Główny lub pełnoetatowy personel organizacji obejmuje pracowników stałych. Ale prawie wszyscy słyszeli o tak zwanym wolnym zawodzie. Oznacza to, że są to osoby, które nie są członkami personelu organizacji, ale jednocześnie wykonują określoną pracę na rzecz firmy. Oficjalny termin „freelancer” nie jest prawny, ponieważ każda osoba zatrudniona do pracy w organizacji podpisuje określoną umowę.
Rozważ cechy różnych typów pracowników w organizacji, umowy, które mogą oni zawierać.
Co to jest pracownik etatowy?
Pracownicy zatrudnieni w pełnym wymiarze godzin to osoby, które ukończyły określone szkolenie zawodowe w określonej dziedzinie i zawarły umowę z organizacją. Umowa między pracodawcą a pracownikiem wskazuje listę pracy, obowiązków i praw obu stron. Umowa ta nazywa się umową o pracę, a pracownik zostaje odpowiednio wpisany do księgi pracy z podaniem zajmowanego przez niego stanowiska.
Zgodnie z Kodeksem pracy umowę, która nie została wykonana na piśmie, uważa się za zawartą, jeżeli dana osoba rozpoczęła wykonywanie obowiązków w imieniu pracodawcy lub jej przedstawiciela. Chociaż jeśli pracownik faktycznie zaczął wykonywać pracę, pracodawca musi zawrzeć z nim umowę w ciągu trzech dni.
Ponadto w każdym przedsiębiorstwie znajduje się tabela personelu, czyli dokument regulacyjny samej organizacji. Wyraźnie wskazuje strukturę firmy, liczbę pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze godzin, ich pozycję i wynagrodzenie.
Znaczenie dokumentu normatywnego polega na tym, że dzięki takim informacjom statystycznym pracownicy mogą być skutecznie wykorzystywani. W ten sposób porównuje się liczbę działów, poziom ich wynagrodzeń i kwalifikacji, a także ilość wykonanej pracy. Wszystko to jest konieczne do oceny skuteczności istniejącej struktury przedsiębiorstwa i tego, czy wymaga zmian, przekształceń czy reorganizacji.
Co to jest niezależny pracownik?
Logicznie rzecz biorąc, jeśli pracownicy pełnoetatowi organizacji są pracownikami stałymi, to pracownicy niezależni są tymczasowi. Nie ma oficjalnego terminu, a także zasad, które powinny rządzić taką koncepcją jako „pracownik niezależny”. Ale w słownikach to wyrażenie jest zdefiniowane jako „osoba wykonująca pewną jednorazową pracę dla firmy bez zatrudniania stałego personelu”. Wyjaśnienie jest dość niejasne, więc każdy pracodawca ma prawo interpretować je na swój własny sposób.
Jednocześnie każdy pracownik niezwiązany z głównym personelem musi wyraźnie przestrzegać zasad i przepisów pracy w przedsiębiorstwie. Ponadto z reguły tacy pracownicy zawierają umowę z pracodawcą, która może mieć inne warunki.
Rodzaje umów
Liczba pracowników, określona w dokumentach regulacyjnych firmy, to liczba stałych pracowników w organizacji, którzy pracują na czas nieokreślony na podstawie umowy o pracę.
Z pracownikiem zaangażowanym w niektóre zadania w przedsiębiorstwie zostaje zawarta umowa na warunkach:
- Umowa o pracę czasową - w przypadku, gdy data wygaśnięcia umowy jest wyraźnie wskazana lub kładziony jest nacisk na świadczenie niektórych usług, to znaczy, kiedy zostaną one wykonane (z wyraźnym wskazaniem kryteriów oceny).
- Umowa o pracę sezonową - najczęściej jest zawierana na okres nie dłuższy niż 60 dni, zgodnie z art. 45 Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej.
- Zatrudnienie w niepełnym wymiarze godzin - pracownik tymczasowy zostaje tymczasowo przeniesiony w celu wykonywania innych obowiązków wraz ze wzrostem wynagrodzenia.
- Umowa cywilna - jeśli firma nie ma konkretnego specjalisty, wówczas możliwe jest zaangażowanie pracownika ze strony przy zawarciu takiej umowy.
Można również zawrzeć umowę cywilną ze stałym pracownikiem i należy ustalić dla niego pewną dopłatę, jeżeli łączy on pracę, lub pracownik może zostać przeniesiony na wynagrodzenie osoby, której obowiązki wykonuje.
Warunki umowy
Pracownik zatrudniony w pełnym wymiarze godzin to osoba, która wykonuje określone obowiązki w przedsiębiorstwie zgodnie z opisem stanowiska. Ponadto jego relacje z pracodawcą reguluje Kodeks pracy.
Istnieją pewne różnice między umowami pracy a umowami cywilnymi. Tak więc, zawierając umowę o pracę z pracownikiem tymczasowym lub niezależnym, otrzymuje on wszelkie gwarancje jako stałych pracowników w Kodeksie pracy Federacji Rosyjskiej. Pracodawca jednocześnie wymienia wszystkie obowiązkowe składki i świadczenia socjalne. W takim przypadku harmonogram dnia roboczego, prawa i obowiązki obu stron są określone w umowie.
Przy zawieraniu umowy cywilnej wewnętrzna rutyna organizacji nie dotyczy pracownika. Wyraźnie wskazuje kwotę umowy, która jest wypłacana w wyniku wykonanej pracy. W tym przypadku świadczenia urlopowe, szpitalne i społeczne nie są zapewniane.
Ze względów ekonomicznych niektóre organizacje zawierają umowy cywilnoprawne z listą pracowników, a nie umowy o pracę. Ale w takim przypadku organy podatkowe mogą wystąpić do sądu i zmusić pracodawcę do uznania takich umów za robociznę, jeśli występują formalne oznaki (wypłata stałej pensji z określoną częstotliwością, zgodność z pewnymi przepisami wewnętrznymi).
Sytuacje konfliktowe
W przypadku niektórych sporów zarówno pracownik zatrudniony na stałe, jak i pracownik tymczasowy mogą wystąpić do sądu w celu ochrony swoich praw. Aby to zrobić, musisz dostarczyć dokumenty, które regulują i regulują stosunki obu stron. Może to być umowa między pracownikiem a pracodawcą, a także zamówienie na zatrudnienie lub wpis do księgi pracy.
W przypadku naruszenia umowy cywilnoprawnej pracownik musi wykonać czynność wykonaną lub przekazać akceptację, aby potwierdzić fakt wypełnienia obowiązków określonych w umowie.
Jaka jest różnica między pracownikami zatrudnionymi w pełnym i niepełnym wymiarze godzin?
Pracownik zatrudniony w pełnym wymiarze godzin to pracownik, z którym zawarta została umowa o pracę. W praktyce członek niebędący pracownikiem różni się od pracownika zatrudnionego w pełnym wymiarze godzin tym, że jego pozycja nie jest uwzględniona na liście pracowników organizacji lub liczba pracowników na danym stanowisku jest mniejsza niż to, czego potrzebuje firma.
Na przykład, zgodnie z personelem firmy, jest dwóch spawaczy, ale potrzebny jest trzeci, lub jeśli personel nie zapewnia stanowiska asystenta mechanika, ale jest to konieczne do celów produkcyjnych. W takich przypadkach pracownik jest zatrudniony poza stanem, ale jednocześnie otrzymuje ubezpieczenie, płatny urlop chorobowy i więcej, to znaczy przestrzegane są wszystkie prawa i gwarancje przewidziane w Kodeksie pracy.
Rekord zatrudnienia
Czy muszę zastępować skoroszyt, zastępując lub zatrudniając pracownika tymczasowego?
Po uwzględnieniu faktu, że pracownik zatrudniony w pełnym wymiarze godzin jest stałą siłą roboczą w przedsiębiorstwie, w tym przypadku w księdze roboczej dokonuje się obowiązkowego wpisu z pieczęcią, datą i stanowiskiem pracownika, który ją wykonuje. Rejestracja odbywa się na podstawie zlecenia zatrudnienia.
Ale co z niezależnymi lub tymczasowymi pracownikami? Jeśli pracownik tymczasowo łączy lub obsadza określone stanowisko, zostaje przeniesiony do innej pensji i obowiązków zgodnie z poleceniem przeniesienia, ale nie wprowadza się do pracy.Pracownicy tymczasowi również wpisują do skoroszytu wskazując termin lub przyczynę zatrudnienia (w czasie urlopu macierzyńskiego lub z innych powodów).