Aktywna zawodowo populacja Rosji: cechy, wielkość

W związku z ostatnimi wydarzeniami wzrosła liczba osób aktywnych zawodowo w Rosji. Wynika to z wprowadzonych reform, które zostały wprowadzone zgodnie z wymogami Międzynarodowej Organizacji Pracy. Państwo dołączyło w tym roku do nowych standardów i według nich populacja aktywna zawodowo nie ma obecnie limitu wieku.

Aby być bardziej precyzyjnym, górny pasek został usunięty. Zgodnie ze starymi wymaganiami zakres wahał się od piętnastu do siedemdziesięciu dwóch lat. Ale odtąd wszyscy starzy ludzie będą zaliczani do zasobów pracy. Rząd przypisuje to temu, że wiele osób nadal pracuje nawet po przejściu na emeryturę. Ale najprawdopodobniej takie reformy tłumaczy planowany wzrost wieku emerytalnego. W tym artykule omówiono aktywną gospodarczo populację Rosji.

Co zawiera ta koncepcja?

Wszyscy mieszkańcy kraju są podzieleni na dwie ogromne kategorie. Są to bezrobotni i zasoby pracy. Aktywną ekonomicznie populację można określić, odejmując drugą kategorię od całkowitej populacji. Siła robocza oznacza tę kategorię ludzi, która wykorzystuje swoją zdolność do produkcji towarów i świadczenia usług na właściwym rynku. Ale ponieważ Rosja przestrzega teraz międzynarodowych standardów, według nich ta definicja ma dwa znaczenia semantyczne. Cechą klasyfikacyjną jego separacji jest tylko scharakteryzowany czas. Oznacza to, że można wyróżnić następujące typy tej koncepcji:

1. Zasoby pracy, które są zaangażowane w dowolny rodzaj działalności w określonym okresie. Ten wskaźnik zależy od dnia, miesiąca, tygodnia i tak dalej. Oznacza to, że możemy powiedzieć, że jest to aktywna siła robocza.
2. Jeśli ekonomicznie aktywną populację określa się na okres dłuższy niż siedem dni, wówczas charakteryzuje ją koncepcja zwykłego aktywnego.

Jakie są kryteria ustanowienia tej kategorii?

Udział ludności aktywnej zawodowo zależy od wielu różnych czynników. Dla każdego kraju są one indywidualne i są ustalane według uznania rządu. Ale jeśli kraj przestrzega światowych standardów, na przykład Międzynarodowej Organizacji Pracy, wówczas jego ustawodawstwo nie powinno być sprzeczne z wymogami przyjętymi między innymi krajami. Ramy, zgodnie z którymi określa się populację aktywną zawodowo, obejmują kryteria zdolności prawnej, poziom szkolenia zawodowego, granicę wieku i ramy prawne.

Jak ustala się limit wieku?

Jeśli chodzi o czynnik, taki jak granica wieku, istnieją pewne kryteria. Wynika to głównie z wymagań międzynarodowych. Po pierwsze, zgodnie ze standardami różnych organizacji światowych, zakres, w jakim określane są zasoby pracy państwa, jest ograniczony ze wszystkich stron przez granice. Oznacza to, że istnieje minimalny próg i maksimum. Ale nawet te wskaźniki nie mają wyraźnego wyrażenia liczbowego. Istnieją dwie kategorie:

1. Wskaźniki mające zastosowanie do gromadzenia i analizy danych dotyczących działalności gospodarczej. Ten zakres jest nieco zawężony. W Rosji jego dolna granica wynosi szesnaście lat. Górny limit zależy od płci. Dla kobiet jest to pięćdziesiąt pięć lat, a dla mężczyzn - sześćdziesiąt.
2. Wskaźniki mające zastosowanie do podziału i grupowania zasobów pracy.Zakres ten wynosi od piętnastu do siedemdziesięciu dwóch lat (ale od bieżącego roku górna granica została usunięta dla Federacji Rosyjskiej). Liczba ta jest niezbędna do specjalistycznych badań, analizy danych statystycznych.

Różnica w tych kategoriach wskaźników wynika z faktu, że w Federacji Rosyjskiej istnieją aktywni emeryci i renciści. W kraju większość osób w rozsądnym wieku jest zmuszona lub chce kontynuować pracę. To samo dotyczy młodych ludzi, nastolatków pracujących z tych samych powodów.

Ogólnie mówiąc, ekonomicznie aktywną populacją kraju są osoby zamieszkałe w kraju, które są zaangażowane w świadczenie usług i produkcję towarów i znajdują się w określonym zakresie. Zaczyna na progu piętnastu lat.

Które osoby należą do kategorii „zasobów pracy”?

Aktywna ekonomicznie populacja jest podzielona na dwa duże gatunki. Są to osoby, które są bezpośrednio zaangażowane w jakąkolwiek działalność zarobkową lub są bezrobotne. Pierwsza kategoria obejmuje następujące rodzaje zasobów ludzkich:

• Osoby wykonujące czynności zgodnie z umową o pracę.
• Osoby o statusie prywatnych przedsiębiorców.
• Pracownicy pomocniczy.
• Osoby zajmujące się sprzedażą towarów lub świadczeniem usług zgodnie z zawartymi umowami jednorazowymi.
• Osoby zaangażowane w podobne działania, jak w poprzednim akapicie. Różnica dotyczy tylko dokumentu regulacyjnego. Oto umowa cywilna.
• Osoby zajmujące wyznaczone stanowisko lub określone stanowisko, za które wymagana jest rekompensata materialna.
• Osoby w służbie wojskowej w siłach zbrojnych Federacji Rosyjskiej lub w alternatywnej służbie cywilnej.
• Osoby będące studentami zawodowych instytucji edukacyjnych średniej lub najwyższej kategorii.
• Osoby, które z przyczyn określonych w ustawie są czasowo nieobecne w miejscu pracy.
• Członkowie stowarzyszeń i partnerstw biznesowych.

Kim są „bezrobotni”?

Druga kategoria ludności w wieku produkcyjnym obejmuje osoby bezrobotne. Zgodnie z definicją Międzynarodowej Organizacji Pracy są to ci obywatele, którzy nie są zatrudnieni w żadnej dziedzinie działalności, którzy nie otrzymują rekompensaty materialnej. Ale jednocześnie uważa się, że szukają wakatu i we właściwym czasie są gotowi go zdobyć. Zapewnia również taką opcję, że osoba ta podejmuje próbę założenia własnej firmy.

Liczba bezrobotnych jest oficjalnie rejestrowana przez specjalne organy państwowe. W regionach służby zatrudnienia to robią. Ale dzieje się tak tylko w teorii, która jest opracowywana zgodnie z analizą danych uzyskanych z badań przykładowych. W rzeczywistości liczba bezrobotnych w Rosji jest znacznie większa.

Jak klasyfikowane są zasoby pracy?

Ta kategoria obywateli ma swoją własną strukturę, która zależy od różnych cech klasyfikacyjnych. Głównym jest status zatrudnienia. W stosunku do niego ustalono rolę podmiotu i jego pozycję w społeczeństwie. Rozdzielenie według tego kryterium wynika z relacji jednostki z otaczającymi ją ludźmi. Drugim czynnikiem separacji jest lista uprawnień i obowiązków przypisanych pracownikowi. Zgodnie z takim kryterium, jak status zatrudnienia, rozróżnia się trzy kategorie. Są to pracownicy najemni, którzy nie pracują na podstawie umowy o pracę i inni.

Kim są pracownicy?

Ta kategoria ludności aktywnej zawodowo obejmuje osoby, których aktywność zawodowa jest wykonywana zgodnie z umową o pracę. Jest to umowa, którą można ustalić ustnie, na piśmie lub w formie umowy. Zabezpiecza obowiązki i prawa dwóch stron - pracodawcy, czyli kierownika przedsiębiorstwa i pracownika.Umowa przewiduje również rekompensatę materialną, którą osoba otrzyma za wykonaną pracę. Forma płacy jest również stała, ponieważ może być zarówno w naturze, jak i pod względem pieniężnym.

Pod względem okresu, na jaki umowa jest zawarta, pracownicy najemni dzielą się na kilka rodzajów. Są to pracownicy stali, tymczasowi, sezonowi lub przypadkowi.

Które osoby nie należą do pracowników najemnych?

Dotyczy to osób z drugiej i trzeciej kategorii. Po pierwsze, są to osoby bezpośrednio zaangażowane w samozatrudnienie. Oznacza to, że ten podgatunek obejmuje pracodawców. Są to ludzie, którzy wykonują swoją pracę w podległym im przedsiębiorstwie.

Po drugie, składnikiem tej kategorii ludności aktywnej zawodowo są osoby, których sferę określa działalność związków zawodowych. Mogą to być także ludzie, których praca związana jest z kunsztem. Ale wciąż muszą pracować tylko dla siebie.

Po trzecie, bez umowy o pracę podmioty, które pracują niezależnie lub współpracują z innymi, prowadzą działalność związaną z pracą. Ich praca przynosi im zysk. Osobliwością tej kategorii jest to, że nie wykorzystują zatrudnionych pracowników do celów osobistych, którzy są zatrudnieni na bieżąco.

Może to również obejmować członków spółdzielni i firm rodzinnych. W tym drugim przypadku nie jest konieczne otrzymywanie rekompensaty materialnej.

Ponadto osoby, które z tego czy innego powodu nie oferują swoich usług na rynku pracy, nie należą do pracowników. Należą do trzeciej kategorii, to znaczy nie są w żaden sposób klasyfikowane.

Kto jest nieaktywny?

Ludność aktywna zawodowo stanowi prawie dziewięćdziesiąt procent populacji Federacji Rosyjskiej. Około sześć procent obywateli Rosji jest nieaktywnych. Przeważnie są to ludzie, którzy z powodu pewnych okoliczności nie są w stanie pracować. Może to obejmować studentów w pełnym wymiarze godzin, osoby starsze, niepełnosprawne. Ta kategoria obejmuje osoby bezrobotne oraz osoby, które w zasadzie nie muszą otrzymywać rekompensaty materialnej. Część nieaktywnej populacji to także osoby zmuszone do opieki nad niezależnymi lub słabymi krewnymi.

Jakie są statystyki zasobów pracy w Rosji?

Aktywna zawodowo populacja to ponad siedemdziesiąt dwa miliony rosyjskich obywateli. Większość zasobów pracy koncentruje się w regionie metropolitalnym, a najwyższą stopę bezrobocia odnotowano w Inguszetii. To doskonale pokazuje obraz sytuacji w zakresie stopy zatrudnienia w Rosji.