwagę możliwości pozwanego, poziom trudności we wdrażaniu wymagań, inne czynniki, które można nazwać znaczącymi. W związku z tym osoba zobowiązana musi przedstawić dowody, za pomocą których uzasadnia rzeczywisty okres, w którym będzie w stanie spełnić wymóg. Na przykład, jeżeli dłużnikowi powierzono obowiązek przekazania niektórych rzeczy o określonych cechach ogólnych, a niektóre z nich są nieobecne dla pozwanego, może on dostarczyć dokumenty lub inne materiały potwierdzające okres, w którym otrzyma je od stron trzecich.

Ważna uwaga

Osobno należy rozważyć nowe podejście, które stosuje się w odniesieniu do zobowiązań do przekazania rzeczy określonych przez cechy ogólne. Do niedawna władze wychodziły z faktu, że osoba, która jest zobowiązana do przekazania takich wartości materialnych, na przykład na podstawie umowy dostawy, może odmówić jej spełnienia, wówczas nabywca ma również możliwość wyjścia z transakcji, zakupu niezbędnych towarów od strony trzeciej, a następnie zwrócić się do pierwszego kontrahenta o odszkodowanie. Następujące są obecnie powszechne orzecznictwo. Obecnie brak wymaganej liczby rzeczy do przekazania wierzycielowi nie zwalnia go od wypełnienia obowiązku, jeżeli jest to możliwe poprzez nabycie ich od stron trzecich. Oznacza to, że wdrożenie wymagań może odbywać się z reguły. Praktyka sądowa przepada świadczy również o tym, że kwotę tę można obciążyć dłużnikiem nawet w przypadku, gdy wierzyciel żąda od pozwanego przymusu powstrzymania się od podjęcia określonych działań. Astrent można również zastosować w przypadku roszczenia negatywnego.

Obliczanie kary sądowej

Jak stwierdzono w art. 308 ust. 1, kwotę ustala się na podstawie zasad proporcjonalności, uczciwości i niedopuszczalności czerpania korzyści z nieuczciwego / nielegalnego zachowania. Sąd sam określa wysokość kary. W takim przypadku wskazana jest stała kwota do zapłaty za określony okres nieprzestrzegania decyzji. Może to być dzień, miesiąc lub tydzień. Sąd ma również prawo wskazać inną procedurę ustalania kwoty. W każdym razie wysokość kary powinna postawić pozwanego w sytuacji, w której niezastosowanie się do decyzji byłoby dla niego wyjątkowo niekorzystne. Będzie to czynnik stymulujący wcześniejszą spłatę zobowiązania.

Niuanse

Kwota przypisana za opóźnienie (kara sądowa) nie jest brany pod uwagę przy ustalaniu kwoty strat poniesionych w wyniku niewypłacalności rzeczowej. Straty te należy zrekompensować w nadmiarze. Jeżeli istnieją okoliczności, które utrudniają wykonanie decyzji o spłacie zobowiązania w naturze w wyznaczonym terminie, dłużnik może poprosić o raty / odroczenie. W takiej sytuacji konieczne jest określenie okresu, w którym kara nie zostanie naliczona.Jeżeli wierzyciel w sposób nieuzasadniony (niezgodny z prawem) nie akceptuje prawidłowej egzekucji od dłużnika, ten ostatni nie jest zobowiązany do zapłaty przypisanej kwoty. Zasada ta obowiązuje od momentu odmowy przez powoda.

Opcje zaległego obciążenia

Kara sądowa oskarżony na wniosek powoda. Może zaoferować stałą kwotę lub ustalić inną akceptowalną dla niego procedurę memoriałową. Zastanów się na przykład kolekcja przepadku od dewelopera. Trial instancja może wykonać w następujący sposób. Przez pierwsze 30 dni (kalendarz) niewykonania decyzji o spłacie zobowiązania w naturze (przekazanie mieszkania) przeznaczono 2 tysiące rubli / dzień. Obliczenia przeprowadza się po upływie miesiąca od daty wejścia w życie ustawy. Przez kolejne 30 dni pozwanemu obciążono 4 tysiące rubli dziennie, a za wszystkie kolejne dni - 8 tysięcy rubli dziennie. Można zastosować nieco inną procedurę, zgodnie z którą kara z deweloperem. Orzecznictwooferuje na przykład następujący schemat:

• przez pierwszy tydzień - 10.000 p .;
• po drugie - 20 tysięcy p .;
• po trzecie - 40 tys. s .;
• po czwarte - 80 tysięcy rubli;
• od piątego tygodnia - 160 tys. przez pełne 7 dni opóźnienia.

Dlatego przewiduje się zwiększenie kwoty w zależności od daty wykonania decyzji przez pozwanego. Praktyka sądowa w celu zmniejszenia kary niepoprawnie dystrybuowane. Wynika to z następujących przyczyn. Zwiększenie kwoty jest niezwykle korzystne dla powoda. Wartość progresywna stanowi doskonałą zachętę dla dłużnika do jak najszybszego spłacenia zobowiązania. Przeciwnym efektem jest zmniejszona kara. Praktyka sądowa wynika z faktu, że w tym przypadku użycie astranta traci wszelkie znaczenie. Tymczasem w niektórych przypadkach kwota może zostać zmieniona. Nie zapominaj o tym podczas mianowania kara sądowa sąd powinien kierować się zasadą racjonalności i analizować wypłacalność pozwanego. Przypisana mu kwota musi być przystępna i odpowiednia. Jeżeli sytuacja finansowa dłużnika nie pozwala na zapłatę kary, ma on prawo wnioskować o jej zmniejszenie.

Zmiany w kompleksie rolno-przemysłowym

W 2016 r. Do arbitrażu wprowadzono postanowienie sądu. Dało to wiele problemów. Przede wszystkim przez nakaz sądowy przepadł Nie można odmówić pozwanemu. Faktem jest, że żądanie jej przypisania nie jest pewne. Na podstawie 333 artykułów Kodeksu cywilnego kara może zostać zmniejszona.

Ograniczenia w korzystaniu z instytutu astrant

Jak wspomniano powyżej, kary sądowej nie można przypisać dłużnikowi, który nie wypełnia zobowiązań pieniężnych. Tymczasem istnieją inne sytuacje, w których zasadzenie nie ma zastosowania. Decydując o nałożeniu kary za zmuszanie pozwanego do spłaty zobowiązania w naturze, należy przede wszystkim wziąć pod uwagę, czy zastosowanie środka przymusu jest dozwolone przez prawo lub warunki umowy. Istnieje wiele długów, których roszczenia nie można przedstawić w ramach procesu. Na przykład, jeśli podmiot odmawia wykonania swoich piosenek na imprezie, organizator nie może wysłać do sądu oświadczenia, aby zmusić osobę do tego. Jeśli zgłosi takie roszczenie, jego satysfakcja zostanie odrzucona. W związku z tym zasada dotycząca sądowego przepadku nie ma zastosowania. W sytuacjach, w których wierzyciel nie może domagać się spłaty zobowiązania w naturze w ramach produkcji, należy wystąpić o odszkodowanie za straty.

Wyjątek

Sąd nie może odmówić zaspokojenia roszczenia o zwrot zobowiązania w naturze, jeżeli obrona naruszonego prawa powoda jest możliwa tylko poprzez przymus pozwanego. Innymi słowy, jeżeli przypisanie odszkodowania za szkody nie zapewnia osiągnięcia celu sprawiedliwości.Zasada ta ma na przykład zastosowanie w sytuacji, gdy chodzi o obowiązek dostarczenia informacji, przedstawienia dokumentów, za które odpowiedzialność ponosi wyłącznie pozwany.

Okoliczności ograniczające

Wśród czynników, które utrudniają stosowanie astrantu, są:

1. Niemożność zapewnienia indywidualnie zdefiniowanego obiektu w związku z jego śmiercią. W takim przypadku zainteresowana strona może otrzymać rekompensatę wyłącznie za straty. Innym stanem rzeczy jest obowiązek zapewnienia rzeczy zależnych od płci. Jeśli umrą, pozwany może je przenieść, jeśli uzyska podobne wartości od osoby trzeciej. Udostępnienie indywidualnie zdefiniowanego przedmiotu do nieodpłatnego użytkowania, wynajmu, przechowywania nie stwarza przeszkód w spełnieniu wymagań określonych przez wierzyciela-nabywcę wobec dłużnika alienującego go w związku z wypełnieniem obowiązku przekazania nieruchomości. W takich przypadkach stronami sporu są ci, którzy zachowują wartość zgodnie z prawem. Jeżeli pojawią się okoliczności, które stanowią przeszkodę w wykonaniu zobowiązań w naturze po podjęciu decyzji przez sąd, wierzyciel i dłużnik powinni rozważyć, że od momentu ich powstania nie można nałożyć kary.
2. Wydanie przez strukturę władzy terytorialnej lub państwowej czynu sprzecznego ze spłatą zaległości rzeczowych.

Opcjonalnie

W przypadku sporów rozpatrywanych na podstawie przepisów postępowania przed sądami administracyjnymi, a także rozdz. 24 AIC wynikające z rodziny, emerytury, pracy, osobistych relacji krewnych, a także związane z ubezpieczeniem społecznym. Strony umowy muszą wziąć pod uwagę, że nie mogą wykluczyć zastosowania art. 308,3 Kodeksu cywilnego. Odmowa wierzyciela dotycząca przepadku zostanie uznana za nieważną, jeżeli zgodnie z prawem lub umową nie zostanie on pozbawiony prawa do przedstawienia żądania spłaty zobowiązań w naturze. Jednak normy dopuszczają możliwość wyłączenia stosowania tego artykułu na etapie wykonywania decyzji. Innymi słowy, strony sporu mogą zawrzeć umowę o zniesieniu obowiązku zapłaty kary poprzez umorzenie długu, nowacji lub odszkodowania. W drodze sukcesji powszechnej prawo do żądania zapłaty kwoty pieniężnej za opóźnione wykonanie nie wygasa. Obowiązek zapłaty przechodzi w całości na następcę.

Przypadki specjalne

W praktyce często pojawia się pytanie - czy zainteresowana osoba, która ma uchwałę, która weszła w życie, ale nie została wykonana przez pozwanego, może żądać odzyskania kary nie od daty wejścia w życie decyzji o jej przypisaniu, ale od momentu, w którym dłużnik był zobowiązany do wypełnienia początkowej recepty, czyli retrospektywnie? Warto powiedzieć, że opinie władz w tej sprawie były podzielone. W niektórych decyzjach śledzona jest pozycja, zgodnie z którą odzyskanie kary jest w ten sposób dozwolone. Na przykład jeden powód, który wygrał spór, wysłał oskarżonemu wniosek o przypisanie mu kwoty pieniężnej za wykonanie decyzji. Sąd wskazał jednak, że prawo nie przewidywało odzyskania kary za niewykonanie czynu w przeszłości. Należy również wziąć pod uwagę, że przypadki często nie spełniają wymogów strony skarżącej, jeżeli mimo ich przedstawienia obowiązek rzeczowy został jednak spłacony. Jednocześnie w praktyce wyniki rozpatrywania spraw są odwrotne. Niektóre przypadki uważają, że nałożenie kwoty pieniężnej w czasie opóźnienia do momentu podjęcia decyzji o jej naliczeniu jest całkiem do przyjęcia. W tym przypadku, jak wskazują sądy, kara ma charakter kompensacyjny.

Wniosek

Praktyka sądowa pokazała, że ​​kara sądowa jest bardzo skutecznym i bardzo ważnym narzędziem.Może być stosowany w wielu różnych przypadkach. Tak duży zasięg znacznie zwiększa szanse powodów na korzystne i szybkie rozwiązanie konfliktu. Tymczasem należy pamiętać, że nie we wszystkich przypadkach instytucja działa tak, jak chciałby zainteresowany. Należy pamiętać, że skuteczność takich zachęt będzie zależeć bezpośrednio od sytuacji finansowej pozwanego. Jeśli dłużnik jest zabezpieczony finansowo, uzasadnione jest użycie astranta. W takim przypadku kara sądowa przyniesie wyniki, których powód oczekuje od niej. Sytuacja wygląda inaczej w przypadku podmiotów, które nie mają znaczących aktywów. W takich sytuacjach użycie astranta tylko pogrąży osobę zobowiązaną w jeszcze głębszej dziurze zadłużenia. Dlatego w przepisach ustalono, że przy ustalaniu kwoty przepadku sądy powinny kierować się zasadami proporcjonalności, uczciwości i niedopuszczalności czerpania zysków z niezgodnego z prawem lub nieuczciwego postępowania. W takim przypadku należy zbadać status majątkowy pozwanego. Konieczne jest opracowanie takiego mechanizmu, który zapewni wykonanie uchwały, unikając naruszenia praw i interesów którejkolwiek ze stron. Ustawodawstwo stwarza pozwanemu różne możliwości. Może on między innymi ubiegać się o plan ratalny lub odroczenie wykonania decyzji. Jednocześnie musi jednak podać uzasadnione powody, dla których nie jest w stanie spłacić zobowiązania w terminie. Ich szacunek zostanie oceniony przez sąd.