Prawdopodobnie słyszałeś, że Rosja jest czasami przedstawiana opinii publicznej jako państwo policyjne. Taki termin jest powszechny w zagranicznych mediach, a nasi krajowi liberałowie lubią go pieprzyć z lub bez. Sam zwrot powoduje niezbyt przyjemne skojarzenia. Ale jego istota jest głębsza niż to, co wydaje się nam na pierwszy rzut oka. W rzeczywistości użycie tej wątpliwej cechy nie ma najlepszych celów. Zastanówmy się, dlaczego tak się dzieje.
Co to jest „państwo policyjne”?
Proponuje się rozpocząć od przestudiowania tego terminu. Nie jest to definicja jakiegokolwiek rodzaju działalności państwa lub systemu politycznego. W rzeczywistości słowa te są stereotypem ideologicznym. I nie tylko Rosja otrzymuje tę definicję. Rozmawiaj w przestrzeni informacyjnej o miłości. Autorzy szczególnie lubią oskarżać jeden lub inny kraj o arbitralność. Tak więc wyrażenie „państwo policyjne” charakteryzuje Stany Zjednoczone. Stało się to po przyjęciu „ustawy patriotycznej”, rozszerzającej uprawnienia służb specjalnych. W społeczeństwie demokratycznym na ogół bardzo ostrożnie i gorliwie strzegą swoich osiągnięć.
Wszelkie wkradanie się rządów w dziedzinie zwiększania praw organów ścigania jest natychmiast uznawane za prawie totalitaryzm. Zasadniczo w takiej reakcji nie ma nic nadzwyczajnego. Zwykła, nawet rutynowa walka polityczna. Okazuje się, że wyrażenie „państwo policyjne” jest instrumentem ideologicznej konfrontacji. Służy do wywierania wpływu na masy. Ten znaczek ma na celu wyrażenie opinii wśród ludzi, którzy zaprzeczają umocnieniu roli państwa w społeczeństwie. W kontekście globalizacji rządy wielu krajów podlegają temu „czołgowi”.
Cechy Rosji w stosunkach z tym znaczkiem
Dla naszego ludu słowa „państwo policyjne” mają specjalne znaczenie. Nie warto nawet wspominać, że jest on skrajnie negatywny. W rozumieniu starszego pokolenia państwo policyjne jest państwem autorytarnym. Oznacza to, że wyrażenia te mają identyczne znaczenie. 
A ludzie wciąż pamiętają pewne wypaczenia sowieckiego systemu. Następnie, tym bardziej, niedociągnięcia te zostały wzniesione praktycznie do Absolutu metodami propagandowymi. Ludzie pamiętają jednak to, co nazywa się „naruszeniem praw człowieka”. W Związku Radzieckim zwyczajowo nie zwracano uwagi na takie „bzdury”, gdy interesy państwa były zagrożone. Jest to chyba najbardziej znana funkcja systemu policyjnego. W nim funkcja kontrolna państwa była najważniejsza w stosunku do praw obywateli. Oznacza to, że interesy kraju zostały wysunięte na pierwszy plan, a wszystko inne zostało zepchnięte na dalszy plan. Oczywiście nie wszystkim podobało się to obywatelom. Życie w państwie policyjnym jest na ogół pełne trudności, jeśli dana osoba ma poglądy odmienne od „linii partyjnej”. Z łatwością mogliby go oskarżyć o separatyzm i wsadzić do więzienia.
Państwo policyjne: koncepcja i znaki
Spójrzmy teraz na mechanizmy rządzące krajem z prawnego punktu widzenia. Wszyscy wiedzą, że każdy stan ma funkcje. Są takie same w naszym demokratycznym świecie dla wszystkich krajów. Mianowicie jesteśmy zainteresowani tym, w jaki sposób państwo zapewnia prawa obywatelskie. W końcu potrzebuje do tego samochodu policyjnego. Z pomocą osób o szerokich uprawnieniach, w tym pozbawienia wolności obywateli, wzywa się je do zapewnienia przestrzegania praw mieszkańców kraju. 
Mechanizm ten działa na podstawie ustawodawstwa tego konkretnego państwa. Akty wiążące wszystkie określają prawa i obowiązki usług. Tutaj porównuje się je z tymi swobodami, które obywatele powinni mieć w normalnym społeczeństwie. Jeśli wyspecjalizowane służby otrzymają prawo, według własnego uznania, do ograniczenia obywateli, wówczas zaczynają mówić o arbitralności. Uważa się, że obywatele takiego kraju mają zbyt mało wolności. Okazuje się, że państwo policyjne ma znaki w zakresie realizacji praw obywateli. Właśnie w tym kierunku musisz spojrzeć.
Ale co z funkcjami kontrolnymi i nadzorczymi?
Uzasadnione jest zadanie takiego pytania zarejestrowanym zwolennikom demokracji. Faktem jest, że wszyscy obywatele korzystają z równych praw i wolności. Wymagają, aby państwo je zapewniło. Nie jest tajemnicą, że interesy obywateli są ze sobą w konflikcie. Jeden chce dla siebie jakiejś wolności, drugi walczy o coś przeciwnego. Jest to na przykład wyraźnie widoczne w procesach walki politycznej. 
Niektórzy obywatele popierają politykę prezydenta, podczas gdy inni są surowymi krytykami. To oczywiście ich osobisty romans. A jeśli wszyscy chcą jednocześnie organizować wiece na Poklonnej, co powinny zrobić organy państwowe? Odmów - naruszaj prawa. Pozwól - stwórz warunki nie tylko do konfliktu, ale do walki (w najlepszym wypadku). Musimy skorzystać z tych praw, które są powszechnie nazywane „policjantami”. Oznacza to, że w tym przypadku państwo może ograniczyć część swobód obywatelskich. Mianowicie, przydzielenie miejsca i ustalenie czasu akcji w taki sposób, aby ludzie nie zorganizowali „masakry na Majdanie”. „Bohaterowie demokracji” krzyczą o łamaniu ich praw.
Jaka jest różnica między państwem prawnym a policyjnym?
Analizując pytanie, z pewnością natkniesz się na fakt, że niezwykle trudno jest oddzielić jedno od drugiego. Rzucać słowami, próbując obrazić przeciwnika, zranić go, to jedno. Ale naprawdę wyjaśnienie, czym różnią się państwo prawne i policyjne, jest zupełnie inną sprawą. W końcu każdy z nich realizuje swoje funkcje konstytucyjnie, starając się chronić swoich obywateli. Ale cienka linia oddzielająca normalną pracę od nadużywania ich praw jest prawie nieuchwytna. Na przykład separatyzm nie jest mile widziany w żadnym kraju. Tylko w niektórych stanach ludzie mają prawo mówić o secesji niektórych terytoriów, w innych aresztują ich za to. Drugi można uznać za nadużycie funkcji kontrolnej państwa. Ale nastroje separatystyczne mogą doprowadzić do upadku kraju. Dlaczego nie walczyć? 
Teoria państwa policyjnego nie akceptuje takiego zachowania. Atakuje nie tylko życie, ale także myśli jego obywateli. Obawia się pojawienia się oryginalnych pomysłów i próbuje je stłumić w powijakach.
Jaka jest różnica między rządami prawa
Jako taki związek między strukturami władzy a obywatelami opiera się na innych zasadach. Przede wszystkim należy podkreślić instytucję własności prywatnej. W stanie prawa jest rozwinięty. Oznacza to, że ludzie mają szerokie rzeczywiste wolności. Mają i wykonują swoje prawa do kreatywności, gromadzenia funduszy. Jednocześnie państwo reguluje relacje właścicieli, pomaga rozwiązywać sporne problemy. Każdy obywatel a priori może prowadzić działalność gospodarczą i posiadać środki produkcji. Państwo policyjne to inna sprawa. Zabrania się posiadania w nim czegokolwiek. Sam stan jest właścicielem. I gorliwie strzeże swojej własności.
Dlaczego Rosja nazywana jest państwem policyjnym?
Zwolennicy całkowitej demokracji są krytyczni wobec faktu, że nie tylko prywatne firmy rozwijają podłoże w Federacji Rosyjskiej. To, ich zdaniem, wskazuje na obecność elementów nakazu władzy.Nadal nie podobają im się szerokie uprawnienia służb specjalnych w Federacji Rosyjskiej. 
Właśnie dlatego twierdzą, że Rosja jest państwem policyjnym. Ich zdaniem warunki konkurencji nie są tworzone w tym kraju. Państwo ma pierwszeństwo przed przedsiębiorcami w wielu branżach.
O innych krajach
W społeczności ekspertów często trwa debata na temat tego, jakie jest najbardziej policyjne państwo na świecie. Niektórzy nazywają Koreę Północną, inni podejrzliwie patrzą na Iran. Oczywiste jest, że Rosja ze względu na konfrontację geopolityczną jest często pierwszym pretendentem do tego wątpliwego tytułu. W tym miejscu wskazane byłoby, aby specjaliści sprawdzili, jak przebiega formacja państwa policyjnego. Czy wszystkie te procesy zachodzą w Rosji? Wręcz przeciwnie, tutaj tworzone są najbardziej korzystne warunki dla rozwoju biznesu. Rząd stara się przyciągnąć kapitał zagraniczny do rozwoju kraju. W państwie policyjnym nie jest to możliwe.
USA i policja
Uważa się, że globalny hegemon jest najważniejszym pretendentem do mistrzostw w tych zawodach. Niech będą dumni ze swobody przedsiębiorczości i możliwości wyrażenia własnej opinii. Jednak wiele faktów wskazuje, że prawa te mają jedynie charakter deklaratywny. W praktyce wcale tak nie jest. Rozpoczęcie działalności gospodarczej w USA jest naprawdę proste. Tylko według statystyk po roku prawie wszystkie się zepsuły. A dzięki wolności słowa wszystko jest inne niż na obrazie informacyjnym. Wielu dziennikarzy zostaje wydalonych z pracy, ponieważ rozpowszechniają opinie odmienne od ogólnie przyjętych. W Rosji tak się nie dzieje. Dlatego konieczne jest dokładne zrozumienie, który stan na świecie nazywa się policjantem i kto to robi. Mówią, że kapelusz ma złodzieja. Być może to powiedzenie jest odpowiednie w tym sporze?