Badanie lekarskie to dokładna kontrola kierowcy, która jest przeprowadzana, jeśli:
- odmówił poddania się ankiecie;
- kierowca nie zgadza się z przedstawionymi mu wynikami;
- inspektor ma powody sądzić, że kierowca jest pod wpływem alkoholu, nawet jeśli wynik badania alkoholowego był negatywny.
Jak to się odbywa?
Badanie lekarskie należy przeprowadzić w pełnej zgodności z obowiązującymi przepisami. Głównym celem takiej kontroli jest ustalenie stanu odurzenia kierowcy, a także prezentacja wyników.
Zgodnie z obowiązującymi przepisami osoba powinna przejść badanie lekarskie w kierunku inspektora policji drogowej, który jest sporządzany w obecności co najmniej dwóch świadków. Fakt wysłania osoby w celu przeprowadzenia tej procedury jest obowiązkowy do odnotowania w protokole, którego kopię należy przedstawić kierowcy.
Gdzie to się odbywa?
Zgodnie z przepisami badanie lekarskie przeprowadzane jest w wyspecjalizowanych placówkach medycznych posiadających licencję na prowadzenie takich czynności. Jednocześnie zauważamy, że ta procedura może być przeprowadzona nie tylko bezpośrednio w samych organizacjach, ale także w mobilnych centrach medycznych specjalnie wyposażonych do takich procedur. Badanie lekarskie przeprowadzane jest wyłącznie przez wykwalifikowanego psychiatrę-narkologa lub innego lekarza.
Jeśli wypadek miał miejsce na wsi, gdzie lekarz nie może wykonać tej procedury, jest on przeprowadzany przez lokalnego asystenta medycznego. W takim przypadku specjalista musi przejść wstępne szkolenie w zakresie przeprowadzania badania lekarskiego.
Czy powinni być świadkowie?
Zgodnie z obowiązującym prawem i przepisami Ministerstwa Zdrowia nie ma wymogu obecności świadków w zachowaniu tej procedury. Innymi słowy, ani Kodeks wykroczeń administracyjnych Federacji Rosyjskiej, ani specjalne zasady przeprowadzania takich operacji nie zawierają notatek, że badanie lekarskie musi być przeprowadzone w obowiązkowej obecności świadków. Jednocześnie procedura badania lekarskiego sugeruje, że mimo to świadkowie powinni być obecni przy ustalaniu instrukcji przez inspektora.
Wynik
Na koniec sporządzany jest akt ankiety dla kierowcy w trzech egzemplarzach, a dokument powinien zawierać datę tej pracy, a także numer odpowiadający numerowi rejestracyjnemu ankiety odnotowanej w rejestrze. Akt ten zawiera także krótki opis wyglądu kierowcy, jego tła emocjonalnego, zachowania, charakterystyki mowy, stanu układu ruchowego i wszelkich skarg na jego zdrowie. Między innymi zauważa się również, czy kierowca miał zapach alkoholu z ust.
Na podstawie uzyskanych wyników wyciągany jest już wniosek na temat stanu osoby badanej w czasie procedury. Zatem akt może zawierać tylko dwa wpisy:
- Ustalono stan zatrucia.
- Stan zatrucia nie został ustalony.
Wniosek, że dana osoba jest odurzony, jest wysuwany, jeśli występują wyraźne objawy kliniczne, a także pozytywne wyniki po sprawdzeniu za pomocą specjalistycznych technicznych przyrządów pomiarowych przeprowadzanych w odstępie 20 minut lub przy użyciu dwóch różnych urządzeń.
Co robią negatywne wyniki?
Jeśli wyniki są negatywne, to znaczy zarówno w wydychanym powietrzu, jak i w próbkach krwi, nie było możliwe wykrycie nieprawidłowej zawartości alkoholu, ale jednocześnie występują inne oznaki zatrucia, lekarz będzie musiał polecić kierowcy przeprowadzenie badań toksykologicznych chemicznych, które określą lub wskażą brak zatrucia narkotykami.
Stwierdzenie obecności jakichkolwiek substancji psychotropowych lub narkotycznych odbywa się wyłącznie w specjalistycznych laboratoriach chemicznych i toksykologicznych odpowiednich organizacji medycznych uprawnionych do prowadzenia takich działań. Świadectwo stanowi uzupełnienie drugiej kopii ustawy o tym, jaka była kolejność badania lekarskiego i jakie były jego wyniki.
Po zakończeniu sporządzania aktu pierwszy egzemplarz jest wysyłany do urzędnika odpowiedzialnego za nadzór państwa i monitorowanie bezpieczeństwa ruchu i eksploatacji różnych pojazdów. Jednocześnie drugi akt powinien pozostać w placówce medycznej, w której przeprowadzono badanie lekarskie obywateli i być tam przechowywany przez 3 lata. Trzecia kopia jest prezentowana kierowcy.
Czy można odmówić?
W przypadku, gdy osoba wyrazi odmowę badania lekarskiego, w dzienniku dokonuje się odpowiedniego wpisu. Ponadto, jeżeli przeprowadzenie tej procedury w całości nie jest możliwe z jakiegokolwiek powodu ze względu na stan osoby przesłuchiwanej, wówczas w akcie wskazane są powody, dla których nie można przeprowadzić niektórych rodzajów badań.
Jeśli dana osoba odmówi przeprowadzenia określonego rodzaju badania w ramach procedury, w takim przypadku zostaje ona zakończona i czynność nie zostanie zakończona, a czasopismo odnotowuje, że dana osoba odmówiła poddania się badaniu lekarskiemu.
Dzisiaj dość powszechnie uważa się, że w trakcie przeprowadzania tej procedury badanie wstępne jest obowiązkowe, podobnie jak badanie kierowcy, w celu ustalenia objawów klinicznych ustalonych w certyfikacie badania, i dopiero wtedy badane jest wydychane powietrze, ale w rzeczywistości jest to dalekie od więc Ani instrukcje dotyczące przeprowadzania badań lekarskich kierowców, ani zasady dotyczące tej procedury, ani żadne inne dokumenty regulacyjne nie zawierają informacji o przebiegu tego procesu. Należy to poprawnie zrozumieć, obserwując lub uczestnicząc w tym teście.
Lekarz ma prawo rozpocząć badanie lekarskie od szczegółowego badania powietrza wydychanego przez osobę, a już między pierwszym a drugim aktem tej procedury przeprowadzić wszystkie niezbędne działania, które obejmują badanie kliniczne.
Kodeks Federalnej Federacji Rosyjskiej o wykroczeniach administracyjnych, a także zasady i instrukcje badania lekarskiego, nie przewidują obowiązkowego drukowania wyników operacji na jakimkolwiek nośniku papierowym, tj. Nośniku papierowym, na którym będą zapisywane wszystkie wyniki, nie należy dołączać do aktu.
Również w dniu 25 sierpnia 2010 r. Wydano zamówienie na ten temat.Badanie lekarskie nie powinno być przeprowadzane z uwzględnieniem klinicznych objawów zatrucia w trakcie sporządzania raportu o stanie zatrucia w stosunku do kierowcy. Kolejność ta określa również dopuszczalne stężenie alkoholu etylowego, które można zaobserwować w wydychanym powietrzu.
Kiedy należy wyciągnąć wniosek?
Zgodnie z aktualnymi instrukcjami raport jest wydawany tylko w przypadkach, w których badanie lekarskie wykazało wynik dodatni, a uzyskane stężenie przekracza maksymalny możliwy błąd pomiaru, przy czym należy zastosować środki techniczne w odstępie czasu wynoszącym 20 minut. Klauzula 16 zawiera informacje, że obiekt biologiczny nie został pobrany do chemicznych badań toksykologicznych.
Tak więc, jeśli badanie lekarskie na zatrucie wykazało przekroczenie normy alkoholu w wydychanym powietrzu, jest to podstawa do wyciągnięcia wniosku i, odpowiednio, pociągnięcia kierowcy do odpowiedzialności administracyjnej z odpowiednią karą.
Inne normy
W przypadku osób niebędących kierowcami pojazdów badanie lekarskie pod kątem zatrucia przeprowadza się osobno, a podstawą do wniosku w tym przypadku są dane uzyskane w trakcie kompleksowego badania lekarskiego. Po tej procedurze wydychane powietrze lub odpowiednie płyny biologiczne są już wybierane w celu określenia stężenia alkoholu w nich. Warto zauważyć, że w tym przypadku badania laboratoryjne moczu, śliny i wydychanego powietrza są procedurami obowiązkowymi.
Takie osoby mogą obejmować kierowców, personel lotniczy, a także inne osoby, w tym osoby bezpośrednio z nimi związane źródło zwiększonego niebezpieczeństwa (na przykład dotyczy to operatorów elektrowni jądrowych). W przypadku tej kategorii osób stan zatrucia ustala się tylko wtedy, gdy występują odpowiednie kliniczne objawy zatrucia, a jednocześnie ustala się go, biorąc pod uwagę stężenie alkoholu, które określa się po laboratoryjnych badaniach środowiska biologicznego. Należy zauważyć, że zgodnie z wytycznymi, na podstawie których lekarz sporządza wniosek, stwierdza się niewielki stopień zatrucia, jeśli stężenie alkohol we krwi wynosi od 1 do 2%. Jeśli zawartość alkoholu w pożywkach biologicznych wynosi od 0,022 do 1 ppm, wówczas w tym przypadku wskazano, że nie było oznak zatrucia.
Szczególną uwagę należy zwrócić na fakt, że dla tej kategorii osób istnieje przepis, który po użyciu jakichkolwiek substancji psychoaktywnych, narkotycznych lub alkoholowych zostaje zawieszony w wykonywaniu obowiązków służbowych.
Ostatnie zmiany legislacyjne
Obecnie Ministerstwo Zdrowia i ustawodawca wprowadzili rozróżnienie między pojęciem „zatrucia” kierowców pojazdów, a także tych, którzy ucierpieli w wyniku wypadku, w wyniku którego są w poważnym stanie, a tymi, którzy nie są kierowcami pojazdy. W tym przypadku zmieniono samą koncepcję „zatrucia”, nie tylko w odniesieniu do samego zatrucia alkoholem, ale także w stosunku do tego, co jest spowodowane stosowaniem jakichkolwiek substancji odurzających lub psychotropowych. Tak więc teraz osoba musi przejść badanie lekarskie nie w celu ustalenia tego stanu, ale w celu zidentyfikowania takich substancji w ciele.W związku z tym pojawiła się dość duża liczba sprzecznych opinii, ponieważ istnieje bezpośrednia zależność wpływu na dawkę dla różnych osób.
Warto między innymi zauważyć, że obecnie obowiązujące przepisy, a także inne regulacyjne akty prawne nie zawierają informacji o tym, jak określa się stan zatrucia danej osoby po przeprowadzeniu testu moczu. Ponadto fakt ten często nie jest brany pod uwagę podczas procesu w przypadku, gdy pozytywny wynik tego badania jest całkowicie niesłusznie zastosowany do podstawy aktu oskarżenia.
Spory
W 2010 r. Pewien obywatel postanowił złożyć oświadczenie stwierdzające, że zakwestionował zarządzenie Ministerstwa Zdrowia dotyczące takiej procedury przeprowadzania tej kontroli. Ostatecznie Sąd Najwyższy stwierdził, że wykwalifikowany lekarz może wyciągnąć wniosek, że dana osoba jest lub nie jest pod wpływem alkoholu, na podstawie dowodów dostarczonych przez zastosowany przyrząd pomiarowy.
Według Sądu Najwyższego różne argumenty skarżącej, że ciało każdej osoby ma pewną proporcję endogennego alkoholu w takiej objętości, jaka jest określona za pomocą technicznych środków pomiaru w wydychanym powietrzu, w wyniku czego można uznać, że osoba jest odurzona, nawet jeśli nie pił alkoholu, jest niewypłacalny. Powodem tego jest to, że takie argumenty są całkowicie oparte na założeniach i są całkowicie obalone przez wyjaśnienia otrzymane od przedstawicieli Ministerstwa Zdrowia, że rozdzielczość różnych metod stosowanych w procesie testowania zatrucia znacznie przekracza maksymalne stężenie endogennego alkoholu, w związku z tym nie jest ustalane podczas takiego badania, a zatem w żaden sposób nie wpływa na jego wyniki.
Ostatecznie jednak Sąd Najwyższy orzekł, że konieczne jest wzięcie pod uwagę niedokładności środków technicznych podczas przeprowadzania badania lekarskiego zatrucia alkoholem. Tak więc w tej chwili maksymalny dopuszczalny całkowity błąd pomiaru jest ustawiony na 0,16 miligrama na litr wydychanego powietrza przez ustawodawstwo.
Dlatego wielu ekspertów twierdzi, że w rzeczywistości wiele przepisów jest ze sobą dość silnie sprzecznych, a ostatecznie sprowadza się to do obowiązkowego przestrzegania paragrafu 8 przepisów, gdy nie trzeba mieć odpowiedniej licencji ani nauczyć się przeprowadzać taką kontrolę. Innymi słowy, badanie lekarskie niewiele różni się od policjanta, ponieważ lekarz nie powinien nawet mieć żadnej specjalnej wiedzy w medycynie, ale po prostu używać specjalistycznego sprzętu technicznego do późniejszego rejestrowania odczytów instrumentów.
Wszystkie te fakty muszą zostać zapamiętane podczas przeprowadzania badania lekarskiego na zatrucie, jeśli z jakiegokolwiek powodu nadal musisz poddać się kontroli. Upewnij się, że proces jest przeprowadzany w pełnej zgodności z zasadami i bez żadnych błędów, ponieważ umyślne lub nawet przypadkowe błędy w wynikach mogą ostatecznie przerodzić się w poważne problemy.
