Relacje między pracownikami a pracodawcami są regulowane poprzez zawieranie umów. Mogą być zbiorowe lub indywidualne. W drugim przypadku ludzie zgadzają się bezpośrednio i uwzględniane są tylko ich interesy. Z kolektywnym podejściem jest trochę bardziej skomplikowane. Jak powstaje? Co jeśli istnieją różne opinie na temat niektórych aspektów? Rzeczywiście w układzie zbiorowym konieczne jest ustalenie takich warunków pracy, które będą odpowiadały każdemu.
Informacje ogólne
Czym oni są Wszelkie negocjacje są wymianą poglądów w celu osiągnięcia akceptowalnego porozumienia. A jeśli są prowadzone w formacie zbiorowym, to istota się nie zmienia. W takim przypadku przewiduje się partnerstwo społeczne i wymianę poglądów między przedstawicielem pracodawcy a pracownikami. Jako podstawę prawną stosuje się ustawę nr 176-ФЗ i art. 7 kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej. Jak identyfikowane są układy zbiorowe? W tym celu stosuje się wiele znaków:
- Ogłoszono wspólny cel, a mianowicie opracowanie projektu układu zbiorowego, który zaspokoi interesy obu stron.
- Mogą być inicjowane zarówno przez stowarzyszenie pracowników, jak i przez przedstawicieli pracodawcy.
- Obie strony działają jako równi uczestnicy.
- Wszelkie pytania można wybrać do dyskusji, ich liczba nie jest ograniczona.
- Inicjując negocjacje, strona, która otrzymała propozycję, musi odpowiedzieć na piśmie i rozpocząć proces w ciągu tygodnia. Oto ważny punkt! Odpowiedź nie może być przecząca. Musi zawierać informacje o tym, kim jest upoważniony przedstawiciel. Dialog powinien rozpocząć się nie później niż następnego dnia po udzieleniu odpowiedzi.
Rokowania zbiorowe zawsze mają jedną z dwóch opcji:
- Zawarcie umowy. Był przedmiotem negocjacji. Jeżeli ten dokument zostanie zawarty, oznacza to, że strony były w stanie się zgodzić.
- Protokół sporu. Jeśli sformułowanie ogólnego punktu widzenia na podstawowe kwestie nie było możliwe, dokument ten jest opracowywany. Jest to podstawa do rozpoczęcia sporu zbiorowego.
Należy zwrócić uwagę na fakt, że strony podejmują rzeczywiste zobowiązania z własnej woli. Dlatego pożądane jest zapewnienie możliwości systematycznego monitorowania i odpowiedzialności za nieprzestrzeganie podjętych decyzji.
Przygotowanie
Przed rozważeniem zasad rokowań zbiorowych należy zwrócić uwagę na kwestie biurokratyczne. Przede wszystkim powinieneś porozmawiać o przedstawicielach. Muszą mówić w imieniu jednej ze stron. Na przykład przedstawiciele pracodawcy nie mogą wysuwać postulatów dotyczących negocjacji ze strony pracowników. Nie mogą również brać udziału w:
- Organizacja utworzona lub finansowana przez najemcę.
- Samorząd lokalny
- Organy wykonawcze.
- Partie polityczne.
Chociaż w niektórych przypadkach przewidzianych przez prawo mogą istnieć wyjątki. Ale tylko zgodnie z kodeksem pracy. Zgodnie z prawem inicjatywa może należeć do dowolnej strony, chociaż w praktyce umowa jest bardziej interesująca dla pracowników. Jeśli pracodawca w ramach przygotowań do negocjacji zignoruje ofertę, jedyną opcją jest rozpoczęcie sporu zbiorowego. Ale przestrzega zupełnie innych przepisów.
Jak odbywają się układy zbiorowe? Czy są dla nich daty, czy nie? Omówimy to teraz. Początkowo omawiamy czas akcji.W zależności od statusu organizacji okres ważności wynosi zwykle od jednego do trzech lat. Chociaż rokowania zbiorowe mogą wpływać na ich wzrost lub spadek, ale tylko w niektórych przypadkach:
- Po wygaśnięciu umowy, ale nadal obowiązuje.
- W przypadku reorganizacji firmy, pod warunkiem że nie będzie sprzeciwu ze strony.
- Kiedy właściciel się zmienia, umowa zostaje zachowana.
- Jeśli firma zostanie zlikwidowana, umowa jest ważna do końca tej procedury.
Jak wyglądają układy zbiorowe? Kroki 1-2
Proces przebiega następująco:
- Prawo do reprezentacji. Początkowo jedna ze stron musi zdecydować, że potrzebne są negocjacje zbiorowe. Następnie musisz wybrać przedstawicieli. Pracodawca może być reprezentowany przez kierownictwo lub upoważnione osoby upoważnione do podpisania. Pracownicy są nieco bardziej skomplikowani. W sumie mają kilka opcji. W pierwszym przypadku, jeśli przedsiębiorstwo nie ma związku zawodowego, musisz wybrać przedstawiciela na walnym zgromadzeniu w tajnym głosowaniu. Jeśli obecna jest organizacja zawodowa, ale w niej pracuje mniej niż połowa pracowników, to mechanizm selekcji pozostaje taki sam. Ale teraz można również przeprowadzić tajne głosowanie w celu przyznania jej prawa do reprezentowania interesów. Jeśli istnieje związek, w którym ponad połowa pracowników jest członkami, może wybrać przedstawiciela do niezależnych negocjacji. Ale co, jeśli istnieje kilka organizacji? W takim przypadku możliwe jest utworzenie jednego ciała do reprezentacji.
- Propozycja negocjacji. Upoważniony przedstawiciel (organ) przejmuje inicjatywę. Wyraża się to w formie pisemnej propozycji przesyłanej na drugą stronę. Po tym jest tydzień na sformułowanie odpowiedzi i przygotowanie się do negocjacji (wybierz swoich przedstawicieli). Jeśli mówimy o reakcji pracodawcy, należy go sformułować w formie zamówienia, aby utworzyć komisję, która zajmie się tą inicjatywą. Uważa się, że negocjacje rozpoczęły się następnego dnia po otrzymaniu odpowiedzi. Oznacza to, że przepisy przewidują termin ośmiu dni do rozpoczęcia.
Przygotowanie i postępowanie. Etapy 3-7
Zdecydowano więc wziąć udział w rokowaniach zbiorowych. Do tego potrzebujesz:
- Wyjaśnienie władzy. Konieczne jest omówienie czynników związanych z prawami i obowiązkami przedstawicieli w przyszłych negocjacjach. Konieczne jest zapewnienie maksymalnych procedur dotyczących występowania przeszkód. Co można zrobić w tym przypadku? Na przykład w celu ustalenia procedury i terminu przekazania informacji na wniosek drugiej strony, rozważenia kwestii wzajemnej odpowiedzialności, uzgodnienia zobowiązań dotyczących nieujawniania tajemnic chronionych prawem, na które mogą mieć wpływ negocjacje.
- Miejsce, czas, przepisy. Konieczne jest uzgodnienie, gdzie odbywać się będą negocjacje, jakie są ich warunki i kolejność dialogu. Za datę ich podpisania przyjmuje się datę ich zakończenia. Należy pamiętać, że zgodnie z prawem negocjacje nie mogą trwać dłużej niż trzy miesiące.
- Omówienie projektu umowy. To początek rokowań zbiorowych. Powstaje początkowy projekt. Następnie poszczególne punkty są omawiane i dostosowywane. Ponadto, jeśli istnieje stary układ zbiorowy, nadal obowiązuje, nawet w przypadku wygaśnięcia jego obowiązywania. Ma to na celu ochronę pracowników.
- Podpis Logiczne zakończenie rokowań zbiorowych to osiągnięcie porozumienia, które zadowoli wszystkich. Po opracowaniu projektu rozpoczyna się jego zatwierdzenie. Wymaga to podpisu przedstawicieli. Jeśli nie można osiągnąć porozumienia, sporządzany jest protokół, który zamiast siódmego etapu otwiera spór pracowniczy.
- Aktualizacja układu zbiorowego. Chociaż trudno to nazwać elementem negocjacji, ale jest to ich zakończenie.Pracodawca wysyła podpisany tekst do terytorialnego organu kontroli pracy. Należy to zrobić nie później niż tydzień po podpisaniu.
Gwarancja i rekompensata
Osiągnięcie wspólnej opinii nie zawsze przebiega gładko. Czasami dialog społeczny może być kosztowny dla uczestników zarówno finansowo, jak i na czas. A czasem wymaga to także kosztów moralnych. Dlatego państwo pod warunkiem, że przedstawiciele stron otrzymali pewne preferencje:
- Zakaz działań dyscyplinarnych, przeniesień i zwolnień podczas negocjacji. Chociaż są wyjątki od tej zasady, jest ich niewiele i wszystkie są wymienione w Kodeksie pracy Federacji Rosyjskiej.
- Zwolnienie na cały okres negocjacji z głównej pracy. To do trzech miesięcy. Jednocześnie płace są utrzymywane na średnim poziomie.
Rekompensata poniesionych kosztów odbywa się zgodnie z przepisami obowiązującymi w firmie. Ponadto czasami może pojawić się pytanie o zapłatę za usługi ekspertów i pośredników. W takim przypadku zapewnia je strona, która zainicjowała negocjacje. To wszystkie ogólne informacje, które musisz znać. Ale rokowania zbiorowe mają swoją specyfikę. I ty też powinieneś o niej porozmawiać.
Kwestie prawne
Najważniejsze są przepisy określone na szczeblu federalnym. Tak więc w szóstym rozdziale Kodeksu pracy istnieje ogólna koncepcja negocjacji. W praktyce jest on określony pod pewnymi warunkami. Chociaż odstępstwa są zgodne z literą prawa, odchylenia zależą od potrzeb przedstawicieli w zakresie komfortu. Ponadto decyzje władz lokalnych mają pewne znaczenie.
Uwzględniane są na przykład prawa poszczególnych republik. Ta praktyka służy zapewnieniu praw i interesów wszystkich podmiotów partnerstwa społecznego. Należy jeszcze raz zauważyć, że w Federacji Rosyjskiej wejście w proces negocjacji jest obowiązkowe. Chociaż w praktyce światowej istnieje również system dobrowolny, w którym pracodawca może nie uznać inicjatorów za przedmiot negocjacji.
A co oferuje alternatywa?
W Federacji Rosyjskiej obowiązuje raczej ścisła procedura rokowań zbiorowych. A jak sprawy idą tam, gdzie przewiduje się wolontariat? Spójrzmy na przykład w Wielkiej Brytanii. Mówiąc dokładniej, tak zwana „sprawa Wilsona”, rozpatrywana w 2002 r. Następnie Europejski Trybunał Praw Człowieka zdecydował, że istnienie klauzuli zobowiązującej pracodawcę do podjęcia negocjacji nie jest konieczne. W końcu istnieje wiele innych sposobów ochrony Twoich praw.
Chociaż wolontariat ma swoje ograniczenia. Zatem pracodawca nie musi podejmować negocjacji z inicjatorami. Ale jednocześnie zabrania się wywierania wpływu na pracowników w celu ograniczenia ich wsparcia. W przypadku Wilsona rozważano opcję, gdy pracownicy opowiadający się za zakończeniem rokowań zbiorowych znacznie podnieśli swoje pensje. Prawo brytyjskie dopuszczało takie podejście. Podczas gdy EKPC orzekł, że państwo w tym przypadku nie przestrzega jedenastego artykułu Europejskiej konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności. A to jest równoznaczne z jego naruszeniem. Oznacza to, że wszędzie są pewne problemy.
O inicjacji
Ważne są rokowania zbiorowe i rokowania zbiorowe. Ale samo złożenie wniosku nie oznacza przyjęcia pewnych obowiązków prawnych. Musisz więc zadbać o to, aby druga strona również to otrzymała. Aby uniknąć problemów i sytuacji „Nie wiem, nic takiego nie istniało”, należy zachować ostrożność, aby naprawić fakt dostawy.
Aby to zrobić, możesz poprosić o podpisanie lub wysłanie pocztą, podając opis załącznika i zawiadomienie o dostawie. A potem zaczynają się układy zbiorowe.Strony mogą ich uniknąć, ale jest to powód sporu pracowniczego. Należy zauważyć, że ta opcja rozwoju jest bardzo nieprzyjemna, dlatego z dużym prawdopodobieństwem możemy powiedzieć, że druga strona nie uniknie komunikacji.
Poszczególne momenty procesu negocjacji
Uczestnicy mają pełną swobodę w wyborze zagadnień wpływających na stosunki społeczne i pracownicze. Mogą omawiać treść dokumentu, kwestie organizacyjne. Literatura prawna zaleca negocjacje w dobrej wierze. Odnosi się to do poszanowania i uwzględnienia interesów drugiej strony. Jednocześnie należy uznać, że proces negocjacji często wykracza poza pierwotny zakres. Prowadzi to do pewnych niedogodności, ponieważ jedna ze stron może odmówić omówienia tego, co pierwotnie nie było zamierzone. Tak, i można to interpretować jako przedstawiciela przekraczającego jego autorytet.
Wniosek
Dla praw i lepszego życia konieczna jest pewna, metodyczna i celowa walka. Ale jednocześnie nie zapominaj o odpowiedniej ocenie sytuacji. Poprawa życia obywateli zasługuje na miano celu. Ale natychmiastowe zrozumienie tego będzie problematyczne.
Rozważ fikcyjny przykład, gdy (minimalna) płaca nagle wzrosła dziesięciokrotnie. Teoretycznie możesz liczyć na dobre życie. Ale w praktyce inflacja go wchłonie, a dla większości podmiotów gospodarczych praca na takim poziomie w „białym” systemie podatkowym będzie niemożliwa. Dlatego konieczne jest, aby sytuacja zmieniała się stopniowo, ponieważ wówczas istnieje mniejsze prawdopodobieństwo, że nastąpi wycofanie i sytuacja pogorszy się.