Inflacja to proces podnoszenia cen towarów i usług w miarę upływu czasu. Aby określić jego poziom, stosuje się wskaźnik inflacji.
Pojęcie inflacji. Historia wyglądu
Inflacja jako zjawisko w systemie finansowym była znana nawet w starożytnym świecie. Jednak w tamtych czasach było inaczej niż dzisiaj. Na przykład inflacja była spowodowana nadmiernym wybijaniem monet lub wykorzystaniem miedzi do produkcji metali szlachetnych. Taki proces był powszechnie nazywany „korupcją monet”. Nawiasem mówiąc, historykom udało się nawet znaleźć dane na temat deprecjacji jednostki monetarnej starożytnego Rzymu siostrzeństwo.
Do połowy ubiegłego stulecia inflacja była postrzegana przez ludność jako klęska żywiołowa. Dopiero po wprowadzeniu wszechobecnej statystycznej rachunkowości działalności podmiotów gospodarczych w USA, Japonii i wielu krajach Europy Zachodniej kontrolowano inflację. Jednocześnie prawa własności producentów nie zostały naruszone. Ponadto podjęte środki nie wpłynęły negatywnie na poziom konkurencji towarów i usług na rynkach krajowych. Należy zauważyć, że oprócz kontroli statystycznej dużą rolę w ograniczeniu inflacji odegrał system rozproszonych regulatorów cen.
Inflacja w ZSRR
W Związku Radzieckim nie było inflacji. Z wyjątkiem tak zwanego „deficytu”. Faktem jest, że w ZSRR istniała taka organizacja jak Państwowy Komitet ds. Cen pod Radą Ministrów ZSRR. Jego funkcje obejmowały regulowanie relacji między producentami a konsumentami. Stało się tak poprzez kontrolowanie kosztów produkcji i zysków.
Standaryzację tę przeprowadził Instytut Badań Planowania i Norm w ramach Państwowego Komitetu Planowania ZSRR (NIIPiN). Do jego zadań należało opracowywanie marż zysku, które byłyby naukowo uzasadnione. Ponadto instytut pracował nad określeniem norm zużycia pośredniego, a także innych kosztów różnych instytucji i organizacji, z uwzględnieniem ich cech regionalnych, sektorowych i technologicznych.
Prognoza inflacji
Aby dokładnie przewidzieć przyszłe działania przedsiębiorstwa, konieczna jest ocena nie tylko własnych zasobów wewnętrznych, ale także dodatkowych czynników niezależnych od organizacji. Czynniki te są konsekwencją cech środowiska zewnętrznego, ale jednocześnie mają ogromny wpływ na wyniki działań każdego producenta. Parametry te obejmują inflację, którą można przewidzieć za pomocą wzoru do obliczania inflacji.
Organy administracji publicznej działają jako źródło informacji makroekonomicznych, które analizują i sporządzają prognozy dotyczące sytuacji gospodarczej i finansowej. Ponadto monitorują trendy w kursie waluty krajowej, wzrosty cen, a także oceniają strukturę kosztów towarów i usług nie tylko w kraju, ale na całym świecie. W procesie prognozowania rozwoju finansowego i gospodarczego przedsiębiorstwa należy wziąć pod uwagę zmiany inflacyjne. Mają znaczący wpływ na wiele aspektów organizacji.
Wskaźnik inflacji
Jednym z głównych i oczywistych wskaźników deprecjacji pieniądza jest wskaźnik inflacji. Wzór, na podstawie którego jest obliczany, pomaga określić całkowity wzrost wartości towarów i usług w określonym przedziale czasu.Jest to określane poprzez zsumowanie poziomu ceny bazowej na początku okresu sprawozdawczego (przyjmowanego jako jeden) i stopy inflacji dla rozważanego przedziału. Formuła inflacji w tym przypadku jest następująca: AIt= 1 + TItgdzie
TIt - roczna stopa inflacji. Wskaźnik ten charakteryzuje ogólny wzrost poziomu cen w danym okresie i jest wyrażony w procentach. Z kolei wskaźnik ten jest obliczany przy użyciu wzoru stopy inflacji: TIt= (1 + TIm)12-1 gdzie
TIm — średnia miesięczna stopa inflacji, pod warunkiem że jest jednolita przez cały rok.
Planując roczny budżet firmy, należy wziąć pod uwagę następujące wskaźniki:
1) inflacja, zmieniająca się w czasie. W tym miejscu należy wziąć pod uwagę fakt, że dynamika inflacji często nie pokrywa się z wahaniami kursów walut;
2) możliwość włączenia do budżetu kilku jednostek monetarnych;
3) niejednorodność inflacji. Innymi słowy, dla różnych rodzajów towarów, usług, zasobów ceny zmieniają się na różne sposoby, a ich stopy wzrostu mogą się różnić;
4) państwowa regulacja wartości niektórych grup towarów i usług.
Uwzględnianie inflacji w obliczaniu rentowności transakcji finansowych
Przy obliczaniu wymaganego poziomu dochodu z transakcji finansowych należy wziąć pod uwagę czynnik inflacji. Jednocześnie narzędzia wykorzystywane w obliczeniach służą do określania wysokości tzw. „Premii inflacyjnej”, a także ogólnego poziomu nominalnej wydajności. Obecność w tej formule obliczeniowej stopy inflacji pozwala firmie zrekompensować straty inflacyjne, a także uzyskać niezbędny poziom zysku netto.
Obliczanie „premii inflacyjnej”
Aby obliczyć wymagany rozmiar premii inflacyjnej, stosuje się następujący wzór:
Pi = P x TI,
gdzie Pi jest kwotą premii inflacyjnej za określony czas,
P jest wartością początkową podaży pieniądza,
TI - stopa inflacji dla rozważanego przedziału czasu w postaci ułamka dziesiętnego.
Wzór na obliczanie inflacji przy określaniu całkowitego niezbędnego poziomu dochodu z transakcji finansowej jest następujący: Dn = Dr + Pi,
gdzie Dn jest całkowitą nominalną kwotą wymaganego dochodu z transakcji finansowej. W takim przypadku brany jest pod uwagę współczynnik inflacji dla rozpatrywanego okresu.
Dr - rzeczywista kwota wymaganego dochodu z transakcji finansowej w rozważanym okresie. Ten wskaźnik jest obliczany na podstawie odsetek prostych lub złożonych. Proces obliczania wykorzystuje rzeczywistą stopę procentową.
Pi - premia inflacyjna za okres objęty przeglądem.
Obliczanie wymaganego zwrotu
Aby obliczyć wymaganą stopę zwrotu z transakcji finansowych, biorąc pod uwagę poziom inflacji, formuła jest następująca:
UDn = (Dn / Dr) - 1.
W tym przypadku UDn reprezentuje niezbędny stopień rentowności transakcji finansowych, biorąc pod uwagę inflację w postaci ułamka dziesiętnego, Дн - całkowita nominalna kwota wymaganego dochodu z transakcji finansowej w rozważanym okresie czasu, Др - rzeczywista kwota niezbędnego dochodu z transakcji finansowej w danym przedziale czasu.
Rozliczanie inflacji za pomocą walut obcych
Należy podkreślić, że raczej trudno jest dokonać dokładnej prognozy stopy inflacji za pomocą formuły. Ponadto proces ten jest czasochłonny, a jego wynik zależy w dużej mierze od wpływu czynników subiektywnych. Dlatego możesz użyć innego skutecznego narzędzia do zarządzania finansami.
Polega ona na zamianie pieniędzy, które będą otrzymywane w formie dochodu z transakcji finansowych, na jedną z głównych i stabilnych walut światowych. To całkowicie wyeliminuje czynnik inflacji. W takim przypadku stosowany jest kurs obowiązujący w momencie obliczania.
Formuła Fishera
Formuła inflacyjna Fischera została po raz pierwszy opublikowana w jego 1911 numerze The Purchasing Power of Money. Do dziś jest przewodnikiem dla specjalistów w dziedzinie makroekonomii, którzy są przekonani, że jej wzrost zależy od ilości pieniądza w obiegu. Autorem formuły jest amerykański ekonomista i matematyk Irving Fisher. Istotą formuły jest określenie i podejście do funduszy kredytowych, odsetek i zjawisk kryzysowych. Wygląda to tak: MV = PQ,
gdzie M jest wielkością podaży pieniądza w obiegu, V jest prędkością obiegu masy gotówki, P jest ceną, Q jest liczbą sprzedanych produktów i usług. Formuła inflacyjna Fischera jest wskaźnikiem makroekonomicznym i nadal służy jako jedno z najważniejszych i najczęściej używanych narzędzi. Mówiąc prościej, równanie to pokazuje wprost proporcjonalny związek między poziomem cen towarów i usług a wielkością ich produkcji z jednej strony, a ilością podaży pieniądza w obiegu z drugiej strony. Jednocześnie masa gotówki jest odwrotnie proporcjonalna do prędkości obiegu całkowitej masy gotówki.
Oferta pieniężna w Rosji
Obecnie stopa rotacji podaży pieniądza w rosyjskiej gospodarce wykazuje tendencję do spowalniania. Jednocześnie gwałtowne skoki tego wskaźnika z reguły odpowiadają nagłym zmianom kursu rubla w stosunku do głównych walut światowych. Spowolnienie obiegu podaży pieniądza ma dwa główne powody. Pierwszym z nich jest spowolnienie produktu krajowego brutto. Drugim powodem jest wzrost inflacji. W przyszłości ten stan rzeczy może doprowadzić do sytuacji, w której podaż pieniądza stanie się po prostu nieograniczona.
Tutaj trzeba wrócić do formuły Fishera i podkreślić jeden interesujący szczegół. Wskaźnik rotacji podaży pieniądza jest konsekwencją parametrów równania. W tej chwili nie ma ustalonej metodologii monitorowania tego wskaźnika. Niemniej jednak sama formuła inflacyjna, dzięki swojej prostocie i łatwości zrozumienia, zakorzeniła się we współczesnej teorii makroekonomicznej.
Jednym z głównych problemów polityki pieniężnej kierownictwa Federacji Rosyjskiej jest niepoważne podejście do wysokiej stopy refinansowania. To z kolei powoduje spadek poziomu produkcji przemysłowej i stagnację sektora rolnictwa w gospodarce. Czołowi ekonomiści tego kraju rozumieją szkodliwość tego podejścia.
Ale dziś należy z przykrością zauważyć, że urzędnicy rządowi Banku Centralnego i Ministerstwa Finansów odpowiedzialni za politykę pieniężną kierują się interesem monopolistów. Dla tych grup przedsiębiorców korzystne jest utrzymanie obecnych dyspozycji w zakresie dynamiki zmian cen i ich struktury.