W życiu prawie każdej młodej rodziny przychodzi chwila, gdy zostaje ona uzupełniona inną jednostką - cudownym dzieckiem. W procesie wzrostu i znajomości tego świata dziecko przechodzi kilka etapów oświecenia: od opieki i wychowywania matki, przez przedszkole, aż po szkołę ogólnokształcącą. Już nie małe, ale nie całkiem dorosłe, dziecko nie przestaje martwić rodziców i zakłócać ich relacjami z rówieśnikami, ich wynikami w nauce i wzajemnym zrozumieniem z nauczycielami. Niestety, w dzisiejszych czasach nieprzyjemna sytuacja staje się daleka od rzadkości, gdy nauczyciel nie docenia stopni w pracy z dzieckiem, z powodu pewnych nieporozumień lub osobistych ambicji. Co się stanie, jeśli takie przypadki wystąpią? Dokąd jechać Jak radzić sobie z tego rodzaju nieprofesjonalizmem?
Problem pedagogiczny naszych czasów
Niestety, do tej pory zawód nauczyciela stał się niemal tytanicznym dziełem. Pomimo zapotrzebowania na dobrych i kompetentnych specjalistów nie da się ich odpowiednio szanować ani z aparatu państwowego, ani z przeznaczania środków z budżetu w odpowiedniej wysokości na wynagrodzenie, ani ze społeczeństwa, a zwłaszcza dzieci. Niewdzięczne podejście do nauczycieli znajduje się dzisiaj wszędzie i wszędzie, chociaż jest to właśnie grupa ludzi, której każdy świadomy obywatel powinien być wdzięczny za wkład, jaki kiedyś włożył w jego rozwój.
Jednak zdarzają się również sytuacje odwrotne, które otwierają drugą stronę medalu: nie tylko uczeń może być niesprawiedliwy wobec nauczyciela, ale zdarza się również, że sam nauczyciel nie docenia ocen dziecka, jest wobec niego stronniczy lub zachowuje się w jakiś sposób bez pokory wobec on. Jaki jest tego powód? Dlaczego takie pominięcie zdarza się w systemie edukacji? I jak odpowiedzieć rodzicom: co jeśli nauczyciel rozumie oceny swoich dzieci? Na początek musisz mieć jasny obraz wykwalifikowanego specjalisty, który prowadzi szkolenia w szkole. Jakim on jest zawodowym nauczycielem?
Jaki powinien być nauczyciel?
W rzeczywistości tylko ekspert z tej samej dziedziny działalności na wyższym poziomie może dokonać obiektywnej oceny nauczyciela. Ale często stopień kwalifikacji i umiejętności pedagogicznych dzisiejszego nauczyciela jest określany przez rodziców, którzy są mu oddawani pod opiekę nad dziećmi. Komitet Rodziców prowadzi zajęcia społeczne w klasie i wraz z nauczycielem działa na rzecz własnych dzieci. W ramach tej wspólnej pracy i skuteczności lekcji prowadzonych przez nauczyciela rodzice biorą pod uwagę obecność tych głównych cech, które są dla nich tak ważne dla edukacji ich dzieci, a mianowicie:
- edukacja samego nauczyciela - ważne jest, aby wszyscy ojcowie i matki zrozumieli, że oddali dziecko w ręce osoby, która w pełni posiada niezbędną wiedzę i specjalistyczne wykształcenie;
- jego zdolność do przekazywania materiałów - możesz być doskonałym specjalistą w swoim temacie, ale absolutnie nie możesz być w stanie wyjaśnić go w zrozumiały sposób i przedstawić informacje w przystępny sposób młodemu pokoleniu;
- pozytywne podejście do dzieci - żaden kompetentny specjalista nie będzie w stanie wykonywać swoich czynności jakościowo, jeśli początkowo nie będzie wiedział, jak pracować z dziećmi i znaleźć z nimi kontakt.
W związku z tym, gdy rodzice zauważą, że nauczyciel świadomie rozumie swoje dzieci, pojawia się pytanie, czy ma on wszystkie cechy, które powinny być obecne w arsenale umiejętności każdego specjalisty w dziedzinie pedagogiki.
Dlaczego spotykają się nieprofesjonalni nauczyciele?
W rzeczywistości istnieją szczególne przesłanki, aby niewłaściwa osoba mogła zajmować stanowisko nauczyciela.
Po pierwsze, dzisiejszy system edukacji nie jest odpowiednio finansowany - dotyczy to w szczególności ogólnej fazy edukacji: szkół, liceów, gimnazjów. Niskie wynagrodzenie nie przemawia do wykwalifikowanych specjalistów i stają się bardziej opłacalne, a mniej wykształceni nauczyciele o niższym współczynniku profesjonalizmu idą do pracy w nowoczesnych szkołach.
Po drugie, nauczyciele personelu szkolnego o niewystarczająco wysokim poziomie umiejętności pedagogicznych mają skłonność do przenoszenia wrogości wobec uczniów w procesie edukacyjnym. Stąd konsekwencja tego, że nauczyciel nie docenia ocen. Jeśli nacisk kładziony jest właśnie na brak pedagogiki nauczyciela, być może kluczową kwestią w tym problemie jest niezdolność nauczyciela do odróżnienia osobistego negatywu od procesu edukacyjnego. Jest to brak profesjonalizmu większości z tych nauczycieli.
Co popycha nauczycieli do przestępstw pedagogicznych?
Ale dlaczego nauczyciele nie doceniają swoich podopiecznych? Jaki jest powód tego zachowania? Przyczyn tego może być wiele:
- antypatia do ucznia - dziecko może początkowo być nieprzyjemne dla nauczyciela, a ze względu na swoje zachowanie anty-pedagogiczne ten ostatni może nie działać zgodnie z kartą;
- niezadowalające zachowanie ucznia - wierny uczeń, który ciągle narusza dyscyplinę, może na poziomie podświadomości poważnie irytować nauczyciela, dlatego jest on następnie skłonny do naruszania przepisów dotyczących procesu edukacyjnego dotyczących tego konkretnego ucznia;
- obelgi ze strony ucznia wobec nauczyciela lub członków jego rodziny są prawdopodobnie najczęstszą przyczyną niemedagogicznego zachowania nauczyciela, opartego na zranionych uczuciach nauczyciela jako osoby.
Obiektywna ocena sytuacji
A co jednak, jeśli nauczyciel rozumie oceny? Bardzo ważnym punktem w takiej sytuacji, jeśli ktoś już się rozwinął, jest obiektywna analiza tego, co się wydarzyło. Zazwyczaj takie przypadki są przekazywane przez dzieci rodzicom w znacznie bardziej zniekształconej formie niż w rzeczywistości. I zamiast rzucać się do dyrektora ze skargami, rodzice powinni upewnić się co do prawdziwości słów ich dziecka. Jeśli dziecko myśli, że jest naruszane lub umyślnie nie docenia swojego poziomu wiedzy, nie jest to powód do poddania się jego zapewnieniom, jako stuprocentowej informacji. Takie przypadki wymagają szczegółowego rozpatrzenia.
Akcja rodzica
Jeśli jednak informacje zostaną potwierdzone, a nauczyciele zostali naprawdę skazani za taką zbrodnię pedagogiczną, najpierw warto zebrać komitet nadrzędny i ustalić sytuację na poziomie klasy, nie wykraczając poza ramy i „nie wyjmując brudnej bielizny z chaty”, jak się powszechnie mówi. Jeśli okaże się, że taka sytuacja rozwinęła się po raz pierwszy, że pozostali rodzice nie mieli takich problemów z tym nauczycielem, musisz zaprosić samego nauczyciela do negocjacji i dowiedzieć się z nim wszystkich chwil, które dotyczą obu stron. Porozmawiaj i dowiedz się, dlaczego nauczyciel rozumie oceny dziecka - być może wszystko nie jest takie złe i problem można łatwo rozwiązać. Pozytywnym rezultatem takiej rozmowy jest często eliminacja nieporozumień między rodzicami, uczniami i nauczycielem, a także przejście do normalnych relacji w późniejszym procesie edukacyjnym.
Gdzie iść, jeśli nauczyciel rozumie oceny?
Jeśli osobista rozmowa do niczego nie doprowadziła, a walczące strony nie osiągnęły konsensusu, należy podjąć bardziej radykalne środki. Po pierwsze, dyrektor musi zdawać sobie sprawę z tego, co się dzieje - po poinformowaniu go i domaganiu się rozwiązania obecnego stanu rzeczy rodzic zapewni swojemu dziecku nauczyciela zastępczego lub osiągnie w ten sposóbbardziej lojalny wobec niego. Jeśli sytuacja nie uległa zmianie na poziomie dyrektora, istnieją wyższe organy, w których można złożyć skargę - okręgowy komitet wykonawczy, administracja miasta lub wreszcie ministerstwo edukacji.
Jak radzić sobie z takimi sytuacjami?
Czy nauczyciel ma prawo nie doceniać ucznia? Nie Nie ma jednego dobrego powodu. Aby zapobiec takim sytuacjom, dyrektor szkoły powinien bardziej selektywnie wybierać kandydatów na wolne stanowiska nauczyciela, a rodzic powinien uważniej monitorować zachowanie swojego dziecka i prowadzić więcej rozmów na temat jego procesu edukacyjnego i jego relacji z nauczycielem jako całością.