Jesse Lauriston Livermore był jednym z najbardziej znanych kupców XX wieku. Niewielu mogło gromadzić i tracić pieniądze tak szybko, jak on. Jesse otrzymał swój przydomek Boy Plunger (Risk Boy), ponieważ nabył duże ilości aktywów lub towarów. Livermore żył w ten sam sposób, w jaki handlował - z pełną prędkością. Odnoszący sukcesy handlowiec był bardzo popularny wśród kobiet płci przeciwnej ze względu na ich wygląd i żywy styl życia.
Od pługa do brokerów
Livermore Jesse urodził się w South Acton w stanie Massachusetts, w rodzinie rolnika, w 1877 r. Nauczył się czytać i liczyć w wieku 3,5 lat, w wieku 5 lat przeglądał już finansowe kolumny gazet. Kiedy Jesse miał 14 lat, jego ojciec zabrał go ze szkoły, aby pomóc mu w pracach domowych. Młody i pewny siebie Livermore wyjechał do Bostonu, gdzie rozpoczął pracę w firmie maklerskiej Payne Webber za 5 USD tygodniowo. Do jego obowiązków należało rejestrowanie cen akcji, obligacji i towarów na dużej tablicy.
Podczas aktualizacji stale zmieniających się ofert Livermore zauważył, że ruchy cen są często przewidywalne. Wkrótce doszedł do wniosku, że rynki mogą być przechytrzone i zarabiać duże kwoty.
Łatwe pieniądze
W wieku 15 lat Jesse postanowił zaryzykować część swojego dochodu i, oddając do małego biura maklerskiego 5 USD, osiągnął zysk w wysokości 3,12 USD. W ciągu kilku tygodni obrót akcjami przyniósł dochód, który przekroczył jego wynagrodzenie w Payne Webber. W ten sposób zarobił ponad 1000 USD - w tym czasie znaczną kwotę.
Pośrednictwo było nieco lepsze niż kasyna hazardu. Po tym, jak Jesse zignorował ostrzeżenie swojego pracodawcy, by trzymać się z dala od tych instytucji, Livermore został zwolniony.
Teraz Jesse został traderem. Jego sukces był taki, że zabroniono mu wstępu do wszystkich domów maklerskich w Bostonie. Na środkowym zachodzie i wschodnim wybrzeżu zarobił około 50 000 $. Aby ominąć zakazy, musiałem się ukrywać i używać fikcyjnych nazwisk.
Nowy Jork, Nowy Jork
W 1899 roku Livermore zdecydował, że nadszedł czas, aby rzucić wyzwanie jego umiejętnościom. Wyjechał do Nowego Jorku. W tym samym roku Jesse poznał swoją żonę, Netty Jordan. Pobrali się kilka tygodni po pierwszym spotkaniu i rozstali się po kilku miesiącach małżeństwa.
Jesse stracił wszystko, grając na telegrafie giełdowym, 30-40 minut za liczbami na prawdziwym rynku. Poprosił Netty, by zastawiła część biżuterii, którą otrzymał, aby znów zacząć handlować, i to ją rozgniewało.
Po pokonaniu, ale z pewnością siebie, Livermore powrócił do korzeni. Zaczął zarabiać na handlu akcjami w domach maklerskich w St. Louis, dopóki właściciele nie zaczęli go rozpoznawać. Ponieważ biura były teraz przed nim zamknięte, wysłał kogoś na swoje miejsce i zarobił w ten sposób 5000 $.
W 1901 r. Handel na giełdzie przyniósł pieniądze Livermore przy niewielkim lub żadnym wysiłku, dopóki znowu nie stracił wszystkiego na bawełnie. Jesse kontynuował handel konserwatywny, obawiając się pójść za daleko. Według niego, gdzie powinien był zarobić 20 000 $, zarobił 2000 $. Jednocześnie cieszył się życiem atrakcyjnego i bogatego kawalera.
Oświetlenie spa
W 1906 roku, w ciągu 28 lat, Livermore zarobił 100 000 $, ale zaczął tracić zaufanie. Potem Jesse pojechał na wakacje do Palm Beach. Jego własny konserwatyzm w połączeniu ze sprzeczną historią zwycięstw zmusił go do wątpliwości, czy jest w stanie handlować na giełdzie.Dlatego zrobił sobie przerwę, która stała się punktem zwrotnym w jego życiu.
Livermore miał „gwałtowny przypływ”, którego nigdy wcześniej nie odczuwał, i postanowił zająć krótką pozycję na akcjach Union Pacific i zrobił to na wielką skalę. Przyjaciele myśleli, że ryzykowny chłopak albo stracił rozum, albo wykorzystał poufne informacje. Akcje zaczęły rosnąć, a Jesse był na skraju bankructwa. Wrócił do miasta i dowiedział się o trzęsieniu ziemi w San Francisco, które spowodowało gwałtowny upadek Unii Pacific. Handel na giełdzie zapewnił Livermore zysk w wysokości 250 000 USD, chociaż był teraz bardzo ostrożny: rynek nadal spadał po zamknięciu pozycji. Ta sprawa dawała przedsiębiorcy jasne zrozumienie niebezpieczeństwa ślepego podążania za radą.
Rescue Hero
Livermore Jesse zyskał reputację bohatera podczas upadku 1907 roku. Kiedy giełda zaczęła spadać, instynktownie zajął krótką pozycję, zarabiając ogromną kwotę 1 miliona dolarów dziennie. Ale widząc, że rynek przeżywa kryzys, Jesse postanowił postępować właściwie i mądrze. Zaczął kupować wszystko, co mógł (częściowo na prośbę JP Morgana). Jego działania skłoniły wielu innych mieszkańców Wall Street do zrobienia tego samego - i rynek zaczął się poprawiać. Livermore stał się bohaterem. Idąc za jego przykładem wielu jego kolegów stało się bogatych.
Wspomnienia Ganna
William Gunn w swojej książce „45 lat na Wall Street” nazwał Livermore jednym z najbardziej spektakularnych handlowców swoich czasów. Gunn twierdził, że Jesse był szlachetnym człowiekiem, który wierzył, że dług powinien zostać spłacony nawet po zwolnieniu go przez sąd upadłościowy.
Rzeczywiście, Livermore Jesse oraz wielu innych handlowców i inwestorów, w tym sam Gunn, kiedyś stracili pieniądze, gdy firma maklerska Murray Mitchell and Company upadła w 1913 roku. Według Gunna, w 1917 roku, kiedy Livermore wrócił i zarobił fortunę, nie tylko zwrócił mu należną część pieniędzy utraconych w wyniku bankructwa Mitchella, ale także zapłacił wszystkim innym. Autor zauważył, że szlachetność kupca, jego uczciwość i honor były przyczyną, że po kolejnej ruinie Jessego w 1934 r. Gann osobiście go poparł i przekonał innych. Dzięki niemu ryzykowny chłopiec wrócił i znów zaczął zarabiać pieniądze.
Jedyną rzeczą, za którą Gann skrytykował Livermore, była możliwość zarabiania z nim pieniędzy w połączeniu z niezdolnością do oszczędzania. Według Ganna Jesse odczuwał pragnienie władzy i kiedy otrzymał dużą sumę pieniędzy, nie mógł handlować zachowawczo. Livermore starał się, aby rynek działał zgodnie z własnymi zasadami i nie czekał, aż będzie gotowy podążać za naturalnym trendem.
Standard bogactwa
Sukces Livermore zapewnił mu styl życia, o którym wielu mogło tylko pomarzyć. Wysoki, szczupły blondyn - spekulant giełdowy, nabył 60-metrowy jacht o wartości 200 tysięcy dolarów, wagon kolejowy, mieszkania w Upper West Side. Został członkiem najbardziej ekskluzywnych klubów i poznał znane kobiety, w tym aktorkę Lilian Russell. W ciągu roku zwiększył swoją fortunę do 3 milionów dolarów. Jego sztuczki handlowe stały się wkrótce znane, a ludzie często mówili, że ktoś jest „tak bogaty jak Jesse Livermore”.
Zdrada ceny body
W 1908 roku Jesse został zdradzony przez „przyjaciela” i stracił miliony. Potem miał 5 milionów dolarów, zanim wszystko stracił, handlując bawełną na giełdzie towarowej w Chicago. Słuchał Teddy Price, słynnego handlarza bawełną, i nie mógł wyjaśnić, dlaczego, ponieważ wiedział, że to źle. Kiedy Price doradził Jesse'owi, aby kupił, sprzedał z resztą producentów. Livermore został zatopiony.
Upadłość stała się nieunikniona w 1915 r. Akcje nabyte w 1907 r., Aby zapobiec załamaniu rynku, pozwoliły jej rozciągnąć się na kilka lat, ponieważ gospodarka przeżywała długi okres „bessy”. Rok później zarobił 5 milionów dolarów, kierując się trendem byka.
Podczas I Wojny Światowej Livermore założył, że cena kawy znacznie wzrośnie, i ustanowił ogromne długie pozycje. Jego zysk wyniósł miliony dolarów, ale umowa na kawę została anulowana. Rząd czuł, że spekuluje w czasie wojny. To bankructwo Livermore po raz trzeci.
Drugie małżeństwo i dalsza kariera
Po długim i skandalicznym rozwodzie z Netty Jordan (w tym odcinku, w którym zatrudnił prywatnego detektywa, aby odzyskał własny samochód), Livermore poślubił 22-letnią Dorothy, tancerkę z programu Madness Siegfelda.
W 1919 roku pierwszy syn, Jesse Livermore II, urodził się małżonkom. A w 1922 roku Paul był już w drodze. Młody ojciec postanowił kupić drogą nieruchomość w Great Nack i zostawił Dorocie czek in blanco na umeblowanie domu. Byli niezależni finansowo, zaliczani do wyższych sfer i nie chcieli niczego więcej. Był to okres nieograniczonego szczęścia rodzinnego.
Nazwę Livermore rozpowszechniły media, ludzie kupowali i sprzedawali na podstawie jego zaleceń opublikowanych w gazetach. Przeprowadził operację handlową, która przyniosła 15 milionów dolarów. Dwa lata później Jesse przeprowadził się do większego biura z 60 pracownikami.
Livermore stał się znany ze swojej taktyki czekania, aż kupione akcje wzrosną, aż osiągnie znaczący zysk, a następnie „podzielił się tajemnicą” z dziennikarzem z New York Times lub innej wpływowej gazety, że te papiery wartościowe są świetnym zakupem. . Potem Jesse zamknął swoją imponującą otwartą pozycję po szumie wywołanym przez artykuł.
Edwin Lefebvre skontaktował się z Livermore, aby napisać „Wspomnienia maklera giełdowego”. Książka została wydana w 1923 roku. Jednak nikt nie rozumiał, że w zawoalowanej formie ujawniła swoje własne życie jako kupiec wyhodowany pod nazwą Lori Livingston. Książka spotkała się zaskakująco dobrze i przetrwała kilka przedruków.
Szczęśliwego życia
W tym samym roku Livermore miała drugiego syna. Jego sława na Wall Street wciąż rosła. W 1925 roku zarobił 10 milionów dolarów na handlu pszenicą i kukurydzą na chicagowskiej giełdzie w Chicago, konkurując ze słynnym handlowcem Arthurem Cuttenem w zakresie zdolności do manipulowania rynkiem.
W 1927 r. Dwóch rabusiów wtargnęło do domu Livermore i trzymało go i jego żonę na celowniku. Dorota zachowywała się zaskakująco spokojnie podczas testu, przekonując przestępców do pozostawienia najcenniejszej biżuterii. Kiedy wyszli, poprosiła rabusiów, aby nie hałasowali, aby nie obudzić dzieci.
Pomimo szczęścia rodziny wszystko zaczęło się zmieniać. Uzależnienie Dorothy od alkoholu stało się niekontrolowane.
Czarny wtorek
Potem nadszedł Czarny wtorek i nastąpiły krach na giełdzie. Livermore przypadkowo poczuł, że na rynku nastąpił pewien ruch, i postanowił zamieszkać w jego biurze, handlując w dniach poprzedzających 29 października.
Kiedy zaczęły pojawiać się wieści o kupcach, którzy stracili wszystko, Dorothy Livermore i jej matka, które były w domu w Evermore, spanikowały. Kiedy Jesse wrócił, płakali, wierząc, że bogactwo zostało utracone, nie wiedząc, że zarobił 100 milionów dolarów.
U szczytu swojej kariery Livermore posiadał ogromne majątki w kilku krajach, samochody Rolls-Royce'a, jachty i był znany ze swoich hojnych przyjęć. Zawierał także zestaw tajnych biur przy Piątej Alei. To właśnie w tych biurach z licznymi telefonicznymi i prywatnymi liniami telegraficznymi Livermore prowadził pełną działalność maklerską. Pokój był wyposażony w pełnowymiarową tablicę ofert, wspieraną przez urzędników w aktualnym stanie. Ponadto zatrudnił zespół naukowców. Jedynym celem tego oddziału było promowanie własnej działalności handlowej i inwestycyjnej.
Trzecia żona
W 1932 r. Alkoholizm Doroty w połączeniu z romansami Livermore i ich nawykiem hojnych wydatków skomplikowały relacje.Przez cały czas trwania tego małżeństwa Jesse miał kochanków wszędzie, w tym w Trikach Siegfelda, gdzie Dorota wciąż miała przyjaciół. Czuła się upokorzona.
Dorota poprosiła o szybki rozwód i otrzymała skromną rekompensatę w wysokości 10 milionów dolarów. Minęła dom i opiekę nad swoimi synami. Tego samego dnia Dorota poślubiła młodego mężczyznę - byłego strażnika prohibicji.
W wieku 56 lat Livermore, już nie młody i niezbyt bogaty, postanowił wydać ostatnie pieniądze na podróż, gdzie poznał swoją trzecią żonę. Spotkał się z amerykańską piosenkarką Harriet Metz w Wiedniu. Czterokrotnie wdowa po samobójczych mężach odziedziczyła już po nich własne pieniądze.
Livermore planował wykorzystać urlop, aby przywrócić siłę i uniknąć bezpośredniego bankructwa po powrocie do Nowego Jorku. Ale był także wyczerpany emocjonalnie.
W 1933 r. Jesse cierpiał na depresję. Po 26-godzinnym przyjęciu alkoholowym trafił na komisariat policji i powiedział policji, że stracił pamięć.
Livermore Jesse, po serii tragedii rodzinnych i utworzeniu Komisji Papierów Wartościowych, zaczął zdawać sobie sprawę, że nie będzie już mógł handlować jak wcześniej. Pieniądze żony utrzymywały go w komforcie, co pozwalało mu nie odczuwać potrzeby angażowania się w handel.
Samobójstwo
Nie mogąc podnieść kapitału w tym samym tempie, Livermore postanowił sprzedać swoje zasady handlowe w formie drukowanej. Książka „Jak handlować akcjami” została wydana w 1940 roku w dwóch wersjach - w oprawie skórzanej i „dla wszystkich”, ale nie uchwyciła serc i umysłów kupujących.
Później tego samego roku Jesse Livermore, po wypiciu dwóch drinków w Sherry Netherlands Hotel na Manhattanie, napisał osiem stron do swojej trzeciej żony, wspominając, że jego życie było porażką.
Mężczyzna, który stał się znany jako Ryzykowny Chłopiec, Wielki Niedźwiedź i Król Bawełny, wszedł do garderoby, usiadł na krześle i strzelił sobie w głowę. Tak zakończyło się życie człowieka, który był chyba największym handlowcem wszechczasów. Jesse Livermore, niezwykły handlowiec, człowiek, który zarabiał miliony, pozostawił fortunę poniżej 10 000 $.
W „New York Times” epitafium słynnego spekulanta zastąpiło artykuł wstępny: „Co dobrego zrobił, jaką krzywdę wyrządził, że jego życie oznaczało dla niego i dla innych - oto pytania pisarza. Kierował się pasją. Żył w czasach, gdy jego spekulacje wydawały się sztuczkami chłopca kradnącego grosze. Nie pozostawił po sobie żadnych chmur chwały ani miazmów ludzkiego cierpienia. „Ulica”, nad którą pracował, nie jest już taka sama jak poprzednio. Jego śmierć oznaczała koniec epoki. ”
Jesse Livermore: jak handlować akcjami
Słynny handlowiec nie miał formalnego wykształcenia ani doświadczenia w wymianie handlowej. Zrobił się, ucząc się ze swoich zwycięstw i strat. To właśnie te sukcesy i porażki pomogły utrwalić pomysły, które są nadal używane w handlu na dzisiejszych rynkach.
Oto niektóre zasady Jessego Livermore:
- Pieniądze nie są zarabiane na wahaniach cen w dniu handlu. Jesse podkreślił znaczenie skoncentrowania się na gospodarce jako całości, a nie na pojedynczych zapasach.
- Musimy przyjąć strategię kupna i trzymania się trendu byka i sprzedawać, gdy straci na sile. Livermore zawsze miał gotową strategię wyjścia.
- Należy zbadać podstawy firmy, rynku i gospodarki. Jesse dzieli inwestorów na udane i nieudane w wysiłku włożonym w inwestowanie.
- Inwestorzy krótkoterminowi ostatecznie stracą kapitał.
- Powinieneś zignorować informacje poufne i przeprowadzić własną niezależną analizę. Livermore bardzo ostrożnie wybrał źródła informacji i zalecił użycie kilku.
- Konieczna jest zmiana, dostosowanie strategii inwestycyjnych do warunków rynkowych.
Livermore Jesse: Książki
Wielki kupiec zmarł ponad 75 lat temu i pozostawił światu trzy rzeczy.
Książka How to Trade the Stock Market została objęta prawem autorskim w 1940 roku, w roku śmierci Livermore. Uważa się, że napisał to w desperackiej próbie pozyskania kapitału. Chodzi o uzasadnienie procesu podejmowania decyzji handlowych.
Książka „Wspomnienia o spekulatorze giełdowym” została napisana przez Edwina Lefebvre'a w 1923 roku i jest najpopularniejszym utworem na temat spekulacji.
Trzecia spuścizna Livermore to historia jego życia. Z jednej strony był uczciwym człowiekiem, który spłacał długi, choć nie był prawnie zobowiązany do tego. Z drugiej strony był głównym inwestorem stosującym dowolną taktykę prawną, aby zwiększyć swoje szanse na zarabianie pieniędzy.
Jedyne, co zgadzają jego zwolennicy i krytycy, to fakt, że był prawdziwym mistrzem rynku. Według niego gra spekulacyjna jest najbardziej ekscytującą grą na świecie. Ale to nie jest gra dla głupców, leniwych umysłowo, ludzi o obniżonej równowagi emocjonalnej, a nie dla poszukiwaczy przygód, którzy chcą szybko się wzbogacić. Umrą biedni.
