Zezwolenie na emisje do atmosfery wydawane jest w celu zapewnienia państwowej regulacji, w jakim stopniu działalność gospodarcza i inna działalność może wpłynąć na środowisko, co gwarantuje wsparcie dla jego korzystnego stanu i bezpieczeństwa środowiska.
Zgodnie z prawem ochrona środowiska przez państwo jest zapewniona poprzez ustanowienie określonych standardów jakości, a także dopuszczalny wpływ na nie w procesie angażowania się w działalność gospodarczą lub inną, co jest określone w dokumentach regulacyjnych. Wśród najważniejszych norm dopuszczalnego oddziaływania przewidzianych dla użytkowników przyrody warto wyróżnić normy MPE, zgodnie z którymi wydawane jest zezwolenie na emisje do atmosfery.
Co to jest
Zgodnie z prawem, uwalnianie wszelkich zanieczyszczeń do powietrza przez stacjonarne urządzenia jest zapewnione tylko wtedy, gdy organ terytorialny wyda na to odpowiednie zezwolenie. Trzeba powiedzieć, że proces zatwierdzania norm i dostarczania dokumentu, takiego jak pozwolenie na emisję do powietrza, to zupełnie inne procedury administracyjne, z których każda wymaga osobnej inwestycji czasu.
Sama procedura weryfikacji jest dość długa i dokładna. Aby lokalny organ Rosprirodnadzor wydał zezwolenie na emisje do atmosfery, do wniosku należy dołączyć dużą liczbę norm w odniesieniu do każdego urządzenia stacjonarnego, które będzie źródłem emisji, lub dla poszczególnych obszarów produkcji. Z tego powodu wiele osób ma wiele pytań związanych z uzyskaniem wszystkich dokumentów.
W związku z tym, jeśli przedsiębiorstwo ma jakieś zorganizowane lub niezorganizowane stacjonarne źródła szkodliwych emisji, musi przed rozpoczęciem pracy uzyskać zezwolenie na emisję zanieczyszczeń do atmosfery i można je uzyskać wyłącznie na podstawie zatwierdzonych norm MPE.
Rozporządzenie
Regulacje prawne dotyczące ochrony atmosfery są przeprowadzane zgodnie z obowiązującymi przepisami federalnymi. Tak więc wszelkie emisje można przeprowadzić tylko wtedy, gdy istnieje odpowiednie zezwolenie wydane przez organy terytorialne w dziedzinie ochrony środowiska. Zgodnie z otrzymanym pozwoleniem ustalane są następnie maksymalne możliwe normy emisji i inne warunki, które pozwalają na skuteczną ochronę atmosfery.
Jeżeli takie pozwolenia nie są dostępne, a warunki są naruszane, odpowiednie władze muszą ograniczyć, zawiesić lub całkowicie zaprzestać emisji zgodnie z przepisami.
Wydanie pozwolenia
Usługa publiczna zapewniająca zezwolenie na emisje do atmosfery w Rosji jest świadczona zgodnie z obowiązującymi przepisami administracyjnymi. Ta usługa jest świadczona różnym prywatnym przedsiębiorcom lub osobom prawnym, którzy w swojej pracy wykorzystują mobilne lub stacjonarne źródła emisji, a jednocześnie znajdują się w obiektach działalności gospodarczej lub innej działalności podlegającej nadzorowi środowiskowemu.
W obecności wcześniej uzgodnionych norm MPE, a także ich przestrzegania podczas działania wszystkich urządzeń, wydaje się zezwolenie na emisje do atmosfery (próbka powyżej) na czas ich obowiązywania. Jednocześnie warto zauważyć, że jeżeli następnie nie zostaną zapewnione standardy MPE, a także w obecności zastosowanego BCS, okres ważności uzyskanego pozwolenia nie może przekraczać jednego roku od daty jego przyznania.
W przypadku różnych podmiotów gospodarczych, które oddają do użytku wszelkie nowe lub przebudowane obiekty ze stacjonarnymi źródłami emisji zgodnie z ustalonymi normami MPE (w tym również na etapie prac budowlanych), zezwolenie na emisję jest udzielane na czas określony w zatwierdzonej dokumentacji projektowej dotyczącej budowy lub przebudowy budynków prowadzenie prac budowlanych, z uwzględnieniem danych dostarczonych przez projekt, lub do osiągnięcia wskaźników wskazanych w projekcie (nie więcej niż dwa le ).
Uprawnienia przedstawicieli działających w imieniu podmiotów gospodarczych muszą zostać potwierdzone odpowiednim pełnomocnictwem, które sporządzane jest z uwzględnieniem wymogów obowiązujących przepisów. Za wydanie takich zezwoleń firma musi uiścić opłatę państwową w wysokości 3500 rubli. Warto zauważyć, że państwowe cło za zezwolenie na emisje do atmosfery jest płacone przed złożeniem wniosku.
Czy jest taka potrzeba?
Wymagania dla podmiotów prawnych posiadających stacjonarne stacjonarne źródła emisji określa obowiązujące prawo, a jednym z nich jest zapewnienie dokładnej inwentaryzacji emisji przy późniejszym przygotowaniu MPE.
Wartości graniczne dopuszczalne (MPE) są ustanawiane przez istniejące organy terytorialne w dziedzinie ochrony środowiska dla konkretnego źródła stacjonarnego, a także dla całej organizacji. Zgodnie z prawem, jeśli osoby prawne lub prywatni przedsiębiorcy korzystający ze źródeł emisji nie mogą przestrzegać MPE, wówczas organy terytorialne w dziedzinie ochrony środowiska mają możliwość ustanowienia BCB dla tych źródeł po uprzedniej koordynacji z podobnymi organami innych struktur federalnych.
Jak to zdobyć?
Nie wszyscy wiedzą, jak uzyskać pozwolenie na emisję do powietrza, chociaż w przeważającej większości przypadków jest to dość prosta i szybka procedura. Aby go otrzymać, wnioskodawca musi złożyć następujące dokumenty:
- wniosek z prośbą o pozwolenie (ten dokument należy złożyć w dwóch egzemplarzach);
- Normy MPE lub ENE uprzednio zatwierdzone przez Rosprirodnadzor, a także limity emisji w odniesieniu do każdego ustalonego źródła emisji do powietrza danego podmiotu gospodarczego lub poszczególnych obszarów produkcji;
- dokument potwierdzający zapłatę cła państwowego.
Należy zauważyć, że w większości przypadków organ terytorialny Rosprirodnadzor umieszcza specjalne stoiska informacyjne zawierające dość dużą ilość informacji o tym, jak wydawane jest zezwolenie na emisję zanieczyszczeń do atmosfery, kto powinien je otrzymać i wiele innych faktów . W szczególności można zapoznać się z tekstem rozporządzenia z różnymi załącznikami, uzyskać szczegółowy opis ostatecznego wyniku świadczenia usług publicznych oraz niezwykle wyczerpujące informacje dotyczące procedury jego wykonania wraz z linkiem do obecnych rozporządzeń.
Limit emisji
MPE to norma określona w odniesieniu do źródła stacjonarnego, zgodnie z którą wydawane jest zezwolenie na emisję zanieczyszczeń do atmosfery.Jest on ustalony zgodnie ze standardami technicznymi dotyczącymi emisji, a także zanieczyszczenia powietrza atmosferycznego w tle, pod warunkiem, że źródło to nie przekracza środowiskowych i higienicznych norm jakości, a także maksymalnego możliwego obciążenia systemów ekologicznych i innych norm.
Tymczasowo uzgodnione wydanie
BCL jest tymczasowym limitem ustalonym dla pracowników stacjonarnych źródeł emisji zgodnie z jakością powietrza atmosferycznego, a także różnych warunków społeczno-ekonomicznych dla rozwoju tego terytorium w celu stopniowego osiągania standardów MPE. Jak wspomniano powyżej, zasadę tę należy ustanowić, jeżeli osoba prawna nie jest w tej chwili w stanie zapewnić zatwierdzenia dopuszczalnego błędu granicznego.
Kiedy musisz to załatwić?
Aby ustalić, czy dane przedsiębiorstwo musi wypełniać określone obowiązki, należy najpierw ustalić, czy istnieją źródła emisji będące stacjonarnymi obiektami o negatywnym oddziaływaniu.
Zgodnie z obowiązującym prawem istnieją dwie definicje obiektów ruchomych i stacjonarnych, którym musi towarzyszyć zezwolenie na emisję szkodliwych substancji do atmosfery:
- Stacjonarne. Obiekt, który emituje zanieczyszczenia do środowiska i jest mocno związany z ziemią (to znaczy, jeśli nie można go przenieść bez nieproporcjonalnego uszkodzenia jego głównej funkcji), a także eksplozje lub obiekty unieszkodliwiania odpadów przemysłowych i konsumenckich.
- Mobile. Pojazd, statek lub samolot, a także wszelkiego rodzaju statki żeglugi śródlądowej wyposażone w silniki napędzane paliwem długoterminowym, benzyną, naftą oraz gazem ziemnym lub skroplonym.
Źródła mobilne
Obecnie państwowa rejestracja prywatnych przedsiębiorców i osób prawnych, którym wydano pozwolenie na emisję szkodliwych substancji do atmosfery, jest prowadzona przez Rosprirodnadzor w pełnej zgodzie z ustanowioną procedurą. Jednocześnie warto zauważyć, że dostarczając informacje o źródłach mobilnych, musisz określić w dokumencie:
- rodzaj źródła, tj. woda, kolej, droga lub powietrze;
- numer rejestracyjny przypisany do źródła mobilnego;
- klasa środowiskowa tego pojazdu;
- rodzaj zastosowanego paliwa i jego zużycie.
Tak więc w procesie wyboru obiektu mobilnego zwykle stosuje się określony rodzaj paliwa jako główne kryterium, a obliczanie opłaty za emisję dla takich obiektów odbywa się zgodnie z wielkością jego zużycia. Jednocześnie warto zauważyć, że źródła mobilne obejmują tylko wszystkie rodzaje pojazdów, podczas gdy różne instalacje mobilne, które są używane tylko na terytorium określonego przedsiębiorstwa, są ogólnie klasyfikowane jako stacjonarne.
Co musisz sporządzić?
Po określeniu wykorzystywanych źródeł stacjonarnych na terytorium przedsiębiorstwa należy zdecydować, czy powinny one zostać uwzględnione przez państwo i czy wymagają one pozwolenia na uwolnienie zanieczyszczeń do atmosfery (próbka powyżej).
Źródła podlegające rachunkowości stanowej obejmują te, które uwalniają do powietrza wszelkiego rodzaju szkodliwe substancje. Jednocześnie istnieje pewna lista elementów zanieczyszczających, których nie należy znormalizować i brać pod uwagę, a także tych procedur nie stosuje się do źródeł, które w pełni spełniają jedno z następujących kryteriów:
- wskaźnik zagrożenia ustanowiony w dodatku 1 do procedury jest większy lub równy 0,1;
- stężenia szkodliwych emisji na powierzchni przekraczają 5% ustalonych norm higienicznych dotyczących jakości powietrza.
Zatem jeśli emisje ze źródeł stacjonarnych zawierają substancje zdefiniowane w wykazie lub spełniają jedno z powyższych kryteriów, to znaczy podlegają przepisom i rachunkowości stanowej, muszą opracować MPE, a także obowiązkowe zatwierdzenie norm i zezwoleń na emisję zanieczyszczeń do atmosfera (próbka powyżej).
Harmonizacja i ustalanie standardów
Po zakończeniu opracowywania projektu należy go skoordynować i określić normy MPE, a dopiero potem opracować uzyskiwanie pozwoleń na emisję do atmosfery. Jednocześnie warto zauważyć, że kierownictwo przedsiębiorstwa musi zrozumieć terminy, w których można wylać wszystkie procedury zatwierdzania, oraz jakie są przyczyny odmowy firmy.
W tej chwili normatywne akty prawne w żaden sposób nie regulują procedury uzyskiwania pozwoleń na emisję do atmosfery i tworzenia norm MPE. W tym względzie nie podano również ogólnego terminu zatwierdzenia ani żadnych podstaw odmowy w procesie zatwierdzania projektu MPE.
Warto zauważyć, że same normy w odniesieniu do konkretnych źródeł stacjonarnych są określane przez organy terytorialne Rosprirodnadzor (jeśli nie chodzi o substancje radioaktywne), jeśli źródła te są w pełni zgodne z tymi zasadami i istnieje na ten temat wniosek sanitarno-epidemiologiczny.
Zgodnie z prawem ogólny termin przeprowadzania różnych badań sanitarnych i epidemiologicznych na wniosek złożony przez obywatela, przedsiębiorcę lub osobę prawną jest ustalany w zależności od całkowitej objętości badań danego rodzaju produktu i jego objętości, a także rodzaju działalności. Ponadto okres ten nie może być dłuższy niż dwa miesiące.
Praca z dokumentami
W oparciu o wnioski ekspertów eksperci będą musieli wydać konkluzje sanitarno-epidemiologiczne przez organ terytorialny pod przewodnictwem Rospotrebnadzoru, a termin jego wydania również nie jest w żaden sposób regulowany. Tylko wtedy można liczyć na wydanie lub ponowne wydanie pozwolenia na emisje do powietrza.
Normy BCB i MPE powinny być ustalane przez organy terytorialne pod kontrolą Rosprirodnadzoru dla każdego źródła stacjonarnego lub ich kombinacji. Jedynym wyjątkiem w tym przypadku są substancje radioaktywne.
Zgodnie z prawem wnioskodawcy należy przesłać odpowiedź od szefa organów terytorialnych Rosprirodnadzoru lub jego zastępcy w ciągu 30 dni od dnia zarejestrowania odwołania, chyba że postanowienie stanowi inaczej. W razie potrzeby całkowity okres rozpatrywania takich wniosków może zostać przedłużony o kolejne 30 dni, ale jednocześnie wnioskodawca zostanie obowiązkowo powiadomiony o tym fakcie i przyczynach takiej decyzji.
Tak więc całkowity okres zatwierdzania norm wynosi 30 dni.
Projekt MPE należy opracować w pełnej zgodności z ustaloną metodyką obliczania stężenia różnych szkodliwych substancji w emisjach do powietrza przez przedsiębiorstwa, a także zaleceniami dotyczącymi tworzenia i utrzymywania projektu normatywnego oraz innymi dokumentami metodologicznymi i regulacyjnymi.
Ponieważ w chwili obecnej ustawodawstwo nie określa żadnych podstaw do odmowy zatwierdzenia projektu MPE, sugeruje to, że gdy projekt ten spełnia wszystkie wymagania i gdy otrzymasz wniosek sanitarno-epidemiologiczny, nie możesz odmówić ustanowienia MPE.
Po sporządzeniu takiego wniosku dotyczącego projektu i zatwierdzeniu wszystkich niezbędnych norm przedsiębiorstwo musi skontaktować się z organem terytorialnym działającym pod nadzorem Rosprirodnadzor w celu wydania lub ponownego wydania pozwolenia na emisje do powietrza.
Jedynym powodem, dla którego można odmówić wydania zezwolenia, jest obecność fałszywych informacji w materiałach dostarczonych przez wnioskodawcę. Nie ma innych powodów do wydania odmowy wydania lub przedłużenia zezwolenia na emisje do powietrza.
Po co je rozróżniać?
Jeżeli zezwolenie nie jest dostępne, w takim przypadku emisje mogą zostać ograniczone, zawieszone lub całkowicie zakończone w sposób określony przez obowiązujące przepisy. Jednocześnie warto zauważyć, że wszystkie osoby winne naruszenia obowiązujących przepisów w dziedzinie ochrony powietrza atmosferycznego ponoszą odpowiedzialność administracyjną, karną i inną, w zależności od wagi przestępstwa.
Zatem zgodnie z obowiązującym kodeksem wykroczeń administracyjnych szkodliwe skutki fizyczne w powietrzu lub uwolnienie do niego jakichkolwiek szkodliwych substancji bez uprzednio wydanego zezwolenia pociąga za sobą nałożenie grzywny administracyjnej, której kwota wynosi:
- 2000–2500 - dla obywateli;
- 4000-5000 - dla urzędników;
- 4000-5000 - dla prywatnych przedsiębiorców prowadzących działalność bez osobowości prawnej (w tym przypadku działania są zawieszone na 90 dni);
- 40 000–50 000 - w przypadku osób prawnych (w tym przypadku działania są zawieszone na 90 dni).
Biorąc to pod uwagę, prawidłowe wykonanie wszystkich dokumentów pozwala firmie zaoszczędzić dużo pieniędzy.
Zatem zezwolenie na uwolnienie do atmosfery zanieczyszczeń w przedsiębiorstwie jest wiążącym dokumentem, bez którego legalne prowadzenie ich działalności jest niemożliwe, a ostatecznie zostanie po prostu zawieszone, a właściciel źródeł otrzyma odpowiednią grzywnę.
