Nasze dni pokazały wystarczającą ilość niepoważnego stosunku ludzkości do środowiska. Niestety, tylko w ciągu ostatniego stulecia ludzie byli w stanie zniszczyć siedemdziesiąt procent biologicznych systemów naszej Ziemi, które są w stanie przetwarzać odpady. Nawiasem mówiąc, zniszczenie to nie zakończyło się do dziś.
Tak więc liczba terytoriów z negatywnymi zmianami w środowisku rośnie w całej Federacji Rosyjskiej. Nie tylko degradacja obszaru, ale także gwałtowna zmiana środowiska ekologicznego. Ponadto na takich obszarach występuje silne pogorszenie stanu zdrowia miejscowej ludności.
Jakie są obszary katastrof środowiskowych?
Zacznijmy od oficjalnej definicji przyjętej w Rosji. Strefa klęski ekologicznej to obszary terytorialne, na których wystąpiły nieodwracalne skutki z powodu działalności człowieka lub innych działań, które zakłóciły pierwotny stan środowiska, przyniosły pogorszenie zdrowia ludzkiego, a także zniszczyły naturalną równowagę.
Jeśli państwo ogłosi reżim ekologicznej strefy klęsk żywiołowych na jednym ze swoich terytoriów, wówczas cała działalność na tym obszarze ustaje, funkcjonowanie obiektów gospodarczych zostaje zamrożone, z wyjątkiem tych zapewniających minimalne potrzeby życiowe ludności tam mieszkającej. Wszelkie budowy, przebudowy są kategorycznie zabronione.
Różnica między dwiema strefami
Oprócz stref klęsk żywiołowych istnieją również strefy awaryjne. Te ostatnie są ogłaszane, gdy negatywny wpływ na środowisko staje się trwały i dość trwały. Takie sytuacje zaczynają zagrażać zdrowiu żywej populacji, zwierząt i roślin. W takim przypadku konieczna jest natychmiastowa praca w celu przywrócenia naturalnej równowagi i reprodukcji środowiska naturalnego.
W rzeczywistości różnica między dwiema nazwanymi strefami jest nieznaczna. Najważniejsze jest to, że katastrofa ekologiczna ma nieodwracalne konsekwencje. Nadal jednak brakuje wyraźnej linii.
Problemy z powierzchnią wody
Większość katastrof ma miejsce z powodu niedbałego podejścia danej osoby do jej obowiązków lub odpowiedzialności za określoną sytuację. Tylko jeden mały błąd może zabić tysiące istnień ludzkich. Tak więc wyciek ropy, niebezpieczny wyciek gazu lub pożary lasów często są winą konkretnej osoby.
Być może najbardziej znaną rosyjską strefą katastrof ekologicznych jest terytorium byłego Morza Aralskiego. Wiele gatunków ryb i roślin morskich wyginęło tutaj od 30 lat, a poziom wody spadł o 14 m. Większość Morza Aralskiego wyschła i obecnie jest to część pustynna pokryta grubą warstwą piasku.
Naukowcy pracują nad przywróceniem tej naturalnej strefy, ale sukces nie jest jeszcze widoczny. Obszar ten cierpi na niedobór wody pitnej, tak jakby to nie było w Federacji Rosyjskiej, ale pośród problemów afrykańskich. Teren Morza Aralskiego jest bliski śmierci ogromnego ekosystemu, a to będzie katastrofa o zasięgu planetarnym.
A w 1999 r. Flora i fauna rezerwatu Elburgan zostały całkowicie zniszczone w związku ze zmianą koryta rzek syberyjskich. Podobny problem powstał po ich przeniesieniu na terytoria chińskie. Morze Czarne również podlegało kryterium strefy katastrofy ekologicznej.W 2016 r. Nastąpił wyciek ropy, w związku z którym dziesiątki delfinów, wiele populacji mieszkańców morskich i ryb zmarło w obszarze wodnym. Ekosystem morski przeżywał głęboki kryzys i z powodu ogromnego wycieku ropy wybuchł prawdziwy skandal.
Problemy z olejem
Wielu uważa osiągnięcia nauki i naukowców za wielki krok naprzód w rozwoju naszej cywilizacji, ale istnieje opinia, że nie jesteśmy tak rozwinięci, ponieważ pozwalamy sobie zabijać naszą planetę.
Ile było katastrof olejowych i ile będzie. Na terytorium Rosji Usinsk został kiedyś ogłoszony strefą zagrożoną ekologicznie i katastrofą ekologiczną. W wyniku awarii i przełomu rurociągu w kilku miejscach z rur wylało się ponad 100 tysięcy ton produktu naftowego. Z powodu incydentu flora i fauna zostały niemal całkowicie wymordowane, a ziemia otrzymała tytuł strefy katastrofy ekologicznej.
Ale takie przykłady nie powstrzymują ludzi, a błędy wciąż się mnożą. W 2003 r. Nastąpił kolejny przełom rur naftowych, w wyniku którego rzeka Mulimya otrzymała śmiertelną dawkę czarnej cieczy o wartości 10 tysięcy ton. Oczywiście cały ekosystem został zniszczony. A o tym obszarze możemy powiedzieć, że jest to strefa katastrofy ekologicznej.
Kolejna poważna katastrofa miała miejsce w 2006 r. Pod Briańskiem. Dziesięć tysięcy kilometrów kwadratowych pokryto 5-tonową pokrywą olejową. Z powodu niezgodności z normami operacyjnymi następna rura rurociągu naftowego Drużba stała się nieszczelna i wyciekła.
W 2016 r. Dwie katastrofy z rzędu. W rejonie Anapa wyciekły stare, nieużywane studnie. Wieś Utash w krótkim czasie pozostała bez żyznej gleby i zasobów wodnych. Ogromna liczba ptaków i ryb zmarła, sytuacja ekologiczna została zaburzona przed katastrofą. Drugi przypadek miał miejsce na Sachalinie, gdzie ponad 300 ton ropy spłynęło do rzeki Gilyako-Abunan i zatoki Urkt, ponownie z rurociągu o długich ćmach. Co to jest Proste zaniedbanie? Niechęć do przestrzegania norm bezpieczeństwa czy nieodpowiedzialność?
Emisje chemiczne
Wybuchy w zakładach chemicznych są najbardziej niebezpieczne, ponieważ wszystkie opary rozprzestrzeniają się w powietrzu, którym oddychamy bezpośrednio. W 2005 r. Gwałtowna eksplozja w chińskim przedsiębiorstwie zagroziła istnieniu Dalekowschodniej Rzeki Amur, ponieważ do jej wód wpadła ogromna ilość toksycznych chemikaliów, w tym benzenu. W 2016 r. W Krasnouralsku doszło do pożaru kwasu azotowego w lokalnej fabryce. Możemy dalej dawać przykłady, faktem jest, że jesteśmy dalecy od powolności, ale nadal naprawdę rujnujemy nasz dom.
Zanieczyszczenie powietrza
Miasta cierpiące na smog są również odpowiednie dla koncepcji strefy katastrofy ekologicznej. Na przykład światowej sławy stolica Indii, Delhi. Jednak Rosja również nie jest daleko w tyle. Wędzony dym pochodzi nie tylko z przeciążania miast samochodami, ale również z powodu przedsiębiorstw przemysłowych, które nie przestrzegają norm sanitarnych (spalarnia śmieci we Władywostoku jest tego najlepszym przykładem).
Nawiasem mówiąc, oprócz nabywania chorób układu oddechowego, osoba ma również mutacje na poziomie genów.
Na początku 2017 r. Czelabińsk ukrył się w brązowej mgle z powodu emisji fabrycznych. A powodem wszystkiego są oszczędności. Aby zaoszczędzić ani grosza, większość przedsiębiorstw odmawia stosowania specjalnych filtrów oczyszczających, wzbogacając w ten sposób środowisko miejskie w strefę katastrofy. Wiosną tego samego roku mieszkańcy Krasnojarska mogli obserwować „czarne niebo”, co oznacza, że w atmosferze panowała ogromna ilość szkodliwych zanieczyszczeń. To nie jest trochę, ale pierwszy stopień niebezpieczeństwa.
Podobne emisje wystąpiły w 2017 r. W Omsku i Moskwie, jednak nie mogły one postawić nikogo przed wymiarem sprawiedliwości, jak to ma miejsce w Rosji. Wszędzie o wszystkim decydowały pieniądze. Szkoda, że nie można na nich kupić zdrowia i nowego, czystego organizmu.
Rok Ekologii
Niewiele osób wie, ale miniony rok został ogłoszony „Rokiem ekologii”, co oznacza, że w kraju zwołano różne konferencje, podjęto bardziej intensywne poszukiwania w celu rozwiązania problemów z reżimem prawnym stref katastrof naturalnych. W projektach mogli wziąć udział zwykli mieszkańcy. Głównym problemem było zanieczyszczenie otaczających terytoriów produktami naftowymi z powodu systematycznych naruszeń ich produkcji, a także wykorzystanie cystern do transportu.
Ale rok nie zaczął się całkiem pomyślnie, już w styczniu katastrofa ekologiczna wyprzedziła wspomnianego już Władywostoku. W zatoce Golden Horn doszło do wycieku ropy o powierzchni 200 m². Następnie, po raz kolejny, w Usinsku wybuchł ropociąg, to znaczy do już uznanej strefy klęski ekologicznej dodano inny problem, w postaci dwóch ton produktu naftowego, który zniszczył resztę środowiska naturalnego wszystkimi żywymi organizmami. Kolejna tragedia przyszła na brzeg Chabarowska, wielki wyciek ropy spłynął z rur kanalizacyjnych do rzeki Amur, obejmując ponad 500 m² wybrzeża i powierzchni wody.
Wypadki w przedsiębiorstwach: historie i konsekwencje
Oprócz zagrożeń związanych z transportem ropy naftowej, rafinerie stanowią ogromne zagrożenie. W styczniu ubiegłego roku miasto Wołżsk wstrząsnęło wybuchem w lokalnej fabryce. W związku z naruszeniem podstawowych zasad bezpieczeństwa zapalił się produkt naftowy.
Podobna sytuacja miała miejsce miesiąc później w Ufie i Sankt Petersburgu. Najważniejszą konsekwencją było zanieczyszczenie środowiska i pochłanianie przez żywe organizmy niebezpiecznego powietrza wypełnionego śmiertelnymi chemikaliami.
Wypadek, który mógł przynieść śmierć dużej liczbie osób, miał miejsce w 2017 r. W Instytucie Badawczym Dimitrowgrad, gdzie palił jeden z reaktorów. Pomimo szybkiego reagowania, trujące gazy zdołały dostać się do atmosfery. Z powodu zaniedbania w marcu tego samego roku wybuchł pożar w fabryce chemicznej Togliatti, wypełniając powietrze cykloheksanem.
Terytoria wykluczenia
Oprócz tych obszarów problemowych w Rosji istnieją również tak zwane strefy wykluczenia, które zostały poddane ekspozycji radioaktywnej. Przede wszystkim taka definicja odnosi się do terytoriów znajdujących się w pobliżu elektrowni jądrowej w Czarnobylu podczas wypadku. Zgodnie z niektórymi kryteriami i ocenami następujące strefy zostały określone jako strefy klęski ekologicznej (na mocy zarządzenia rządu z dnia 18 grudnia 1997 r., Pod numerem 1582):
- Terytoria alienacji i przesiedlenia regionu briańskiego.
- Strefy są częściowo nadające się do zamieszkania, ale z prawem do przesiedlenia, położone w regionach Briańsk, Oryol, Tuła, Kaługa.
- Preferencyjny i społeczny status przypisany jest do Biełgorod, Woroneż, Kursk, Briańsk, Kaługa, Uljanowsk, Ryazan i innych obszarów.
Oprócz ukraińskiej strefy czarnobylskiej na terytorium Rosji znajdują się nie mniej niebezpieczne miejsca z skażeniem radioaktywnym, takie jak Semipałatyńsk, Czapajewsk i inne.
W rzeczywistości reżim prawny dla takich miejsc jest bardzo słabo rozwinięty. Na przykład na szczeblu federalnym kraj nie podjął jeszcze żadnej decyzji w sprawie tej deklaracji terytorium niebezpiecznego ekologicznie. Rozwój został przeprowadzony, w Brack istniały poważne projekty, w tym różnego rodzaju ekspertyzy, ale wciąż nie ma rozwiązań.
Kwestia prawna
Zamiast oficjalnie ogłaszać terytorium znajdujące się w niekorzystnym położeniu dla środowiska, rząd przyjmuje dekrety dotyczące preferencyjnych warunków życia w takich miejscach i rzekomo poprawiających sytuację środowiskową. Zamiast ogłosić stan wyjątkowy, administracja tego samego Chabarowska uciekła ze zwykłą kolekcją wycieku ropy i to wszystko. Ponadto ten problem nie został rozwiązany. Wszystkie dane dotyczące wykonanej pracy są niczym więcej niż fikcją.
Jeśli jednak katastrofa ekologiczna nie wystąpi po raz pierwszy w tym samym miejscu, zgodnie z prawem regulującym takie sytuacje należy podjąć środki zapobiegające zaniedbaniom w miejscu pracy,lub całkowicie wyeliminuj źródło zanieczyszczenia. Ani jedno, ani drugie nie ma miejsca, podobnie jak przywracanie utraconej flory i fauny. Ustalenie statusu strefy katastrofy ekologicznej nie stanowi rozwiązania problemu, chyba że zostaną podjęte dodatkowe działania.