Praca wychowawcza jest rodzajem kary, którą sąd przyznaje winnej osobie za popełnienie zbrodni. W takim przypadku osoba musi pracować przymusowo, a część jej dochodów zostanie przeznaczona na dochody państwa. Egzekucja kary w postaci pracy korekcyjnej odbywa się w drodze specjalistycznych inspekcji zlokalizowanych w miejscowości, w której mieszka skazany. Minimalny okres takiej kary wynosi dwa miesiące, a maksymalny - dwa lata. Zostanie to napisane bardziej szczegółowo w tym artykule.
Najważniejsze
Wielu obywateli wie, że istnieje taka forma kary jak praca korekcyjna. Jego głównym celem jest reedukacja skazanych bez rzeczywistej izolacji od społeczeństwa. Egzekucja kary w postaci pracy korekcyjnej dokonywana jest przez winnego w miejscu wykonywania pracy. To jest prawo. W przypadku, gdy winny nie jest nigdzie zatrudniony, organy samorządu, w porozumieniu z inspekcją kryminalną, niezależnie wybierają miejsce, w którym skazany zostanie zmuszony do pracy, ale tylko w miejscu zamieszkania skazanego.
Od wynagrodzenia osoby odbywającej karę potrącane są kwoty pieniężne w przychodach państwowych. Kwota ta może wynosić od 5 do 20 procent. Jest to określone w wyroku sądu.
Okres, w którym wykonanie kary w postaci pracy korekcyjnej potrwa, może wynosić od 2 miesięcy do dwóch lat.
Co należy wiedzieć
W przypadku, gdy dana osoba uchyla się od odbycia kary pracy naprawczej, sąd może zastąpić ją pracą przymusową lub pozbawieniem wolności. Działania te są przeprowadzane przez organ tylko na wniosek kontroli kryminalnej, która prowadzi rejestr takich skazanych.
Jeżeli praca korekcyjna zostanie zastąpiona pracą przymusową, termin odbycia kary wynosi jeden dzień na 1 dzień. Jest to zapisane w art. 50 Kodeksu przestępczości. Jeżeli sąd zastępuje pracę wykonawczą izolacją od społeczeństwa, czas odbywania kary oblicza się w taki sposób, aby jeden dzień w miejscach pozbawienia wolności był równoważny z trzema dniami pracy wykonawczej.
Działania inspekcyjne
Po pierwsze, określony organ musi zarejestrować osobę skazaną i monitorować wykonywanie kary w formie pracy korekcyjnej. W przypadku, gdy winny nie jest nigdzie zatrudniony, organy samorządu lokalnego muszą wysłać go do prowadzenia obowiązkowych czynności urzędowych w każdym przedsiębiorstwie. W takim przypadku administracja powinna skoordynować tę kwestię z inspekcją karną.
Prace mające na celu poprawienie skazanego powinny być przez niego wykonywane tylko w miejscu zamieszkania.
Czas
Sprawcy są wysyłani przez inspekcję karną do pracy naprawczej w ich głównym miejscu pracy nie później niż trzydzieści dni po otrzymaniu odpowiedniego postanowienia sądu z kopią wyroku. Terminy muszą być ściśle przestrzegane.
Praca wykonywana przymusowo przez skazanych nie może być krótsza niż dwa miesiące i dłuższa niż 2 lata. To jest prawo. Są oni mianowani w formie głównej kary i tylko wtedy, gdy wskazuje na to artykuł specjalnej części kodeksu okrucieństwa, zgodnie z którym winna została skazana.
Przykład
Przez długi czas mężczyzna nie wypłacał żonie nakazu sądowego na utrzymanie wspólnego dziecka.Śledczy wszczął postępowanie karne. Podczas procesu mężczyzna przyznał się do winy, a także wyjaśnił, że nie wypłacił alimentów, ponieważ nie pracował i często pił. Rząd uznał go za winnego i skazał na karę na pięć miesięcy. Co więcej, siedem procent dochodu państwa powinno zostać potrącone z jego zarobków, a zaległe alimenty były również wypłacane z pozostałej części.
Na podstawie porozumienia między lokalną administracją a inspekcją karną skazanego wysłano do pracy na placu budowy.
Zgodnie z prawem
Art. 39 Kodeksu postępowania karnego Federacji Rosyjskiej wskazuje, że kontrola wykonawcza ma obowiązek:
- prowadzić ewidencję osób skazanych, którym sąd przypisuje pracę korekcyjną;
- wyjaśnić winnym, jak powinni się zachowywać podczas odbywania kary;
- w celu kontrolowania tych osób i zapewnienia, że administracja przedsiębiorstwa, w którym pracują skazani, nie narusza wymogów kary;
- w celu wykonania określonej pracy ze sprawcami, która będzie miała charakter edukacyjny, ponadto muszą w tym uczestniczyć policjanci;
- monitorować zachowanie skazanych, rejestrować wszystkie naruszenia;
- skontaktować się z lokalną administracją, jeśli chcesz zmienić miejsce odbywania kary;
- decydować o przymusowej dostawie skazanych, którzy nie przybyli na znak na wezwanie inspektora;
- do podjęcia działań w celu wyszukania osób, które unikają odbywania kary, a także przygotowania dla nich dokumentów i przekazania ich odpowiednim organizacjom, jeśli nie ustalono ich lokalizacji.
Do kogo nie są przypisani
Art. 50 Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej wskazuje, że istnieją pewne kategorie obywateli, którzy nie mogą odbywać swoich wyroków w formie prac mających na celu ich poprawienie. Należą do nich następujące osoby:
- osoby niepełnosprawne z pierwszej grupy, ponieważ ze względu na stan zdrowia nie będą w stanie w pełni pracować dla dobra państwa;
- kobiety, które oczekują narodzin dziecka;
- kobiety, które mają dzieci poniżej trzeciego roku życia;
- wojsko, które pełnią służbę na podstawie poboru lub na podstawie umowy (na zwykłych stanowiskach i sierżantach), ale pod warunkiem, że nie przepracowali przewidzianego prawem okresu służby poborowej.
Okazuje się zatem, że nie wszyscy obywatele, którzy dopuścili się czynów niezgodnych z prawem, mogą zostać skazani na karę w formie pracy mającej na celu ich naprawienie. To po raz kolejny podkreśla w treści art. 50 Kodeksu karnego, który określa, który z skazanych nie może zostać ukarany.
Funkcja
Praca wychowawcza jako forma kary jest obowiązkową czynnością urzędową skazanego w przedsiębiorstwie, w którym pracuje on na stałe lub w którym został określony decyzją lokalnych organów administracji i kontroli, w których jest zarejestrowany. Ponadto procent przekazywany do budżetu państwa jest obliczany na podstawie jego dochodów w tym okresie. Kwota ta jest płatna na rzecz skarbu państwa, niezależnie od tego, czy skazany ma długi, które muszą zostać spłacone zgodnie z dokumentami wykonawczymi.
Wiele winnych, które przed wydaniem wyroku przez organ sądowy nie miały określonego miejsca oficjalnej działalności, zostanie przydzielone do pracy przez organ administracji lokalnej, ale tylko w drodze porozumienia z inspektoratem wykonawczym. Z reguły skazani są zaangażowani w społecznie przydatną pracę i pomoc w miejscu pracy. Wielu winnych mężczyzn zostaje wysłanych do pracy na budowie. Tam wyższy poziom wynagrodzenia, a zatem procent liczony od dochodu skazanego, płaconego na rzecz skarbu państwa, będzie znacznie wyższy.
Jednak sprawcy powinni pracować tylko w obszarze lub mieście, w którym mieszkają. Skazani wysłani do pracy w innym regionie są niedozwoleni.
Zamów
Po tym, jak inspektorat zajmujący się wykonywaniem wyroków otrzyma od sądu kopię orzeczenia i nakaz skazania na pracę przymusową, musi przekazać dokumenty przedsiębiorstwu, w którym skazany pracuje, nie później niż 30 dni. To jest prawo. W przypadku gdy skazany nie pracował nigdzie przed wydaniem wyroku przeciwko niemu, zostanie wysłany do pracy przymusowej do przedsiębiorstwa, o którym decyduje lokalna administracja. Ta kwestia musi zostać uzgodniona z inspekcją.
Ponadto skazany jest zarejestrowany w organie sprawującym kontrolę nad wykonywaniem wyroków. Do sądu, który wydał orzeczenie, wysyłane jest zawiadomienie, że ten akt procesowy został przyjęty do wykonania. Następnie skazany zostaje wezwany na kontrolę z dokumentami potwierdzającymi jego tożsamość. Winny powinien zostać wyjaśniony o wszystkich swoich prawach i obowiązkach, a także o procedurze odbywania kary. A także osoba otrzymuje rozkaz z warunkami, których należy przestrzegać.
Funkcjonariusze organów ścigania powinni monitorować skazanego i sprawdzać go w miejscu zamieszkania i pracy.
Gdzie zatrudniani są winni?
Jeśli skazany nigdzie nie pracuje, miejsce jego obowiązkowej działalności urzędowej powinny ustalić władze lokalne. Ta kwestia musi zostać uzgodniona z Inspektoratem Wykonawczym. Z reguły jeśli skazany mieszka poza miastem, będzie zatrudniony na obszarach wiejskich. W końcu sprawca powinien wykonywać swoje oficjalne czynności tylko tam, gdzie mieszka.
Praca na obszarach wiejskich zawsze ma bardziej korzystny wpływ na skazanego i pozwala mu szybciej rehabilitować się i podążać drogą korekty. Zwłaszcza, jeśli wcześniej osoba nigdy nie mieszkała poza miastem, nie troszczyła się o zwierzęta gospodarskie w gospodarstwach i nie monitorowała gospodarstwa. Co więcej, w wielu wioskach są przedsiębiorstwa i instytucje, w których pracownicy są zawsze potrzebni, ponieważ lokalni mieszkańcy nie chcą pracować za niewielką pensję i wyjeżdżać do miasta.
Kto może zostać uznany za sprawcę naruszenia
Zgodnie z prawem skazany musi odbyć karę w formie pracy korekcyjnej. Kodeks karny Federacji Rosyjskiej stanowi, że w przypadku oszustwa sąd może zastąpić je więzieniem. Ponadto często zamiast określonego rodzaju kary zalecana jest praca przymusowa. To jest prawo.
Jeżeli skazany już dopuścił się naruszenia ustalonej procedury wykonywania kary w postaci pracy naprawczej, inspekcja musi wydać mu pisemne ostrzeżenie. Następnie informacje te zostaną zapisane na jego karcie konta i oznaczone w aktach osobistych.
Aby więc osoba skazana mogła zostać uznana za naruszającą porządek odbywania kary, potrzebuje:
- nie wychodzić z pracy w ciągu 15 dni po zarejestrowaniu się w kontroli;
- nie przychodzić do znaku we wskazanym czasie bez konkretnego uzasadnionego powodu (jeśli dana osoba jest chora, musisz wziąć zaświadczenie od lekarza);
- nieprzestrzeganie warunków i zasad odbywania kary przewidzianych przez PEC;
- pojawiają się w miejscu pracy, gdy są pod wpływem alkoholu.
Jeżeli sprawca wykonuje jedno z tych działań, inspekcja wykonawcza ma prawo złożyć wniosek do sądu z wnioskiem o zmianę osoby skazanej na inną karę określoną w ustawie.
Ban
Skazany nie może samodzielnie zrezygnować z miejsca pracy, w którym odbywa karę. Jest on uprawniony do tego tylko za odpowiednią zgodą inspekcji wykonawczej. Aby uzyskać zgodę tego organu na zwolnienie, sprawca musi wskazać powody, dla których uważa, że kontynuowanie prac mających na celu jego poprawienie jest niemożliwe.Jeśli inspekcja uzna je za pełne szacunku i uzasadnione, pozwoli to skazanemu zaprzestać pracy w przedsiębiorstwie.
Okres odpoczynku
W chwili, gdy skazani odbywają wyroki w formie pracy mającej na celu ich poprawienie, mają oni prawo do corocznego urlopu, który jest im przyznawany dopiero po uzgodnieniu przez pracodawcę z inspekcją wykonawczą. Czas takiego odpoczynku wynosi osiemnaście dni. Inne rodzaje urlopu są przyznawane skazanemu na ogólnych podstawach przewidzianych przez prawo.
Holding
Podobnie jak wszyscy inni obywatele pracujący w przedsiębiorstwie, skazani na karę w formie pracy mającej na celu ich skorygowanie, płace są wypłacane. Tylko dochody skazanego są potrącane w wysokości od pięciu do dwudziestu procent dochodu państwa. Jest to określone w wyroku sądu. Kwoty te są wypłacane przez kierownika organizacji za cały okres, w którym skazany odbył karę. Nie zależą one od zobowiązań dłużnych osoby z tytułu tytułu egzekucyjnego.
Ponadto szef organizacji, a także sam sprawca, mogą zwrócić się do organu sądowego z oświadczeniem o zmniejszeniu wielkości odliczeń z powodu złej sytuacji finansowej tego ostatniego. W przypadku unieważnienia lub zmiany wyroku sądowego środki, które zostały niepotrzebnie potrącone skazanemu, powinny zostać mu zwrócone.
Kończąc
Ostatniego dnia skazanego, który wykonuje pracę naprawczą, inspekcja wysyła do organizacji powiadomienie wskazujące, że od jego pensji nie trzeba już pobierać żadnych potrąceń. Jeżeli strona winna zostanie zwolniona z kary z innych powodów, organ wykonawczy musi przekazać dokumenty przedsiębiorstwa potwierdzające to nie później niż następnego dnia od ich otrzymania. W książce potwierdzającej oficjalną działalność skazanego zamieszczono zapis, że okres pracy orzeczeniem sądu nie jest liczony do stażu pracy.
Kto zatwierdza
W przypadku gdy osoba skazana na pracę naprawczą nie ma stałej kariery zawodowej, zostaje wysłana do przedsiębiorstwa, w którym określa ją lokalny rząd. Ta kwestia jest zawsze uzgadniana z inspekcją karną.
Z reguły lista prac korekcyjnych i przedsiębiorstw, w których winni zostaną skazani, jest zawsze zatwierdzana przez kierownika lokalnej administracji miasta lub osady wiejskiej. Jest to konieczne, aby skazani natychmiast rozpoczęli użyteczną pracę i nie pozostawali bezczynni przez pewien okres czasu.
Ćwicz
Mężczyzna i kobieta, którzy są prawnie małżeństwem i mają wspólne dziecko, od dawna nie mieszkają razem. Ojciec dziecka nie dbał o jego wychowanie i nie brał udziału w życiu dziecka. Ponadto nie pomógł żonie finansowo utrzymać wspólnego dziecka. Matka dziecka została zmuszona do złożenia wniosku o alimenty od męża.
Mężczyzna nie pojawił się na spotkaniu, a sprawa była rozpatrywana bez jego udziału. Następnie kobieta otrzymała w swoich rękach dokument wykonawczy, który przekazała komornikom. Niemniej jednak próby odzyskania pieniędzy na utrzymanie dziecka od ojca siłą nie doprowadziły do niczego. Człowiek w każdy możliwy sposób unikał płatności i nie działał. Następnie śledczy wszczął postępowanie karne w związku z faktem, że ojciec nie wypłacił środków na utrzymanie dziecka. Na rozprawie mężczyzna przyznał się do winy, a także wyjaśnił, że nie przekazał alimentów swojej żonie, ponieważ nie mógł znaleźć pracy i nie miał źródła dochodu. Ponadto ojciec rodziny wyjaśnił, że żyje teraz kosztem swojej matki, która mu pomaga. Niemniej jednak sąd nie uznał powodów braku wypłaty alimentów za ważne i w związku z tym uznał mężczyznę winnym. Skazany został skazany na pięć miesięcy pracy naprawczej. Za karę poszedł służyć w lokalnym przedsiębiorstwie.Siedem procent dochodu państwa zostało potrącone z jego dochodów, a także zasiłek rodzinny na utrzymanie małoletniego dziecka.
Opierając się na praktyce, możemy stwierdzić, że ten rodzaj kary jest często stosowany przez sąd zamiast pozbawienia go winy. Chociaż w tym przypadku można to zrobić. W celu zapewnienia, że skazani zdają sobie sprawę z niezgodności z prawem swoich działań i nie popełniają już nowych okrucieństw, wykorzystywane są prace korekcyjne.