Gruziński miliarder, który znalazł się na liście Forbes z aktywami w wysokości 6,5 miliarda dolarów, Ivanishvili Bidzina jest znany światu ze swojej krótkoterminowej działalności politycznej jako premier Gruzji. Do 2011 roku, dopóki Bidzina Grigoriewicz nie ogłosiła swojego udziału w wyborach parlamentarnych, był skryty i sławny tylko w kręgach biznesowych. Zaczął zarabiać na przejęciu przedsiębiorstw państwowych podczas prywatyzacji sowieckiego dziedzictwa pod koniec 1990 roku. Jest żonaty i ma czworo dzieci.
Biografia
Trudno jest znaleźć informacje o życiu osobistym i rozwoju imperium biznesowego tej wpływowej osoby. Niemniej jednak jego biografia zawiera krótką informację. Ivanishvili Bidzina, którego data urodzenia to 18 lutego 1956 r., Z regionu Sachkher w Gruzji, ze wsi Chorvila. Tam urodził się przyszły filantrop i przedsiębiorca Bidzina. Ojciec był górnikiem. Widząc swoją biedną przyszłość w rodzinnej wiosce, po ukończeniu studiów ambitny młody człowiek z powodzeniem wstąpił na Uniwersytet Stanowy w Tbilisi na Wydziale Ekonomicznym. Jako student pracował jako sprzątacz, a później jako szlifierka w odlewni.
W 1980 roku otrzymał dyplom z wyróżnieniem z wyższej uczelni. Pomogło mu to urosnąć na stanowisku w zakładzie do starszego inżyniera, a później do kierownika laboratorium. Od 1982 roku Iwaniszwili przeprowadził się do Moskwy, aby studiować w szkole podyplomowej Instytutu Badań Pracy i Spraw Socjalnych. Cztery lata później, skutecznie broniąc swojej pracy, został kandydatem nauk ekonomicznych.
Pierwsze próby biznesowe
Po osiągnięciu znacznych wyników w nauce w Moskwie Ivanishvili Bidzina, którego biografia rejestruje powtarzającą się zmianę miejsca zamieszkania między Rosją, Gruzją, a później Francją, powrócił do Tbilisi. Dostał pracę jako starszy badacz w oddziale Instytutu Badawczego Pracy i mieszkał w akademiku w Odlewni i Zakładzie Mechanicznym.
Ale beznadziejne istnienie badacza zachęciło młodego mężczyznę do rozpoczęcia opłacalnej działalności. Bidzina zorganizowała spółdzielnię. Po przeanalizowaniu rzadkich towarów zdał sobie sprawę, że wzmocnione węże będą poszukiwane. Komunikacja w odlewni pomogła Iwanaszwilemu wynająć tam pokój i rozpocząć produkcję. Jednak okoliczności nieznane opinii publicznej uniemożliwiły nowicjuszowi przedsiębiorcy wniesienie sprawy do wydania gotowych produktów.
Ale narodził się pomysł sprzedaży komputerów. Dostawcami byli gruzińscy Żydzi, którzy osiedlili się za granicą. Po pierwszej milionowej transakcji prokurator zainteresował się jego działalnością, która aresztowała konto Ivanishvili Bidzin. Jego gruziński biznesmen poszedł zarobić fortunę w Moskwie.
Kapitał początkowy
Po powrocie do stolicy Iwaniszwili natychmiast odwiedził swojego kolegę-absolwenta, Witalija Malkina, który w tym czasie współpracował ze swoimi przyjaciółmi A. Bryantsevem i S. Mosinem w spółdzielni „Agroprogress”, która zajmowała się budową szklarni. Bidzina zaproponowała pomysł sprzedaży sprzętu elektronicznego. Rozpoczęła się działalność: ludzie rozebrali magnetofony, komputery, a później telefony guzikowe z chińskiej fabryki należącej do doktorantów instytutu badawczego.
Do 1990 roku partnerzy Witalij Malkin i Ivanishvili Bidzina zostali współzałożycielami AgroProgress. Byli wówczas liderami w sprzedaży sprzętu elektronicznego w Moskwie. Spółdzielnia miała umowy na 11 milionów dolarów.
Równolegle z działalnością gospodarczą Bidzin w latach 1998-1990 pracował w Federacji Filmowców Nieprofesjonalnych jako Zastępca Kierownika Działu Informacji Handlowej.
Bankowość
Będąc rozważnym i dalekowzrocznym człowiekiem, w 1990 r., Mając kapitał założycielski, Bidzina postanowiła założyć bank. Wspólnie z partnerami Mosinem i Malkinem zarejestrowali instytucję finansową „Credit Russia”. Akcje banku zostały podzielone w następujący sposób: 33% należało do V. Malkina, a 67% do B. Ivanishvili z udziałem nabytym od S. Mosina.
Stanowisko prezesa lub wiceprezesa zarządu w nowym biznesie przypadło gruzińskiemu przedsiębiorcy. Wiadomo tylko na pewno, że od 1994 r. Do dziś jest wymieniony w swoim finansowym pomyśle jako pierwszy wiceprezydent.
Do końca 1990 r. Bank otrzymał licencję zezwalającą na prowadzenie operacji w obcej walucie. Partnerzy dostali wspaniały tandem. Ivanishvili Bidzina zarządzał „Rosyjskim kredytem”, a dyplomatyczny Witalij Borysowicz był zaangażowany w relacje ze światem zewnętrznym. W 1993 r. Partnerzy założyli Impexbank.
Przedsiębiorca zadbał również o szkolenie personelu i edukację. znajomość finansów. Otworzył specjalistyczną uczelnię, gdzie uczył niektórych dyscyplin.
Brat dla brata
Dla Bidzina Iwaniszwilego rodzina, a zwłaszcza jej bezpieczeństwo, nie zniknęły w tle. Sukcesy w działalności założycieli Russian Credit były tak wielkie, że na początku lat 90. nie mogły pomóc przyciągnąć uwagi grup bandytów.
W 1993 roku Iwaniszwili dowiedział się o uprowadzeniu swojego brata w Gruzji i że przestępcy domagają się okupu za jego wolność. Biznesmen działał rozsądnie, nie zgadzał się z warunkami zaproponowanymi przez bandytów, ponieważ rozumiał, że takiego szantażu można użyć w stosunku do jego innych krewnych. Wszystko się udało, udało się znaleźć brata, a pomógł w tym Vladimir Rushailo, szef RUBOP w Moskwie. Za taką operację nagrodą dla regionalnego departamentu ds. Walki z przestępczością zorganizowaną była organizacja funduszu charytatywnego, którego darowizny zostały przekazane przez Russian Credit i inne instytucje finansowe.
Przeprowadzka do Francji
W 1994 roku Ivanishvili Bidzina zrezygnował z funkcji prezesa banku na rzecz V. Malkinay i przeniósł się na stanowisko wiceprezesa funduszu charytatywnego. W tym samym okresie opuścił Rosję wraz z rodziną, najpierw przeprowadzając się do Ameryki, a później do Francji. Niedaleko Paryża przedsiębiorca nabył nieruchomość.
Innym interesującym punktem związanym z tym krajem jest biografia Ivanishvili Bidzin. Żona przedsiębiorcy, Ekaterina Khvedelidze, która urodziła czworo dzieci i nadal z nim mieszka, przez pewien czas nie była jedyną kobietą. We Francji Bidzina poślubiła Ingę Pawłową miesiąc po ślubie z dziewiętnastoletnią Katarzyną w Gruzji. Ich małżeństwo nie trwało długo, a już w 1994 r., Kiedy biznesmen był w Paryżu, rozwiedli się. Ponadto w wywiadzie Inga powiedziała, że nie była obecna na rozwodzie, a postępowanie odbyło się bez jej powiadomienia.
Aktywa inne niż podstawowe
W 1995 r. Bidzina wrócił do moskiewskiego biznesu i objął stanowisko wiceprezesa Roskredit. Teraz Ivanishvili wybrał nową strategię - przejęcie przedsiębiorstw gospodarki odpadami, które kilka lat później uczyniły go miliarderem. Duże zakłady górnicze - Lebedinsky, Michajłowski, Stoileński - stały się własnością banku. Wśród aktywów Roskredit wymieniono 30% udziałów zakładu metalurgicznego w Krasnojarsku.
Aby obsługiwać przedsiębiorstwa przemysłowe, Bidzina utworzyła banki pomostowe: Rosexportbank, Impexbank, Roslegprombank. Instytucja finansowa „Roskredit” rozkwitła, aw 1996 r. Pod względem aktywów netto zajęła siódme miejsce w kraju.
Kariera polityczna
Początek 2011 r. Upłynął pod znakiem Gruzji przez fakt, że Bidzina Grigoryevich Ivanishvili ogłosiła utworzenie opozycyjnej partii politycznej Saakaszwilego i zamiar sprzedaży wszystkich rosyjskich aktywów. Kilka dni później działacz został pozbawiony obywatelstwa gruzińskiego, co uzasadnia to obecnością obywatelstwa francuskiego.W grudniu tego roku pojawił się ruch gruzińskich snów, kierowany przez Iwaniszwilego. Jak obiecał polityk, do jesieni 2012 r. Sprzedał swój ostatni majątek. Była to korporacja rolno-przemysłowa Stoilenskaya Niva.
Popularność Bidzina była przytłaczająca. Natychmiast zaczęły się prowokacyjne oświadczenia w jego kierunku: najpierw Iwaniszwili został oskarżony o pomoc bojownikom czeczeńskim, a następnie ukarany grzywną za przekupywanie wyborców. Niemniej jednak osiągnął swój cel i do jesieni 2012 r. Został premierem. Ivanishvili opowiadał się za integracją z Europą, wsparciem stosunków rosyjsko-gruzińskich i partnerstwem ze Stanami Zjednoczonymi.
Zajmując stanowisko premiera, Bidzina ostrzegł ludzi, że po ustanowieniu systemu państwowego odejdzie ze stanowiska półtora roku później, ale stało się to nieco wcześniej. 20 listopada roku po wyborach zrezygnował z polityki.
Native Chorvila
Żaden zadbany dom i zaniedbany mieszkaniec nie znajduje się we wsi Chorvila, która znajduje się w regionie Sachkher w Gruzji. Wszystko dlatego, że nie zapomina o swojej rodzinnej wiosce Bidzina Ivanishvili. Zdjęcie tego dobrze prosperującego miejsca pośród pobliskich osad jest imponujące. W Chorvil są dobre drogi, piękny Dom Kultury, Pałac Ślubów, kampus, wszystkie budynki mieszkalne zostały odnowione. Potrzebującym rodzinom zapewnia się wszystko, co niezbędne do wygodnego mieszkania, nawet urządzenia gospodarstwa domowego. Nowożeńcy otrzymują prezent w wysokości trzech tysięcy dolarów. Zaskakujące jest to, że płacą rachunki za media mieszkańców wsi Bidzina przez siedem lat.
Ci, którzy odwiedzili to słynne gruzińskie miejsce, twierdzą, że wygląda jak szwajcarski. Ale „patronat domu” trwał do momentu wyboru Iwaniszwilego na stanowisko premiera.
Ciekawe fakty
Oprócz nieruchomości we Francji, Rosji i Gruzji Ivanishvili posiada centrum biznesowe o wartości około 50 milionów dolarów, które znajduje się na górze Tabori. Jego budowa trwała 10 lat, a projekt opracowała japońska architekt Sina Takamatsu.
Często nazywany Boris. Od lat studenckich. Kiedy gruziński młody człowiek po raz pierwszy przybył do Moskwy, jeden z nauczycieli nazwał go doktorantem Bidzin, więc Iwaniszwili pozostał dla Borysa dla Rosjan.
Wśród hobby filantrop i miliarder woli szachy, tryktrak i śpiew. Przedsiębiorca ma również kolekcję obrazów znanych autorów.
