W Federacji Rosyjskiej specjalny status osób w służbie wojskowej jest ustalony na poziomie legislacyjnym. Wynika to ze specyfiki działalności, w którą są zaangażowani. Obrońcy ojczyzny często ryzykują zdrowie, a nawet życie na służbie, prowadzą koczowniczy tryb życia, przenoszą się z jednego miejsca do drugiego i mogą być wysyłani do stref wojennych. Ze względu na niebezpieczeństwo swoich działań i inne niewygodne warunki, w które często wpadają, państwo zapewnia im dodatkową ochronę. Prawa personelu wojskowego stanowią listę standardowego zestawu kompetencji pracowników dowolnej innej sfery uzupełnioną odrębnymi przepisami. Istnieją szczególne obowiązki tej kategorii obywateli. W Federacji Rosyjskiej prawa i obowiązki personelu wojskowego są określone w odrębnej ustawie federalnej - „Wł status wojskowy. ”
Status prawny
Pozycja niektórych kategorii obywateli zazwyczaj składa się z trzech kryteriów. Należą do nich prawa i wolność ludzi a także ich obowiązki i wreszcie odpowiedzialność. Jeśli chodzi o status personelu wojskowego, niektórzy naukowcy uwzględniają również zakazy i ograniczenia specyficzne dla tej grupy ludzi. Pierwsza to lista działań zapisanych w normach prawnych, które są niezgodne z egzekucją obywateli obowiązki wojskowe.
Ich powołanie ma na celu zapobieganie korupcji, innym nadużyciom na specjalnym oficjalnym stanowisku, a także wysokiej jakości i godnemu wykonywaniu przez pracowników obowiązków w tak ważnym obszarze działalności państwa, jak obrona i bezpieczeństwo. Naruszenie zakazów z reguły pociąga za sobą odpowiedzialność prawną. W niektórych przypadkach pociąga to za sobą zakończenie stosunków służby wojskowej. Z kolei ograniczeniami są okoliczności ustanowione przez prawo, które uniemożliwiają obywatelom angażowanie się w działania w tej dziedzinie. W przypadku obecności lub pojawienia się tych znaków obywatele nie mogą wejść do służby wojskowej ani zostać zwolnieni. W ten sposób status prawny tej kategorii osób w porównaniu z innymi pracownikami jest rozszerzony.
Konstytucyjne prawa personelu wojskowego
Nie należy zapominać, że pomimo szczególnego statusu ta grupa obywateli ma nie tylko uprawnienia ze względu na specyfikę ich działalności. Personel wojskowy wraz z resztą ludu stosuje ogólne środki cywilne, zapisane w Konstytucji, dotyczące możliwych zachowań. Prawa określone w ustawie zasadniczej państwa można podzielić na osobiste, polityczne, społeczne, kulturalne, gospodarcze i prawne. Jednak wysoki status przepisów konstytucyjnych nie może oznaczać, że nie można ich ograniczać w interesie służby wojskowej. Na przykład ta kategoria obywateli nie może podejmować pewnych płatnych czynności, chociaż prawo do pracy jest zapisane w art. 37 Konstytucji.
Specjalne moce
Wróćmy teraz do przepisów właściwych tylko personelowi wojskowemu. Wszystkie te prawa są warunkowo podzielone na ogólne i oficjalne. Pierwsi są obdarzeni całym personelem wojskowym, bez wyjątku. Ci ostatni mają obywateli w związku z ich stanowiskami. Ogólne prawa żołnierzy, jak wiadomo, są określone w prawie federalnym, a także w statutach Sił Zbrojnych RF. Z kolei urzędnicy znajdują się w instrukcjach, instrukcjach i przepisach.Ponadto prawa personelu wojskowego różnią się w zależności od umowy i poboru. Jest tak, ponieważ te dwie grupy ludzi służą z różnych powodów. W szczególności ich dodatki pieniężne różnią się.
Ogólne prawa personelu wojskowego
Czym zatem różni się status tej kategorii obywateli od innych osób? Na poziomie legislacyjnym zagwarantowane jest, że żołnierz ma prawo do przechowywania, noszenia i używania broni. Dla innych obywateli jest to zakaz. Ponadto urlop żołnierzy trwa dłużej niż urlop innych obywateli. Rozmiar waha się od 30 do 45 dni, w zależności od długości usługi. Z kolei Kodeks pracy Federacji Rosyjskiej ustanawia ogólną zasadę dotyczącą urlopu 28-dniowego. Ponadto personel wojskowy dokonuje specjalnych płatności. Można ustanowić dodatkowe zachęty pieniężne do kwalifikacji w klasie, do wykonywania funkcji i zadań, które są nierozerwalnie związane z zagrożeniem życia lub zdrowia, do specjalnych warunków pracy, a także do pracy z informacjami stanowiącymi tajemnicę państwową. W związku z możliwymi częstymi przemieszczeniami, żołnierze otrzymują mieszkanie w ciągu trzech miesięcy od dnia przybycia na nowe ziemie.
Wsparcie materialne
Ustawa przewiduje organizację żywności w jednostkach wojskowych, wydawanie racji żywnościowych, a także zapewnienie środków na żywność podczas podróży lub podróży służbowych. Ponadto przepisy federalne wyszczególniają dodatek pieniężny dla żołnierzy, który, nawiasem mówiąc, jest głównym sposobem zapewnienia ich finansowo, a także stymulowania sumiennego i odpowiedzialnego wykonywania ich obowiązków. Dodatek pieniężny obejmuje wynagrodzenie według rangi i pozycji, a także dodatkowe płatności. Taka zasada obliczania ma zastosowanie do zakontraktowanego personelu wojskowego. Poborowi i rezerwiści z kolei otrzymują dodatek pieniężny, składający się z wynagrodzenia tylko za stanowisko i dodatkowych płatności.
Życie po przejściu na emeryturę
Państwo dba o swoich obrońców nawet po zaprzestaniu działań obronnych. Emerytura wojskowa ustalony albo na czas trwania służby, albo po osiągnięciu granicy wieku dla stażu pracy. Najpierw rozważ procedurę uzyskania pierwszego rodzaju zabezpieczenia. Aby mieć prawo do emerytury za starszeństwo, żołnierz musi spędzić łącznie 20 lat na obronie państwa. W takim przypadku były obrońca będzie otrzymywać 50 procent średniej ważonej pensji co miesiąc, a za każdy nieregularny rok będzie dodawany kolejne 3 procent.
Istnieje jednak limit - maksymalnie 85 procent. Jeśli obywatel osiągnął limit wieku do służby wojskowej i jednocześnie ma doświadczenie zawodowe w innej dziedzinie, wówczas kwota płatności dla niego jest obliczana w inny sposób. Miesięczna kwota płatności na niego wyniesie 50 procent, a za każdy nieregularny rok zostanie dodany tylko 1 procent. Należy również podać limit wieku dla usługi. Tak więc emerytura dla personelu wojskowego jest wypłacana zwykłemu personelowi po osiągnięciu 50 lat, kapitanom po 55 roku życia, przeciętnemu generałowi - od 60 lat, i tym, którzy mają najwyższe stopnie - tylko od 65 lat. Wyjątkiem są kobiety. Mają prawo do odpoczynku od 45 lat.
Zakończenie działalności
Nie wszyscy zwolennicy chcą połączyć całe swoje życie z tym obszarem działalności. Zwolnienie personelu wojskowego, który nie otrzymał jeszcze prawa do emerytury za długi okres służby, prawo dopuszcza tylko za ich zgodą. Państwo dba również o tę kategorię obywateli. Ustawodawstwo przewiduje ochronę socjalną dla żołnierzy zwolnionych po odbyciu służby poborowej. Dla nich w ciągu trzech miesięcy od dnia wyjazdu zachowują oni prawo do wstępu do organizacji, w których wcześniej pracowali, na stanowiskach nie niższych niż poprzednie. Ponadto służba wojskowa dla takich obywateli jest liczona jako służba ciągła.Innym środkiem ochrony jest pomoc finansowa na uzyskanie gospodarki.
Specjalne prawa i obowiązki personelu wojskowego
W skrajnych okolicznościach obrońcy ojczyzny wykonują dla nich niezwykłe zadania w czasie pokoju. Na przykład podczas pełnienia obowiązków bojowych lub służby w straży granicznej wojsko ma prawo używać broni lub przedstawiać obowiązkowe wymagania innym osobom. Takie środki możliwego i właściwego zachowania są z reguły tymczasowe i są nabywane wyłącznie w celu wykonania określonego zadania. Są one ustalone w specjalnych aktach normatywnych, na przykład w ustawie federalnej „Na granicy państwowej Federacji Rosyjskiej”.
Dodatkowa pomoc
Dotacje mieszkaniowe dla personelu wojskowego są przewidziane przez prawo. Za ich obliczenia odpowiada rosyjski rząd. Pomoc ta jest postrzegana jako ochrona socjalna dla personelu wojskowego. Istnieje wiele powodów, dla których można uzyskać tę dotację. Po pierwsze, należy uznać, że żołnierz potrzebuje mieszkania. Podczas serwowania powinien był mieć zapewnioną powierzchnię biurową. Po drugie, niezbędnym warunkiem jest doświadczenie wojskowe. Zasadniczo czas trwania usługi powinien wynosić co najmniej 20 lat. Po zwolnieniu z powodu osiągnięcia granicy wieku liczba ta jest nieco mniejsza - 10 lat. To samo minimum ustalono dla tych, którzy zostali zmuszeni do przerwania służby z powodu utraty zdrowia lub regularnych czynności. Zamiast subwencji wojskowej można mu zapewnić mieszkanie.
Obowiązki
Ustawodawca zapewnia nie tylko prawa personelu wojskowego. Rozdział 3 ustawy federalnej „O statusie personelu wojskowego” również określa ich obowiązki. Ich lista obejmuje wierność przysiędze wojskowej, bezinteresowną służbę dla narodu rosyjskiego, a także odważną i zręczną obronę ojczyzny. Ponadto obrońcy ojczyzny muszą stosować się do wymagań Konstytucji Federacji Rosyjskiej, przepisów, kart, a także rozkazów dowódców. Personel wojskowy musi stale doskonalić swoje umiejętności, być czujnym i odpowiedzialnym, zdyscyplinowanym. Kolejnym wymogiem jest szacunek dla honoru wojskowego i chwały wojskowej. Oprócz tych ogólnych obowiązków obrońcy muszą spełniać warunki pracy i wymagania specjalne. Za naruszenie wymagań rozdziału 3 ustawy federalnej „W sprawie statusu personelu wojskowego” ta kategoria obywateli podlega zwolnieniu, włącznie z zwolnieniem.
