Tak czy inaczej, prawie każda osoba korzystała z produktów cudzej pracy intelektualnej. Ale ktoś po prostu wziął czyjś pomysł za podstawę swojej pracy, a inny, bez odrobiny sumienia, pobrał kilka artykułów z sieci, na podstawie których można było uzyskać artykuł szkoleniowy w ciągu kilku godzin. Plagiat jest znany wszystkim. Ale co dokładnie można przypisać tej koncepcji?
Co to jest plagiat?
Ludzkość polega na doświadczeniach poprzednich pokoleń i innych ludzi, w przeciwnym razie nie byłoby absolutnie żadnego postępu. Ale w procesie poznania ważne jest, aby nie kraść myśli innych ludzi, nawet przypadkowo. Jedną z ogólnie przyjętych norm współczesnego prawa międzynarodowego stała się bezwarunkowa przynależność wyników pracy intelektualnej do jej twórcy. Ale czasami pozbawieni skrupułów ludzie przyswajają słowa i pomysły innych ludzi, przekazując je jako własne. Taki jest plagiat.
Jednym z problemów w tym obszarze jest dowód, że kradzież cudzej własności intelektualnej była zamierzona. Zgodnie z konwencjonalną mądrością dobre pomysły dosłownie są w powietrzu, w linii muzycznej jest tylko siedem nut, a prawa fizyki są takie same dla wszystkich. Czy warto więc narażać muzyków na plagiaty piosenek i poetów - na wiersze powtarzające rymowanki z dziełami innych twórców, jeśli można po prostu cieszyć się wynikami? Być może jest to dość skomplikowany dylemat, który współcześni ludzie najczęściej decydują się na sprawiedliwość.
Plagiat i kompilacja
Studiując w szkole i na uniwersytecie, wielu studentów ma do czynienia z pierwszą pracą naukową. Najczęściej zadanie sprowadza się do wyciągania pomysłów innych ludzi z różnych źródeł, opracowywania z nich streszczenia lub streszczenia, które najprawdopodobniej nikt nawet nie przeczyta, nie zaliczy i nie dostanie za nie dobrej oceny. To nie jest plagiat w pełni; jest to kompilacja, która jednak niewiele się od niej różni. Problem polega na tym, że większość nauczycieli po prostu przymyka oko na to. W rezultacie ci, którzy kontynuują karierę naukową, aw przyszłości nie wahają się stosować takich metod. Plagiat rozprawy lub monografii - niestety! - wcale nie rzadkie.
W zachodnich placówkach edukacyjnych za pracę, którą student po prostu pobrał z Internetu lub skompilował z kilku artykułów, nawet nie zawracając sobie głowy opowiadaniem cudzych pomysłów własnymi słowami, możesz poważnie zapłacić. W końcu zadaniem jest nauczyć się myśleć samodzielnie, a nie pisać oryginalnej pracy. Dlatego plagiat jest surowo karany.
Identyfikacja
Kiedy więc stało się jasne, czym jest plagiat, warto wspomnieć, w jaki sposób analizuje się prace pod kątem ich obecności. Najłatwiejszym sposobem na zrozumienie, czy ta czy inna praca jest „całkowicie wyczyszczona”, jest sprawdzenie plagiatu. Teraz jest to bardzo przystępna cenowo i niezwykle prosta procedura. Pomaga nie tylko nauczycielom, ale także właścicielom witryn zamawiających artykuły od autorów tekstów. Jest również stosowany w branży reklamowej i innych branżach, w których ważna jest oryginalność i niezadowolenie. Niestety, sprawdzanie maszynowe można dość łatwo obejść, zmieniając kolejność słów w zdaniu lub wybierając odpowiednie synonimy, których często używają specjaliści od plagiatów. Obfitość cytatów z innych dzieł może również mylić komputer, więc ostatnie słowo w tej sprawie zawsze należy do osoby.
Kryteria plagiatu
Pożyczanie i kradzież pomysłów innych ludzi jest plagą ery informacyjnej.Często zdarza się, że to nie autor oryginalnej pracy wygrał, ale złodziej, który wcześniej opowiedział o tym pomyśle. To spowodowało potrzebę nie tylko ochrony prawnej tych, którzy generują coś nowego, ale także zrozumienia, według jakich kryteriów można odróżnić cytowanie od plagiatu i po prostu coś podobnego do wykorzystania wyników pracy innej osoby.
Są specjalni eksperci, którzy analizują dzieła twórcze pod kątem ich podobieństwa i tożsamości, uczestnicząc w sporach dotyczących plagiatu. I wykorzystują następujące kryteria:
- styl pracy;
- odpowiednie warunki i projekt oferty, jeśli istnieje;
- data publikacji każdego z kontrowersyjnych dzieł;
- zgodność ze stanowiskiem obywatelskim i światopoglądem autora;
- brak wyraźnych odniesień do źródła cytatu;
- rozbieżność między technikami artystycznymi (metodami naukowymi) a ogólnym stylem.
Oczywiście w każdym przypadku stosowane są ich własne metody, ale przede wszystkim, zwłaszcza w przypadku pracy twórczej, uwaga skupia się nie na treści, ale na formie. To znaczy, z punktu widzenia ustawodawstwa dotyczącego własności intelektualnej, wiersz „Borodino” i odpowiadająca mu mozaika panoramy są całkowicie odrębnymi i niezależnymi arcydziełami.
Regulacje prawne
Międzynarodowa ochrona prawna własność intelektualna reprezentowane przez tak zwane porozumienie TRIPS przyjęte w 1994 r. Aby uniknąć sankcji, wszystkie kraje objęte WTO są zmuszone do jej przestrzegania.
W przypadku Rosji ustawodawstwo krajowe regulujące kwestie własności intelektualnej obejmuje:
- Część 4 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej.
- Ustawa federalna nr 5351-I (ostatnio zmieniona 20 lipca 2004 r.).
- Nr 149-FZ z 27 lipca 2006 r.
Kara
Czym jest plagiat, jeśli nie kradzież? Tak wielu ludzi myśli, chociaż złodzieja nie interesują wartości materialne, ale wyniki pracy umysłowej innej osoby, dlatego uważają, że kara powinna być odpowiednia.
Jeśli mówimy o projekcie pisemnym w trakcie nauki, konsekwencją może być odmowa policzenia pracy i niemożność przeniesienia studenta na następny kurs. Często zdarzają się przypadki wykluczenia z uniwersytetu osoby, która nie chce zaakceptować tych zasad.
Jeśli chodzi o przypadki, w których kradzież została przeprowadzona w celu czerpania z niej zysków, to nie będzie działać, aby pozbyć się publicznej krytyki. Jeśli kontrola plagiatu ujawni winę podejrzanego, w zależności od spowodowanych szkód, będzie on zmuszony zapłacić grzywnę, a nawet pójść do więzienia.
W praktyce światowej uważa się, że najskuteczniejszym środkiem przeciwko kradzieży własności intelektualnej jest rekompensata za szkody niemajątkowe, których wysokość może być ogromną liczbą zer. W Rosji nie ma takich precedensów, ale kto wie, co będzie dalej?
Prawo autorskie i jego krytyka
Obecne międzynarodowe ustawodawstwo dotyczące ochrony własności intelektualnej przewiduje okres niemożności korzystania z niektórych pomysłów przez 25 lat lub dłużej, w zależności od kategorii dzieła. Dotyczy to nawet publikacji w Internecie, które są często krytykowane przez społeczeństwo. Jednocześnie rządy wielu krajów nasilają działania antypirackie wśród rosnącego niezadowolenia wśród zwolenników swobodnej wymiany informacji. Ale trudno jest stwierdzić na pewno, który z nich jest odpowiedni. Z jednej strony artysta naprawdę nie powinien być głodny, z drugiej - nieskończenie pasożytuje na jednym ze swoich dobrych pomysłów.