W tym artykule przyjrzymy się, jak uzyskać lokal mieszkalny we własności. Zgodnie z kodeksem mieszkaniowym Federacji Rosyjskiej mieszkalnictwo usługowe odnosi się do rodzaju nieruchomości, której nie można sprywatyzować. Niemniej jednak, jeśli zaobserwujesz szereg niezbędnych warunków, nadal możesz stać się właścicielem takiej przestrzeni życiowej.
Koncepcja mieszkania biurowego
Mieszkanie jest oficjalne, jeśli jest własnością jakiejkolwiek organizacji lub instytucji i jest przekazywane pracownikom tej organizacji na czas trwania umowy o pracę między pracownikiem a pracodawcą.
Prawo pobytu w takich domach, zgodnie z prawem, uważa się za tymczasowe. Oznacza to, że pracownik organizacji i jego rodzina mają prawo mieszkać na terytorium mieszkania biurowego przez cały okres obowiązywania umowy o pracę. Prawo to reguluje umowa o pracę.
Niniejsza umowa może zostać rozwiązana w drodze wzajemnego porozumienia stron lub z inicjatywy pracodawcy w dowolnym momencie. Wynajmujący ma prawo wypowiedzieć umowę najmu z własnej inicjatywy lub po wygaśnięciu umowy o pracę lub tylko na podstawie decyzji sądu. Ważną kwestią jest to, że umowa o pracę zostaje rozwiązana przed wygaśnięciem umowy o pracę, ale tylko wtedy, gdy pracownik został faktycznie zwolniony. Po rozwiązaniu stosunku pracy z pracownikiem korzystającym z mieszkań komunalnych firma ma prawo zażądać zwolnienia mieszkania. W takim przypadku pracownik nie ma prawa ubiegać się o alternatywne mieszkanie.
Kto nie może zostać eksmitowany?
W niektórych przypadkach pracodawca nie ma prawa żądać eksmisji byłego pracownika. Ten wyjątek dotyczy następujących kategorii obywateli:
- Pracownicy Federalnej Służby Bezpieczeństwa.
- Pracownicy departamentów spraw wewnętrznych.
- Celnicy.
- Personel wojskowy.
- Emeryci (starość).
- Pracownicy, którzy stracili zdrowie podczas wykonywania obowiązków wynikających z umowy o pracę.
Powyższe kategorie obywateli można eksmitować tylko wtedy, gdy zapewniono im alternatywne mieszkanie. Ale państwo nie zawsze ma taką możliwość.
Podstawowe warunki
Co mówi ustawa o mieszkalnictwie departamentalnym? Ustawa Federacji Rosyjskiej „W sprawie prywatyzacji ..” zawiera klauzulę, że prywatyzacja mieszkaniowej powierzchni biurowej jest możliwa na podstawie decyzji właściciela. Zastrzeżenie to wskazano w czwartym artykule drugiego akapitu.
Decyzja o możliwości przeniesienia powierzchni biurowej na prywatną własność pracownika pozostaje w gestii organizacji, ponieważ to organizacja przekazuje mieszkania swoim pracownikom do użytku i ma wszystkie prawa własności do tych mieszkań.
Taka praktyka jest uważana za zgodną z prawem i nie jest sprzeczna z prawem. Ten precedens został ustalony decyzją Trybunału Konstytucyjnego z dnia 30 marca 2012 r. Pod numerem 9-P. Aby przenieść mieszkanie do prywatnej własności pracownika, wystarczy przygotować odpowiednie zaświadczenie o przyjęciu i przeniesieniu w przedsiębiorstwie. Na podstawie tego dokumentu regulacyjnego mieszkania komunalne przechodzą w status prywatnej własności obywatela.
Oznacza to, że mieszkanie biurowe może zostać sprywatyzowane, ale tylko wtedy, gdy istnieje odpowiednie pozwolenie od firmy, która ma wszystkie prawa własności do tych zasobów mieszkaniowych.
O obiektach komunalnych
Istnieje również fundusz lokali mieszkalnych, które przedsiębiorstwa miejskie i państwowe przekazały administracji miejskiej i są wymienione w bilansie.
W takim przypadku wszystkie takie lokale tracą status departamentalny i mogą być następnie udostępniane obywatelom bez żadnych warunków, ponieważ stają się miejskie. Takie mieszkania są przekazywane do użytkowania na podstawie społecznej umowy o pracę i mogą zostać przeniesione do kategorii własności prywatnej.
W ostatnich latach niektóre duże miasta przyjęły własne przepisy, które mają na celu uregulowanie takiego procesu, jak prywatyzacja mieszkań komunalnych i ich porządek.
Na przykład w Moskwie, zgodnie z dekretem rządowym, pracownicy, którzy tam mieszkają i pracują w przedsiębiorstwie przez dłuższy czas, mają prawo do otrzymania mieszkania komunalnego. Ile kosztuje posiadanie tego rodzaju nieruchomości? Odpowiedź jest prosta - ponad dziesięć lat.
Czy prywatyzacja mieszkań biurowych ma sens?
Nie jest tajemnicą, że mieszkania oferowane przez przedsiębiorstwo mają z reguły niewielką powierzchnię życiową, a stan mieszkań i domów pozostawia wiele do życzenia. Biorąc pod uwagę fakt, że lokale są zwykle tymczasowe, najemcy w nich często się zmieniają i nie zostają na długo.
Oczywiste jest, że mieszkańcy nie dążą do inwestowania środków i wysiłków w celu utrzymania normalnego stanu mieszkań, oczywiście firma-właściciel również nie bierze w tym udziału. Rezultatem jest pogarszająca się sytuacja mieszkaniowa z każdym rokiem. Dlatego takie nieruchomości na rynku nie będą miały wysokich kosztów.
Kto z tego korzysta?
Bez wątpienia, jeśli mieszkałeś w tym mieszkaniu przez wystarczająco długi okres i zainwestowałeś pieniądze w jego naprawę i konserwację, sensowne jest, aby stać się legalnym właścicielem tej przestrzeni życiowej.
Prywatyzacja pozwoli ci następnie pozbyć się tego mieszkania według własnego uznania. Nikt nie ograniczy sprzedaży mieszkań. Może być również obdarowany lub wydzierżawiony.
Wskazane jest również, aby mieszkanie departamentalne było własnością obywateli planujących zmienić miejsce pracy, ponieważ jeśli rozwiążesz umowę z pracodawcą, który zapewnił ci przestrzeń życiową, będziesz musiał ją opuścić, a jeśli nie masz własnego mieszkania, będziesz musiał mieszkać w wynajętym mieszkaniu.
Warto o tym pomyśleć?
Jeśli jednak ogólny stan mieszkania i stan wyposażenia technicznego pozostawiają wiele do życzenia, warto rozważyć, czy potrzebujesz takiego obciążenia. W końcu po zakończeniu procedury prywatyzacyjnej cała odpowiedzialność i wydatki związane z utrzymaniem przestrzeni życiowej spadną w całości na jej właściciela. Absolutnie cały zakres wewnętrznych prac naprawczych, w tym wymiana systemu grzewczego, zaopatrzenia w wodę i kanalizacji, będzie musiał zostać wykonany na nasz koszt za pośrednictwem własnych sił lub poprzez zatrudnienie pracowników zewnętrznych.
Być może czekasz w kolejce na mieszkania komunalne. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że jeśli otrzymywana nieruchomość jest wyraźnie większa niż lokal mieszkalny, należy porzucić pomysł prywatyzacji. Powód jest prosty - jak tylko sprywatyzujesz mieszkanie biurowe i zostaniesz jego właścicielem, będziesz pozbawiony prawa do uzyskania mieszkania od państwa. Ale mieszkanie w mieszkaniu departamentalnym nie pozbawia cię prawa do poprawy warunków mieszkaniowych. Między innymi, podczas gdy obywatel mieszka w biurze i jednocześnie stoi w szeregu, firma nie ma prawa eksmitować lokalu mieszkalnego bez zapewnienia innego mieszkania alternatywnego.
A ze względu na fakt, że w Federacji Rosyjskiej praktycznie nie ma zasobów mieszkaniowych, w których władze mogłyby przesiedlać obywateli z mieszkań departamentalnych, to w gruncie rzeczy można niemal stale mieszkać w domu.
Procedura prywatyzacji mieszkań komunalnych
Rozważmy bardziej szczegółowo, w jaki sposób dokładnie mieszkanie komunalne zostaje przeniesione na własność. Najpierw musisz uzyskać zgodę firmy.
Decyzja o możliwości prywatyzacji mieszkania biurowego przez pracownika przedsiębiorstwa należy w całości do samego przedsiębiorstwa, to znaczy do właściciela nominalnego. Na początek pracodawca powinien złożyć oświadczenie o chęci prywatyzacji mieszkania. Administracja organizacji jest zobowiązana do rozpatrzenia tego wniosku w terminie nie dłuższym niż dwa miesiące.
Po tym okresie pracownik otrzymuje oficjalną odpowiedź z decyzją w sprawie prywatyzacji. Jeśli firma podjęła decyzję negatywną, oznacza to automatyczne zakończenie procedury.
Czy można wpłynąć na decyzję?
Zgodnie z obowiązującymi przepisami nie można wpływać na decyzję kierownictwa przedsiębiorstwa, aby zmienić decyzję, nawet w sądzie.
Po podjęciu pozytywnej decyzji i wyrażeniu zgody przez kierownictwo organizacji możliwe jest przeniesienie własności mieszkaniowej departamentu na własność, można już ją sprywatyzować.
Ważne! Prawo zabrania prywatyzacji mieszkań departamentalnych znajdujących się w domach uznanych za nadzwyczajne.
Ponadto osoby, które wcześniej uczestniczyły w prywatyzacji, nie będą mogły zarejestrować powierzchni biurowej. Wyjątkiem są obywatele, którzy przeszli tę procedurę przed ukończeniem osiemnastego roku życia.
Zamówienie rejestracji
Przed bezpośrednią prywatyzacją mieszkań biurowych, które wcześniej otrzymano od konkretnej organizacji na podstawie umowy o pracę, należy ustalić, czy lokale te są wymienione w bilansie przedsiębiorstwa.
Może się zdarzyć, że mieszkanie, o które się ubiegasz, nie jest już własnością przedsiębiorstwa, ale zostało kiedyś przekazane do urzędu miejskiego.
Jeśli firma została zreorganizowana lub zlikwidowana, ale przeniesienie mieszkań komunalnych na własność komunalną nie zostało przeprowadzone i udokumentowane, należy znaleźć rozwiązanie tego problemu.
Kamienie milowe
Pierwszy etap: przeniesienie wspomnianych pomieszczeń do salda określonej gminy. Od momentu przeniesienia mieszkanie uzyskuje status gminy i staje się dostępne do prywatyzacji.
Drugi etap: złożenie wniosku prywatyzacyjnego.
Załączone są następujące dokumenty:
- Zgoda wszystkich zarejestrowanych obywateli na prywatyzację (od 14 lat).
- Pełny pakiet dokumentów do mieszkania (paszport katastralny itp.).
- Umowa najmu biura.
- Dokumenty tożsamości mieszkańców.
- Wyciąg ze zunifikowanego państwowego rejestru praw do nieruchomości i transakcji z nim.
- Zaświadczenie o zarejestrowaniu osób w tym mieszkaniu.
- Sprawdź płatność cła państwowego.
Właściwy organ w ciągu dwóch miesięcy analizuje wszystkie przedłożone dokumenty i podejmuje decyzję.
Trzeci etap Sporządzenie umowy prywatyzacyjnej.
W przypadku odmowy prawa do prywatyzacji przydatne będzie wymaganie pisemnego potwierdzenia. Jeśli taka odmowa nastąpi z powodu braku jakichkolwiek dokumentów lub nieścisłości popełnionych podczas ich realizacji, wniosek można złożyć ponownie, po uprzednim wyeliminowaniu wszystkich niedociągnięć.
Czwarty etap. Uzyskanie certyfikatu własności w Rosreestr. Wydawany jest natychmiast po sporządzeniu umowy prywatyzacyjnej.
Dlatego przed rozpoczęciem procedury prywatyzacyjnej należy ustalić jej odpowiedniość. Konieczne jest przejęcie na własność mieszkania biurowego przez długi czas i nie bez problemów, ale jednak istnieje taka możliwość.