W 2006 r. W Kirgistanie miała miejsce rewolucja „tulipanowa”. Skutkiem tego była zmiana władzy państwowej: zamiast Askara Akajewa stanowisko prezydenta kraju objął Kurmanbek Salievich Bakiev. Do 2010 r. Rodzina nowej głowy do pewnego stopnia pozostawała w cieniu. Jednak po kwietniowym zamachu stanu Bakiev Maxim, najmłodszy syn byłego prezydenta Kirgistanu, stał się powszechnie znany. To wtedy nowe władze kraju zostały oskarżone o przestępstwa finansowe. Wraz z rodziną został zmuszony do opuszczenia Kirgistanu. Jego rodzice schronili się w Mińsku, ale Maxim Bakijew został wpisany na międzynarodową listę poszukiwanych.
Biografia
Były prezydent Kirgistanu Kurmanbek Bakijew ma dwóch synów. Najstarszym jest Marat, a najmłodszym, który stał się osobą publiczną, jest Maxim Bakiev. Jego biografia rozpoczyna się w 1977 r. W Kujbyszewie. Tam jego rodzice się spotkali i wzięli ślub. Gdy Maxim miał 2 lata, rodzina przeniosła się do Kirgistanu (osada kazarmańska). Tutaj dorastał i ukończył studia na Wydziale Prawa Kirgisko-Rosyjskiego Uniwersytetu Słowiańskiego. Po ukończeniu studiów Bakiev Maxim kontynuował edukację prawniczą w Wielkiej Brytanii (1997), a następnie w USA (1998).
Kariera
Równolegle ze studiami w Wielkiej Brytanii zajmował się praktyką prawną w Interpravo oraz kwestiami wspierania krajów rozwijających się w radzie doradczej English holding Solution Limited. Do 2005 r. Maxim Bakijew stał się już międzynarodowym ekspertem w dziedzinie planowania strategicznego, zagadnień finansowych i prawnych, logistyki, geoekonomii i marketingu.
Podczas kampanii prezydenckiej Kurmanbek Salievich Bakiev wezwał syna jako wykwalifikowanego i doświadczonego specjalistę do siedziby kampanii.
Znaczący kamień milowy w karierze rozpoczął się w latach 2009-2010, kiedy Bakiev Maxim kierował Centralną Agencją Rozwoju, Inwestycji, Innowacji (w skrócie CARIA) w Kirgistanie. Jednak w związku z kwietniowym zamachem stanu musiał opuścić to stanowisko.
Biznes
Latem 2006 roku Bakiev Jr. wraz z właścicielem Manas-Bank Valery Belokonem, w akcjach, zarejestrowali spółkę inwestycyjną Maval Aktivity na Łotwie. Oficjalnie Bakiew Maxim Kurmanbekovich posiadał 50% udziałów w spółce. Ponadto wspólna praca przedsiębiorców ułatwiła realizację wielu projektów w przemyśle wydobywczym, naftowym i gazowym w Rosji, na Ukrainie, w Kazachstanie i Ameryce Południowej. Partnerzy biznesowi zainwestowali również w stworzenie i rozwój wydawnictwa Who is Who na Łotwie, browaru Kimmels Riga. Przejęli akcje klubu piłkarskiego Blackpool (angielska Premier League).
Bakiev Maxim od dzieciństwa lubił sporty siłowe, aw 2007 r. Został prezydentem Federacji Zapaśniczej w Kirgistanie. Podczas swojego przywództwa kirgiscy sportowcy zdobyli srebrne i brązowe medale na igrzyskach olimpijskich w Pekinie.
Życie osobiste
Rozwój kariery, rozwój biznesu, okresowe wyjazdy do innych krajów w sprawach zawodowych i praktyka przez długi czas sprawiły, że Bakiev Jr. nie zaczął poważnie myśleć o swojej rodzinie. Dopiero w 2009 r. Wiadomość o jego małżeństwie pojawiła się w prasie kirgiskiej. Wyborem Maxima Bakijewa była Aizhan Kenenbayev, córka byłego burmistrza stolicy Biszkeku. Wkrótce para miała córkę.
Prokuratura
Kiedy w Kirgistanie miał miejsce zamach stanu (2010), Maxim Bakiew był w Stanach Zjednoczonych. Dowiedziawszy się, że grozi mu aresztowanie, wyjechał najpierw na Łotwę, a następnie do Wielkiej Brytanii.Stało się to w czerwcu tego roku. Jednak do tego czasu nowe władze w Kirgistanie umieściły go na liście poszukiwanych za pośrednictwem Interpolu. Powodem tego były zarzuty oszustwa i nielegalnej prywatyzacji majątku państwowego wartego miliony dolarów (w szczególności firmy mobilnej Bitel, radia i kanału telewizyjnego „KOORT”).
12 października 2012 r. Maxim Kurmanbekovich Bakiev został zatrzymany na wniosek FBI w Londynie, ale wkrótce został zwolniony za kaucją w wysokości 250 000 funtów. Jednak Stany Zjednoczone zwróciły się o ekstradycję Bakiewa Jr. pod zarzutem wykorzystywania informacji poufnych. Według prokuratury USA zamienił Kirgistan w strefę przybrzeżną, gdzie gromadziły się ogromne sumy pieniędzy otrzymane przez amerykańskie i europejskie firmy w skorumpowany sposób. Jednak w wyniku rozprawy sądowej w grudniu 2012 r. Maxim Bakijew został zwolniony, a rozpatrzenie sprawy zostało przełożone na maj przyszłego roku. W wyznaczonym terminie prokuratura Stanów Zjednoczonych wycofała wniosek o ekstradycję bez wyjaśnienia.
Szpieg ekonomiczny
Głównym zarzutem dla Bakiewa Jr. było oszustwo. Najpoważniejszą i wirtuozowską operacją, według nowych władz Kirgistanu, jest odbiór dużych bloków akcji w 13 republikańskich przedsiębiorstwach (w tym w Kirgistanie, Kirgiztelecom i Severelectro). Wszystko to przeprowadzono w drodze przetargów i sformułowano jako zarządzanie zaufaniem w lokalnym holdingu MGN Group. Jego dyrektorem generalnym był Jewgienij Gurewicz, obywatel USA. Jak się później okazało, był partnerem biznesowym i wieloletnim znajomym Maxima Bakiewa.
Nieoficjalne dane
W 2010 r. Ogromny strumień negatywnych informacji uderzył Maxima Bakijewa. Lokalne media w Kirgistanie napisały, że wynik potęgi klanu Bakijew jest dość przewidywalny. Najmłodszy syn prezydenta dosłownie zagrał talią złotych kart, drażni mieszkańców zubożałego kraju swoim ogromnym bogactwem.
Między innymi oskarżony jest o udział w zorganizowanej grupie przestępczej podczas kwietniowych starć i współudział w zabijaniu ludności cywilnej (wówczas zmarło 84 osoby), a także celowe uniemożliwienie rządowi rosyjskiemu przejęcia kontroli nad przedsiębiorstwem Dastan. Wiadomo, że należał on do Ministerstwa Obrony ZSRR i zajmuje się produkcją ważnych elementów torped bojowych używanych przez siły morskie Rosji.
Reakcja Bakiewa Jr. na wszystkie zarzuty jest dość oczekiwana. Zaprzecza wszelkim interesom w kraju, otwarcie oświadcza w mediach, że nowe władze po prostu próbują przenieść całą odpowiedzialność za chaos na barki swojej rodziny.
Sam Bakiev Jr. często nazywał siebie „biznesmenem w skali WNP” z zastrzeżeniem nie do wielkości jego fortuny, ale do geografii jego działalności przedsiębiorczej.
Dzisiaj
Pomimo faktu, że Bakiev Maxim został skazany na karę dożywotniego pozbawienia wolności w Kirgistanie zaocznie, według organizacji publicznej Global Witness, on i jego rodzina mieszkają w eleganckiej rezydencji w Anglii, w miejscowości Raigate. Jego wniosek o azyl w Wielkiej Brytanii jest nadal rozpatrywany i od pięciu lat ma on prawo tam mieszkać. Wszystko to jednak niepotwierdzona informacja. Oficjalnie odmawia komentarza na temat takiej sytuacji spraw Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Anglii z nieznanych przyczyn.
