Podczas korzystania z pojęć takich jak „kopalnia”, „kopalnia” i „kopalnia” zwykle nie ma trudności z ustaleniem, czy obiekt należy do wydobycia pewnego rodzaju minerałów naturalnych. A czym jest kamieniołom? Czy to także sztuczny obiekt przemysłowy czy naturalne pogłębienie?
Definicja
Kamieniołom jest sztucznie utworzonym wykopem na powierzchni skorupy ziemskiej w celu wydobycia leżącej poniżej warstwy zasobów naturalnych metodą otwartego pobierania próbek. Z reguły ma kształt lejka, zwężający się w dół. Terytorium jest ograniczone przez wykształcone samoloty. Na początkowym etapie rozwoju glebę usuwa się i przenosi poza strefę produkcyjną.
Pojęcie „kamieniołom” zrodziło się ze słowa „carriere” zapożyczonego z języka francuskiego, które zostało użyte do oznaczenia miejsc wydobycia i obróbki kamienia naturalnego. Można go również wykorzystać do podkreślenia specjalizacji przedsiębiorstwa, którego działalność związana jest z wydobyciem odkrywkowym zasobów naturalnych.
Odmiany
Produkcja w zamknięty sposób bez usuwania górnej warstwy jest zwykle nazywana kopalnią. W górnictwie odkrywkowym używa się terminu „cut”. W rozwoju minerałów do wydobywania rud metali i kryształów koncepcja kopalni (kopalni) jest bardziej powszechna.
We wszystkich przypadkach można powiedzieć, że kamieniołom jest kopalnią odkrywkową do przemysłowego pobierania próbek głęboko leżącej skały. W zależności od złoża może to być piasek, glina, żwir, wapień. Wydobywanie paliw kopalnych odbywa się w kamieniołomach torfu, łupków i węgla. Dla przemysłu chemicznego wykonuje się próbki do ekstrakcji fosforynów, apatytów, siarki, arsenu i innych soli z jelit planety. Z materiałów niemetalicznych można odróżnić kamieniołomy do wydobywania alabastru, talku i miki.
Metale wydobywane są z rudy. Jego wydobycie najczęściej odbywa się również metodą kamieniołomu. Tak powstają surowce do produkcji metali żelaznych (żelazo, mangan, chrom) i nieżelaznych (miedź, cynk, cyna). Ta sama zasada stosowana jest przy selekcji rud metali szlachetnych, radioaktywnych i metali ziem rzadkich. W pobliżu takich złóż zwykle buduje się zakład wydobywczo-przetwórczy.
Wydobycie granitu
Metoda otwierania zależy od charakteru pola. Zwykle używaj pionowego rowu skierowanego do wnętrza kopalni. Osobliwością kamieniołomów jest to, że materiał trafia do produkcji kamienia licowego i bloków. Głównym zadaniem jest maksymalizacja bezpieczeństwa monolitu wydobytych bloków.
Granit ma właściwość pękania wzdłuż płaszczyzny występowania skały. Ta funkcja służy do wydobywania klinów. Zastosuj kilka metod technologicznych. Najprostszym jest wiercenie studni z późniejszym układaniem materiałów wybuchowych. Podczas wybuchu skała jest otwierana. Duże kawałki trafiają na płyty tnące. Wadą tej metody jest duża ilość odpadów, które trafiają do gruzu. W dużej części zwiększa się prawdopodobieństwo wystąpienia mikropęknięć podczas przetwarzania. Bardziej delikatną metodą jest wstrzykiwanie sprężonego powietrza do odwiertu, co prowadzi do pękania formacji.
Kamieniołomy granitu na etapie przygotowania podczas prac polowych są tańsze niż kamieniołomy marmuru. Ale w procesie rozwoju ze względu na złożoną technologię koszty produkcji rosną. Najlepsze wyniki pod względem jakości produktu uzyskuje się poprzez natychmiastowe pocięcie warstwy skały na bloki. Ale to jest najdroższa opcja.
Kamieniołom piasku
Intensywna konstrukcja wymaga dużo betonu. Piasek jest niezbędnym składnikiem jego składu.Obecność złóż tego materiału na płytkiej głębokości w bezpośrednim sąsiedztwie granic miasta ma pozytywny wpływ na koszty budowy. Podczas oceny pola brany jest pod uwagę skład chemiczny (zawartość SiO)2), obecność zanieczyszczeń, ogniotrwałość, struktura skały, jej właściwości fizyczne i mechaniczne.
Płytka głębokość złoża umożliwia otwarcie pola pojazdami kołowymi: skrobakiem, spychaczami. Pobieranie próbek odbywa się za pomocą draglines, koparek kubełkowych, a transport - drogą. Kamieniołom jest stosunkowo płytką kopalnią (do 15 m). Osobliwością jest to, że materiał jest sypki. Nie można zapewnić stabilności przednich wysypisk ze względu na niebezpieczeństwo upadku. Inną cechą jest prawdopodobieństwo zalania przez wody gruntowe, co wiąże się z ich przekierowaniem lub zastosowaniem technologii „mokrej” produkcji.
