W latach siedemdziesiątych XX wieku trwały podział praw człowieka na trzy grupy był zakorzeniony w społeczeństwie. Pierwszy obejmuje sprawy osobiste i polityczne, drugi - społeczny i kulturalny, a także gospodarczy. Trzecia grupa jest kolektywna. Ten artykuł skupi się na takich kwestiach jak gospodarcze, społeczne i kulturalne prawa człowieka.
Historia dywizji
Jak powiedział w swoim raporcie przewodniczący sądu konstytucyjnego Rosyjska Valery Zorkin, społeczne, gospodarcze i kulturalne prawa człowieka zostały początkowo zapisane w ZSRR. Ta kategoria obejmuje to, co ludzie bronili w walce o swoją godną pozycję. Ta kategoria od dawna jest zapisana w prawie, w tym na poziomie międzynarodowym. Dziś organizacje międzynarodowe często podkreślają znaczenie tej grupy praw dla wszystkich.
Prawa osobiste należą do osoby od samego urodzenia i nikt nie może jej od niej odebrać. Zatem każdy ma prawo do życia, zasługuje na szacunek, ma absolutną wolność i może bronić nienaruszalności swojej własności prywatnej i życia osobistego. W razie potrzeby każdy może żądać powództwa i dochodzić swojego prawa do domniemanie niewinności.
Istnieją wyjątki pod względem dostępności. Niektóre prawa mogą należeć wyłącznie do obywateli określonego państwa. Lub, na przykład, zadziałają, gdy dana osoba osiągnie dorosłość.
Prawa zbiorowe obejmują prawo do pokoju, rozbrojenia, zdrowego środowiska itp.
Ekonomiczne i społeczne prawa człowieka
Ta grupa obejmuje czynniki, które określają sytuację ekonomiczną osoby w społeczeństwie, dają mu gwarancję bezpieczeństwa ekonomicznego i tworzą warunki, w których ludzie nie będą znać potrzeby.
- Zgodnie z Powszechną deklaracją praw człowieka ONZ z 1948 r. Każdy może wybrać pracę według własnego gustu i potrzeb. Osoba musi pracować w akceptowalnych i komfortowych warunkach oraz być chroniona przez państwo przed bezrobociem. Za równą pracę ludzie powinni otrzymywać równe wynagrodzenie. Każdy pracownik ma oczywiście prawo do godziwego wynagrodzenia, zdolnego do utrzymania siebie i swojej rodziny. W razie potrzeby płace powinny być uzupełnione o świadczenia społeczne z państwa. W celu obrony swoich interesów każda osoba może samodzielnie utworzyć związek lub dołączyć do istniejącego. Prawo do pracy jest również wspierane przez inne akty międzynarodowe: Europejską kartę społeczną z 1961 r. Oraz Pakt ONZ o prawach społeczno-ekonomicznych i kulturalnych z 1966 r.
- Osoba musi nie tylko pracować, ale także odpowiednio odpoczywać. Dlatego godziny pracy powinny być rozsądne pod względem czasu trwania. Osobie powinno przysługiwać prawo do płatnego wypoczynku.
Inne prawa socjalne obywateli
- Niektóre osoby mają prawo do zabezpieczenia społecznego. Osoba powinna odczuwać wsparcie społeczeństwa w przypadku trwałej lub czasowej niezdolności do pracy, przymusowego bezrobocia, w przypadku osiągnięcia wieku emerytalnego i utraty żywiciela rodziny itp.
- Każdy ma prawo do mieszkania. Odpowiednio zabezpieczone, przypisane mu zgodnie z prawem, odpowiednie do zamieszkania.
- Każdy ma prawo do godnego poziomu życia - żywności, odzieży, mieszkania, opieki medycznej i ochrony socjalnej.Jednocześnie gwarancje te obejmują nie tylko samego obywatela, ale także całą jego rodzinę.
- Wszystkim obywatelom należy zapewnić godną opiekę medyczną. Leki, aktualność szpitali, wysokiej jakości usługi, wykwalifikowany personel, poufność w udzielaniu pomocy. Opieka medyczna powinna być dostępna dla wszystkich! Nie może być mowy o żadnej dyskryminacji.
Oczywiście państwo powinno dbać o swoich obywateli i zapobiegać naruszaniu ich interesów. Ale, jak widzimy, żadne państwo nie zdało sobie z tego w pełni sprawy. Niemniej jednak nadal istnieje tendencja do zwiększania poziomu ochrony praw obywateli w społeczeństwie.
Naruszenie prawa do zdrowia
Rażącym naruszeniem jest odmowa bezpłatnych instytucji medycznych leczenia danej osoby, uzasadniająca to brakiem rejestracji w danym regionie. W końcu, jeśli dana osoba ma polisę, musi ją leczyć, niezależnie od tego, gdzie jest zarejestrowana. Ale czasami w tym celu trzeba ponownie zorganizować dokumenty ubezpieczeniowe. To jest całkowicie bezpłatne.
Problemy zdrowotne
Kolejnym problemem jest niski poziom usług w wielu placówkach medycznych w naszym kraju. Brak niezbędnego sprzętu, niezbędnych leków, korupcja. Wiele szpitali jest w naprawdę złym stanie, a ich pobyt, jak się wydaje, paradoksalnie, może doprowadzić do pogorszenia stanu zdrowia.
Prawdziwym zbawieniem dla wielu są fundacje charytatywne. Z ich pomocą możesz zwrócić uwagę agencji rządowych i jak największej liczby osób na problemy zdrowotne. Dzięki tym funduszom budowane są nowe szpitale, kupowany jest drogi sprzęt, a niezbędne leki są sprowadzane z zagranicy. Niemniej jednak problem dostępu obywateli do opieki zdrowotnej nadal pozostaje poważny. Można powiedzieć, że w tym przypadku prawa społeczne są naruszane.
Kulturalne prawa człowieka
- Prawo do nauki. Szkolenie powinno być dostępne dla wszystkich. Musi być akceptowalny i dostosowywalny. Państwo gwarantuje bezpłatną edukację podstawową, ale szkolnictwo wyższe stara się jedynie stać się bezpłatne i dostępne dla wszystkich. Osobno akty międzynarodowe podkreślają, że wszyscy nauczyciele muszą mieć „wolność akademicką”. Wszelka dyskryminacja w dziedzinie edukacji jest zabroniona.
- Prawo dostępu do dóbr kultury. Aby państwo właściwie się rozwijało w różnych dziedzinach, jego obywatele muszą oczywiście mieć dostęp do wartości kulturowych i dziedzictwa kulturowego państwa. Osoba powinna być w stanie swobodnie zarządzać osiągnięciami sfery duchowej: twórczo się rozwijać, zdobywać nową wiedzę i dzielić się swoim doświadczeniem, także z kolejnymi pokoleniami. Ma również prawo domagać się wyeliminowania okoliczności, które utrudniają mu swobodny dostęp do dóbr kultury.
- Prawo do bezpośredniego uczestnictwa w rozwoju kulturalnym społeczeństwa.
- Prawo do kreatywności, wyrażania siebie.
- Prawo do korzystania z wyników postępu naukowego oraz innych praw i wolności kulturowych człowieka.
Prawo człowieka do życia kulturalnego
Każdy ma prawo dołączyć do życia duchowego społeczeństwa, korzystać z instytucji kultury. Należą do nich biblioteki, muzea, archiwa i inne podobne obiekty. Powinny być swobodnie dostępne dla wszystkich. W końcu, jak inaczej osoba może rozwijać się duchowo, a nawet fizycznie, uczestniczyć w społeczeństwie, przekazywać swoją wiedzę i pozostać motorem postępu?
Problem dostępu do dóbr kultury w Rosji
Niestety, obecnie w Rosji istnieje ogromny problem dostępności wartości duchowych, który narusza kulturowe prawa człowieka Federacji Rosyjskiej. Na przykład w zdecydowanej większości rosyjskich miast w ogóle nie ma teatrów dla dzieci.A u dorosłych nie wszystko idzie gładko. Jedna piąta wszystkich teatrów koncentruje się w regionie moskiewskim i w Moskwie. Petersburg może się również pochwalić. Nie ma potrzeby rozmawiać o teatrach w małych miasteczkach i odległych miejscach. Zwykle po prostu ich nie ma.
Poziom edukacji w wielu placówkach edukacyjnych w Rosji również pozostawia wiele do życzenia. W wielu prowincjonalnych szkołach brakuje niezbędnych podręczników, innej literatury edukacyjnej i niezbędnego sprzętu. Rodzice uczniów zmuszeni są do samodzielnego zakupu książek i często po bardzo wysokich cenach.
Konsekwencje naruszenia swobodnego dostępu obywateli do dóbr kultury
W rezultacie ponad połowa rosyjskiej ludności nie może uzyskać odpowiedniego dostępu do dóbr kultury. Powstaje zatem nierówność społeczna. Ludność, nie znajdując odpowiedniego poziomu życia w swojej małej ojczyźnie, stara się wyjechać i zamieszkać w innym miejscu. Jest to jeden z czynników wpływających na odpływ osób z małych miast. A to z kolei pociąga za sobą inne problemy, które nie są już bezpośrednio związane ze sferą duchową.
Jest to jeden z powodów, dla których nie można naruszać praw kulturalnych osoby i obywatela oraz dlaczego są chronieni przez państwo i akty międzynarodowe.
