Zaległości to kwota podatku lub cła niezapłacona w terminie. Okres spłaty zadłużenia do budżetu określa Kodeks Podatkowy. Również zaległości to kwota podatku i cła, nadmiernie rekompensowane decyzją z inspekcji, którą audytorzy zidentyfikowali jako część kontroli biurowej lub kontroli w terenie. W przypadkach określonych w przepisach mogą być naliczane odsetki. 
Funkcje identyfikacyjne
Procedury identyfikacji zaległości są inspekcja na biurku lub w terenie. Kwota zidentyfikowanego długu znajduje odzwierciedlenie w decyzjach podejmowanych przez inspektorów. Data ich przygotowania stanowi dzień odkrycia zaległości. W praktyce mogą zdarzyć się sytuacje, w których sam płatnik ujawni zaległości. To jest:
- Niepoprawne wskazanie w dokumencie płatności numeru rachunku skarbca lub nazwy banku odbiorcy. W takim przypadku obowiązkowe odliczenie po prostu nie trafia do budżetu.
- Błędy w obliczaniu podstawy i, odpowiednio, kwoty podatku.
Nadmierny zwrot pieniędzy
Jak wspomniano powyżej, zaległości to kwota podatku lub cła odliczone w poprzednich okresach, ale kompensowane decyzją organu kontrolnego. Ustawodawstwo określa szereg zasad określania daty jego identyfikacji. Jeśli nzużycie to kwota podatku, nadmiernie skompensowany decyzją jednostki certyfikującej, za dzień jej wykrycia uważa się:
- Numer kalendarza, w którym płatnik faktycznie otrzymał środki. Zasada ta obowiązuje, jeśli płatność została zwrócona.
- Data decyzji o potrąceniu kwoty ustalonej do zwrotu.
Niuanse
Kolejny przypadek, jeśli chodzi o światło zaległości są dopasowanie zadeklarowanych (zaliczkowych) płatności. Dzień po wykryciu zaległych środków zostanie uznany za dzień po rozpoczęciu ustawowego okresu sprawozdawczego. Jeśli deklaracja została złożona z naruszeniem terminu, będzie to kolejny numer kalendarza po złożeniu dokumentu. Aby ustalić dzień zaległości, płatnik może kierować się informacjami odzwierciedlonymi na jego rachunkach, które są utrzymywane przez Federalną Służbę Podatkową. Wszystkie informacje w każdym przypadku zostaną na nim odzwierciedlone.
Okres odbioru
Ustawodawstwo przewiduje okres, w którym zidentyfikowane zaległości mogą być zgłaszane do zapłaty. Jest to 20 dni od daty wejścia w życie decyzji w sprawie weryfikacji. Jeżeli odkryte zostaną niezapłacone środki poza środkami kontroli, termin na wniesienie roszczenia o spłatę zadłużenia będzie zależeć od jego całkowitej wartości. Uwzględniono również kary i grzywny naliczone, ale niewypłacone. Jeśli łączna kwota wynosi 500 rubli lub więcej, wymaganie można ustalić w ciągu trzech miesięcy. Obliczenia przeprowadza się od daty identyfikacji nieprzydzielonych środków. Jeśli kwota jest mniejsza niż 500 p., Okres jest przedłużany do roku. 
Opcjonalnie
Ustawodawstwo pozwala na dobrowolną spłatę zaległości. Można tego dokonać w ciągu 8 dni od momentu otrzymania przez płatnika odpowiedniego wymogu. Organ nadzorczy ma prawo przedłużyć ten okres według własnego uznania. Na koniec określonego okresu lub okresu ustalonego we wniosku ustala się czas bezspornego i po tym odzyskaniu przez sąd. Pierwszy jest ograniczony do 2 miesięcy. Pod koniec tego okresu, w ciągu sześciu miesięcy, Federalna Służba Podatkowa może wnieść pozew do sądu.
Metody zbierania
Z reguły FTS stosuje pozasądowe (niepodważalne) orzeczenie. Odbiór odbywa się z rachunków bankowych lub na koszt majątku należącego do płatnika.Podział terytorialny Federalnej Służby Podatkowej stanowi wymóg, który wskazuje kwotę długu i okres spłaty. Jeśli płatnik tego nie spełni, organ kontrolny w ciągu 2 miesięcy:
- Podejmuje decyzję o odzyskaniu środków z konta bankowego lub elektronicznego. W ciągu sześciu dni dokument jest przekazywany płatnikowi za pokwitowaniem. Jeżeli przeniesienie decyzji osobiście nie jest możliwe, jest ona wysyłana pocztą.
- Wysyła do banku polecenie odpisania środków z rachunku płatnika z późniejszym przelewem do budżetu. Instytucja finansowa musi przeprowadzić operację w ciągu jednego dnia od dnia otrzymania zamówienia Federalnej Służby Podatkowej.
Wraz z przyjęciem dekretu o windykacji kontrola może zamrozić konto płacowe płatnika.
Produkcja wykonawcza
Jest on otwierany, jeśli na rachunkach płatnika nie ma wystarczających środków, aby spełnić wymagania organu kontrolnego. Federalna Służba Podatkowa ma prawo do odzyskania na koszt majątku dłużnika, który obejmuje między innymi gotówkę w kasie. Federalna Służba Podatkowa wydaje odpowiednią decyzję w ciągu roku od końca terminu spełnienia tego wymogu. Na jej podstawie struktura kontroli przesyła FSSP rezolucję w sprawie pobierania niezapłaconych kwot do budżetu. Od tego momentu komornicy zaczęli zajmować się kwestią długu. Pracownicy FSSP mają prawo do zajęcia nieruchomości, przejęcia i sprzedaży. Ze względu na wpływy dług budżetowy zostaje spłacony. 
Nakaz sądowy
Federalna Służba Podatkowa ma prawo do wniesienia pozwu w przypadku przekroczenia terminu na podjęcie decyzji w sprawie niepodważalnego zwrotu. W takim przypadku ustawodawstwo ustanawia okresy, w których organ kontrolny może wykonywać swoje prawo. W przypadku przekroczenia terminu podjęcia decyzji o odzyskaniu środków płatnika na jego rachunkach bankowych Federalna Służba Podatkowa może złożyć wniosek w ciągu sześciu miesięcy. Obliczenia przeprowadza się od końca okresu wyznaczonego na wykonanie wymogu. Jeżeli termin podjęcia decyzji o odzyskaniu na koszt nieruchomości zostanie przekroczony, Federalna Służba Podatkowa ma 2 lata.
