Państwo może siłą wpływać na swoich obywateli, aby zmusić ich do wykonania określonych działań. Różne środki przymusu państwowego są stosowane tylko wtedy, gdy istnieją uzasadnione powody i podstawy. Polegają one na tym, że funkcjonariusze organów ścigania w kraju podejmują określone działania w stosunku do dowolnej osoby. Takie działania mogą być nie tylko fizyczne, ale także moralne. To na ich koszt zapewnia się zachowanie optymalne dla stanu przez ludność lub jednostki.
Koncepcja
Środki egzekwowania prawa przez państwo mają gwałtowny wpływ na osobę. Reprezentuje ich nie tylko fizyczne aresztowanie lub aresztowanie, ale także wpływ na wolę lub świadomość obywateli. W takich warunkach obywatele nie mogą swobodnie wyrażać swojej woli.
Istnieje kilka rodzajów przymusu, a głównym celem każdego z nich jest ochrona praworządności i wyeliminowanie niebezpiecznych elementów ze społeczeństwa.
Rodzaje przymusu z natury
Z natury środkami przymusu państwowego mogą być:
- psychologiczne, polegające na zastraszaniu, presji moralnej lub współpracy z psychologiem;
- własność, co sugeruje, że osoba po popełnieniu jakichkolwiek nielegalnych działań może utracić swoją własność;
- fizyczne, dotyczy tylko przestępców, którzy nie chcą dobrowolnie ponosić odpowiedzialności za swoje nielegalne działania;
- organizacyjny, polegający na odmowie przeprowadzenia nielegalnych wieców lub spotkań.
Wszystkie powyższe działania muszą być legalne, z uwzględnieniem praw i wolności każdego obywatela rosyjskiego. Ponadto środki te powinny być uzasadnione, uzasadnione, potwierdzone oficjalnymi dokumentami i odpowiednie. Urzędnicy państwowi, jeśli to możliwe, powinni porzucić wszelkie surowe środki wpływów.
Zasady
Stosowanie środków przymusu państwowego powinno odbywać się z uwzględnieniem pewnych istotnych zasad. Obejmują one fakt, że tylko przedstawiciele państwa mogą stosować takie środki.
Nie zezwala się na dyskryminację osób, należy również stosować domniemanie niewinności.
Państwo ma monopol na stosowanie tych środków
Korzystanie z tych środków przez innych obywateli jest niedozwolone, ponieważ uważa się to za lincz lub zemstę. Ludzie nie mogą samodzielnie chronić praw innych osób, wolności lub interesów. Zwłaszcza jeśli zastosowane metody naruszają prawa innego obywatela.
Wyjątkiem jest sytuacja, gdy rząd Federacji Rosyjskiej przekazuje obywatelom bezpośrednio uprawnienia do ochrony życia, towarów, zdrowia i własności. Zwykle dzieje się tak, gdy stan wojenny zostaje wprowadzony w kraju lub w innych sytuacjach awaryjnych.
Wszyscy ludzie są równi wobec prawa i sądu.
Niedopuszczalne jest stosowanie jakiejkolwiek dyskryminacji podczas stosowania środków zapobiegawczych lub innych działań. Te same wydarzenia dotyczą osób w różnym wieku, posiadających obywatelstwo, miejsce zamieszkania i status.
Dyskryminacja ze względu na narodowość, płeć, wykształcenie, religię lub poglądy polityczne jest niedozwolona.
Obecność domniemania niewinności u każdej osoby
Obywatela nie można uznać za przestępcę, dopóki jego wina nie zostanie oficjalnie udowodniona.Ludzie nie powinni samodzielnie dowodzić swojej niewinności ani zeznawać przeciwko sobie i krewnym.
To organy rządowe muszą zbierać dowody potwierdzające winę konkretnej osoby. W razie stwierdzenia jakichkolwiek śmiertelnych wątpliwości należy je wykorzystać wyłącznie na korzyść oskarżonego.
Wykorzystanie humanizmu w stosowaniu środków przymusu
Urzędnikom nie wolno stosować okrucieństwa, tortur ani kar cielesnych. Ponadto Rosja ma moratorium na karę śmierci. Dlatego pracownicy policji lub innych agencji rządowych muszą działać w taki sposób, aby nie wyrządzić obywatelowi żadnej fizycznej lub moralnej szkody.
Przedstawiciele organów ścigania muszą szanować tożsamość osoby, a także nie mogą używać dla niej broni palnej bez uzasadnionego powodu.
Jedność i proporcjonalność kary
Zastosowane środki przymusu państwa za przestępstwo muszą być zgodne z powagą przestępstwa. Za jedno naruszenie karę należy zastosować raz. Uwzględnia to stan cywilny osoby, przyczyny niewłaściwego postępowania i inne okoliczności.
Osoby dotknięte działaniami rządu mogą żądać zadośćuczynienia. Mogą liczyć na pewne środki wsparcia, jeżeli zostaną oskarżeni nielegalnie.
Rodzaje przymusu zapisane w prawie
Państwowe środki przymusu są stosowane przez przedstawicieli organów ścigania, sądów lub innych podobnych instytucji. Zgodnie z prawem takimi środkami są:
- Legalne. Wszystkie działania podejmowane są w ramach prawa, dlatego prawa i interesy obywateli nie są naruszane. Wszystkie takie zdarzenia są łatwo kontrolowane, uczciwe i uzasadnione. Nawet obywatele mogą wnieść apelację w sądzie.
- Źle Polegają na arbitralności, popełnianej przez przedstawicieli organów państwowych. Przez takie bezprawne czyny ludzie cierpią fizyczne i psychiczne cierpienia. Takie wydarzenia są wykorzystywane w państwach antydemokratycznych i totalitarnych. W Rosji urzędnicy są ścigani za takie działania.
W Federacji Rosyjskiej można stosować tylko prawne środki przymusu państwowego, reprezentowane przez kilka rodzajów.
Środki bezpieczeństwa
Służą do zapobiegania różnym przestępstwom, a także do zapobiegania im. Mają na celu ochronę przed różnymi działaniami lub zdarzeniami, które mogą zagrozić społeczeństwu. Tego rodzaju miary przymusu państwa można przedstawić w następujących opcjach:
- przeprowadzanie audytów lub inspekcji;
- wysyłanie obywateli do kwarantanny podczas wykrywania poważnych chorób zakaźnych;
- spis różnych przedsiębiorstw;
- weryfikacja dokumentów osobistych obywateli;
- nadzór administracyjny stosowany wobec byłych więźniów;
- przystanek samochodowy w celu sprawdzenia dokumentów kierowcy;
- kontrola bagażu osób przy użyciu samolotu lub statku wodnego;
- stosowanie kontroli dostępu w różnych strzeżonych obiektach;
- prowadzenie poszukiwań lub innych działań operacyjnych.
Podejmując takie działania, nie ma zagrożenia dla obywateli ani całego społeczeństwa. Środki bezpieczeństwa mogą być stosowane nawet wobec osób, które nie popełniły żadnego przestępstwa. W takich warunkach wolności obywateli są nieco ograniczone, ale jednocześnie życie i zdrowie całej populacji są chronione.
Środki zapobiegawcze
Mają one na celu powstrzymanie przestępstw lub przestępstw, a także innych ludzkich zachowań, które w jakikolwiek sposób naruszają bezpieczeństwo społeczeństwa. Takie środki obejmują różne działania popełnione przez funkcjonariuszy organów ścigania.Zatrzymanie jako środek przymusu państwowego pozwala powstrzymać bezprawne działania dowolnej osoby. Dodatkowo obejmuje to pociągnięcie obywatela do odpowiedzialności.
Podstawą stosowania środków zapobiegawczych jest istnienie zagrożenia dla społeczeństwa lub osób. W tym celu ważne jest posiadanie dowodu przestępstwa.
Główne rodzaje takich środków obejmują:
- zakaz poruszania się samochodów lub ruchu pieszych na dowolnym odcinku drogi;
- kordon ziemi;
- wpływ fizyczny;
- stosowanie różnych narzędzi do zwalczania przestępstw, na przykład pałeczek wykonanych z gumy, kajdanek lub gazu łzawiącego;
- użycie broni palnej w nagłych wypadkach;
- zatrzymanie przestępców;
- godziny policyjne;
- wyszukiwanie nieruchomości lub dokumentów;
- przeprowadzanie badania lekarskiego;
- zajęcie towarów;
- zawieszenie operacji na rachunkach bankowych;
- zamykanie obiektów;
- przymusowa ewakuacja;
- zajęcie nieruchomości;
- zamykanie granic;
- zakaz używania różnych przedmiotów.
Oddzielne środki przymusu państwowego mogą być stosowane razem w niektórych sytuacjach.
Środki dotyczące odpowiedzialności
Są one przedstawiane przy stosowaniu jakichkolwiek sankcji wobec obywateli, a ich głównym celem jest karanie przestępców lub przestępców. Dzięki tym środkom można zapobiec przyszłym naruszeniom przez obywateli.
Odpowiedzialność może być administracyjna, cywilna, karna lub dyscyplinarna. Konkretna odpowiedzialność jest wybierana w zależności od wykrycia wykroczenia, przestępstwa lub wykroczenia. Dlatego wyróżniono następujące środki:
- sankcje karne stanowią wysokie grzywny, więzienie, obowiązkowa praca naprawcza, ograniczenie zajmowania wysokich stanowisk, konfiskata własności lub pozbawienie wysokich rang i nagród;
- odpowiedzialność administracyjna polega na stosowaniu grzywien i ostrzeżeń, konfiskacie mienia, aresztowaniu administracyjnym, deportacji i pozbawieniu prawa do zajmowania dowolnej pozycji;
- sankcje cywilne to przepadki, grzywny, kary lub odsetki;
- w przypadku zastosowania środków dyscyplinarnych stosuje się naganę, naganę lub zwolnienie.
Najpoważniejsze kary nakłada wyłącznie sąd, dlatego wymagana jest rozprawa.
Środki naprawcze
Są one wymagane do wyeliminowania wyrządzonej szkody. Zazwyczaj są one przedstawiane przez listę odszkodowań za szkody. Mogą być stosowane zarówno osobno, jak i z innymi rodzajami kar.
Zazwyczaj środki naprawcze obejmują odszkodowanie za szkodę niematerialną, przepadek lub alimenty. Mogą być reprezentowane przez wydalenie osób nielegalnie zajmujących nieruchomości, uznanie transakcji za nieważną lub uchylenie aktów prawnych.
Wniosek
Istnieje kilka środków przymusu państwowego. Kara wybrana dla każdego sprawcy lub przestępcy zależy od tego, jakie działania zostały popełnione. Władze państwowe powinny wziąć pod uwagę niektóre zasady, które pozwalają uwzględnić prawa i interesy każdej osoby.
W Rosji stosuje się tylko prawne środki przymusu. Dlatego jeśli urzędnicy z różnych powodów przekraczają swoje uprawnienia, stosują karę fizyczną wobec podejrzanych lub poniżają ich moralnie, wówczas sami będą ścigani.